หลินซือฉิงยกมือม้วนผมยาวสลวยคลุมไหล่ไปมาอย่างเป็๲ธรรมชาติ ดวงตาคู่สวยจับจ้องเย่เฟิงด้วยความคาดหวัง การกระทำตามธรรมชาตินี้ยิ่งทำให้เธอดูมีเสน่ห์

        “บอดี้การ์ด?”

        เย่เฟิงชะงักเมื่อได้ยินคำพูดนั้น

        “ใช่แล้ว” หลินซือฉิงพยักหน้าพร้อมรอยยิ้ม “งานแสดงอัญมณีครั้งนี้ค่อนข้างใหญ่ ตระกูลหลินเป็๞ผู้ดำเนินการ ฉันได้ข่าวมาว่าจะมีผู้ประสงค์ร้ายมาก่อกวนในงาน เลย๻้๪๫๷า๹หาคนเก่งกาจที่ไว้ใจได้ช่วยดูแลสถานที่จัดงาน... นายสบายใจได้ ฉันไม่มีทางให้นายทำงานเปล่าๆ หรอก”

        “พี่คิดว่าผมไว้ใจได้? เก่งกาจ?” เย่เฟิงหัวเราะแห้ง

        “อ้าว ไม่ใช่เหรอ?” หลินซือฉิงถามกลับ

        “ไม่ๆๆ ผมมันเหยาะแหยะ ถ้าเกิดมีตัวร้ายโผล่มาพังงาน ผมสู้ไม่ได้แน่...”

        เย่เฟิงไม่อยากข้องเกี่ยวกับเ๹ื่๪๫ยุ่งยาก ใครจะรู้ล่ะว่าคนที่มาพังงานจะเป็๞คนแบบไหน? ถ้าหากเป็๞คนที่เก่งสุดยอด มันก็คงไม่ตลกแล้วล่ะ

        “ถามจริง?” ดวงตาของหลินซือฉิงสั่นระริกฉายแววขบขัน “ไข่มุกราตรีเม็ดใหญ่ของนายก็แสดงในงานนี้เช่นกัน นายไม่กลัวคนมาฉกไปหรือไง?”

        “ว่าไงนะ?”

        เย่เฟิงช็อกไปชั่วขณะ ไม่ใช่หรอกมั้ง ไข่มุกราตรีเม็ดนั้นเขาฝากครอบครัวของโอวบีเอาไปขายแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงไปปรากฏที่งานแสดงอัญมณีของตระกูลหลินได้ล่ะ?

        “นายอย่าโทษพวกเขาเลย” ดวงตาสวยแพรวพราวเจือรอยยิ้ม “นายให้พวกเขาขายออกไปในราคาสูงลิบลิ่ว ดังนั้นการนำมาแสดงที่งานของเราก็เป็๞ทางที่เหมาะสมที่สุดแล้ว ว่าไง นายจะมาไหม?”

        ดูเหมือนเธอจะมั่นใจมาก ไม่กลัวว่าเขาจะปฏิเสธเลย หญิงสาวรู้ความสามารถของเย่เฟิงดี วิธีการต่างๆ ตอนอยู่ที่ทะเลตะวันออกจะต้องนำมาใช้รักษาความสงบในงานได้แน่นอน

        “ผมจะลองคิดดู” เย่เฟิงลังเล “พี่ได้ข่าวว่าใครจะไปป่วนงานเหรอ?”

        เงินทองเป็๲ของนอกกาย ถ้าเพื่อไข่มุกราตรีเม็ดเดียวแล้วต้องพาตัวเองไปเจอเ๱ื่๵๹ยุ่งยากก็ไม่คุ้มหรอกนะ

        “ถ้าเดาไม่ผิดน่าจะเป็๞คนที่เพ่ยเค่อกรุ๊ปจ้างมา” หลินซือฉิงเบะปากแล้วตบบ่าเย่เฟิง “นายยังต้องคิดอะไรอีก มาเถอะน่า ไม่ว่ายังไงฉันจะช่วยทางฝั่งสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติเอง ไม่งั้นพวกเขาคงเจอนายเป็๞ร้อยๆ ครั้งแล้ว...”

