“รุ่ยเอ๋อร์...” น้ำเสียงของเฟิ่งหลิงอ่อนโยนยิ่ง หวงฝู่รุ่ยดวงตาเปล่งประกาย เงยหน้าขึ้นสบกับแววตาที่คล้ายจะมองทุกสิ่งทะลุปรุโปร่งของเฟิ่งหลิง ไม่รู้ว่าควรจะกล่าวเช่นไรดี        “เรื่องบางเรื่อง คิดว่าเจ้าคงสัมผัสได้ด้วยตัวเองแล้ว”       ...