บทที่ 72 ลู่ถังเซิงดวงตะวันเคลื่อนคล้อยขึ้นสู่กลางฟ้า สาดแสงแดดอันร้อนระอุลงมาซ้ำเติมบนนรกบนดินที่ชื่อว่าถังซาน เวลาผ่านไปหลายชั่วโมงนับตั้งแต่ทีมคอมมูนชิงซานมาถึง แต่สำหรับสวี่จิ้งอี มันเหมือนเวลาหยุดนิ่งอยู่ในวงจรอันไม่มีที่สิ้นสุดของการเย็บแผล การ...