วันรุ่งขึ้น
เป็ครั้งแรกที่ซูเซวียนได้นอนหลับจนตื่นเองตามธรรมชาติ
เมื่อเขาตื่นขึ้นเขาพบว่าเป็วันใหม่แล้วและระบบมิได้ปลุกเขาด้วยเสียงเตือนการจับฉลาก
ซูเซวียนให้คะแนนระบบถึงหนึ่งหมื่นดาวในทันที
“ระบบเจ๋งมากทำได้ดีเอาไว้แบบนี้ต่อไป”
ระบบยังคงเงียบแต่ภาพอิโมติคอนของาาัปากเบี้ยวยิ้มแย้มปรากฏขึ้นในใจของซูเซวียน
ซูเซวียน: “…”
ช่างมันเถอะระบบขอแค่เ้ามีความสุขก็พอ
ซูเซวียนี้เีสนใจระบบที่เขาไม่รู้ว่าได้ตื่นขึ้นคุณสมบัติใดแล้วด้วยความคิดเขาเริ่มการจับฉลากสำหรับวันใหม่
ยังคงข้ามหน้าจอการจับฉลากไปสู่ผลลัพธ์โดยตรง
ในวินาทีถัดมาเสียงเตือนดังขึ้น
【ติ้ง ขอแสดงความยินดีที่จับได้บัตรยกระดับการหยั่งรู้สูงสุด】
โอ้?
ซูเซวียนพลิกตัวลุกขึ้นยืนทันทีดวงตาเต็มไปด้วยความยินดีเพราะเขาจับได้สิ่งที่พิเศษยิ่งนัก
แม้ว่ารางวัลที่เขาจับได้ก่อนหน้านี้จะมีผลที่ทรงพลังแต่ก็เทียบไม่ได้กับ “บัตรยกระดับความเข้าใจระดับสูงสุด” นี้เลย
บัตรความเข้าใจระดับสูงสุดตามชื่อหลังจากใช้จะทำให้ผู้ใช้ได้รับความเข้าใจในระดับสูงสุดในทันที
ในฐานะผู้ที่เคยผ่านประสบการณ์ยิ่งใหญ่ในชาติก่อนซูเซวียนย่อมรู้ถึงความน่าสะพรึงกลัวของ “ความเข้าใจระดับสูงสุด” นี้
ในชั่วพริบตาชื่อเื่นิยายออนไลน์ต่างๆผุดขึ้นในใจของเขา
เช่น “ด้วยความเข้าใจสูงสุดข้าสามารถเข้าใจถึงสามพันเต๋าอันยิ่งใหญ่และสังหารเทพ” หรือ “ด้วยความเข้าใจที่เหนือ์ข้าสามารถมองเห็นสรรพสิ่งและบรรลุถึงจุดสูงสุด”
เห็นได้ชัดว่า “ความเข้าใจระดับสูงสุด” สามารถใช้เป็นิ้วทองสำหรับผู้ข้ามโลกได้
นี่แสดงให้เห็นถึงความน่าสะพรึงกลัวและพลังอันยิ่งใหญ่ของมัน
“ระบบนี่สุดยอดจริงๆแม้แต่สิ่งแบบนี้ก็จับได้”
ซูเซวียนอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจว่าระบบของเขานั้นยอดเยี่ยมที่สุด
จากนั้นซูเซวียนดึงรางวัลออกมาและใช้มันโดยไม่ลังเล
ในวินาทีถัดมาแสงที่เหมือนบัตรพุ่งออกมาและหลอมรวมเข้ากับร่างกาย
ในทันใดซูเซวียนรู้สึกว่าจิตใจของเขาถูกรายล้อมด้วยพลังประหลาดอันไร้ขอบเขตจากนั้นราวกับมีเสียงคำรามดังก้อง
ราวกับความโกลาหลถูกสร้างขึ้นและความโกลาหลโบราณกำลังพัฒนา
เมื่อเขาลืมตาอีกครั้งเขารู้สึกว่าโลกนี้เปลี่ยนไป
ราวกับว่าความเข้าใจทุกอย่างพรั่งพรูเข้าสู่จิตใจในทุกขณะ และไม่อาจหยุดยั้งได้
ตัวอย่างเช่น เมื่อสังเกตพื้นดินเขาสามารถเข้าใจถึงวิชาและพลังวิเศษเกี่ยวกับดินได้นับไม่ถ้วนในทันที
เมื่อสังเกตท้องฟ้า ฝน สายลม ฯลฯ ก็เช่นเดียวกัน
