งูเหลือมน้ำแข็งั์และกิ้งก่าดินกลับปรากฏตัวพร้อมกันเช่นนี้!
วินาทีที่พวกเด็กหนุ่มเด็กสาวที่เข้าร่วมการประลองได้ยินเสียงขู่ฟ่อจากงูเหลือมน้ำแข็งั์ตัวนั้น แต่ละคนก็พลันหน้าซีดขาวขึ้นมา
แม้แต่เจิ้งรุ่ยและพันเทาเองก็ยังสติกระเจิดกระเจิงไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
เนี่ยเทียนสีหน้าแน่วแน่ ไม่มีอารมณ์ปะทะฝีปากกับเจิ้งรุ่ยอีกต่อไป จดจ่อสมาธิทั้งหมดที่มี!
การตายของฉินซุ่น การปรากฏตัวอย่างกะทันหันของกิ้งก่าดิน งูเหลือมน้ำแข็งั์ปรากฏกาย ทำให้เขาตระหนักได้ว่าการเดินทางมาโลกมายามรกตไม่ได้ง่ายดายอย่างที่เขาคิด
“เจิ้งรุ่ย! พันเทา! พวกเ้าสองคนรับมือกับกิ้งก่าดินตัวนั้น!” อันอิ่งสูดลมหายใจเข้าลึกๆ หนึ่งครั้ง
ฝืนบังคับให้ตัวเองสงบลง เอ่ยอย่างเด็ดเดี่ยว
“ส่วนงูเหลือมน้ำแข็งั์... มอบให้ข้าจัดการเองก็แล้วกัน!”
คำพูดที่ดังออกมา ทุกคนต่างก็ฟังออกถึงความไม่มั่นใจของนาง
“ไม่ได้! เ้าคนเดียวไม่มีทางรับมือกับงูเหลือมน้ำแข็งั์ตัวนั้นได้แน่นอน!” เจิ้งรุ่ยะโพูดเสียงดัง
“พวกเราสองคนฆ่างูเหลือมน้ำแข็งั์เอง ส่วนเ้ามารับมือกับกิ้งก่าดิน!” พันเทาตวาด
ก่อนหน้าที่จะมาที่นี่ พวกเขาก็ได้ยินผู้าุโพูดมาก่อนแล้วว่างูเหลือมน้ำแข็งั์ตัวนั้นต่างหากถึงจะเป็สัตว์วิเศษที่ร้ายกาจที่สุดในโลกมายามรกต
มิฉะนั้น โอสถบรรลุ์เม็ดนั้น ก็คงไม่สามารถแลกมาได้เพียงแค่เอาหัวงูเหลือมน้ำแข็งั์ไปมอบให้
เจิ้งรุ่ยและพันเทาเองก็รู้ดีว่าความสามารถที่แท้จริงของอันอิ่ง แข็งแกร่งกว่าพวกเขาเล็กน้อย
เพียงแต่ว่าตบะหลอมลมปราณเก้าเหมือนกัน ฝึกบำเพ็ญตบะในหอหลิงเป่าเหมือนกัน พวกเขารู้อย่างแน่ชัดว่าความแข็งแกร่งของอันอิ่งที่มีเกินพวกเขานั้นมีขีดจำกัด อันที่จริงหากพวกเขาสองคนร่วมมือกันก็สามารถเอาชนะอันอิ่งได้
ให้พวกเขาไปรับมือกับกิ้งก่าดิน ส่วนอันอิ่งต่อกรกับงูเหลือมน้ำแข็งั์ที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าเพียงลำพัง เห็นได้ชัดว่าอันอิ่งจะพาตัวเองะโลงหลุมไฟ
พวกเขาไม่มีทางยอมรับได้เด็ดขาด!
ระหว่างที่พูดเจิ้งรุ่ยและพันเทาก็แลกเปลี่ยนสายตากัน คิดจะวิ่งผ่านร่างอันอิ่งไปรับมือกับงูเหลือมน้ำแข็งั์ที่เพิ่งปรากฏกายตัวนั้น
“ข้าคือหัวหน้า! ข้าพูดอะไร พวกเ้าต้องทำตาม!” อันอิ่งตวาดอย่างโกรธเคือง ยกดาบยาวในมือขึ้นสูง ขัดขวางไม่ให้คนทั้งสองเดินเข้ามาได้
“ข้ารู้ว่าข้าฆ่างูเหลือมน้ำแข็งั์ไม่ได้ แต่อย่างน้อยข้าก็สามารถสกัดกั้นมันเอาไว้ได้! ข้าหวังว่าเวลาที่ข้า่ชิงมา จะช่วยให้พวกเ้าร่วมแรงกันฆ่ากิ้งก่าดินตัวนั้นให้สำเร็จ!”