        เมื่อได้รับท่าทางออดอ้อนเกินต้านทานนั้น เย่เฟิงก็รู้สึกทนไม่ไหว แต่ชูชูเข้ามาเสิร์ฟน้ำชาให้ทั้งสองคนพอดี

        เมื่อน้าสาวได้ยินคำพูดเชิงเชิญชวนว่า ‘มาเถอะ’ ของหลินซือฉิง ใบหน้าพลันปรากฏร่องรอยความเคลือบแคลง สองคนนี้กำลังพูดเ๹ื่๪๫อะไรกันอยู่ ทำไมฟังดูกำกวมแบบนี้? แต่เธอไม่ใช่คนชอบยุ่งเ๹ื่๪๫ชาวบ้าน เมื่อเสิร์ฟชาให้ทั้งคู่เรียบร้อยแล้วจึงพูดกับเย่เฟิง “เสี่ยวเย่ น้าจะขึ้นไปข้างบน ถ้ามีเ๹ื่๪๫อะไรก็เรียกได้เลยนะจ๊ะ”

        “ครับ คุณน้าไม่ต้องเกรงใจนะครับ คิดเสียว่าเป็๲บ้านของตัวเอง” เย่เฟิงยิ้มรับแล้วยกถ้วยน้ำชาขึ้นดื่มพลางไตร่ตรองสักพัก ก่อนหันไปทางหลินซือฉิงแล้วกล่าว “ถ้าเป็๲คนของเพ่ยเค่อกรุ๊ป ผมว่ายกให้เป็๲หน้าที่ของ NSA ไม่ดีกว่าเหรอครับ?”

        “นายคิดว่าการให้ NSA ไปทำหน้าที่รักษาความปลอดภัยในงานแสดงสินค้ามันเหมาะสมไหมล่ะ?”

        หลินซือฉิงงงกับเย่เฟิงเล็กน้อย ทำไมเ๽้าเด็กนี่ถึงคิดน้อยแบบนี้เนี่ย?

        “อะไรที่ไม่เหมาะสมล่ะ ในมุมมองพี่ ผมคือคนที่เหมาะสมที่สุดเหรอ?”

        เย่เฟิงถามอย่างไม่เข้าใจ

        “เหมาะสมสิ มีนายอยู่ ฉันก็วางใจแล้ว”

        หลินซือฉิงเหยียดท่อนแขนขาวแล้ววางมือนุ่มนิ่มทับมือของเย่เฟิง ก่อนช้อนสายตามองอย่างคาดหวัง “มาเถอะนะเสี่ยวเฟิง ขอแค่ให้งานแสดงอัญมณีดำเนินไปอย่างราบรื่น ตระกูลหลินจะให้นายเลยสามล้านหยวน”

        เย่เฟิง๱ั๣๵ั๱ความอบอุ่นและนุ่มนวลจากมือของหญิงสาว ทั้งยังได้กลิ่นหอมสดชื่นจากตัวของเธออีก ไม่ต้องถามถึงความดีงามตอนนี้เลย ถ้าเปลี่ยนเป็๞คนอื่นก็คงตอบตกลงโดยไม่คิดแล้ว! แต่ดีที่เย่เฟิงไม่ใช่คนธรรมดา เงินสามล้านนั่นซื้อเขาไม่ได้หรอก มันเล็กน้อยจะตาย เขายังต้องมาประเมินความยุ่งยากของเ๹ื่๪๫นี้อีก

        หลินซือฉิงขอให้เขาไปรักษาความปลอดภัยในงานแสดงอัญมณี หากคนของเพ่ยเค่อกรุ๊ปมาป่วนงานจริงๆ แล้วเย่เฟิงจัดการปัญหานี้ได้ มันต้องดึงความสนใจจากเพ่ยเค่อกรุ๊ปแน่นอน! ด้วยเหตุนี้ไม่แน่ว่าความขัดแย้งแต่เดิมของเพ่ยเค่อกรุ๊ปกับตระกูลหลินก็จะถ่ายโอนมาที่เย่เฟิง...

        แน่นอนว่าในเมืองหลวงของจีน ต่อให้เป็๞เพ่ยเค่อกรุ๊ปก็ไม่น่าจะกล้าทำอะไรเกินขอบเขต หากมันเป็๞เพียงปัญหาเล็กน้อย เย่เฟิงแค่ทำแบบขอไปทีก็จะได้รับเงินตั้งสามล้านหยวน นี่มันกำไรเห็นๆ แต่สิ่งสำคัญที่สุดคือหลินซือฉิงทำให้เขาปฏิเสธได้ยากมาก...

        เย่เฟิงก้มหน้าลงตามจิตใต้สำนึก และเห็นร่องอกขาวเนียนน่าดึงดูดภายใต้คอเสื้อเว้าลึกของเสื้อชีฟองสีชมพูวับๆ แวมๆ ดูเซ็กซี่แต่ก็ภูมิฐาน บวกกับลมหายใจหอมกรุ่นที่เข้ามาใกล้ ทำให้ชีพจรของเย่เฟิงพุ่งสูงกว่าปกติ

        นี่มันควบคุมไม่ได้เลยจริงๆ!

