ณ มหาสมุทรนิรนาม ที่ไหนสักแห่งในน่านน้ำมหาสมุทรสถานพำนักคุนเผิง
เรือเหาะรูปัขนาดใหญ่ลำหนึ่งกำลังหลบหนีด้วยความเร็วสูง ธงัดำตรงหัวเรือมีร่องรอยชำรุดอยู่บ้าง หากอยู่ในเมืองวันสิ้นโลก จะต้องมีคนมากมายรู้จักอย่างแน่นอน ธงนี้เป็ธงประจำราชวงศ์ของแคว้นมหาจักรพรรดิบูรพา เรือเหาะรูปัเป็ภาพที่พบได้บ่อยที่สุดในบรรดาเรือรบของแคว้นมหาจักรพรรดิบูรพา แต่เรือเหาะสีดำเช่นนี้ คนที่มีคุณสมบัติโดยสารได้มีเพียงคนกลุ่มเดียว นั่นคือคนในราชวงศ์จักรพรรดิบูรพา
เรือเหาะราชวงศ์จักรพรรดิบูรพารวดเร็วมาก น่าเสียดายที่เรือเหาะได้รับความเสียหาย ท้ายเรือแตกหัก ดูเหมือนว่าคนบนเรือน่าจะเพิ่งจะผ่านศึกการต่อสู้อย่างหนักมารอบหนึ่ง โชคดีที่รอดจากสมรภูมิการสู้รบ
“องค์หญิง หรือไม่ก็พระองค์ทรงนำองครักษ์ัดำล่วงหน้าไปก่อน กระหม่อมจะต้านทานไว้สักครู่หนึ่ง” บนเรือเหาะ ชายชราผู้หนึ่งสีหน้าดูวิตกกังวล
“ตานกงกง สถานที่นี้ยังห่างจากสถานพำนักคุนเผิงอีกไกล แม้ว่าเ้าจะยับยั้งได้ชั่วขณะก็ไร้ประโยชน์ มหาสมุทรวันสิ้นโลกเป็อาณาจักรของชนเผ่นสมุทร พวกมันจะระดมชนเผ่าสมุทรมาสกัดกั้นเบื้องหน้าอย่างต่อเนื่อง หากพวกเรากระจายออก สุดท้ายคงต้องโดนโจมตีจนพินาศสิ้น หากเรือัฟ้าของพวกเรามิได้รับความเสียหาย บางทียังอาจจะฝ่าออกจากวงล้อมของพวกมันได้ แต่ว่าเวลานี้ยากลำบากยิ่งนัก! เป้าหมายของเผ่าสมุทรก็คือข้า มิสู้ให้ข้ารั้งอยู่ กงกงรีบเร่งกลับไปเมืองวันสิ้นโลกเพื่อรายงานเสด็จพ่อ เสด็จพ่อจะต้องสามารถช่วยข้าได้อย่างแน่นอน!” หญิงสาวพูดขึ้นอย่างเด็ดเดี่ยวแน่วแน่
“องค์หญิง มิได้อย่างเด็ดขาด กระหม่อมทาสชรา หากเสียชีวิตมิเสียดาย แต่ถิ่นของเผ่าสมุทรเป็ถ้ำเสือวังั แม้แต่องค์จักรพรรดิ ก็เกรงว่ายากจะครองความได้เปรียบใดๆ น่าแค้นนักที่บริเวณน่านน้ำมหาสมุทรคุนเผิงแถบนี้ พลังของทาสชราถูกสะกดข่มมากเกินไป มิฉะนั้น ชนเผ่าสมุทรกลุ่มเล็กๆ นี้กล้าดีอย่างไรถึงได้หยิ่งผยองเพียงนี้!” ตานกงกงโกรธแค้นยิ่งนัก