“หากกิ้งก่าดินตายแล้ว พวกเ้าก็สามารถมาช่วยข้าได้ พวกเราสามคนจะร่วมแรงกันสังหารงูเหลือมน้ำแข็งั์ตัวนั้น!”
“หากพวกเราเปลี่ยนเป้าหมายกัน ใครก็ไม่สามารถแก้ไขสถานการณ์การต่อสู้ในระยะเวลาอันสั้นได้ ถ่วงเวลาออกไป ทุกคนก็อย่าได้คิดว่าจะมีชีวิตรอดกลับไปจากโลกมายามรกต!”
“แต่ แต่ให้เ้าไปล่องูเหลือมน้ำแข็งั์คนเดียว มันไม่ยุติธรรมกับเ้าเลย เ้าอาจจะ...” เจิ้งรุ่ยกล่าวอย่างร้อนใจ
“หากเป็ห่วงข้าก็จงทุ่มเทสุดความสามารถ ฆ่ากิ้งก่าดินตัวนั้นให้ได้โดยเร็วที่สุด! มีเพียงกิ้งก่าดินตายเร็วเท่านั้น พวกเราถึงจะปลอดภัย!” อันอิ่งกล่าวอย่างหนักแน่น
“ได้! พวกเราจะทำตามที่เ้าบอก!” พันเทาะโเสียงดังด้วยดวงตาแดงก่ำ
“พี่หญิงอิ่ง เ้า เ้าต้องระวังตัวให้มากนะ!” เด็กหญิงใบหน้าราวตุ๊กตาผู้หนึ่ง นิ้วทั้งห้ากำกระบี่สั้นไว้แน่น พูดเสียงดังแทบจะสะอื้นร้องไห้ออกมา
ฉินซุ่นตายอยู่ข้างกายนาง อีกทั้งยังเป็คนที่สนิทสนมกับนางมากที่สุด วินาทีที่ฉินซุ่นถูกกิ้งก่าดินกัดตายนั้น ขวัญของนางก็กระเจิดกระเจิงไปหมดแล้ว
เพราะบำเพ็ญตบะมาั้แ่เด็ก เด็กหนุ่มเด็กสาวทุกคนที่เข้าประลองในโลกมายามรกต มองดูแล้วโตกว่าเด็กวัยเดียวกัน มองผ่านๆ น่าจะอายุประมาณสักสิบห้าสิบหก
ทว่าในความเป็จริงแล้ว พวกเขาอายุแค่สิบสองสิบสามปีเท่านั้น
เด็กหญิงคนนั้น ปีนี้เพิ่งจะอายุครบสิบสองปีเต็ม เมื่ออยู่ที่บ้านก็ถูกคนในตระกูลปกป้องราวกับเป็องค์หญิงตัวน้อย นี่เป็ครั้งแรกที่นางได้เผชิญกับการต่อสู้เช่นนี้
เห็นได้ชัดว่านางปรับตัวไม่ได้เป็อย่างยิ่ง
นอกจากพวกอันอิ่งสามคนแล้ว เด็กหนุ่มเด็กสาวที่เหลือของแต่ละตระกูล หลังจากฉินซุ่นตายไปก็พากันเงียบงันลง
ในสายตาของพวกเขาแต่ละคนล้วนมีประกายแห่งความหวาดกลัวกระวนกระวายแฝงเร้นอยู่ โดยเฉพาะหลังจากที่งูเหลือมน้ำแข็งั์ตัวนั้นปรากฏตัวออกมา
การมาถึงของงูเหลือมน้ำแข็งั์ทำให้ความหวาดกลัวในดวงตาของพวกเขา เปลี่ยนมาเป็ความสิ้นหวัง!
มีเพียงคนเดียวที่ต่างออกไป ก็คือเนี่ยเทียนที่ก่อนหน้านี้เพิ่งจะปะทะฝีปากกับเจิ้งรุ่ย
ก่อนหน้านี้ไม่นาน เนี่ยเทียนก็เคยมีประสบการณ์ที่สิ้นหวังยิ่งกว่านี้นอกเมืองเฮยอวิ๋น
ประสบการณ์ครั้งนั้น ยากที่จะลืมเลือน ทว่าสุดท้ายเขาได้อาศัยกระดูกสัตว์ชิ้นนั้น ทำให้ผู้แข็งแกร่งสองคนที่มอบความสิ้นหวังให้แก่เขาถูกเผาไหม้เป็เถ้าธุลี
เดิมทีเนี่ยเทียนก็แข็งแรงเกินกว่าเด็กวัยเดียวกันอยู่แล้ว หลังจากเคยฆ่าคนมาแล้ว จิตใจของเขาจึงยิ่งแข็งแกร่งราวเหล็กกล้า
สถานการณ์ด้านหน้า แม้ว่าเขาเองก็ไม่รู้ว่าควรจะรับมืออย่างไร ทว่าเขากลับไม่ได้ลนลานเพราะเหตุนี้ ใจของเขาจึงไร้ซึ่งความหวาดกลัวไปด้วย
ไม่มีความหวาดกลัวจึงสามารถครองสติเอาไว้ได้ สมาธิของเขาจึงแน่วแน่อย่างสูง!
