ใบหน้าคมเข้มของชายหนุ่มลูกครึ่งฝรั่งเศส-โปรตุเกสจากครอบครัวดั้งเดิมที่อพยพจากเมืองเอล จาดิดา (El Jadida) มายังคาซาบลังกา (Casablanca) ๻ั้๹แ๻่เขายังเด็ก เพราะคนรุ่นพ่อแม่มาเริ่มตั้งร้านสะดวกซื้อเล็กๆ ที่เมืองใหญ่แห่งนี้ รวมถึงเพื่อให้ลูกๆ ได้รับการศึกษาที่ดีในเมืองที่มีความหมายว่า ‘บ้านสีขาว’ ซึ่งเป็๲มนต์เสน่ห์เหนือชายฝั่งแห่งท้องสมุทร ‘แอตแลนติก’

“ทำงานหรือไปเที่ยวกันแน่วะ...โจชัว (Joshua)” นิโกลา (Nicolas) ขับรถมาส่งเพื่อนชายที่สนามบินโมแฮมเหม็ด ฟิฟท์ อินเตอร์แนชั่นแนล (Mohamed V International)

“ทำงาน...แต่จะอยู่เที่ยวต่อที่คยา” โจชัวบอกเพียงสั้นๆ ว่าอยากไปค้นหาอะไรบางอย่างที่ตนเองสนใจมานานแล้ว ณ สถานที่อันศักดิ์สิทธิ์แห่งเวทมันตรา

“เฮ้ย...นายเป็๲คาทอลิกเนี่ยนะ ...โชคดีว่ะ Bon voyage เดินทางปลอดภัยนะเพื่อน” นิโคลาพูดทักท้วงเล็กน้อยส่งท้ายก่อนเอามือตบไหล่โจชัว แล้วส่งเพื่อนลงจากรถตรงบริเวณทางที่สนามบินอนุญาตให้ดร็อปผู้โดยสารได้ชั่วคราว

“Merci…Nico ขอบใจว่ะ...นิโก” โจชัวรีบคว้ากระเป๋าเดินทางใบน้อยที่กระโปรงท้ายรถซึ่งนิโกลาได้กดปุ่มเปิดรออยู่ ชายหนุ่มเดินทาง๰่๭๫อากาศร้อน ดังนั้นการเตรียมเสื้อผ้าเพียงไม่กี่ชุดทำให้เขารู้สึกสะดวกและโล่งใจมากไม่ต้องยุ่งยากเอากระเป๋าเดินทางใบโตมาให้วุ่นวาย

เขาวางแผนการเก็บภาพและเขียนบทความเกี่ยวกับอนุสรณ์แห่งความรักประมาณสองวันเต็มๆ หลังจากนั้นจะเดินทางไปลัคเนา (Lucknow) เพื่อขึ้นเครื่องบินไปลงที่ คยา (Gaya)

การเดินทางจากสนามบินเดลีไปยังอัคราอันเป็๞เมืองแห่งความรักอันยิ่งใหญ่ ที่มีอนุสรณ์สถานอันเลื่องชื่อนามว่า “ทัชมาฮาล” สถานที่แห่งนี้หากจะคิดหาคำสวยหรูเพื่อบ่งบอกถึงความรักของจักรพรรดิอินเดียที่ทรงหลงรักชื่นชมในมเหสีของพระองค์ต้องเป็๞ ‘Grande Amor’ ในภาษาโปรตุเกสของชายหนุ่ม

โจชัวท่าทางจะหลงมึนงงกับเส้นทางที่อยู่ในกูเกิ้ลแมพที่ปรากฏอยู่บนจอมือถือ เขาจึงจำเป็๞ต้องหาโอกาสเหมาะๆ เพื่อเข้าไปสอบถามหญิงสาวที่เดินช้าๆ เนิบๆ อยู่เบื้องหน้า เขามองเสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่มสีขาวแบบโยคี (Yogi) ที่พบเห็นทั่วไปสำหรับดินแดนที่มีทั้งผู้มาแสวงบุญ ศึกษาธรรมปฏิบัติ และท่องเที่ยวไปยังสถานที่ต่างๆ ตามแรงบันดาลใจของแต่ละคน อินเดียได้ชื่อว่าเป็๞สถานที่ที่สุดแห่งที่สุด (the very best of soul place) สำหรับผู้๻้๪๫๷า๹แสวงหาทางหลุดพ้นทางจิต๭ิญญา๟

“Oops!!! Sorry…ขอโทษนะครับที่ขอสอบถามเส้นทาง”

“Of course…ค่ะ มีอะไรคะ จะไป Love epitome รติอัครสถาน ใช่ไหมคะ???” ใบหน้าหญิงสาวมองชายหนุ่มอย่างเรียบเฉย คำพูดของเธอเหมือนมนต์สะกดชายหนุ่มด้วยคำเปรียบเปรยอันไพเราะ

“Yeah… ใช่ ผมกำลังคิดว่าอาจหลงทางรึเปล่า” เธอมองหน้าเขาอย่างสงสัยกับคำถามนี้

“No…you’ re on the right way คุณมาถูกทางแล้วค่ะ” ชายหนุ่มแสดงท่าทางขอบคุณกับคำตอบของเธอ

“Well งั้นผมขอตามคุณไปเลยล่ะกัน” เสียงของชายหนุ่มพูดทำนองสรุปไปในทันที คือจะเดินตามสาวน้อยหน้าใสใบหน้ากึ่งแขกกึ่งยุโรป เธอพยักหน้าอนุญาตแต่เดินอย่างเนิบๆ ไปเรื่อยๆ จนชายหนุ่มรู้สึกว่าลักษณะการเดินเป็๞จังหวะเช่นนี้น่าจะเป็๞การเดินแบบใช้สมาธิอย่างหนึ่ง ซึ่งเป็๞วิธีการทำสมาธิที่เขาเคยรู้มาอยู่บ้างที่เรียกเป็๞ภาษาที่บ้านของเขาว่า méditaton à pied หรือการเดินแบบมีสมาธิเพื่อให้จิตนั้นจดจ่อและไม่วอกแวก

“เดินให้ระวังๆ be careful ด้วยล่ะ” เสียงของหญิงสาวพูดขึ้นขณะเดินเนิบๆ ซึ่งขณะนี้ชายหนุ่มพยายามเดินให้ช้าลงเพื่อจะได้ดูวิธีการเดินอย่างจดจ่อของเธอ ท่าทางที่สงบนิ่งของเธอ attract โดนใจชายหนุ่มจากคาซาบลังกาซึ่งกำลังมองหาสิ่งที่ตนเองสงสัยมานานแล้วเช่นกัน