ซูเซวียนถึงกับเห็นชายสองคนกำลังทำสิ่งนั้นต่อกัน
ในพริบตาเขาสามารถคิดค้นวิชาการบ่มเพาะคู่สำหรับชายสองคนได้… เอ่อ ช่างมันเถอะ
กล่าวโดยย่อความเข้าใจระดับสูงสุดนี้นั้นทรงพลังอย่างมหาศาล
ยิ่งไปกว่านั้นซูเซวียนอยู่ในระดับราชันะและด้วยการความเข้าใจระดับสูงสุดนี้เขายิ่งทรงพลังยิ่งขึ้น
เมื่อสะสมประสบการณ์มากขึ้นเขายังสามารถเข้าใจถึงวิชาในไม่กี่นาที
และนี่ยังไม่ใช่ขีดจำกัดในอนาคตเขาจะสามารถเข้าใจถึงวิธีการบรรลุถึงจักรพรรดิะหรือแม้แต่ระดับที่สูงกว่านั้นได้โดยไม่มีปัญหา
“ไม่เลว ไม่เลวเลย”
ซูเซวียนพึงพอใจยิ่งนักจากนั้นเขานึกถึงคัมภีร์ะสูงสุดที่เคยจับได้ก่อนหน้านี้ “คัมภีร์ะแห่งการสรรค์สร้างเตาหลอมฟ้าดิน”
เพราะก่อนหน้านี้มันลึกซึ้งเกินไปเขาจึงทำความเข้าใจได้เพียงระดับเริ่มต้น
แต่บัดนี้เมื่อมีความเข้าใจระดับสูงสุดแล้วมันย่อมไม่มีความยากอีกต่อไป
เมื่อนึกถึงจุดนี้ซูเซวียนหายตัวไปจากจุดเดิมในทันทีและมาปรากฏที่ดินแดนชายขอบอันห่างไกลของโลก
สถานที่นี้อยู่ใกล้กับความโกลาหลไร้ขอบเขตมากดังนั้นจึงกล่าวได้ว่าไม่มีสิ่งมีชีวิตใด ปรากฏในรัศมีพันล้านลี้
ซูเซวียนกังวลว่าการทำความเข้าใจคัมภีร์ะสูงสุดจะก่อให้เกิดความโกลาหลมากเกินไป
ถึงแม้เขาจะพยายามปกปิดกลิ่นอายอย่างสุดความสามารถแต่ก็ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่บางส่วนจะรั่วไหลออกมา
ถึงตอนนั้นแม้เพียงการรั่วไหลเพียงเล็กน้อยก็อาจก่อให้เกิดภัยพิบัติที่ไม่อาจแก้ไขได้
ดังนั้น
การมาที่ขอบโลกนี้ใกล้กับความโกลาหลไร้ขอบเขตจึงปลอดภัยกว่า
หลังจากเตรียมการเหล่านี้ซูเซวียนเริ่มนั่งขัดสมาธิในอากาศ
ด้วยดวงตาที่ปิดลงเล็กน้อยเขาเริ่มทำความเข้าใจ “คัมภีร์ะแห่งการสรรค์สร้างเตาหลอมฟ้าดิน”
ในขณะนี้
ซูเซวียนรู้สึกว่าคัมภีร์ะสูงสุดที่เคยยากลึกซึ้งและลึกลับในอดีต
บัดนี้ในสายตาของเขาราวกับเผชิญหน้ากับสิ่งที่
ทำได้ตามใจปรารถนา ไร้ข้อจำกัด…
ในชั่วพริบตาความก้าวหน้าของซูเซวียนใน “คัมภีร์ะแห่งการสรรค์สร้างเตาหลอมฟ้าดิน” พุ่งสูงขึ้นราวกับจรวด
ระดับเริ่มต้นสูงสุด,ความสำเร็จเล็กน้อย,ความสำเร็จเล็กน้อยสูงสุด,ความสำเร็จใหญ่,ความสำเร็จใหญ่สูงสุด…
ยังไม่จบเขาบรรลุถึงขั้นสมบูรณ์แบบในลมหายใจเดียว!
แต่ในโลกภายนอกแม้ว่าซูเซวียนจะพยายามควบคุมและปกปิดอย่างสุดความสามารถ
ทว่ากลิ่นอายที่พุ่งสูงขึ้นนั้นกว้างใหญ่และทรงพลังเกินไป จนบางส่วนยังคงรั่วไหลออกมา
ตูม——!