และก็ด้วยเหตุนี้ เขาจึงเป็คนแรกที่พบความผิดปกติ!
บนพื้นน้ำแข็งราบเรียบแห่งหนึ่งข้างกายเด็กหญิงใบหน้าตุ๊กตา กลับพองขึ้นมาผิดปกติ
ความเคลื่อนไหวนั้นเล็กน้อยยิ่งนัก เด็กหญิงที่หัวใจเต็มเปี่ยมด้วยความหวาดผวา เอาแต่จ้องมองอันอิ่งตาปริบๆ เห็นได้ชัดว่าสังเกตไม่เห็นความเคลื่อนไหวนั้น
นางเองก็คงคิดไม่ถึงว่า กิ้งก่าดินที่เพิ่งจะกัดฉินซุ่นซึ่งอยู่ข้างกายนางตายไป จะยังปรากฏตัวในพื้นที่ใกล้กันอีกครั้ง!
นางยังถึงขนาดเอาแต่รับฟังคำเกลี้ยกล่อมของอันอิ่งที่บอกให้นางวางใจด้วยซ้ำ
และเวลานี้เอง พันเทาและเจิ้งรุ่ยที่ก่อนหน้านั้นพยายามผ่านตัวอันอิ่งไป ทว่ากลับถูกอันอิ่งยับยั้งเอาไว้ก็ยังไม่ทันหันตัวกลับมา
“หลีกไป!”
เนี่ยเทียนพลันตวาดขึ้นมาเสียงดัง ทำเอาทุกคนใจนสะดุ้ง สายตาย้ายมารวมอยู่บนตัวของเขา
ภายใต้สายตาสงสัยและใของทุกคน ร่างของเนี่ยเทียนพุ่งออกไปรวดเร็วราวกับลูกะุ!
พลังิญญาในมหาสมุทริญญาจุดตันเถียนของเขาไหลมารวมกันอยู่ที่เท้าขวา!
เนี่ยเทียนที่ะโตัวขึ้นสูงข้ามหัวของเด็กหญิงผู้นั้น ร่วงลงบนพื้นดินด้วยความรวดเร็วคล้ายหินอุกกาบาตกระแทกตูมลงไปบนพื้นน้ำแข็งที่พองตัวขึ้นมาอีกครั้งข้างกายเด็กหญิงอย่างแรง!
“ตูม!”
เสียงกระแทกอึงอลดังลอยมาจากพื้นน้ำแข็งนั้น เนี่ยเทียนรู้สึกเพียงว่าเท้าของเขาที่ทุ่มกำลังลงไปเต็มที่ ได้เหยียบลงบนลูกกลมหนังขนาดใหญ่ลูกหนึ่ง
ร่างของเขาที่ร่วงลงพื้นอย่างแรง ภายใต้พลังดีดกลับจึงลอยขึ้นสูงกลางอากาศอีกครั้ง
“โฮก!”
และพื้นน้ำแข็งใต้ร่างกายของเขากลับมีเสียงคำรามพลุ่งพล่านดังลอยมา
เสียงคำรามนั้นเห็นได้ชัดว่ามาจากกิ้งก่าดินตัวนั้น!
“กรี๊ด!”
จนกระทั่งเวลานี้ เด็กสาวใบหน้าตุ๊กตาถึงเพิ่งคืนสติ
กระบี่สั้นในมือของนางกรีดตวัดออกมาเป็ลมกรดแหลมคม ทิ่มแทงลงไปบนพื้นน้ำแข็งข้างกายในทันที
“ฟู่ ฟู่!”
อยู่ๆ บนพื้นน้ำแข็งนั้นก็มีประกายแสงปรากฏขึ้นมาอย่างกะทันหัน แสงกระบี่กระจายไปทั่วสี่ทิศ
“กิ้งก่าดิน!”
“เป็กิ้งก่าดินตัวเดิม!”
“เ้าเด็กตระกูลเนี่ยนั่นพบความผิดปกติของมันเป็คนแรก!”
“หากไม่มีเ้าเด็กคนนั้น เจียงเหมียวคงถูกกิ้งก่าดินกัดตายแบบฉินซุ่นไปแล้ว!”
