เย่เฟิงออกจากบ้านพักอย่างรวดเร็วโดยไม่มีใครจับได้
ในบ้านพักดังกล่าวมีกลิ่นอายพลังฟ้าดินเข้มข้นจนน่าสงสัย ซึ่งมีความเป็ไปได้สองประการ ประการแรกไช่เฉ่าหงเป็เพียงคนธรรมดาที่ไม่รู้ว่าอะไรอยู่ในบ้านและประการที่สองไช่เฉ่าหงจงใจซ่อนบางอย่างไว้ในห้องนั้น
หากเป็อย่างแรกไช่เฉ่าหงอาจไม่ใช่คุณชายไช่แห่งองค์กรลึกลับ พลังงานในห้องใต้ดินคงเป็ใครบางคนเข้ามาจัดการ แต่ถ้าเป็อย่างที่สอง ผู้ชายคนนี้จงใจซ่อนอะไรบางอย่าง หากเป็เช่นนี้เขาก็น่าสงสัยมากทีเดียว และมีโอกาสเป็คุณชายไช่แห่งองค์กรลึกลับสูงถึงแปดสิบเกือบเก้าสิบเปอร์เซนต์เลยทีเดียว หากเป็เช่นนั้นเย่เฟิงก็ไม่กล้าเสี่ยงบุกเข้าห้องใต้ดิน ตอนนี้ชายหนุ่มมีพลังบ่มเพาะเพียงห้าปีและยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีอะไรอยู่ในนั้น เขาพลันคิดว่าหากข้างในมีพวกยอดฝีมือลึกลับซ่อนอยู่เหมือนที่ตนเจอก่อนหน้านี้ แสดงว่าไช่เฉ่าหงเตรียมตัวมาดีพอสมควร เย่เฟิงย่อมไม่เข้าไปเสี่ยงในนั้นแน่
ต้องรีบค้นให้ละเอียด แม้กลิ่นอายพลังฟ้าดินเข้มข้นมากแต่เราจะยอมแพ้ไม่ได้”. เย่เฟิงคิดกับตัวเองขณะรีบออกจากที่นี่
เขาจะฉวยโอกาสระหว่างไช่เฉ่าหงไม่อยู่บ้านกลับมาตรวจสอบที่นี่อีกครั้งในวันพรุ่งนี้ สำหรับคืนนี้ยังมีอีกทางที่จะหาเบาะแสของคุณชายไช่แห่งองค์กรลึกลับได้ นั่นคือการหาเบาะแสจากแก๊ง์ซึ่งเป็หนึ่งในสามแก๊งใหญ่ของเมืองเยี่ยนจิง!
ซ่งหู่จากแก๊งอสรพิษ์และตู้ปางหลงจากแก๊งัดำล้วนถูกเขาสังหาร หากไปหานายใหญ่แห่งแก๊ง์ตอนนี้ เขาอาจต้องสะกดจิตอีกฝ่ายเพื่อให้เรียกคุณชายไช่ออกมา การไปหาแก๊ง์ไม่ใช่เื่เร่งด่วน ชายหนุ่มยังต้องเตรียมพร้อมสำหรับวันพรุ่งนี้
ขณะครุ่นคิดมาตลอดทาง สายตาก็พลันตกอยู่ที่บ้านใกล้ริมน้ำ เขาลังเลสักพักก่อนหยุดฝีเท้า เพราะเห็นบางสิ่งในบ้านหลังนั้น ชายร่างอ้วนกำลังมองรูปภาพในมือจนแทบน้ำลายไหลอยู่ในห้องหนึ่ง เขาเป็คนเดียวกับที่มาพร้อมหูเหมยเหม่ยในรถเบนซ์สุดหรูคันนั้น แต่สิ่งที่ทำให้เย่เฟิงหยุดเท้าเป็ภาพที่อยู่ในมือของชายร่างอ้วน
ซูเมิ่งหาน!
ถึงในภาพถ่ายจะเป็ตอนที่ซูเมิ่งหานยังอยู่มัธยมต้น แต่ความสวยของเธอก็โดดเด่นออกมา เด็กสาวรูปร่างอรชร ดูสวยและบริสุทธิ์
“ทำไมไอ้อ้วนนี่ถึงมีรูปซูเมิ่งหาน?” เย่เฟิงขมวดคิ้วมุ่น
อย่างไรก็ตามเมื่อเห็นชายร่างอ้วนผู้น่าสมเพชจ้องภาพถ่ายของซูเมิ่งหานจนน้ำไหลลาย เย่เฟิงจะยืนอยู่เฉยๆ ได้อย่างไร? หากซูเมิ่งหานรู้ว่ามันคิดอะไร จะหวาดผวาขนาดไหน?ขณะที่เย่เฟิงเข้าไปในบ้านหลังนั้นเพื่อจัดการชายร่างอ้วน ประตูห้องดังกล่าวก็เปิดออกจนชายร่างอ้วนตาแข็งค้าง ภาพที่เห็นทำให้เย่เฟิงถึงกับพูดไม่ออก
หูเหมยเหม่ยในสภาพกึ่งเปลือย!
