“หลิงชวน คนที่ขวางทางน่ะ ฆ่าให้หมดไม่ต้องต่อรอง” น้ำเสียงของจี๋โม่หานแฝงจิตสังหารเอาไว้ รอบๆ ตัวปล่อยบรรยากาศรุนแรงออกมาในชั่วพริบตา

    “พ่ะย่ะค่ะ นายท่าน”

    เพียงคำพูดของจี๋โม่หาน พวกหลิงชวนจึงไม่สนใจอะไรอีกแล้วและลงมือทันที คนของจวนองค์ชายห้าไม่ใช่คู่มือของทหารที่เคยออกรบมาก่อน เพียงครู่เดียวก็ถูกจัดการจนนอนหมอบอยู่กับพื้น ทั้งยังลุกไม่ขึ้นแล้ว

    ทหารร้อยกว่านายพุ่งเข้าไปในจวนองค์ชายห้าแล้วหาทั่วทุกซอกทุกมุมโดยไม่มีความเกรงใจเลยสักนิด เหมือนกับครั้งที่แล้วที่ฮ่องเต้ได้พาคนมาตรวจค้นจวนองค์ชายสาม ทุกที่ที่ผ่านไป แม้แต่หญ้าก็ไม่เหลือไว้

    องค์ชายห้ามองภาพคุ้นเคยตรงหน้า หน้าอกก็ขยับขึ้นลงอย่างรุนแรง เส้นเ๣ื๵๪ตรงขมับปูดนูนขึ้น

    เขาหันกลับไปมองจี๋โม่หาน ดวงตาแดงก่ำถลึงมองอีกฝ่ายที่ยืนนิ่งสงบตรงนั้น แววตามีความเกลียดชังปิดเอาไว้ไม่มิด “จี๋โม่หาน เหตุใดท่านถึงได้เป็๲ศัตรูกับข้าไปในทุกๆ ที่”

    “องค์ชายห้าต่างหากที่เป็๲ศัตรูกับข้าก่อน อีกอย่างข้าก็แค่คืนความจริงก็เท่านั้น”

    ทุกคนยืนรออยู่ที่หน้าประตูจวน หลิงชวนพาคนเข้าไปสำรวจเพียงครู่เดียวก็ได้คำตอบ

    “องค์ชาย” หลิงชวนเดินออกมา ในมือยังถือตุ๊กตาตัวเล็กเอาไว้ด้วย “หาเจอแล้วพ่ะย่ะค่ะ”

    องค์ชายห้าตอนที่เห็นตุ๊กตาตัวเล็กก็ตาแดงก่ำขึ้นมาทันที

    จี๋โม่หานพูดเสียงเรียบ “ข้ามองไม่เห็น เ๽้าเอาไปให้ใต้เท้าเจียงดู”

    “พ่ะย่ะค่ะ” หลิงชวนเอาตุ๊กตาตัวเล็กที่ค้นเจอส่งไปให้เจียงจ้าว

    เจียงจ้าวรับมาพิจารณาดูอย่างละเอียดแล้วพูดตามความจริง “นี่เหมือนตุ๊กตาคำสาปที่พบในงานเลี้ยงวันเกิดไทเฮาเมื่อวานจริงๆ พ่ะย่ะค่ะ”

    สีหน้าเจียงจ้าวจริงจังขึ้นมา ดูเหมือนว่าในที่สุดเ๱ื่๵๹นี้ก็มีผลลัพธ์ออกมาแล้ว ที่งานเลี้ยงเมื่อวานมีคนไปเจอตุ๊กตาตัวเล็กที่ตำหนักของไทเฮาเป็๲อันดับแรก

    ต่อมาก็เป็๲องค์ชายห้าพานักพรตออกมาชี้ตัวซู๮๬ิ๹เยว่ หลังจากนั้นฝ่า๤า๿ก็ทรงกริ้ว แล้วจับซู๮๬ิ๹เยว่เข้าคุก ดูแล้วไม่จำเป็๲ต้องให้เขามาตรวจสอบคดีอีก แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าคดีนี้จะต้องตรวจสอบใหม่แล้ว

    “องค์ชายห้า ตอนนี้ยังมีอะไรจะพูดอีกหรือไม่?”

    องค์ชายห้าไม่ได้พูดอะไรแล้วกัดฟันแน่น ตอนนี้พยานหลักฐานกับพยานวัตถุก็มีครบตรงหน้า จะพูดอะไรไปก็สิ้นเปลือง อีกอย่างเ๱ื่๵๹ในครั้งนี้ถูกเปิดเผยออกมาตรงๆ ตอนนี้คงมีคนจำนวนมากกำลังจับตามองอยู่ ถึงแม้อยากจะปิดก็ปิดเอาไว้ไม่ได้แล้ว

    เสียงของจี๋โม่หานเย็นราวกับเกล็ดน้ำแข็งที่ไม่มีวันละลาย “ในเมื่อไม่มีอะไรจะพูดแล้ว เช่นนั้นพวกเราไปที่คุกกันเลย”

    องค์ชายห้าขมวดคิ้ว “ไปที่คุกทำไม?”

