คนรอบข้างแทบนึกภาพไม่ออกเลยว่าิอวี่จะรอดมาจากการโจมตีอันน่ากลัวนั้นได้ แล้วพวกเขายังััได้อีกว่า แสงไฟที่เผาผลาญอยู่รอบด้านนั้นแผ่กระจายออกมาจากในตัวของิอวี่!
หรือว่า ... ิอวี่มีร่างประเภทที่สามารถควบคุมเปลวไฟได้อย่างนั้นหรือ?
เป็ไปไม่ได้ ... เป็ไปไม่ได้!
หลินซีที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ตำแหน่งบนตำหนักิหุนลุกขึ้นยืนอย่างไม่รู้ตัว นางมองไปที่ิอวี่ด้วยความตกตะลึง นางคิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าิอวี่จะมีไพ่ไม้ตายแบบนี้อยู่
นางเหมือนจะเห็นตี้หลิงเสวียนมีสายฟ้าเืเคลื่อนไหวอยู่ทั่วตัวราวกับพลังงานสีแดงเื อีกด้าน ิอวี่ก็มีไฟลุกท่วมตัวราวกับพลังงานสีแดงเพลิง!
ร่างพลังงานทั้งสองประเภทกำลังเผชิญหน้ากันอยู่ ลมปราณของพวกเขาดูรุนแรงมาก มันสามารถตัดสินการแพ้ชนะของพวกเขาได้ในพริบตาเลย!
“ร่างนักรบจริงๆ หรือนี่!”
ิเฉินเหยียนเห็นเปลวไฟลุกท่วมตัวของิอวี่ตาก็แทบหลุดออกมาจากเบ้า สายตาของเขาเต็มไปด้วยความดีใจอย่างปกปิดเอาไว้ไม่อยู่
เมื่อครู่เขาคิดว่าิอวี่คงตายแน่แล้ว ตอนนี้ิอวี่ไม่เพียงไม่ตายแต่ยังมีร่างนักรบอีก สำหรับิเฉินเหยียนแล้วมันเหมือนกับความฝัน
เหมือนออกจากนรกแล้วขึ้นไปบน์ในชั่วพริบตา ทุกอย่างดูสวยงาม!
ในเวลานี้ เหล่าสนม องค์ชาย และองค์หญิง อ้าปากค้างตาแทบหลุด ต่างส่งเสียงร้องออกมาด้วยความใ ถึงแม้สีหน้าท่าทางของพวกเขาจะแตกต่างกันออกไป แต่มันก็เกิดจากอารมณ์ความรู้สึกที่เหมือนกัน นั่นก็คือความตกตะลึง!
ทุกครั้งที่พวกเขาคิดว่าิอวี่จนมุม คงไม่มีทางพลิกกลับมาตอบโต้ได้อีกแล้ว ิอวี่ก็มักจะเหมือนเกิดใหม่แล้วนำพาความประหลาดใจให้พวกเขามากขึ้น
เมื่อได้เห็นการต่อสู้ของิอวี่ในวันนี้ ทุกคนต่างรู้สึกว่าคงไม่มีคลื่นลมรุนแรงอะไรที่จะทำให้พวกเขาตกตะลึงไปได้มากกว่านี้อีกแล้ว เพราะิอวี่มอบความประหลาดใจให้พวกเขามากขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า จนพวกเขารู้สึกว่าในชาตินี้คงไม่มีใครสร้างความประหลาดใจแบบนี้ได้อีกแล้วนอกจากิอวี่
เมื่อเห็นิอวี่มีเปลวไฟลุกท่วมตัว ในใจของพวกเขาก็เกิดไฟแห่งความหวังขึ้นมาเช่นเดียวกัน มันถูกจุดติดขึ้นมาอีกครั้งแล้ว!
ทหารวังสามหมื่นคนที่ล้อมอยู่นอกวงก็แทบยืนนิ่งอยู่กับที่ราวกับก้อนหิน
ร่างแห่งสายฟ้าของตี้หลิงเสวียนเดิมก็ว่าน่ากลัวมากพออยู่แล้ว ในเวลานี้ิอวี่เองก็มีร่างนักรบเหมือนกัน ทั้งระดับอานุภาพก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าของตี้หลิงเสวียนเลย ตอนนี้พวกเขาเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าตี้หลิงเสวียนจะสามารถเอาชนะได้ไหม
มันทำให้พวกเขารู้สึกขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัวว่าชายหนุ่มที่ชื่อว่าิอวี่นั้นน่ากลัวมากแค่ไหน!
