เหลยชิงโหรวมีเซียวเฉินและเหลยอวิ๋นถิงคุ้มครองอยู่ย่อมรู้สึกวางใจ ดังนั้น นางจึงนั่งขัดสมาธิ นำผลน้ำแข็ง์ไขกระดูกหยกออกมา
วิ้ง!
ถึงอย่างไรก็เป็ผลไม้ิญญาขั้นหก พลังิญญาแข็งแกร่งสุดขีด เปล่งแสงสีฟ้าออกมาจางๆ เห็นด้านในของเนื้อผลไม้ผลึกใสมีสีหยกไหลเวียน ทำให้คนอยากกิน
“กินทันที”
เซียวเฉินกล่าว เหลยชิงโหรวพยักหน้าแล้วใส่ผลไม้ิญญาเข้าปาก ใช้ฟันกัดเบาๆ น้ำผลไม้เย็นฉ่ำเต็มปากให้ความรู้สึกหวานนิดๆ กลายเป็พลังเสวียนแทรกซึมเข้าสู่กระดูกและแขนขาของเหลยชิงโหรว
ตูม!
ชั่วพริบตา ร่างของเหลยชิงโหรวก็แผ่ไอหนาวเย็นสุดขั้วออกมา
เื่นี้ทำให้เหลยอวิ๋นถิงมีสีหน้ากังวล เพราะมีน้ำค้างแข็งปกคลุมเต็มร่างของเหลยชิงโหรว สีหน้าขาวซีดเป็อย่างมาก
“อวิ๋นถิง ทำใจให้สบาย ตอนนี้ชิงโหรวอยู่ขั้นแรกกำเนิดเจ็ดชั้นฟ้าระดับสูงสุดแล้ว สามารถต้านทานไอหนาวของผลน้ำแข็ง์ไขกระดูกหยก เื่นี้คือการเปลี่ยนร่างสำหรับนาง” เซียวเฉินกล่าว เขาเชื่อมั่นในตัวเหลยชิงโหรวและเชื่อมั่นในเคล็ดวิชาที่เขาถ่ายทอดให้เหลยชิงโหรวเช่นกัน
เคล็ดวิชาที่แปลงมาจากเคล็ดวิชาขั้นศักดิ์สิทธิ์ย่อมไม่ธรรมดา
ต้านทานสมุนไพริญญาขั้นหกได้อย่างไม่มีปัญหา
วิ้งวิ้ง!
ในส่วนลึกของร่างเหลยชิงโหรวมีแสงเสวียนสีฟ้าห่อหุ้มร่างของนางไว้เป็ชั้นๆ เปล่งรัศมีเหมือนแสงขั้วโลก น้ำค้างแข็งบนร่างของนางค่อยๆ หลอมละลาย ิัมีสีแดงเรื่อ เื่นี้ทำให้เหลยอวิ๋นถิงที่กังวลอยู่ค่อยๆ มีรอยยิ้ม
เขารู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนร่างของน้องสาว
เซียวเฉินเห็นการเฝ้ารอในดวงตาและรอยยิ้มบนใบหน้าของเหลยอวิ๋นถิงก็เอ่ยยั่วเย้า “ไม่กังวลแล้วหรือ? เมื่อครู่ยังมีท่าทางร้อนใจอยู่เลย จุ๊จุ๊...”