“ถูกต้องแล้วขอรับ สิ่งที่ตานกงกงพูดมาทั้งหมดล้วนถูกต้องแล้ว ถึงแม้พวกกระหม่อมเสียชีวิตจนหมดสิ้น ก็มิอาจให้องค์หญิงหย่าตกอยู่ในเงื้อมมือของไห่ทงเทียนอย่างเด็ดขาด คนผู้นั้นอุปนิสัยเ้าชู้มักมาก หากองค์หญิงหย่าตกอยู่ในกำมือมัน ผลสุดท้ายมิกล้าคาดคิด” หัวหน้าองครักษ์ัดำคุกเข่ากล่าวอย่างเคร่งขรึม
องค์หญิงหย่าคือตงหวงโยวหย่า เป็องค์หญิงองค์ที่เจ็ดของมหาจักรพรรดิบูรพา นางรบเร้าขอโอกาสพระบิดาออกมาท่องยุทธภพ แสวงหาประสบการณ์ เดินทางผ่านสถานที่มากมายหลายแห่ง เนื่องจากมียอดฝีมืออยู่ข้างกาย จึงมิเคยประสบอันตรายใดๆ เสมอมา คิดมิถึงว่า น่านน้ำมหาสมุทรคุนเผิงสะกดข่มพลังจิติญญาแห่งการต่อสู้ของฐานบ่มเพาะมากเกินไป ตานกงกง ยอดฝีมือมหาจักรพรรดิาระดับกลางอยู่ในสถานที่นี้สามารถแสดงพลังได้เพียงราชันาสองดาวเท่านั้น อิ่นคังเต๋อ หัวหน้าองครักษ์ัดำผู้มีฐานบ่มเพาะระดับจักรพรรดิาสูงสุดก็เช่นเดียวกัน สิบองครักษ์ัดำผู้มีฐานบ่มเพาะระดับราชันาสูงสุด กลับถูกชนเผ่าสมุทรกลุ่มหนึ่งที่ความแข็งแกร่งเพียงราชันาระดับต้นและปรมาจารย์นักยุทธ์สูงสุดไล่ล่าจนต้องหนีไปทั่วมหาสมุทร แม้แต่เรือัฟ้า เรือเหาะระดับสูงสุดก็ยังถูกชนเผ่าสมุทรทำลายจนหางเรือเสียหายหนัก มิฉะนั้น อาศัยอัตราความเร็วของเรือเหาะ พวกเขาสามารถสลัดพ้นจากการตามไล่ล่าของเผ่าสมุทรได้อย่างง่ายดาย
แคว้นมหาจักรพรรดิบูรพาอยู่ทางทิศใต้ของแคว้นมหาจักรพรรดิชางเหยียนและแคว้นมหาจักรพรรดิเฮยอ้านตี้กั๋ว อาณาเขตแคว้นจักรพรรดิบูรพากว้างใหญ่ไพศาล ภูมิประเทศล้อมรอบด้วยมหาสมุทรถึงสามด้าน แนวชายฝั่งอันกว้างใหญ่ไพศาลนับแสนลี้ ทำให้พวกเขาเกิดความขัดแย้งมากที่สุดกับชนเผ่าสมุทร
องค์หญิงตงหวงโยวหย่าคิดไม่ถึงว่าในน่านน้ำมหาสมุทรสถานพำนักคุนเผิงแห่งนี้กลับต้องมาพบกับชนเผ่าสมุทรแห่งอาณาเขตน่านน้ำเทียนนู่ไห่ที่เป็คู่ปรับเก่าของแคว้นมหาจักรพรรดิบูรพา ผู้นำคณะก็คือไห่ทงเทียน องค์ชายสามของราชันสมุทรเทียนนู่ไห่นั่นเอง
ไห่ทงเทียนหลงใหลรูปลักษณ์อันงดงามขององค์หญิงหย่ามาเนิ่นนานแล้ว คิดมิถึงว่ากลับได้มาพบกับองค์หญิงตงหวงโยวหย่าในสถานที่นี้ ดังนั้นจึงวางแผนดักซุ่มโจมตี ติดตามไล่ล่ามาตลอดทาง เพียงเพื่อจับตัวองค์หญิงตงหวงโยวหย่า