ตี้หลิงเสวียนจะสามารถเอาชนะได้ไหมนะ? ในใจของพวกเขาเริ่มหวั่นใจ!
ส่วนตี้หลิงเสวียนที่เป็คนอยู่ในเหตุการณ์โดยตรงก็เป็คนที่ััได้มากที่สุด และก็เป็คนที่ตกตะลึงมากที่สุดด้วยเช่นกัน
การมีร่างแห่งสายฟ้าเป็อะไรที่เขาภาคภูมิใจอย่างมากมาตลอด แต่ตอนนี้ิอวี่แสดงอานุภาพร่างนักรบของตัวเองออกมาเช่นกัน มันทำให้เขาเกิดลางสังหรณ์ที่อันตรายขึ้นมา!
เพราะในความเป็จริง สถานะของิอวี่นั้นแข็งแกร่งกว่าก่อนหน้านี้หลายเท่าตัวเลย
ต่อให้ิอวี่มีพลังเทียบเท่าราชสีห์สองหมื่นตัว แต่ท่ามกลางทักษะการต่อสู้ที่ดุเดือดบ้าคลั่งของตี้หลิงเสวียน เขาก็ยังไม่อาจต้านทานพลังนั้นเอาไว้ได้ ดังนั้นิอวี่ถึงได้เลือกที่จะใช้สถานะหยางขั้นสุด!
ในการต่อสู้เมื่อสามเดือนก่อน ิอวี่ได้ฝึกใช้สถานะหยางขั้นสุดจนชำนาญมากแล้ว เขารู้สึกว่าการที่มีเปลวไฟลุกท่วมตัว มีพลังมากมาย เืลมสูบฉีด ต่อให้เผชิญหน้ากับร่างแห่งสายฟ้าของตี้หลิงเสวียนเขาก็ไม่กลัว
“คิดไม่ถึงจริงๆ ิอวี่ ว่าเ้าจะซ่อนความสามารถเอาไว้ลึกขนาดนี้”
ตี้หลิงเสวียนพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย “แต่อยู่ต่อหน้าร่างนักรบของข้า มันก็ยังอ่อนอยู่ดี”
เมื่อพูดจบ ตี้หลิงเสวียนก็พุ่งเข้าใส่ิอวี่ด้วยความโกรธ
ตี้หลิงเสวียนคิดมาตลอดว่าพร์ของเขานั้นไม่มีใครเทียบได้ ตอนนี้ิอวี่เผยให้เห็นถึงพร์ของตัวเองแล้ว มันทำให้ตี้หลิงเสวียนรู้สึกตกอยู่ในอันตราย การที่เขาแสดงความสามารถที่แท้จริงออกมาต่อหน้าทุกคน ไม่ใช่แค่เพื่อพิสูจน์ตัวเองให้คนอื่นได้เห็น แต่ยังเป็การพิสูจน์ให้ตัวเขาเองเห็นด้วยว่าความสามารถและพร์ของเขานั้นแข็งแกร่งที่สุด!
หมัดทั้งสองข้างของตี้หลิงเสวียนนั้นเต็มไปด้วยความเกรี้ยวกราด สายฟ้ากะพริบและพุ่งตรงเข้าไปสังหาริอวี่ แต่ิอวี่ที่ตอนนี้มีเปลวไฟท่วมตัวก็ปล่อยหมัดของเขาที่เต็มไปด้วยเปลวไฟพุ่งออกมาเช่นกัน!
“ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! … ”
ิอวี่กับตี้หลิงเสวียนปะทะกันอยู่ในลานที่มีวงรัศมีกว้างหนึ่งพันเมตร
ตี้หลิงเสวียนมีสายฟ้าสีแดงเื มีลมปราณของขอบเขตอมฤตขั้นที่หนึ่งคอยสนับสนุน การเคลื่อนไหวของสายฟ้าเป็อะไรที่น่ากลัวมาก
ส่วนิอวี่ถึงแม้จะไม่ได้มีขอบเขตอมฤตขั้นที่หนึ่ง แต่ก็มีพลังเทียบเท่าราชสีห์สองหมื่นตัว แล้วยังมีเปลวไฟของสถานะหยางขั้นสุดที่มีพลังในระดับที่ร้อนอย่างบริสุทธิ์ซึ่งไม่ด้อยไปกว่าสายฟ้าสีแดงเืเลย!