เหลยอวิ๋นถิงใช้มือลูบศีรษะอย่างขัดเขิน
“เซียวเฉิน ขอบใจเ้าจริงๆ!” เหลยอวิ๋นถิงมองเซียวเฉินแล้วเอ่ยอย่างจริงจัง หากไม่ได้เซียวเฉิน พวกเขาพี่น้องคงไม่มีวันนี้ และยิ่งไม่ก้าวหน้าขนาดนี้ เกรงว่าคงจมดิ่งอยู่ในหมู่บ้านเหลยถิงโดยไม่มีทางพลิกฟื้นได้ชั่วชีวิต
เขาไม่ใช่คนลืมบุญคุณและจะไม่ลืมบุญคุณที่เซียวเฉินมีต่อพวกเขาพี่น้อง หากสักวันเซียวเฉิน้าพวกเขา พวกเขาก็จะช่วยอย่างสุดกำลังไม่ว่าเป็เื่ใด
เซียวเฉินยิ้ม เขาช่วยเหลือพวกเหลยอวิ๋นถิงโดยไม่หวังสิ่งใด แค่เห็นแล้วถูกชะตา ถือว่าตอบแทนบุญคุณที่ช่วยชีวิตเขาไว้ในตอนแรก และคบหาเป็สหาย
เพียงแค่นี้เท่านั้น
เขาไม่คิดจะลากคนอื่นเข้ามาเกี่ยวข้องกับเื่ของตนเอง ต่อให้วันหน้าเหลยอวิ๋นถิงชิงหมู่บ้านเหลยถิงคืนมาได้และกลายเป็หัวหน้าหมู่บ้าน เขาก็ไม่้าให้สองพี่น้องทำอะไร เพราะเขาถือว่าเป็สหาย ไม่ได้เกี่ยวพันด้วยเื่ผลประโยชน์
ยิ่งกว่านั้น คนที่เขาเผชิญหน้าด้วยคือแคว้นหนึ่ง และผู้มีความสามารถขั้นสุดยอดสองคน แม้ว่าหมู่บ้านเหลยถิงจะมีขุมกำลัง แต่เทียบกันแล้วพวกเขายังด้อยกว่า
เซียวเฉินไม่คิดจะดึงพวกเขามาเกี่ยวข้อง
“พูดเื่พวกนี้ทำไม ตั้งใจฝึกวิชา ทำเื่ที่เ้าสมควรทำเถอะ” เซียวเฉินกล่าว
เหลยอวิ๋นถิงไม่เอ่ยวาจา แต่สายตาที่มองเซียวเฉินยิ่งจริงใจ เซียวเฉินเป็ทั้งอาจารย์และสหายสำหรับเขา เขาย่อมจะทะนุถนอมน้ำใจนี้ไว้
ตูม!
ทันใดนั้น คนทั้งสองก็ถอยหลังฉับพลัน เพราะกลิ่นอายแข็งแกร่งอันน่าสะพรึงแผ่ออกมาจากร่างของเหลยชิงโหรวเป็รัศมีหลายจั้งโดยมีเหลยชิงโหรวเป็ใจกลางถูกแช่แข็ง
คนทั้งสองมีสีหน้าแปรเปลี่ยน
เซียวเฉินมีสายตาใ ต่อให้ตายแล้วก็เป็ไปไม่ได้ที่สมุนไพริญญาขั้นหกจะะเิพลังอันแข็งแกร่งขนาดนี้ออกมา นี่มิใช่อานุภาพของสมุนไพริญญาขั้นหกโดยสิ้นเชิง หรือว่าจะเป็...
คิดถึงตรงนี้ ดวงตาของเซียวเฉินก็ฉายแววลิงโลดยินดี
หากเป็อย่างที่เขาคิดจริงๆ คราวนี้ เขาคงต้องอิจฉาเหลยชิงโหรวแล้ว…
แสงเสวียนค่อยๆ หายไป แต่ไอหนาวเย็นยังไม่เบาบาง เซียวเฉินและเหลยอวิ๋นถิงไม่กล้าเสี่ยงเข้าไป ข้อแรกไอหนาวรุนแรงเกินไป ข้อสองจะรบกวนการฝึกวิชาของเหลยชิงโหรว สภาพเช่นนี้ดำเนินไปหนึ่งชั่วยาม เหลยชิงโหรวจึงค่อยๆ ลืมตา
หลังจากลืมตา ดวงตาของเหลยชิงโหรวก็มีประกายสีฟ้าน้ำแข็ง
ตอนแรกเหลยชิงโหรวอึ้ง ต่อมาใบหน้าก็มีรอยยิ้มยินดี นางมองเซียวเฉินและเหลยอวิ๋นถิงด้วยสายตาดีอกดีใจ
เซียวเฉินมีสีหน้าประหลาด
จากนั้นยิ้มกล่าว “ชิงโหรว ยินดีด้วย เ้าย่างเข้าสู่ขั้นเสวียนฟ้าแล้ว”
เหลยชิงโหรวกอดเซียวเฉินทันที ทำเอาเซียวเฉินรับมือไม่ถูก เหลยชิงโหรวกล่าวว่า “พี่ใหญ่เซียว ขอบคุณนะ หากมิใช่รู้ว่าท่านมีคนที่ชอบอยู่แล้ว ข้าคงตกหลุมรักท่านจริงๆ”
เซียวเฉินอึ้งไปเรียบร้อย
เขามีคนที่ชอบ...