ในทันใดดินแดนรกร้างที่ขอบโลกนี้หายไปอย่างเงียบเชียบและไร้ร่องรอย
มันมิใช่การพังทลายแต่ราวกับถูกกำจัดออกจากโลกโดยพลังที่น่าสะพรึงกลัวบางอย่าง
ความรู้สึกนั้นเหมือนการใช้ยางลบลบรอยเปื้อนบนกระดาษ มันคือพลังที่มิได้อยู่ในมิติเดียวกันนี้
ความโกลาหลไร้ขอบเขตก็ได้รับผลกระทบพลังโกลาหลที่ว่ากันว่าสามารถกัดกร่อนทุกสิ่งนั้นอ่อนแอและไร้พลังราวกับทารกเมื่ออยู่ต่อหน้าพลังเพียงเล็กน้อยนี้
ในพริบตามันถูกลบเลือนไป
โชคดีที่ความโกลาหลไร้ขอบเขตนั้นกว้างใหญ่เพียงพอ และพลังโกลาหลก็ไร้ขอบเขตแม้ส่วนหนึ่งจะถูกลบเลือนไป ก็สามารถเติมเต็มได้อย่างรวดเร็ว
จึงมิได้ก่อให้เกิดความผันผวนรุนแรงใดๆ
ในขณะนั้นปรากฏการณ์ต่างๆเกิดขึ้นในโลก
สายฟ้ามากมายปกคลุมท้องนภาบดบังดวงอาทิตย์และจันทรากฎและกฏต่างๆและพันเกี่ยวกันรอยประทับแห่งเต๋านานาชนิดรวมตัวกันราวกับมหาสมุทร…
ในชั่วขณะ
ทุกชีวิตในโลกต่างหวาดกลัวลมหายใจของพวกเขาราวกับหยุดชะงักและรู้สึกเหมือนวันสิ้นโลกกำลังมาเยือน
แม้แต่จักรพรรดิที่ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของโลกนี้ก็ยังตกตะลึงในขณะนี้
พวกเขาเปิดดวงตาขึ้นและแสงจากดวงตาของพวกเขาสามารถทะลุเก้า์และสิบดินแดนรวมถึงสี่ทะเลและแปดดินแดน
แต่ก็ไม่อาจบอกได้ว่าเกิดอะไรขึ้นหรือแหล่งที่มาของปรากฏการณ์แปลกประหลาดเหล่านี้อยู่ที่ใด
แม้แต่จักรพรรดิบางคนที่เชี่ยวชาญด้านการทำนายก็รวมตัวกันตั้งใจจะรวมพลังของจักรพรรดิหลายคนเพื่อทำนาย
แต่ในขณะนั้นพวกเขารู้สึกถึงหายนะและต้องหยุดลงด้วยสีหน้าหวาดกลัว
นี่ทำให้พวกเขารู้สึกไม่อยากเชื่ออาจเป็ไปได้หรือว่า์และโลกกำลังจะนำหายนะวันสิ้นโลกมา?
ไม่น่าแปลกที่พวกเขาจะคิดเช่นนี้เพราะพวกเขาคือผู้ที่ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของโลก
เมื่อแม้แต่พวกเขายังรู้สึกถึงหายนะอันน่าสะพรึงกลัวมันย่อมเป็ความโกรธเกรี้ยวของ์
ทว่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้นตอของทั้งหมดนี้เป็เพียงกลิ่นอายที่รั่วไหลออกมาเล็กน้อยจากผู้ที่กำลังบ่มเพาะ
ไม่นานปรากฏการณ์นี้มาก็หายไปอย่างรวดเร็ว
ในเวลาไม่นานทุกอย่างกลับคืนสู่ความสงบท้องฟ้าสดใส อากาศบริสุทธิ์สายลมพัดเบาๆและสงบสุขยิ่งนัก
ราวกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้เป็เพียงภาพลวงตา
“์ ข้าเพิ่งฝันไปฝันว่าโลกจะพินาศข้าใจนตื่นทันที!”
“ข้าก็เช่นกันข้าจึงรีบไปสารภาพรักกับน้องสะใภ้แล้วก็ถูกพี่ชายทุบตี”
“พวกเ้ายังจะอวดได้ข้าสบายดีแค่ใส่ชุดผู้หญิงที่ไม่เคยกล้าใส่”
“…”
หลายคนคิดว่านี่เป็ภาพลวงตาส่วนคนอื่นๆคิดว่าไม่ใช่ แต่ก็ไม่อาจหาต้นตอได้
ยิ่งไปกว่านั้นไม่เกิดความเสียหายใดๆดังนั้นเื่นี้จึงถูกปล่อยผ่านไป