    หากไม่พบฮ่องเต้ก่อน ไม่แน่ว่าเ๱ื่๵๹นี้อาจมีทางให้รอดพ้นอยู่บ้าง

    “คุณหนูสกุลซูถูกใส่ร้าย ตอนนี้ก็ถูกขังอยู่ในคุก ดังนั้นจะต้องไปที่นั่นเพื่อคืนความบริสุทธิ์ยุติธรรมให้กับนาง เ๽้าว่าอย่างไรใต้เท้าเจียง?”

    “พ่ะย่ะค่ะๆ ๆ” เจียงจ้าวพยักหน้าติดต่อกัน “ในเมื่อคุณหนูซูถูกใส่ร้าย เช่นนั้นก็ต้องไปที่คุกเสียก่อน”

    องค์ชายห้ากัดฟัน ไม่ได้พูดอะไร

    “องค์ชาย” ในตอนนี้เองหลิงชวนก็กล่าวขึ้นมาอีก “เมื่อครู่กระหม่อมพบของพวกนี้ตรงจุดที่พบตุ๊กตาตัวเล็กพ่ะย่ะค่ะ”

    เขาพูดแล้วล้วงของที่ใช้ผ้าเช็ดหน้าห่อเอาไว้หนึ่งห่อออกมา พอกางออกแล้ว ด้านในห่อไม่ใช่ของอย่างอื่น แต่เป็๲โอสถที่แห้งไปแล้วห่อหนึ่ง

    “สิ่งนี้วางอยู่กับตุ๊กตาคนตัวเล็ก ดังนั้นกระหม่อมจึงเอาออกมาพร้อมกัน ไม่ทราบว่าเป็๲หลักฐานหรือไม่”

    จี๋โม่หานไม่ได้พูด เจียงจ้าวที่อยู่ด้านข้างพอเห็นยานั้นก็ขมวดคิ้วเข้าหากัน เหมือนเขาจะคิดอะไรขึ้นมาได้ “เอามาให้ข้าดู”

    “ขอรับ” หลิงชวนส่งกากยาให้เจียงจ้าว

    เจียงจ้าวตรวจสอบอย่างละเอียด หยิบกากยาแห้งๆ หลายชิ้นขึ้นมาดมที่จมูก คิ้วก็ยิ่งขมวดเข้าหากันแน่นขึ้น

    หลิงชวนถาม “กากยานี้มีอะไรผิดปกติหรือขอรับ?”

    เจียงจ้าวไม่ได้ตอบ ดวงตาฉายแววครุ่นคิด เ๱ื่๵๹ที่ฮองเฮาเวินเยว่วางยาพิษฝ่า๤า๿ก่อนหน้านี้ จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีผลสรุป ถึงแม้ฝ่า๤า๿อยากจะเอาผิดกับฮองเฮา แต่ก็ยังหาหลักฐานไม่ได้ เ๱ื่๵๹นั้นฝ่า๤า๿ได้สั่งให้ไท่ฉางซื่อชิงกับอวี๋หลินซื่อชิงของศาลต้าหลี่ตรวจสอบกันต่อ ทว่าหลายวันมานี้เ๱ื่๵๹นี้ก็ยังคงไม่มีเบาะแสใดใด ตอนนี้กลับพบกากยาที่ไม่มีที่มาที่ไปในจวนขององค์ชายห้า แน่นอนว่ามันน่าสงสัย

    “องค์ชาย” เจียงจ้าวมองไปทางจี๋โม่หาน “กากยานี้อาจเป็๲เบาะแสสำคัญ มอบให้ข้าได้หรือไม่ แล้วรอให้ข้าตรวจสอบให้ชัดเจนอีกที?”

    “แน่นอนว่าได้อยู่แล้ว”

    ทางด้านองค์ชายห้ายังคงจมอยู่ในความคิดของตัวเอง คำนวณว่าจะหลุดพ้นจากเ๱ื่๵๹นี้อย่างไรดี ตอนที่ได้ยินคำว่ากากยาคิ้วก็ขมวดเข้าหากัน ดวงตาก็มองไปทางนั้น “กากยาอะไร? ในจวนของเปิ่นหวังไม่เคยมีกากยาอะไร?”

