ไม่รู้ว่านานเท่าไร...ผมลืมตาตื่นขึ้น พร้อมคราบน้ำตา ที่ติดอยู่บนใบหน้า ก่อนจะปาดมันออก แล้วหยุดนิ่งมองเพดานเพื่อสลายความรู้สึกหนักอึ้ง ก่อนมือของผมจะขยับไปถูกซองสีขาว ที่หมอนาวินมอบให้ก่อนลาจากกันผมค่อย ๆ เปิดซองแล้วหยิบเอากระดาษด้านในออกมาด้วยมือสั่...