หญิงสาวเพิ่งอาบน้ำเสร็จ เพราะเรือนผมสีดำสลวยยังไม่แห้งสนิท ผิวพรรณขาวเนียนเย้ายวนและหน้าอกอวบอิ่มชูชันล่อตา ชายร่างอ้วนหลงความเย้ายวนนั้นเต็มเปา หญิงสาวขยิบตาให้ขณะเดินเข้าหาชายร่างอ้วนแสนลามก
“เป็ไปอย่างที่คิด สาวสวยอย่างหูเหมยเหม่ยเป็หญิงขายบริการ ดูท่าแล้วตอนเธออยู่กับซูซิ่นชางคงพยายามยั่วยวนเขาไม่น้อย...” เย่เฟิงไม่สนใจร่างกึ่งเปลือยของหญิงสาว เพราะเมื่อเทียบกับหลงหว่านเอ๋อร์ ซูเมิ่งหาน หรือหลินซือฉิงที่เขาเจอตอนเช้า ความดึงดูดของหูเหมยเหม่ยนั้นเทียบไม่ติดเลย นอกจากนั้นถึงหน้าอกคู่งามของเธอจะดูใหญ่โตคับอกแต่ก็ดูหย่อนยานเช่นกัน
ยิ่งกว่านั้นใบหน้าไร้เครื่องสำอางของหูเหมยเหม่ยไม่ได้เรียบเนียนเสียทีเดียว ยังมีฝ้ากระบ้างเล็กน้อย ในสายตาของเย่เฟิงรูปร่างหน้าตาของหญิงคนนี้จึงห่างไกลจากคำว่าสวยงามน่าเชยชม
“ผอ. เซี่ยขา อย่ามัวแต่ดูรูปนั้นสิคะ~” หูเหมยเหม่ยเดินไปหาชายร่างอ้วนพลางพูดจาหวานหูเอาใจ “ไหนพูดสิคะว่าถ้าคุณขายบ้านตระกูลซูหลังนี้ คุณจะเอาเงินที่ขายได้มาให้ฉัน”
ชายอ้วนแสนลามกเป็คนของตระกูลเซี่ยจริงด้วย! ยิ่งกว่านั้นบ้านหลังนี้เป็ของซูซิ่นชาง เขาคงคิดไม่ถึงว่าจะถูกทั้งสองคนยึดไปแล้ว แสดงว่าภาพถ่ายของซูเมิ่งหานคงเป็ซูซิ่นชางลืมไว้ที่นี่
“สบายใจได้เลยที่รัก” ชายร่างอ้วนบีบคลึงหน้าอกของหูเหมยเหม่ยอย่างสนุกมือพลางฉีกยิ้ม “ไม่ต้องกังวลคนสวย รายงานการประเมินทรัพย์สินยังไม่ออก แต่ซูเมิ่งหานช่างเป็สาวน้อยที่น่ารักอะไรอย่างนี้ จิ๊ๆ”
หูเหมยเหม่ยที่เห็นว่าชายร่างอ้วนสนใจรูปมากกว่าเธอก็เกิดอาการไม่พอใจเล็กน้อย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้มากจึงกล่าว “อะไรกันคะ? ทำไมผอ.เซี่ยถึงสนใจเธอขนาดนั้นล่ะคะ?”
“ฉันสนใจมานานแล้วต่างหาก” ชายร่างอ้วนผู้น่าสมเพชเคยเจอซูเมิ่งหานหลายครั้งแล้ว เขาอยากเธอมาตลอดแต่กลับล้มเหลวเสมอ สิ่งที่ชายร่างอ้วนชอบมากที่สุดคือความไร้เดียงสาและความบริสุทธิ์ของหญิงสาว ถึงเขาจะเคยอยู่เป็เพื่อนเล่นกับเธอบ่อยครั้ง แต่ไม่เคยลิ้มรสซูเมิ่งหานเลยสักครั้ง
ชายร่างอ้วนจินตนาการใบหน้าสวยบริสุทธิ์ของซูเมิ่งหานว่าเธอกำลังเปลื้องเสื้อผ้าออกจากร่างกายสวยงามนั่น ในใจเริ่มร้อนรุ่จนผลักหูเหมยเหม่ยลงบนโซฟาทันที
สัญชาตญาณสัตว์ป่าครอบงำ ชายร่างอ้วนรีบถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนเผยหน้าท้องที่มีไขมันเป็ชั้นๆ แล้วโถมตัวใส่ร่างกึ่งเปลือยของหญิงสาวด้วยความรวดเร็ว
ผัวะ!