ทุกคนเห็นแค่สายฟ้าสีแดงเืกำลังปะทะกับเปลวไฟที่ร้อนแรง การปะทะนั้นรุนแรงมาก ทุกครั้งที่ิอวี่กับตี้หลิงเสวียนปะทะฝีมือกันจะเกิดระลอกคลื่นแผ่กระจายตัวจนพื้นโดยรอบนั้นแตกออก
แค่ไม่กี่สิบอึดใจ ทั้งสองคนก็เล่นเอาสภาพโดยรอบนั้นเละจนหมดสภาพ
ภายในระยะเวลาสั้นๆ ิอวี่กับตี้หลิงเสวียนก็ปะทะกันไปถึงห้าสิบกระบวนท่าแล้ว แต่ก็ยังยากที่จะตัดสินแพ้ชนะได้เลย!
แต่ทันใดนั้นเอง ตอนที่ิอวี่ซัดหมัดใส่ตี้หลิงเสวียน ตี้หลิงเสวียนก็กลายร่างเป็สายฟ้าสีแดงแล้วหายไปจากจุดที่เขาอยู่
“ฟ้าแลบ”
ทันใดนั้นเอง ตี้หลิงเสวียนก็มาปรากฏกายอยู่ด้านหลังของิอวี่ แล้วใช้เท้าถีบไปที่ด้านหลังของเขา
ถึงแม้ิอวี่จะเปิดััแห่งิญญาและรับรู้ได้ถึงลมปราณของตี้หลิงเสวียนที่อยู่ด้านหลัง แล้วก็เตรียมที่จะรับมือเอาไว้แล้ว แต่ตี้หลิงเสวียนนั้นไวมาก เท้าซ้ายของเขาเข้ามาถึงหลังของิอวี่แล้วในทันที
ตี้หลิงเสวียนรอโอกาสแบบนี้อยู่ ก่อนหน้านี้เขาปะทะกับิอวี่ไปแล้วกว่าห้าสิบกระบวนท่า ขณะที่ในใจของเขาตกตะลึงไปกับความสามารถของิอวี่ เขาก็วางแผนการต่อสู้ไปพร้อมกันด้วย ก่อนหน้านี้เขาตั้งใจไม่ใช้ฟ้าแลบก็เพื่อให้ิอวี่ประมาท จากนั้นเขาก็จะลงมือแบบไม่ทันตั้งตัวและมอบความตายให้กับิอวี่!
เพราะฟ้าแลบของตี้หลิงเสวียนนั้นมีความรวดเร็วว่องไวมาก ต่อให้ิอวี่จะรู้ว่าตี้หลิงเสวียนนั้นมีทักษะการต่อสู้ที่แปลกประหลาด แต่ก็ยังไม่สามารถรับมือได้ในทันที
พริบตาเดียว ิอวี่ก็รู้สึกว่ามีเส้นสายฟ้าวิ่งเข้าสู่ิัของเขาผ่านทางแผ่นหลัง มันทำให้เขารู้สึกเ็ป ิอวี่รู้สึกทันทีว่าในร่างกายของเขานั้นปั่นป่วน ที่ปากของเขามีรสหวาน และกระอักเืออกมา
ิอวี่เองก็คิดไม่ถึงเหมือนกันว่าตี้หลิงเสวียนจะมีพลังกายที่ประหลาดจนถึงขนาดทำให้เขาาเ็หนักแบบนี้ได้
แต่ในใจิอวี่ก็รู้ดีว่าตี้หลิงเสวียนไม่มีทางใช้พลังกายสายฟ้าแลบแบบนี้ไปได้ตลอด ไม่อย่างนั้นเขาคงใช้มันเล่นงานเขาไปนานแล้ว
ดังนั้น ในระยะเวลาสั้นๆ ตี้หลิงเสวียนจะใช้มันไม่ได้อีกเป็ครั้งที่สอง!
