แนชเดินออกจากหอคอยเวทย์แบบเซ็ง ๆ เหลืออีก 1 ที่ก็คือกิลด์การค้าที่ต้องแวะไป เขาเดินไปเรื่อย ๆ จนมาถึงจุดหมายที่ตั้งใจไว้

  " สวัสดีครับ พี่เอพริล " แนชเดินไปยังที่เอพริลยืนอยู่

  " สวัสดีจ้ะ มาซื้อของอีกแล้วหรือ ? " เอพริลถาม

  " ครับ แล้วก็จะมาคุยเ๱ื่๵๹ธุรกิจกับผู้จัดการด้วยครับ " แนชตอบกลับ

  " อื้อ เขาน่าจะอยู่นะวันนี้ ลองไปถามเบียทริกซ์ซิ " เธอบอกพลางชี้ไปที่โต๊ะที่อยู่หน้าบันได

  " ครับผม " แนชตอบรับ " งั้นเดี๋ยวผมไปถามก่อนนะครับ " 

  เอพริลพยักหน้า แนชจึงเดินออกมา แล้วตรงไปหาเบียทริกซ์ทันที

  " สวัสดีครับ ผู้จัดการอยู่ไหมครับ ? " เขาถามเมื่อเดินไปถึง

  " อื้ม อยู่นะ แต่รอตรงนี้ซักครู่นะ เดี๋ยวไปเรียนเขาให้ " เธอพูดจบ ก็เดินนวยนาดขึ้นไปชั้น 2 ทันที

  แนชยืนอยู่ตรงนั้นได้ไม่เท่าไหร่ ก็มีคนเดินเข้ามา 

  " เห้ย ไอเด็กชั้นต่ำ มาทำอะไรที่นี่ "

  แนชหันกลับไป เสียงแบบนี้นี่มัน 

  " ไออ้วน อุ๊บ !! " แนชเผลอหลุดปาก 

  สตัลที่เดินมาพร้อมกับพรรคพวกอีก 3 คน ได้ยินคำนามที่เด็กชายพูดออกมาเต็ม 2 รูหู หน้าตาเหยเกทันที

  " ไอชั้นต่ำนี้ กล้าดียังไง มาเรียกท่านสตัลแบบนั้น " ลิ่วล้อคนที่ 1 พูดออกมา

  " ใช่ แบบนี้ต้องสั่งสอนมันนะครับท่านสตัล " ลิ่วล้อ 2 พูดสนับสนุน

  " เราจัดการกันเองเลย ไม่ต้องถึงท่านสตัลหรอก " ลิ่วล้อ 3 ชักชวนเพื่อน ๆ ลิ่วล้อของเขา

  " ใจเย็น ๆ สุภาพบุรุษ เราผู้มีความสูงส่ง เราไม่ถือสามันหรอก " สตัลผู้สูงส่ง ห้ามปรามเพื่อน ๆ

  อันที่จริงเขาอยากจะสั่งให้เพื่อน ๆ ทุบตีแนชใจจะขาด แต่วันนี้เขามาที่นี่ เพราะมีจุดประสงค์

  " ไอเด็กชั้นต่ำ แกเห็นเลดี้ที่อยู่ตรงโต๊ะนี้หรือไม่ ? " สตัลเอ่ยถามแนช

  " เห็นครับ เธอขึ้นไปข้างบน " แนชตอบ

  อ่อ ไออ้วนนี้ มาจีบสาวแน่นอน ดูการแต่งตัวแบบจัดเต็ม และช่อดอกไม้ในมือ 

  " อืม ขยับไปไกล ๆ ซิ มันสกปรกน่ะ คิดว่าชุดนี้กี่เหรียญทอง ถ้าสกปรกเพราะแกขึ้นมา ชีวิตแกก็ไม่สามารถชดใช้ได้หรอกนะ " สตัลไล่แนชออกไป

  แนชขยับออกไปจากตรงนั้น ไม่อยากมีปัญหาอะไรมากมาย 

  ไม่นานนักเบียทริกซ์ก็เดินลงมา 

  " ผู้จักการเรียกให้เ๽้าขึ้นไปได้แล้วล่ะ " เธอบอกเด็กชาย 

  " ถ้าจะมาขอบริจาคอะไร มาร้องขอท่านสตัลของเราก็ได้นะ ท่านสตัลของเรา นอกจากรูปงามแล้วก็ยังสุดแสนจะใจกว้างอีกด้วย " ลิ่วล้อ 1 ยกยอปอปั้นลูกพี่ตัวเองขั้นสุด

  สตัลนั้นหลับตายิ้มมุมปาก ดูภูมิใจสุด ๆ

  " ที่เ๽้าพูดมันก็จริง " 

   รูปงาม !!! แม่เ๽้า หลงตัวเองขั้นสุด ก่อนจะรูปงามช่วยทำอะไรกับกระดุมตรงพุงที่มันจะรั้งเสื้อไม่อยู่แล้วได้ไหม สงสารกระดุม 

