หลินกู๋หยู่หาแถบผ้าอย่างลนลาน ใช้ความพยายามอย่างมากในการพันผ้าที่นิ้วมือของตนเอง ก่อนจะเดินไปหาโต้ซา        นางย่อตัวลงอย่างอ่อนช้อย อุ้มโต้ซาขึ้น เอ่ยปลอบประโลม "ไม่เป็นไรแล้ว อย่าร้องไห้"        "เลือด..." โต้ซามองหลินกู๋หยู่ด้วยน้ำตา พูดด้วยเ...