พอคิดถึงตรงนี้ิอวี่ก็พยายามฮึดสู้ เขาหันหลังกลับมา พลังเปลวไฟหลอมรวมไปกับลมปราณและวิ่งเข้าสู่ชีพจรที่แขนขวาทั้งเจ็ดสิบสองจุด จากนั้นก็ใช้ฝ่ามือปล่อยพลังที่รุนแรงออกมา
“ฝ่ามือปลิดิญญาชุ่ยอวี้!”
ถึงแม้ก่อนหน้านี้ิเฉินเหยียนเองก็เคยใช้ฝ่ามือปลิดิญญาชุ่ยอวี้เหมือนกัน แต่ฝ่ามือปลิดิญญาชุ่ยอวี้ที่ิอวี่ใช้ในเวลานี้แฝงไปด้วยเปลวไฟหยางขั้นสุด อานุภาพมันแข็งแกร่งกว่าไม่รู้กี่เท่า
ตี้หลิงเสวียนคิดไม่ถึงเลยว่าิอวี่จะเหมือนกับิเฉินเหยียนไม่มีผิด อดทนกัดฟันแบกรับการโจมตีของเขาและยังใช้กระบวนท่าสังหารออกมา
ในเวลานี้ ตี้หลิงเสวียนไม่สามารถใช้สายฟ้าแลบอีกแล้ว ทำได้แค่มองพลังงานสีแดงของิอวี่พุ่งชนเข้ามาและเขาเลือกที่จะฝืนรับมัน!
“ตู้ม!”
คลื่นพลังแผ่กระจายออกไปราวกับใบพัด ตัวของตี้หลิงเสวียนถูกกลืนไปจนหมด พลังงานเ่าั้กระจายตัวไปกว่าร้อยเมตรจนเกิดเป็หลุม
ร่างของตี้หลิงเสวียนอยู่ในหลุมลึกนั่นดูเหมือนว่าจะสลบไป และลมปราณก็ดูอ่อนแรงลง
หลังจากนั้น ...
“ตึกๆ ... ตึกๆ ... ตึกๆ ... ”
ตี้หลิงเสวียนใจเต้นแรงมาก หลังจากนั้นเมื่อลืมตาขึ้นมาดวงตาสีเืของเขาก็มีอสรพิษสายฟ้าสีแดงกะพริบอยู่ในนั้น! ลมปราณของเขาเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องจนไปถึงระดับที่ไม่มีใครเทียบได้!
ถูกต้อง การโจมตีของิอวี่ทำให้ตี้หลิงเสวียนะเิอารมณ์ขึ้นมาอีกครั้งและเข้าสู่สถานะพิโรธ!
ท่ามกลางสถานะแบบนี้ เม็ดเืทุกเม็ดของตี้หลิงเสวียนราวกับมีชีวิต ไม่ว่าจะเป็พลังงานหรือว่าความเร็ว แม้กระทั่งระดับความบริสุทธิ์ของสายฟ้าก็เหนือกว่าก่อนหน้านี้มาก
ในเวลานี้ สายตาที่ตี้หลิงเสวียนมองไปที่ิอวี่เต็มไปด้วยความโมโหและเกรี้ยวกราด
ก่อนหน้านี้เขาคิดว่าร่างนักรบของตนนั้นแข็งแกร่งกว่าของิอวี่มาก แต่หลังจากที่ต่อสู้กันแล้วก็พบว่าิอวี่ไม่ได้ด้อยไปกว่าเขาเลย
สำหรับตี้หลิงเสวียนแล้ว มันถือเป็สิ่งที่กระทบต่อเกียรติและศักดิ์ศรีของเขามาก!
เพราะตระกูลตี้หลิงคือผู้กล้า ในร่างกายของเขามีสายเืตระกูลตี้หลิงไหลเวียนอยู่ เขาเกิดมาก็แข็งแกร่งกว่าคนอื่นมาก เขาคือาาของดินแดนแห่งนี้ เขาจะต้องอยู่เหนือผู้คนทุกคน
มันคือมุมมองความคิดที่มั่นคงอย่างมากของตี้หลิงเสวียน!
