“Boss”

สายเบิร์น

ผู้เขียน : กาสะลอง

.

สงวน​ลิขสิทธิ์​ตาม​พระ​ราช​บัญญัติ พ.ศ.2537

ไม่​อนุญาต​ให้​สแกน​หนังสือ​หรือ​คัด​ลอก​เนื้อหา​ส่วน​ใด​ส่วน​หนึ่ง​ของ​หนังสือ เว้น​แต่​ได้​รับ​อนุญาต​จาก​เ๽้าของ​หนังสือ​เท่านั้น

         “... อังเดรเป็๞ผู้ชายสายเบิร์น... เขาชอบใช้ลิ้นกับตรงนั้นของหล่อน... ชอบใจที่เห็นหล่อนอ่อนระทวยทุกครั้งที่เขาลงลิ้น ร่างน้อยๆ แทบแดดิ้น สั่นเทิ้มราวกับว่า ‘ลิ้น’ เป็๞อวัยวะที่แข็งแรงที่สุด เพราะว่าเพียงแค่เขากระดกปลายลิ้น ร่างของหล่อนก็แทบลอยตาม หนอกเนินดีดเด้ง ร่องรักกระตุกสั่น สะโพกขยับร่อนขึ้นรับปลายลิ้นปาดเลียรัวๆ... ”

                          ลิขิตพิศวาส

         “อะไรนะ... นี่คุณต้องไปค้างคืนด้วยหรือ”

         ‘เวียร์’ รู้สึกไม่พอใจที่รู้ว่าสัปดาห์หน้า ‘รสา’ ผู้เป็๲ภรรยาจะต้องตามบอสไปทำงานไกลถึงต่างประเทศ

         “โธ่... สาไปทำงานนะเวียร์... ฮ่องกงก็แค่นี้เอง”

         หญิงสาวนิ่วหน้า หล่อนเองก็รู้สึกหนักใจไม่น้อยไปกว่าเขา แต่งานก็คืองาน เมื่อมีคำสั่ง... หล่อนจะปฏิเสธได้ยังไง 

         อันที่จริงเวียร์ไม่ชอบให้รสาทำงานเลขา เพราะเขาเป็๞คนขี้หึงขี้หวงแบบไม่มีเหตุผล เวียร์คงดูหนังโป๊ฝรั่งมามาก ประเภทที่เ๯้านายมีเซ็กส์กับเลขาในห้องทำงาน เขาเคยดูบ่อยๆ ก็เลยนึกกลัวว่ามันจะเกิดขึ้นกับคนใกล้ตัว เพราะว่ารสาก็เป็๞เลขา และก็สวยสะดุดตาผู้ชาย

         ก่อนหน้านี้รสาเคยเป็๲เลขาให้บอสคนหนึ่งซึ่งเป็๲ผู้ชาย รสาทำงานได้ไม่นาน เวียร์ก็บ่นจนหล่อนต้องยื่นใบลาออกเพื่อมาทำงานอีกบริษัทซึ่งมีบอสเป็๲ผู้หญิง

         “ไปกี่คืน”

         เวียร์เสียงอ่อนลง เข้าใจว่า ‘บอส’ ที่รสาเอ่ยถึงก็คือเ๽้านายผู้หญิงที่รสาทำหน้าที่เป็๲เลขามานานกว่าสามปี แม้ที่ผ่านๆ มาก็มีเดินทางไปต่างจังหวัดกับเ๽้านายหลายครั้ง แต่เวียร์ก็ไม่ห่วงเพราะว่าบอสของรสาเป็๲ผู้หญิงเหมือนกัน

         แต่ครั้งนี้มีสิ่งที่รสาปกปิดเอาไว้... เพราะว่า ‘บอส’ ที่หล่อนต้องติดตามไปทำงานให้ในครั้งนี้ก็คือ ‘อังเดร’ หนุ่มใหญ่วัยเกือบสี่สิบปี เขาเป็๞บอสใหญ่คนหนึ่งที่มีหุ้นส่วนอยู่ในบริษัทที่ประเทศอังกฤษ  

         “ไปคืนเดียวค่ะ”

         รสาตอบ ภาวนาขออย่าให้สามีของหล่อนซักไซ้อะไรมากไปกว่านี้

         “ดูแลตัวเองนะ”

         เวียร์รู้ว่ารสารักงานเลขา ทุกวันนี้หล่อนทำได้ดีจนน่าทึ่ง ผลการประเมินงานในแต่ละปีออกมาดีเยี่ยมตลอด

         รสาได้ปรับเงินเดือนบ่อยจนทุกวันนี้เงินเดือนของหล่อนมากกว่าของเวียร์เสียอีก ซึ่งอาจเป็๲เพราะว่ารสาสามารถพูดได้มากกว่าสี่ภาษา ทั้งจีน อังกฤษ ฝรั่งเศสและเยอรมัน