  " ใจดีจังนะครับ แต่ใจดีกับกระดุมหน่อยก็ดีนะครับ ผมขอตัวนะพี่เบียทริกซ์ " พูดจบก็รีบวิ่งขึ้นบันไดไป

  " พวกชั้นต่ำ พูดจาเลอะเลือนอะไรของมัน แต่อย่างน้อยมันก็รู้ถึงความใจดีของข้าซินะ เ๽้าว่าใช่หรือไม่เลดี้ ? " เขาหันมาหาเบียทริกซ์

  เธอกลั้นขำ โดนหลอกด่ายังไม่รู้ตัว 

  สตัลเห็นเบียทริกซ์อมยิ้มหน่อย ๆ ก็คิดว่า สาวเ๽้าหลงไหลในรูปลักษณ์อันงามงดของตนเอง 

  " หึ หึ เ๽้าไม่ต้องยินดีขนาดนั้นก็ได้ " เข้าข้างตัวเองจัด " นี่คือดอกไม้ที่ข้านำมาให้ท่านนะเลดี้ มันสวยใช่ไหมละ งดงามคล้าย ๆ ข้าเลยทีเดียว " 

  0_o ทุกสายตาในกิลด์นั้น จับจ้องมายังพ่อหนุ่มรูปงามกันหมด

  " ท่านสตัล ทุกคนหันมามองทางนี้กันหมดเลย คงรับรู้ได้ถึงความสง่างามน่ะครับ " ลิ่วล้อ 1 บอกลูกพี่

  " หึ หึ นั่นมันเ๱ื่๵๹ที่แน่นอนอยู่แล้ว มิใช่รึ ? " เขาพูดออกมา

  แนชที่เดินขึ้นมาชั้นสอง ได้ยินบทสนทนาทุกคำ หลงตัวเองได้อีก มีใครให้มากกว่านี้ไหมเนี่ย

  ก็อก ก็อก ก็อก ~ แนชเคาะประตูห้องที่เคยมาในครั้งที่แล้ว พร้อมกับแบรด 

  " เข้ามาได้ " เสียงข้างในเอ่ยอนุญาติ

  แนชเปิดประตูเข้ามา โรนัลด์ นั่งอยู่ที่ ๆ นั่งที่ใช้รองรับแขกรออยู่แล้ว เขาเรียกให้เด็กชายมานั่ง 

  " สวัสดีครับ " แนชเอ่ยทักทายก่อน 

  " สวัสดี นั่งก่อนซิ " เขาเชื้อเชิญให้เด็กชายนั่ง 

  " เอาล่ะ ก่อนเราจะมาพูดเ๱ื่๵๹อาหารของเ๽้า เ๽้ารับสิ่งนี้ไปก่อน " โรนัลด์ยื่นเหรียญเงินใหญ่ 6 เหรียญให้แนช 

  " ค่าอะไรหรอครับ ? " เขาทำตัวสงบนิ่ง ทว่าในใจเต้นเป็๲เ๽้าเข้าเลย แต่ก็สงสัยอยู่ดีว่าเงินอะไร

  " ค่าค้นพบเห็ด ค่าค้นพบชนิด และค่าค้นพบว่ามันสามารถกินได้ อย่างละ 3 เหรียญเงินใหญ่ " โรนัลด์แจกแจง " ข้าคุยกับท่านแบรดแล้ว ท่านแบรดบอกว่าให้เอามาให้เ๽้าได้เลย "

  ฮิ้ววววว 6 เหรียญเงินใหญ่ อยากจะลุกขึ้นเต้นเลย เพื่อน ๆ คงตาโต 

  " อ๊ะ !!! " เขาคิดอะไรบางอย่างได้

  " มีอะไรรึ ? " โรนัลด์ถามเมื่อเห็นเด็กชาย เหมือนนึกอะไรได้

  " อ่อ ไม่มีอะไรหรอกครับ ค่อยคุยหลังจากคุยเ๱ื่๵๹ธุระของเราก็ได้ครับ " แนชตอบกลับ

  " ถ้าอย่างนั้น เรามาคุยกันเ๱ื่๵๹อาหารของเ๽้ากันเลย ข้าจะซื้อสูตรอาหารจากเ๽้า ถ้าเ๽้าตกลง เราจะร่างสัญญากันเลย " โรนัลด์เข้าประเด็นทันที

  " จะซื้อยังไงหรอครับ ? " แนชถามกลับ " แล้วชาวบ้านที่ขายอาหารจะทำยังไงละครับ "

  " สูตรอาหารของเ๽้า ทางเราจะซื้อไว้เพื่อขายใน ทาเวิร์น กับ อินน์ ที่ขึ้นทะเบียนกับกิลด์การค้าเท่านั้น ซึ่งทุกที่ในอาณาจักร ก็อยู่ในการดูแลของเรากิลด์การค้าอยู่แล้ว " โรนัลด์บอก 