คิดถึงตรงนี้ เซียวเฉินก็มีความรู้สึกแปลกๆ วาบขึ้นในใจโดยไม่รู้ตัว
“คนที่ข้าชอบหรือ?” เซียวเฉินถามอย่างไม่มั่นใจ
เหลยชิงโหรวพยักหน้า
“อืม ข้าได้ยินท่านเรียกชื่อนางตอนหลับอยู่” เหลยชิงโหรวเอ่ยด้วยรอยยิ้มแฉ่ง ดวงตามีแววผิดหวังวาบขึ้นโดยไม่มีใครสังเกต
ส่วนเหลยอวิ๋นถิงที่อยู่ด้านข้างมองเหลยชิงโหรวอย่างใ
“น้องพี่ เ้าย่างสู่ขั้นเสวียนฟ้าแล้วหรือ?”
“อืม ขั้นเสวียนฟ้าหนึ่งชั้นฟ้าระดับสูงสุด ข้าก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเหมือนกัน แต่ข้ารู้ว่าผลน้ำแข็ง์ไขกระดูกหยกกับเคล็ดวิชาในร่างของข้าเข้ากันได้ดีมาก จากนั้นก็บรรลุ”
คราวนี้ เหลยอวิ๋นถิงใสุดขีดจริงๆ
ต้องรู้ก่อนว่า ขั้นเสวียนฟ้าและขั้นแรกกำเนิดมีคุณสมบัติแตกต่างกัน ย่างสู่ขั้นเสวียนฟ้าหมายความว่าเหยียบย่างสู่เส้นทางของผู้เข้มแข็ง ไม่เหมือนกับขั้นแรกกำเนิด
รอยยิ้มในดวงตาของเหลยอวิ๋นถิงยิ่งลึกล้ำ
ท่านพ่อ...ท่านแม่...ชิงโหรวเติบใหญ่แล้ว...พวกท่านเห็นหรือไม่...