ตงหวงหย่งคัง มหาจักรพรรดิแห่งแคว้นมหาจักรพรรดิบูรพาเดิมคิดว่าจัดผู้คุ้มกันระดับมหาจักรพรรดิาระดับกลางผู้หนึ่ง และจักรพรรดิาระดับสูงสุดผู้หนึ่งพร้อมด้วยยอดฝีมือระดับราชันาสูงสุดกลุ่มหนึ่งให้องค์หญิงเจ็ดบุตรีแก้วตาดวงใจ คิดว่าคงเพียงพอที่จะปกป้องบุตรีให้ท่องยุทธภพอย่างไร้กังวล ผู้ใดจะคาดคิดว่าองค์หญิงตงหวงโยวหย่าจะเดินทางเข้ามาสู่น่านน้ำมหาสมุทรสถานพำนักคุนเผิงแห่งนี้ ข้อได้เปรียบด้านจำนวนกำลังพลในสถานที่นี้ น่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่าข้อได้เปรียบในอาณาเขตมากมายนัก
ถึงแม้ชนเผ่าสมุทรจะไม่ต่อสู้จนแตกหักกับแต่ละสำนักนิกายหลักของเผ่ามนุษย์อีกต่อไป แต่เนื่องจากการซุ่มโจมตีในตอนแรกเริ่ม ได้ระดมกองกำลังนักรบเป็จำนวนมาก ด้านจำนวนกำลังพลเหนือกว่าเผ่ามนุษย์มากมายนัก และชนเผ่าสมุทรไม่ต้องกังวลถึงภยันตรายทางทะเล พวกเขาสามารถเดินบนคลื่นได้ ทั้งสามารถดำลงไปใต้น้ำ สัตว์อสูรในมหาสมุทรก็ไม่โจมตีใส่พวกเขา ตามอุปนิสัยแล้ว มักเคลื่อนไหวร่วมกันเป็กลุ่ม ส่วนเผ่ามนุษย์ ศิษย์แต่ละสำนักนิกายเพื่อประโยชน์ที่จะได้รับมากขึ้น ส่วนใหญ่เคลื่อนไหวอย่างกระจัดกระจาย เมื่อเป็เช่นนี้ เมื่อเผ่ามนุษย์ได้พบกับชนเผ่าสมุทร ก็จะถูกปิดล้อมอย่างง่ายดาย
“องค์หญิงเจ็ด เดิมข้าไห่ทงเทียนก็ไม่้าทำให้พวกเ้าต้องลำบากใจอยู่แล้ว ขอเพียงเ้ารับปากข้า เช่นนั้นอาณาจักรเทียนนู่ไห่ของข้าและอาณาจักรบูรพาก็วางอาวุธยุติข้อพิพาทั้แ่บัดนี้ เป็พันธมิตรต่อกัน อาณาจักรบูรพาของพวกท่านกับอาณาจักรเทียนนู่ไห่ก็สามารถร่วมเสพสุขในพื้นที่ชายฝั่งทะเลไร้ขอบเขตด้วยกัน นั่นจะเป็เื่ที่ดีงามขนาดไหน…” ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา มีเขาแหลมอยู่เหนือศีรษะ นั่งอยู่บนหลังปลาวาฬั์ตัวหนึ่ง ไล่ติดตามด้านหลังเรือเหาะัฟ้า กล่าวขึ้นเสียงดัง
“ไห่ทงเทียน เ้าเลิกล้มความคิดนี้เสียเถอะ ข้าตงหวงโยวหย่า ต่อให้ต้องตายก็เป็ไปไม่ได้ที่จะญาติดีกับเ้า!” ตงหวงโยวหย่าก่นด่าเสียงดัง