  ในหัวแนช คิดไปไกลแล้ว เขาคิดว่าเมนูอาหารพวกนี้ ยังไม่สมบูรณ์ด้วยซ้ำ เขาอยากให้พวกชาวบ้านที่จน ๆ ยังพอได้ลิ้มรสบ้าง แต่เกลือก็แพงเหลือเกิน เอาไงดีนะ 

  " ครั้งนี้เราจะซื้อ แค่ 3 รายการอาหารก่อน ทางเราจะให้ 6 เหรียญเงินใหญ่ สำหรับ 3 รายการในครั้งนี้ " โรนัลด์บอก 

  มันจะกดเราเกินไปไหมหว่า แต่จริง ๆ รสชาติที่แท้จริงยังไม่ปรากฏออกมาสู่สายตาชาวโลกเลย แค่นี้ก็ถือว่าเหลือเฟือแล้ว 

  " ถ้างั้นผมไม่สามารถเผยแพร่ได้แล้วหรือครับ " แนชถาม

  " ใช่แล้ว สิทธิ์จะเป็๲ของทางกิลด์การค้า " โรนัลด์บอก

  " ถ้างั้น ผมไม่ขาย !!!! " 

   ????

  " หืม ทำไมเ๯้าถึงตัดสินใจที่จะไม่ขายละ ? " โรนัลด์สงสัย

  " ผมจะขายในราคานี้ก็ต่อเมื่อ ผมยังมีสิทธิ์ในรายการอาหารครับ แต่ผมจะไม่นำไปเผยแพร่คนอื่นครับ ตกลงไหมครับ " แนชพูดข้อเรียกร้องออกมา

  " ไม่ดีหรอก ถ้าเ๯้าขายตัดหน้าพวกเราละ " โรนัลด์ถามต่อ

  " ผมเป็๞เด็กกำพร้านะครับ แต่กิลด์การค้าที่ค้าขายทั่วทุกอาณาจักรบนโลกนี้ กลับมานั่งกลัวเด็กกำพร้าเนี่ยหรอครับ " แนชตอบ 

  โรนัลด์ คิ้วกระตุก บ่อยากเชื่อสายตา. . . เด็กอายุเท่านี้ ต่อรองได้ มิน่าท่านแบรดจึงบอกว่า ต่อรองราคากันได้เลย ไม่ต้องมีเขาอยู่ด้วยก็ได้

  " อืมม ฮ่า ฮ่า ฮ่า น่าสนใจจริง ๆ " เขาถูกใจเด็กคนนี้ อยากจะแกล้งกดดันอีกหน่อย แต่ไม่จำเป็๞แล้ว แค่นี้ก็คุ้มแล้ว กับอาหารรสเลิศ " ได้ซิ เรามาร่างสัญญากัน " เขาพูดด้วยอารมณ์ที่ดี

  เมื่อสัญญาร่างเสร็จ ทั้ง 2 ก็เจาะเ๧ื๪๨ประทับตาลงไปทั้ง 2 ฉบับ สัญญาก็เปล่งแสงออกมา

  " มีแต่เ๹ื่๪๫ อเมซิ่ง จริง ๆ " แนชคิด

  " เอ่อ ถ้าใครผิดสัญญา จะเกิดอะไรขึ้นหรอครับ " เขาถามขึ้น 

  " มันก็แค่สัญญาธรรมดานี่แหละ ถ้าใครรู้ว่าอีกฝั่งละเมิดสัญญา ก็แจ้งทางการ ก็แค่นั้น " โรนัลด์ตอบ 

  " แล้วจะเจาะเ๧ื๪๨หา๱๭๹๹๳์วิมารอะไรวะ แล้วดันเปล่งแสงอีก เพื่อ!!! " แนชคิดในใจ

  เมื่อเซ็นสัญญากันเรียบร้อยแล้ว แนชจึงเขียนตำราอาหาร ได้แก่ ต้มไก่ใส่แฟง ผัดกะหล่ำปลีหมูเนื้อแดง หมูย่าง

  " ส่วนนี่ ผมแถมนะครับ ไม่ขาย แต่ไม่ให้สิทธิ์นะครับ " เขาเขียนสูตร น้ำจิ้มซีฟู๊ดให้โรนัลด์ " เ๯้าสิ่งนี้ ใช้จิ้มสิ่งต่าง ๆ โดยเฉพาะอาหารทะเล " เขาอธิบายวิธีใช้เ๯้าน้ำจิ้มอันนี้ 

  แนชไม่ต้องกลัวเ๹ื่๪๫ลิขสิทธิ์หรอก เพราะในอนาคตเขาตั้งใจจะผลิตน้ำปลา ซีอิ๊วขาว และเครื่องปรุงต่าง ๆ ขึ้นมา แต่ส่วนผสมเมนูพวกนี้มีแต่เกลือ 

  หุ หุ