         “ไม่ต้องห่วงค่ะ... อยากได้ของฝากอะไรไหมคะสาจะซื้อมาให้”

         รสาถามสามี

         “ได้ทั้งนั้น... แล้วแต่คุณ”

         บอกพลางโน้มกายลงมาหอมแก้มนวลของภรรยา ก่อนจะแยกกันไปทำงาน ทุกวันนี้เวียร์กับรสาทำงานคนละที่ จึงต้องใช้รถคนละคัน

         สัปดาห์ต่อมา ที่สนามบินในฮ่องกง

         ภายหลังลงจากเครื่อง รสานั่งรอบอสใหญ่อยู่ที่ร้านกาแฟภายในสนามบินตามเวลาที่ได้นัดหมายเอาไว้ เพราะอังเดรเดินทางมาจากประเทศอังกฤษ

         “คุณคือรสาใช่ไหม”

         หญิงสาวสะดุ้งกับเสียงทุ้มกังวานที่ดังขึ้นจากทางด้านหลัง

         “ค่ะบอส... สวัสดีค่ะ”

         รสาหันมาส่งยิ้ม จับมือทักทายผู้เป็๞นาย ทั้งสองพูดคุยกันด้วยภาษาอังกฤษ

         “ผมอังเดรครับ”

         หนุ่มใหญ่แนะนำตัว ตอนแรกที่รสารู้ว่าผู้ชายคนนี้อายุเฉียดสี่สิบ หล่อนนึกว่าเขาจะต้องแก่ เชย รูปร่างเหมือนฝรั่งอ้วน แต่ที่ไหนได้ อังเดรยังดูหนุ่มมาก รูปร่างของเขาสูงใหญ่เหลือเกิน ความสูงเท่าที่ประมาณด้วยสายตาน่าจะเกินสองเมตร แม้ว่าเขาใส่สูทเรียบหรู แต่ก็ยังสามารถสังเกตเห็นว่ากล้ามเนื้อตึงเต็มสะดุดตา

         “ไปกันเลยนะคะ”

         รสามองไปยังจุดที่รถของทางโรงแรมมาจอดรอ เพราะว่าอังเดรเป็๞บอสใหญ่ มาจากบริษัทผลิตรถยนต์ที่มีชื่อเสียงชั้นนำของยุโรป เขาจัดอยู่ในกลุ่มลูกค้าวีไอพีที่ทางโรงแรมต้องให้การดูแลต้อนรับเป็๞พิเศษ

         เมื่อมาถึงโรงแรมหรูบนเกาะฮ่องกง อังเดรกับรสาแยกกันพักคนละห้อง แต่อยู่ติดกัน

         รสารู้สึกโล่งใจที่เห็นว่าอังเดรดูเหมือนผู้ใหญ่ใจดี เขาเป็๞คนพูดจาสุภาพ นุ่มนวล รอยยิ้มอบอุ่น แม้แผงหนวดเป็๞แพดกหนาเหนือริมฝีปากบางจะทำให้เขาดูเข้มดุ เวลาที่ไม่แสดงอารมณ์ใดๆ ออกมาทางสีหน้า

         ทว่าเวลาที่ริมฝีปากขยับยกขึ้นเป็๲รอยยิ้ม ให้ตายเถอะโรบิ้นให้ดับดิ้นเถอะโรเบิร์ต... อีตาบอสคนนี้หล่อเหลากระชากใจหล่อนเหลือเกิน

         เช้าวันรุ่งขึ้น

         การเจรจาธุรกิจผ่านพ้นไปได้ด้วยดี ภายหลังเสร็จงานอังเดรเอ่ยชมรสาหลายครั้ง เกี่ยวกับภาษจีนของหล่อนที่สามารถพูดได้อย่างชัดเจนฉะฉาน

         อังเดรรู้สึกทึ่งที่รสาสามารถพูดได้หลายภาษา ซึ่งมันเป็๲ประโยชน์มาก ในการเจรจาธุรกิจกับลูกค้าหลายรายในแถบเอเชีย

         “ตอนเย็นผมอยากเลี้ยงฉลองความสำเร็จของเรา มาคราวนี้ลูกค้าออเดอร์สินค้าของเราเพิ่มขึ้นอีกเท่าตัว ผมอยากฉลองยอดขายที่ได้เกินเป้า”

         อังเดรยิ้มมีความสุข

         “ทุ่มนึงเจอกันที่ห้องสูทจัดเลี้ยงชั้นบนนะครับ เพราะว่าคืนนี้ผมเปิดห้องพิเศษเอาไว้สำหรับเราสองคน”

         บอสใหญ่กำลังทำให้รสาประหลาดใจ นี่เขาถึงกับเปิดห้องพิเศษเชียวหรือ

         “ค่ะบอส”

         รสาพยักหน้ารับ รู้สึกตื่นเต้น รอคอยให้ถึงเวลานั้น