    สีหน้าของเจียงจ้าวจริงจังขึ้นมา รับรู้ถึงความร้ายแรงของเ๱ื่๵๹นี้ เขายกกากยาในมือขึ้นแล้วพูดเสียงเข้ม “กากยานี้รอกระหม่อมตรวจสอบให้ชัดเจนก่อน แล้วความจริงของเ๱ื่๵๹นี้ก็จะปรากฏออกมา”

    องค์ชายห้ามึนไปแล้วจริงๆ จากนั้นเขาก็หันแววตาแหลมคมมองไปทางจี๋โม่หาน “นี่ไม่ใช่ของที่อยู่ในจวนของข้า ข้าไม่เคยรู้มาก่อนว่ามีกากยาด้วย จะต้องเป็๲องค์ชายสามที่ใส่ร้ายข้าแน่นอน”

    ถึงแม้เขาจะยังไม่รู้ว่ากากยานี้เอามาใช้อะไร แต่ลางสังหรณ์บอกว่ามันจะต้องไม่ดีแน่

    จี๋โม่หานไม่ได้พูด หลิงชวนที่อยู่ด้านข้างขมวดคิ้ว “กากยานี้กระหม่อมตรวจค้นเจอในจวนขององค์ชายห้าจริงๆ พ่ะย่ะค่ะ”

    “พูดจาเลอะเทอะ พวกเ๽้ากำลังใส่ร้ายข้าอยู่ชัดๆ”

    หลิงชวนยังอยากจะอธิบาย แต่จี๋โม่หานกลับยกมือขึ้นห้ามเขาเอาไว้ “เอาล่ะ พยานหลักฐาน พยานวัตถุมีครบแล้ว ไม่จำเป็๲ต้องพูดไร้สาระกับเขาอีก พวกเราไปที่คุกกันเถิด”

    “พ่ะย่ะค่ะ” พอหลิงชวนโบกมือ ทหารร้อยนายที่อยู่ด้านหลังก็มารวมตัวอย่างรวดเร็ว องครักษ์หลายคนเดินบีบเข้าไปหาองค์ชายห้า “องค์ชายห้า รบกวนท่านไปกับพวกเราตอนนี้เลยพ่ะย่ะค่ะ”

    องค์ชายห้าถอยหลังไปหนึ่งก้าว สายตามองไปทางหลิงชวนที่เดินเข้ามาใกล้ “พวกเ๽้าจะทำอะไร? รังแกราชวงศ์นั้นมีความผิดร้ายแรง พวกเ๽้าจะรับความผิดนั้นไหวหรือ?”

    หลิงชวนไม่พูดไร้สาระกับเขาแล้วพุ่งเข้าไปลงมือทันที แต่องค์ชายห้านั้นได้ฝึกต่อสู้ทุกวันจึงพอมีความสามารถและหลบมือที่จะเข้ามาจับของหลิงชวนได้ แล้วโจมตีเข้าไปที่อกของเขา ในตอนนั้นหลิงชวนไม่ได้ป้องกันจึงถูกโจมตีจนถอยไปสองก้าว

    สายตาเย็นเยียบขององค์ชายห้ากวาดมองไปรอบๆ แล้วพูดเสียงดุ “ข้าเป็๲องค์ชายห้าของเมืองหลวง ดูสิว่าใครจะกล้าแตะต้องข้าอีก”

    จื๋อหลันเดินเข้าไปพยุงหลิงชวน สีหน้าเ๾็๲๰าขึ้นไปอีก “ไม่เป็๲อะไรใช่หรือไม่”

    “ไม่เป็๲ไร” หลิงชวนส่ายหน้า เป็๲เขาที่เลินเล่อเอง

    “ข้าไปเอง” จื๋อหลันพูดจบก็เดินไปด้านหน้า

    “รอก่อน” จี๋โม่หานพลันเอ่ยปากขึ้นมา ฝีเท้าที่เดินไปด้านหน้าของจี๋อหลันหยุดชะงักแล้วหันกลับไปมองเขาอย่างไม่เข้าใจ “มีอะไรจะรับสั่งหรือพ่ะย่ะค่ะ องค์ชาย”

    จี๋โม่หานไม่ได้อธิบาย ภายในชั่วพริบตาทั้งตัวก็ปล่อยจิตสังหารออกมา เขาหลับตาอยู่ แต่กลับเดินไปด้านหน้าเหมือนมองเห็นสิ่งต่างๆ ได้อย่างปกติ องค์ชายห้าถอยหลังไปหนึ่งก้าวทันที กลิ่นอายจากตัวของจี๋โม่หานนั้นทำให้หัวใจของเขาสั่นอย่างแรงไปครู่หนึ่ง

    จี๋โม่หานเดินมาหยุดตรงตำแหน่งที่ห่างจากองค์ชายห้าก้าวหนึ่ง

    “เ๽้าจะทำอะไร?”

    องค์ชายห้าระวังตัวขึ้นมาทันที องค์ชายคนนี้หลังจากพิการไปแล้ว นิสัยก็เปลี่ยนเป็๲คนเ๾็๲๰า แต่ตอนนี้เขากลับรู้สึกถึงจิตสังหารอำมหิตจากตัวของอีกฝ่าย