ตอนนี้เองเย่เฟิงพุ่งเข้าไปเตะหน้าท้องของชายร่างอ้วนจนอีกฝ่ายกระเด็นไปไกล จากนั้นเตะหนักๆ อีกหลายครั้งก่อนที่ร่างอ้วนของมันกลิ้งไปชนผนังน้ำลายฟูมปาก
“กะ... แกเป็ใคร!” หูเหมยเหม่ยที่อยู่ในสภาพกึ่งเปลือยกรีดร้องถามด้วยความใ แต่เย่เฟิงเตรียมตัวสำหรับเื่นี้มาแล้ว เขาใช้ท่ากรงเล็บัจนพลังชี่ปะทุออกมาเพื่อปิดปากหญิงสาว
จากนั้นชายหนุ่มกวาดมือเพื่อแสดงกระบวนท่าช้อนจันทราเพื่อโยนร่างขาวเนียนของหูเหมยเหม่ยไปทางชายร่างอ้วน จนทั้งสองคนกระแทกกัน ผลคือน้ำลายฟูมปากหญิงสาวจนเธอพูดไม่ออกเช่นกัน
“ไม่สำคัญว่าฉันเป็ใคร เพราะสิ่งสำคัญคือ...” เย่เฟิงใช้วิชาอำพรางตาให้กลายเป็คนที่ดูธรรมดา ขณะพูดก็หยิบรูปที่ตกอยู่ข้างกายชายร่างอ้วน
“มองตาฉัน หลังจากนี้ถ้าพวกแกเจอสาวน้อยคนนี้ แปลว่าพวกแกกำลังมองพระเ้า ต่อจากนี้ห้ามคิดร้ายต่อเธอเด็ดขาด!” เย่เฟิงจ้องดวงตาของทั้งคู่ ก่อนใช้ประโยชน์จากคนที่ยังไม่ได้สติโดยสะกดจิตคนทั้งคู่เอาไว้ การใช้ทักษะนี้จะสร้างความเสียหายต่อสมองซึ่งลดไอคิวของทั้งคู่ลงไปยี่สิบเปอร์เซ็นต์เป็อย่างน้อย แต่ชายร่างอ้วนน่าสมเพชกับหูเหมยเหม่ยไม่ใช่คนดีมากนัก เย่เฟิงจึงไม่รู้สึกผิด
ในโลกเทวะ หากใครกล้าจินตนาการถึงผู้หญิงแบบชายร่างอ้วนคนนี้คงถูกคมกระบี่ของเขาฆ่าตายไปแล้ว แต่ในโลกแห่งนี้การสะกดจิตเป็ตัวเลือกที่ดีกว่า
เพียะ! เพียะ!
เย่เฟิงตบหน้าคนทั้งคู่จนหมดสติ จากนั้นหยิบรูปถ่ายของซูเมิ่งหานแล้วออกจากหมู่บ้านนี้
แสงสลัวยามค่ำคืนปกคลุมทั่วเมืองเยี่ยนจิงจนมองเห็นดวงจันทร์ที่แขวนบนท้องฟ้าได้ชัดเจน สายลมพัดแ่เบา ค่ำคืนนี้เต็มไปด้วยกลิ่นอายสังหาร เย่เฟิงมีลางสังหรณ์ว่าคืนนี้เขาต้องสังหารไม่ใช่หนึ่งแต่เป็สองชีวิต ชายหนุ่มหยิบหน้ากากที่ตัวเองใช้หลายต่อหลายครั้งขึ้นมาปกปิดใบหน้าอีกครั้ง
แก๊ง์ตั้งอยู่ทางตะวันออกของเมืองเยี่ยนจิง ธุรกิจหลักคือการพนัน มีคาสิโนใต้ดินหลายแห่ง คนทั่วไปอาจไม่รู้ว่าไปที่นั่นอย่างไร แต่เย่เฟิงได้ข้อมูลจากเตาปาแล้ว จึงไม่ต้องกังวลเื่นี้...
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้