แต่ว่า หากมุมมองความคิดของตี้หลิงเสวียนคือสิ่งที่สมบูรณ์แบบ ถ้าอย่างนั้นการปรากฏตัวของิอวี่มันก็คือจุดอ่อนของความสมบูรณ์แบบนั้น
ิอวี่อายุไม่ถึงสิบเจ็ดแต่ไปถึงขอบเขตหลุดพ้นปุถุชนขั้นที่เก้าระดับผนึกขั้วสูงสุดแล้ว พลังของเขามีมากกว่าราชสีห์หนึ่งหมื่นตัวไม่เท่าไร แต่ยังมีร่างแห่งเปลวไฟ มีเนื้อหนังที่แข็งแกร่งมาก กำลังรบไม่ธรรมดาเลย!
สำหรับตี้หลิงเสวียนแล้ว ทุกจุดของิอวี่นั้นเป็ความกระทบกระเทือนจิตใจเขาอย่างไร้ความปราณี มันกรีดเข้าไปที่จิตใจของเขาทีละแผล ทำให้เขารู้สึกเ็ปอย่างมาก
หากนานกว่านี้ ิอวี่อาจจะเหนือกว่าเขาก็ได้!
เพียงแต่ยังโชคดีที่ ...
เพียงแต่ยังโชคดีที่ว่าภายใต้สถานะพิโรธของเขายังคงเหนือกว่าิอวี่หลายร้อยเท่า! เขาจำเป็จะต้องฆ่าิอวี่ทิ้ง ขอแค่ฆ่าิอวี่ได้ มุมมองความคิดของเขาก็จะสมบูรณ์แบบ แล้วจะไม่มีจุดอ่อนหรือช่องโหว่อยู่อีก!
สถานะพิโรธของตี้หลิงเสวียนเพิ่มขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง อารมณ์โกรธที่เขามีต่อิอวี่เองก็มีมากจนไร้ขอบเขต
สายตาของตี้หลิงเสวียนในเวลานี้เต็มไปด้วยสีเื ในใจของเขาในเวลานี้มีเพียงความคิดเดียว นั่นก็คือฆ่า! ฆ่า! ฆ่า!
ฆ่าิอวี่ให้ตาย ฆ่าทุกคนทิ้งให้หมด เขาก็จะไร้เทียมทานและจะกลายเป็คนที่แข็งแกร่งที่สุด ไม่มีใครสู้เขาได้อีกต่อไป!
“อ๊าก!”
ตี้หลิงเสวียนคำรามออกมา เส้นผมขาวสามพันเส้นของเขาเริงระบำอย่างสนุกสนานและยุ่งเหยิง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยจิตสังหารที่ไม่มีที่สิ้นสุด จากนั้นเขาก็เกิดความกระหายในการสังหารออกมาจากจิติญญาของเขา ไม่เคยมีเวลาไหนเลยที่เขาดูบ้าเหมือนอย่างในเวลานี้!
ตอนนี้และนาทีนี้ ตี้หลิงเสวียนเข้าสู่สายมารอย่างเต็มตัวและไม่มีวันย้อนกลับมาได้อีก!
“สังหาร ... เื ... หึหึหึหึ ... ิอวี่ เ้าต้องตาย ทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับเ้าจะต้องสูญสลาย ข้าจะฆ่าทุกอย่างในวังหลวง ฆ่าทุกอย่างในวังหลวงแห่งนี้!”
ตี้หลิงเสวียนใช้ดวงตาสีแดงเืของเขาหันไปมองทหารวังกว่าสามหมื่นนาย จากนั้นเขาก็ยิ้มมุมปาก “ทหารวังแปดแสนคนจงฟัง สังหารทุกคนในวังหลวง จะไม่มีใครได้รับการช่วยเหลือ ฆ่าคนของต้าิให้หมด ถึงจะสามารถสร้างกฎเกณฑ์ใหม่ขึ้นมาได้และก่อตั้งราชวงศ์ตี้หลิงขึ้นมาได้อย่างแท้จริง ข้าจะเป็คนลงมือสังหาริอวี่เอง พวกเ้าสังหารคนในวังหลวงทั้งหมด นี่คือคำสั่ง จงทำตามเดี๋ยวนี้”
เมื่อััถึงความบ้าคลั่งของตี้หลิงเสวียนและท่าทางการกระหายเือย่างมากที่สุดของเขา พวกทหารวังก็รู้สึกว่าิญญาของพวกเขานั้นะเือย่างรุนแรง แต่การสังหารทุกคนในวังหลวงมันดูไร้ความเป็มนุษย์ไปหน่อยแล้ว ...