“ไฉนต้องตัดรอนน้ำใจเพียงนี้ด้วยเล่า? ข้าไห่ทงเทียนรักหยกถนอมบุปผาเสมอมา ข้าเป็ถึงองค์ชายแห่งเผ่าสมุทร ศักดิ์ฐานะก็คู่ควรกับเ้า หากเ้ายังมิรู้จักดีชั่วเช่นนี้จริงๆ ก็อย่าได้มาโทษว่าข้า ไห่ทงเทียนเหี้ยมโหดไร้ไมตรีก็แล้วกัน” ชายบนหลังปลาวาฬั์โกรธเคืองแล้ว ไล่ตามมาตลอดทางครั้งนี้ ตนอุตส่าห์ออมมือให้เสมอ คิดมิถึงว่าตงหวงโยวหย่ากลับมิยอมรับน้ำใจ
“ไห่ทงเทียน เ้ากล้าต่อสู้อย่างยุติธรรมกับข้าหรือไม่ หากเ้าสามารถเอาชนะข้าได้ละก็ องค์หญิงเช่นข้าก็จะแต่งให้เ้า เป็อย่างไร?” พลันน้ำเสียงตงหวงโยวหย่าแปรเปลี่ยน ถามกลับมา
“เ้าก็ทราบว่าข้ามิอาจตัดใจทำร้ายเ้า จะต่อสู้กับเ้าอย่างยุติธรรมได้อย่างไร ดังนั้นข้าราชันคงรับปากตามคำขอของเ้าได้ยาก” ไห่ทงเทียนมิใช่ตัวโง่งม ในสายเืตงหวงของราชวงศ์บูรพามีเืศักดิ์สิทธิ์ของัดำา สูงส่งสุดเปรียบปาน ถึงแม้เขาจะเป็ราชวงศ์ราชันเผ่าสมุทรเทียนนู่ไห่ มีสายเืัเช่นกัน แต่ก็เป็สายเืเจียวหลง[1] เทียบแล้วต่ำกว่าัดำหนึ่งขั้น ด้วยพลังของสายเื จะถูกตงหวงโยวหย่าสะกดข่ม ด้านพลังต่อสู้ของทั้งสองฝ่าย ถึงแม้ขอบเขตของตนจะเหนือกว่าตงหวงโยวหย่าอยู่บ้าง แต่ก็มิห่างไกลกันมากนัก ยามนี้ทุกคนล้วนถูกสะกดข่มอยู่แค่ระดับราชันาขั้นต้น ไม่มีความได้เปรียบในระดับขอบเขตใดๆ อีกทั้งยังถูกสะกดข่มทางด้านสายเื เป็ไปได้อย่างยิ่งที่เขาอาจมิใช่คู่ต่อสู้ของตงหวงโยวหย่า ดังนั้นจึงได้แต่หาข้ออ้างกล่าวปฏิเสธ
เหตุผลที่ไห่ทงเทียน้าตัวตงหวงโยวหย่า มิเพียงเพราะตงหวงโยวหย่างดงามสะคราญโฉมไร้ผู้ทัดเทียมเท่านั้น อีกทั้งยังเป็เพราะสายเืัดำของตงหวงแห่งราชวงศ์บูรพา สายเืนี้สำหรับตระกูลของตนแล้ว เป็แนวทางในการพัฒนาสายเืที่ดีที่สุด ถ้าหากสามารถวิวาห์ร่วมกับตงหวงโยวหย่า ทายาทรุ่นต่อไปก็สามารถแปรเปลี่ยนจากัสมุทรเป็ัระดับสูงขึ้น กลายเป็หนึ่งในจำนวนสายเืสูงส่งที่สุดของฟ้าดิน ถึงเวลานั้น ต่อให้คิดจะเป็ใหญ่ปกครองทั่วทั้งมหาสมุทรวันสิ้นโลกแต่เพียงผู้เดียวก็มิใช่เื่ยากอันใดอีกต่อไป กล่าวถึงที่สุดแล้ว เวลานี้มิใช่ยุคสมัยของคุนเผิงอีกแล้ว