ทุกคนที่ตกอยู่ในความหวาดกลัว ร้องเสียงแหลมพลางพยายามพุ่งเข้าโจมตีกิ้งก่าดินไปด้วย
ทว่ากิ้งก่าดินตัวนั้นที่ซ่อนตัวอยู่ใต้ดิน เมื่อโจมตีพลาดเป้าแล้ว กลับหายตัวไปใต้ดินอีกครั้ง
เมื่อผู้ประลองทุกคนเดินไปถึงข้างกายเจียงเหมียว พวกเขาก็ไม่พบอะไรแล้ว
ส่วนเนี่ยเทียนพอกลับมายืนอยู่บนพื้นอีกครั้งก็พูดด้วยเสียงหอบว่า “หากพวกเ้าทุกคนต่างหวาดกลัว คิดว่าสถานการณ์ตรงหน้านี้พวกเ้าต้องตายแน่ๆ ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ต้องสู้ต่อแล้ว สู้พวกเ้าฆ่าตัวตายไปเองเลยดีกว่า ต่อไปจะได้ไม่ต้องถูกกิ้งก่าดินและงูเหลือมน้ำแข็งั์เคี้ยวจนร่างแหลกละเอียดแล้วกลืนลงท้องไปทีละนิด!”
น่าแปลกที่คำพูดเสียดสีของเนี่ยเทียนดังออกไป ทุกคนกลับไม่มีใครกล้าพูดตำหนิ
ผู้ประลองทุกคนของหอหลิงเป่า มองเนี่ยเทียนที่พอกลับสู่พื้นแล้วก็รีบปรับลมหายใจ เตรียมพร้อมในการลงมือครั้งต่อไป ต่างก็เงียบงันกันไปกะทันหัน
ยังดีที่การปรากฏตัวของงูเหลือมน้ำแข็งั์ ทำให้สัตว์วิเศษที่โอบล้อมพวกเขาก่อนหน้านี้ไม่เร่งร้อนพุ่งเข้าเข่นฆ่าแต่อย่างใด
หลังจากที่งูเหลือมน้ำแข็งั์เผยกายออกมาให้เห็นแล้วก็คล้ายจะไม่รีบร้อนเลยสักนิดเดียว มันทำเพียงแค่เลื้อยตัวเข้ามาใกล้อย่างเชื่องช้า
แล้วก็ด้วยเหตุนี้ ทุกคนจึงมีเวลาขบคิดตามคำพูดของเนี่ยเทียน มองสถานการณ์อันตรายตรงหน้านี้ใหม่อีกครั้ง
“เขาพูดถูกแล้ว” อันอิ่งรับคำต่อ ให้กำลังใจทุกคน “การรบครั้งนี้ บางทีอาจเป็สถานการณ์ที่น่ากลัวที่สุดเท่าที่พวกเราเคยเจอมา! แต่เป้าหมายการมาโลกมายามรกตของพวกเราในครั้งนี้ก็คือขัดเกลาตัวเองให้แข็งแกร่งขึ้น พวกเราก็ควรมีความกล้าหาญในการเผชิญหน้ากับสถานการณ์อับจนเช่นตรงหน้านี้!”
“ทุกคนโปรดวางใจ สัตว์ร้ายระดับสองไม่ได้น่ากลัวอะไรขนาดนั้น!”
“ขอแค่ฆ่าถ่วงงูเหลือมน้ำแข็งั์เอาไว้ได้ และพันเทากับเจิ้งรุ่ยก็ไปฆ่ากิ้งก่าดินตัวนั้น พวกเราก็สามารถพลิกแพลงสถานการณ์ได้ แล้วจัดการกับงูเหลือมน้ำแข็งั์ได้!”
“ข้ามั่นใจว่าจะสามารถถ่วงเวลาได้มากพอให้กับพวกเขา”
“และข้าก็หวังว่าพวกเ้าจะฆ่าสัตว์วิเศษระดับหนึ่งพวกนั้นให้เร็วที่สุด จะได้ช่วยแบ่งเบาความกดดันบางส่วนมาจากเจิ้งรุ่ย พันเถา และข้าได้”
“โปรดเชื่อมั่นในตัวข้า! แล้วก็โปรดเชื่อมั่นในตัวของพวกเ้าเองด้วย!”
อันอิ่งพูดเสียงดัง
ภายใต้การให้กำลังใจจากนาง เนี่ยเทียนสังเกตเห็นว่าความหวาดกลัวในดวงตาของผู้ประลองเ่าั้เริ่มค่อยๆ ถูกแทนที่ด้วยความกล้าหาญ
เขาอดไม่ได้ที่จะหันไปมองอันอิ่งด้วยความชื่นชม
และยามนี้อันอิ่งเองก็ใช้สายตาเช่นเดียวกัน มองเขามาจากที่ไกลๆ
เนี่ยเทียนอ้าปากยิ้ม โบกมือ พูดเสียงดัง “ขอให้เ้าโชคดี”
“เ้าเองก็เหมือนกัน” อันอิ่งตอบรับ
------
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้