“ไม่ได้ยินที่ข้าสั่งหรือไง ยังไม่รีบลงมืออีก เ้าพวกไม่เอาไหน ตาย!”
ตี้หลิงเสวียนะโแล้วก็ซัดหมัดออกไป สายฟ้าสีเืพุ่งะเิออกมา ท่ามกลางสถานะพิโรธพลังของเขาก็เพิ่มขึ้นอีกครั้ง สายฟ้าสีแดงเืพุ่งออกไปเล่นงานพวกเหล่าทหารวังที่อยู่ทางทิศใต้ คนเ่าั้ส่งเสียงร้องขึ้นมาอย่างโหยหวน แล้วก็มีทหารกว่าร้อยคนที่โดนะเิจนร่างแหลก!
เืนองเต็มพื้น และอีกส่วนก็สาดไปบนใบหน้าของทหารวังที่เหลือ พวกเขาร้องะโออกมาด้วยความใและหวาดกลัว!
ตี้หลิงเสวียนไม่เพียงจะฆ่าคนที่เป็ศัตรูของเขา แต่ตอนนี้ยังฆ่าคนที่เป็พวกเดียวกับเขาด้วย!
แม้แต่ตัวของตี้หลิงเสวียนก็ไม่รู้ตัว หลังจากที่เข้าสู่สายมารเต็มตัว คุณธรรมที่เขามีทั้งหมดมันก็ไม่เหลืออีกแล้ว เขากลายเป็ปีศาจที่คิดแต่เื่ฆ่าคนเพียงอย่างเดียวเท่านั้น!
“ยังไม่ยอมลงมืออีกงั้นหรือ ... หือ?”
ตี้หลิงเสวียนเอียงคอมา ดวงตาสีเืของเขากวาดไปยังทหารวัง พวกทหารวังใจนขี้เยี่ยวราด ทุกคนชักกระบี่และดาบออกมา ต่างกระจายตัวไปทั่ววังหลวงพร้อมกับประกาศคำสั่งไปให้กับตี้หลิงเสวียน!
ท่ามกลางความกลัวตาย พวกเขาไม่มีทางเลือกเลยจำเป็ต้องแยกย้ายกันไปสังหารทุกคนที่อยู่ในวังหลวง
นางกำนัล ทหารองครักษ์ ขุนนางและครอบครัวของพวกเขา แม้แต่เด็กทารกที่อยู่ในเปล ทุกคนจะต้องจบชีวิตลงแค่นี้!
ในนาทีนี้ จากที่ตี้หลิงเสวียนเกิดคลั่งขึ้นมาเป็ครั้งที่สอง ราชวงศ์ต้าิก็กำลังเผชิญอันตรายครั้งที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์!
ิเฉินเหยียนกำลังมองดูสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่ สีหน้าท่าทางของเขาเคร่งเครียดมาก ตอนนี้เขาต้องลองเรียกคนของเสวียปู้หุ่ยกว่าแปดแสนคนกลับมา เพื่อขวางทหารวังที่กำลังจะลงมือสังหารคนอย่างบ้าคลั่ง
แต่ก่อนที่จะไปถึงขั้นตอนนั้น เงื่อนไขก็คือิอวี่จะต้องเอาชนะตี้หลิงเสวียนให้ได้ก่อน ไม่อย่างนั้นด้วยพลังอำนาจที่ตี้หลิงเสวียนมีในเวลานี้ หากเขายังมีชีวิตอยู่ คนที่เหลือก็ไม่มีทางรอด!
แต่ว่า ไม่มีใครรู้ถึงความน่ากลัวของตี้หลิงเสวียนหลังจากคลั่งขึ้นมาเท่าเขาอีกแล้ว
เขาคิดว่าตี้หลิงเสวียนคงสามารถเข้าสู่สถานะพิโรธได้แค่ครั้งเดียว แต่คิดไม่ถึงเลยว่าการปรากฏตัวของิอวี่จะกระตุ้นให้เขาเข้าสู่สถานะพิโรธได้อีกครั้ง แล้วยังคลั่งมากกว่าครั้งที่แล้วอีก!
ดังนั้น ิอวี่คิดอยากจะเอาชนะตี้หลิงเสวียนมันก็เป็เื่ที่ยากไม่ต่างจากการเด็ดดาวเด็ดพระจันทร์ลงมาเลย!