“คนขี้ขลาดตาขาว! เ้าไม่มีคุณสมบัติที่จะเป็สามีข้าตงหวงโยวหย่าแม้แต่น้อย” ตงหวงโยวหย่าด่าอย่างโกรธเคือง
“เมื่อเป็เช่นนี้แล้ว ก็อย่าได้โทษข้าไห่ทงเทียนโหดร้ายก็แล้วกัน แม้ว่าเ้าจะสิ้นชีวิตแล้ว ข้าก็ยังรับเอาสายเืัดำจากภายในร่างของเ้าเพื่อนำมาใช้ได้อยู่ดี ข้าได้ให้โอกาสเ้าแล้ว เ้ากลับไม่รับเอง” ไห่ทงเทียนโกรธจัด ในฐานะองค์ชายของเผ่าสมุทร เขาก็มีความทระนงในศักดิ์ศรีเป็ของตนเอง ถึงแม้ว่าตงหวงโยวหย่าจะเป็องค์หญิงของแคว้นมหาจักรพรรดิบูรพา ก็มิอาจเหยียดหยามดูแคลนได้
“ตูมมม…” ส่วนหัวของเรือเหาะัฟ้าะเิออกทันใด สัตว์อสูรสมุทรั์ตัวหนึ่งทะยานขึ้นสู่นภากาศ อ้าปากกัดลงตรงส่วนหัวของเรือเหาะั
ในน่านน้ำมหาสมุทร สิ่งที่ชนเผ่าสมุทรสร้างความขุ่นข้องรำคาญให้เผ่ามนุษย์ที่สุดก็คือพวกเขาสามารถบงการสัตว์อสูรสมุทร พวกเขามิเพียงสามารถใช้เป็พาหนะเท่านั้น ยังสามารถใช้ขัดขวางศัตรูอีกด้วย สัตว์อสูรสมุทรขนาดใหญ่ที่จู่ๆ ก็ะโขึ้นจากน้ำ ไม่มีทักษะการต่อสู้ใดๆ แต่ทรงพลังยิ่งนัก พลั้งเผลอเพียงนิดเดียว เรือเหาะระดับสูงก็อาจถูกหางของมันสะบัดครั้งเดียวก็หักออกเป็สองท่อนทันที
“ตูมมม…” ตานกงกงและหัวหน้าองครักษ์ัดำลงมือพร้อมกัน บังคับเรือเหาะหลบออกไปทางซ้ายหลายร้อยเมตร ขณะเดียวกัน ราชันาทุกคนบนเรือก็ลงมือพร้อมกัน โจมตีใส่ร่างของสัตว์อสูรขนาดใหญ่
สัตว์อสูรสมุทรั์ส่งเสียงคำรามขึ้น ไม่ได้รับอันตรายใดๆ สัตว์อสูรสมุทรชนิดนี้ เนื่องจากร่างกายใหญ่โตมโหฬาร ถึงแม้บนร่างมันจะมีาแขนาดใหญ่เท่าถังน้ำ ทว่าสำหรับมันแล้ว ก็เป็เพียงแค่าแเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้นเอง
เรือเหาะัฟ้าหลบรอดจากสัตว์อสูรสมุทรั์อย่างหวุดหวิด แต่ก็ยังคงถูกคลื่นลูกใหญ่ที่เกิดจากหางของสัตว์อสูรั์สะบัดใส่จนลอยขึ้น เรือเหาะถูกโยนลอยขึ้นกลางอากาศรอบหนึ่ง แล้วตกลงมาอยู่ในวงล้อมของไห่ทงเทียนเช่นเดิม
สีหน้าตงหวงโยวหย่าแปรเปลี่ยนแล้ว คำรามขึ้นอย่างโกรธเคือง “ตานกงกง ต้องเสี่ยงชีวิตกับพวกมันแล้ว!”