“ชิงโหรว คุณสมบัติร่างกายของเ้าอาจเกิดการเปลี่ยนแปลง เื่นี้เป็โชคดีที่เจอได้แต่ไม่อาจแสวงหาสำหรับเ้า นับจากวันนี้ไป พร์ของเ้าเพียงพอที่จะเหยียบย่างสู่เส้นทางแห่งผู้มีพร์ระดับสุดยอด เป็ไปได้อย่างยิ่งว่าความสำเร็จในวันหน้าจะเหนือกว่าขั้นเสวียนเต๋า”
เซียวเฉินเอ่ยอย่างจริงจัง เหลยชิงโหรวอาจจะมีคุณสมบัติร่างกายบางอย่างพิเศษเฉพาะ และตื่นรู้โดยสมบูรณ์ผ่านผลน้ำแข็ง์ไขกระดูกหยก สภาพการณ์เช่นนี้ร้อยปียากจะได้พบสักครั้ง เป็ไปได้ว่าความสำเร็จในวันหน้าของนางอาจจะเหนือกว่าเขา
“เช่นนั้น ข้าก็ต้องขอบคุณพี่ใหญ่เซียว”
เหลยชิงโหรวยิ้มกล่าว
“หากเ้าหล่อหลอมและดูดซับผลน้ำแข็ง์ไขกระดูกหยกอีกผล อย่างน้อยเ้ายังยกระดับความสามารถได้อีก อาจถึงขั้นบรรลุขั้นเสวียนฟ้าสามชั้นฟ้าก็ได้” เซียวเฉินยิ้มกล่าว ประโยคเดียวทำเอาคนทั้งสองอึ้งงันไปโดยสมบูรณ์
“น้องพี่ ต่อไปพี่ชายคงต้องให้เ้าคุ้มครองแล้วล่ะ” เหลยอวิ๋นถิงเอ่ยยิ้มๆ เหลยชิงโหรวพยักหน้าแล้วกล่าวว่า “ได้สิ นับจากวันนี้ไป ข้าจะปกป้องพี่เอง”
ขณะที่คนทั้งสามสนทนากัน จู่ๆ สัตว์ผลึกเสวียนตัวนั้นก็เดินมา พวกเขามีสีหน้าระวังป้องกันทันที
สัตว์ผลึกเสวียนเปลี่ยนไป ไม่ได้ดุร้ายอีก แต่เชื่องอย่างน่าประหลาดแทน และอ่อนโยนกับเหลยชิงโหรวเป็พิเศษเหมือนเป็สัตว์เลี้ยง
“พี่ชาย พี่ใหญ่เซียว นี่...”
เหลยชิงโหรวตื่นใ มองเซียวเฉินและเหลยอวิ๋นถิงด้วยสายตาขอความช่วยเหลือ
“หรือว่ายอมรับให้เป็เ้านาย?” เหลยอวิ๋นถิงกล่าว
เซียวเฉินผงกศีรษะ “เป็ไปได้”
เหลยชิงโหรวมองสัตว์ผลึกเสวียนตรงเบื้องหน้าแล้วถามเบาๆ “เ้าอยากติดตามข้าหรือ?”
สัตว์ผลึกเสวียนคำรามต่ำๆ และผงกศีรษะ
ความหวาดกลัวในดวงตาของเหลยชิงโหรวค่อยๆ จางหาย จากนั้นยื่นมือไปลูบหัวของสัตว์ผลึกเสวียน ยิ้มกล่าว “เ้าคิดจะยอมรับข้าให้เป็เ้านาย ใช่หรือไม่?”
สัตว์ผลึกเสวียนผงกศีรษะอีกครั้ง
จากนั้นใช้หน้าของมันถูไถกับใบหน้าของเหลยชิงโหรว ทำให้เหลยชิงโหรวส่งเสียงหัวเราะคิกคัก เห็นหนึ่งคนหนึ่งสัตว์สนิทสนมกลมเกลียว ก็ถึงคราวที่เซียวเฉินใสุดขีดบ้าง
สัตว์ผลึกเสวียนเป็สัตว์ปิศาจขั้นเจ็ดระดับสูงสุด ไม่ด้อยไปกว่าเขาเลย หากมิใช่เขามีสายโลหิตหงสาก็ไม่แน่ว่าจะเอาชนะมันได้
แต่ตอนนี้สัตว์ผลึกเสวียนถึงกับยอมรับเหลยชิงโหรวให้เป็เ้านาย!
สายตาของเซียวเฉินลึกล้ำ สัตว์ปิศาจขั้นเจ็ดระดับสูงสุดต้องมีสติปัญญาแล้ว แต่มันกลับยอมรับเหลยชิงโหรวให้เป็เ้านาย หากไม่ได้มีแผนการ ต้องไม่เลือกวิธีการยอมรับเ้านายแน่นอน
“ข้ารู้ว่าเ้าฟังคำพูดที่ข้ากล่าวเข้าใจ เ้าสามารถยอมรับเ้านายได้ แต่จำเป็ต้องทำสัญญาผูกพันเป็นายบ่าว เ้าทำได้หรือไม่?”