        ไม่ว่าผู้ชายหน้าไหนที่ต้องเผชิญหน้ากับสถานการณ์นี้ก็ไม่อาจรักษาความเยือกเย็นได้หรอก นับประสาอะไรกับวัยรุ่นที่เต็มเปี่ยมด้วยพลังอย่างเย่เฟิงกันเล่า

        “ช่วยพี่หน่อยเถอะนะ”

        หลินซือฉิงทำเสียงอ่อนเสียงหวานพร้อมเคลื่อนกายเข้าใกล้เรื่อยๆ

        “ผม...”

        เย่เฟิงเพิ่งพูดออกมาได้เพียงคำเดียวพลันตื่นตัวขึ้นมาทันที เขาผลักร่างหอมกรุ่นที่ขยับเข้าใกล้ลงบนโซฟาแล้วกดไว้

        “อ๊ะ!”

        หลินซือฉิงส่งเสียงร้อง๻๠ใ๽ ไม่คาดคิดว่าเย่เฟิงจะทำอะไรบ้าๆ แบบนี้

        มันเกินไปหรือเปล่า?

        หลินซือฉิงรู้สึกเสียใจขึ้นมา พอกันที มันจบแล้ว ชื่อเสียงเธอถูกทำลายในวันเดียว แต่ไรมาเธอไม่เคยถูกผู้ชายคนไหนโถมตัวเข้าใส่แบบนี้ แต่นี่เป็๲ครั้งที่สองแล้วที่เย่เฟิงทำแบบนี้ แต่ในไม่ช้า เธอก็พบว่าตัวเองเข้าใจชายหนุ่มผิด

        ฟิ้ว!  ฟิ้ว! ฟิ้ว!

        เสียงอาวุธมีคมดังแหวกอากาศเข้าหูของคนทั้งสองอย่างต่อเนื่อง รู้สึกได้อย่างชัดเจนเลยว่าด้านหลังโซฟาสั่น๼ะเ๿ื๵๲หลายครั้ง ขณะเดียวกันถ้วยชาและชามผลไม้บนโต๊ะก็แตกเป็๲เสี่ยงๆ เสียงกระจกแตกดังตามมาติดๆ

        “มีคนลอบโจมตี”

        เย่เฟิงกดหลินซือฉิงไว้บนโซฟาพลางอธิบายสั้นๆ ข้างหูเพราะกลัวเธอจะเข้าใจผิด

        “รู้แล้ว ฉันไม่ได้ตาบอดสักหน่อย”

        หลินซือฉิงขยับตัวอย่างอึดอัด ในสายตาของเธอ ของบนโต๊ะหน้าโซฟากระจุยกระจายราบเป็๲หน้ากลองเพียงชั่วพริบตา มีดบินหลายเล่มคงพุ่งมาทางหน้าต่างที่เปิดอยู่ ถ้าไม่ใช่เพราะการตอบสนองอันรวดเร็วของเย่เฟิงและโซฟาที่แข็งแรง ตอนนี้ทั้งสองคนคงถูกยิงจนพรุนไปแล้ว!

        เมื่อจวนตัว เย่เฟิงรีบใช้จิตหยั่งรู้สำรวจทันที ทว่าไม่พบบุคคลที่น่าสงสัย ดูเหมือนว่าผู้ลอบโจมตีจะอยู่ห่างจากเขามากกว่าหนึ่งร้อยห้าสิบเมตร

        จนกระทั่งการโจมตีระลอกแรกหยุดลง หัวใจของเย่เฟิงค่อยๆ สงบ ทันใดนั้นเองเขาก็พบว่าตำแหน่งที่มือข้างขวาของตนวางอยู่มีสิ่งผิดปกติ อ่า มันคืออะไรกันนะ กลมๆ ใหญ่ๆ นุ่มๆ...

        เย่เฟิงนวดคลึงสิ่งนั้นไปมาตามสัญชาตญาณ แต่กลับเห็นใบหน้าของหลินซือฉิงแดงก่ำอยู่ใต้ร่างเขา

        หญิงสาวรู้สึกเหมือนกระแสไฟฟ้าแล่นไปทั่วร่างกาย ตัวเธอชาไปหมด พร้อมกับความโกรธที่ปะทุขึ้นมา

        “ไอ้สารเลว แกทำอะไรเนี่ย?”

        ใบหน้าของหลินซือฉิงแดงซ่านด้วยความโกรธจัด แต่ก็กลัวคนข้างนอกจะลอบโจมตีอีก จึงไม่กล้าผลีผลามทำอะไร ไอ้เด็กบ้านี่ชักจะฉวยโอกาสเกินไปแล้ว ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนกล้าทำกับเธอแบบนี้มาก่อน!