“ไห่ทงเทียน หากเ้ายืนกรานเช่นนี้ จักรพรรดิตงหวงต้องไม่ละเว้นเ้าแน่!” ตานกงกงตวาดขึ้นอย่างโกรธเคือง
“นั่นเป็เื่ของอนาคต แต่ก็ขอบคุณเ้าที่เตือนสติ ข้าจะปิดด่านกักตัวหลังจากจับองค์หญิงเจ็ดได้แล้ว องค์มหาจักรพรรดิเองก็มิสามารถไปมาอย่างอิสรเสรีในมหาสมุทรเทียนนู่ไห่ของข้าเช่นกัน” ไห่ทงเทียนหัวเราะร่าขึ้นอย่างชั่วร้ายคราหนึ่ง
เหล่าบรรดาชนเผ่าสมุทรล้วนไร้ศีลธรรมจรรยา พอลงมือต่อสู้ก็ใช้พวกมากเข้ารุมทันที ไม่เปิดโอกาสใดๆ ให้ตงหวงโยวหย่ามีข้อได้เปรียบในการต่อสู้แบบตัวต่อตัว ไห่ทงเทียนให้วาฬั์ถอยหลังออกมา คอยดูอยู่ในที่ไกลๆ มันไม่อยากให้ในนาทีสุดท้ายของความสำเร็จ ถูกตงหวงโยวหย่าสยบลงด้วยวิธีการจับโจรให้จับหัวหน้าก่อน
ส่วนชนเผ่าสมุทรคนอื่นๆ ที่ตายก็ปล่อยให้ตายไป ถึงอย่างไรคนย่อมเยอะกว่าอยู่แล้ว หากภายใต้กลยุทธ์ทางการรบกลางมหาสมุทรสามารถใช้คนของเผ่าสมุทรกำจัดมหาจักรพรรดิาและจักรพรรดิาสูงสุดของแคว้นมหาจักรพรรดิบูรพาจนดับสูญ อีกทั้งยังได้รับสายเืัดำของตงหวงโยวหย่า ถึงแม้ลูกน้องใต้บังคับบัญชาจะตายจนหมดสิ้น เขาก็จะไม่แม้แต่ขมวดคิ้วสักครั้งเดียว
ตงหวงโยวหย่ากับตานกงกงและคนอื่นๆ ล้วนมองความคิดของไห่ทงเทียนออกแล้ว ได้แต่ลอบด่าคนขี้ขลาดตาขาวอยู่ในใจ ขณะเดียวกันก็อับจนปัญญากับความกลิ้งกลอกของอีกฝ่าย พวกเขาปรารถนายิ่งนักที่จะพุ่งเข้าไปสังหารไห่ทงเทียน แต่ว่าปลาวาฬั์ในมหาสมุทรตัวนั้นรวดเร็วเกินไป เรือเหาะับินของพวกเขาก็ถูกชนเผ่าสมุทรเดนตายคอยโจมตีขัดขวางอยู่ตลอดเวลา จึงมิสามารถขับเคลื่อนเต็มกำลังได้เลย และก็มิสามารถเข้าใกล้ไห่ทงเทียนได้เช่นกัน
ในน่านน้ำมหาสมุทร พลังต่อสู้ของชนเผ่าสมุทรสามารถสำแดงประสิทธิภาพเต็มร้อย แต่ตงหวงโยวหย่าและพวกกลับรู้สึกคับข้องอยู่บ้าง ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ฝ่ายหนึ่งลดทอน อีกฝ่ายหนึ่งเพิ่มพูน ถึงแม้คนของแคว้นตงหวงมหาจักรพรรดิบูรพาแต่ละคนจะมีฝีมือแข็งแกร่งยิ่ง ติดขัดตรงที่ฝ่ายตรงข้ามมีจำนวนมาก สัตว์อสูรสมุทรที่ดำอยู่ในน้ำก็คอยลอบโจมตีเป็ระยะๆ ตงหวงโยวหย่าและพวกได้แต่ปักหลักอยู่บนเรือเหาะับินเท่านั้น เรือเหาะัฟ้าถูกสัตว์อสูรสมุทรั์โจมตีอย่างต่อเนื่อง ต่อให้เป็อาวุธจิติญญาระดับสุดยอดก็มิสามารถทนทานได้เช่นกัน
องครักษ์ัดำของตงหวงโยวหย่าถูกวิธีการนี้ของไห่ทงเทียนกำจัดไปทีละคนๆ ชนเผ่าสมุทรเกาะติดองครักษ์ัดำโดยมิกลัวตาย ทั้งบั้นเอวและ่ขา นอกจากท่านทุบทำลายมันแหลกเป็ชิ้นๆ มิฉะนั้นขอเพียงชนเผ่าสมุทรเข้าใกล้ ก็จะขัดขวางจำกัดการเคลื่อนไหวของร่างกาย มีชนเผ่าสมุทรบางส่วนยินยอมกลับกลายเป็ร่างเดิม เป็งูทะเล ปูทะเล ปลาหมึกหรืออย่างอื่นอีกมากมาย ต่อสู้พัวพันด้วยความลำบากยากเข็ญยิ่งนัก เมื่อถูกพัวพันเพียงครู่เดียว จะต้องสิ้นชีวิตภายใต้คมดาบอันวุ่นวายสับสน นอกจากนี้ชนเผ่าพันธุ์สมุทรบางชนิด ทั้งร่างยังมีพิษร้ายแรงอีกด้วย…
การต่อสู้พัวพันรอบหนึ่ง ถึงแม้ชนเผ่าสมุทราเ็ล้มตายร่วมร้อย แต่องครักษ์ัดำจากทั้งหมดสิบกว่าคนเหลือเพียงสามหรือสี่คนเท่านั้น อีกทั้งยังาเ็ไปทั้งตัว ตานกงกงและหัวหน้าองครักษ์ัดำเองก็ได้รับาเ็หลายแห่ง ถึงแม้จะเป็เช่นนี้ ทั้งสองก็ยังคงปกป้องตงหวงโยวหย่าเป็อย่างดี
ใบหน้าไห่ทงเทียนปรากฏความปีติยินดีขึ้น ถึงแม้จะเสียชีวิตไปมากกว่าร้อยคน แต่ด้านตงหวงโยวหย่ากลับสูญเสียร่วมครึ่งหนึ่ง เป็เช่นนี้ต่อไป ตนก็จะได้รับชัยชนะในไม่ช้านี้แล้ว ขณะที่กำลังมองตงหวงโยวหย่าด้วยรอยยิ้มอันชั่วร้ายอยู่นั่นเอง พลันเสียงที่ไม่ไพเราะอย่างยิ่งเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นมาทันใด
“ว้าว สถานที่นี้ครึกครื้นยิ่งนัก พี่ชายจะถือโอกาสคิดบัญชีสักครั้งก็แล้วกัน มิว่าบุรุษหรือสตรี จะแก่ชราหรือเยาว์วัย ทุกคนล้วนฟังให้ดี เพื่อเป็การลดภาระต่อร่างกายของทุกคน ขอให้นำสิ่งของบนร่างกายใส่เข้าไปในแหวนจักรวาล แล้วแต่ละคนเข้าแถวเป็ระเบียบนำมามอบให้…”
หยิ่งผยองนัก ในน่านน้ำมหาสมุทรวันสิ้นโลกไม่มีน้ำเสียงใดเย่อหยิ่งไปกว่านี้อีกแล้ว! เผชิญหน้ากับสมรภูมิการต่อสู้อย่างชุลมุนของคนนับพัน กลับะโขึ้นมาเสียงดังลั่น “ทุกคนเข้าแถวให้เรียบร้อย ไม่ว่าบุรุษหรือสตรี ล้วนต้องนำแหวนจักรวาลมามอบให้ข้า…”
“พี่ชายผู้นี้สุดยอดยิ่งนัก…” ตงหวงโยวหย่าอดมิได้ อุทานออกมาคำหนึ่ง
คนที่หยิ่งผยองถึงเพียงนี้ในน่านน้ำมหาสมุทรสถานพำนักคุนเผิง มีเพียงผู้เดียวเท่านั้น คนผู้นั้นก็คือพี่ชายผู้ล้ำเลิศ จ้านอู๋มิ่งนั่นเอง
[1] เจียวหลง ัน้ำที่มีเขาเดียว เป็ัในตำนานโบราณที่สามารถควบคุม กระแสคลื่นลม สายฝน และทำให้เกิดน้ำท่วม