บ้านอลิซ
อลิน
"วันนี้ อลินของม๊าจะต้องสวยที่สุดในงานจ๊ะ เสร็จแล้วจ๊ะ"น้าอลิซท่านกำลังแต่งหน้าให้ฉันอยู่ ฉันก็นั่งหลับตาให้ท่านแต่งหน้า มาได้ชั่วโมงหนึ่งแล้ว น้าอลิซจะพาฉันไปงานเลี้ยงต้อนรับลูกชายของเพื่อนน้าอลิซที่เพิ่งจะกลับมาจากเมืองนอก
"ต้องแต่งขนาดนี้เลยหรอคะม๊า?"ฉันลืมตาแล้วเงยหน้าขึ้นไปถามน้าอลิซ น้าอลิซเธอก็ยิ้มหวานๆให้ฉัน
"จ๊ะ ไปเปลี่ยนชุดที่ม๊าเตรียมไว้ให้ แล้วลงไปหาม๊าข้างล่างนะจ๊ะ ม๊าไปรอข้างล่าง"น้าอลิซเธอบอกฉัน ฉันก็พยักหน้ารับเธอ แล้วน้าอลิซก็ออกจากห้องของฉันไป ฉันก็นั่งมองตัวเองในกระจก วันนี้ฉันสวยจังฉันก็ส่งยิ้มไปให้ผู้หญิงในกระจก เธอมีหน้าตาที่สวย ริมฝีปากสีชมพูที่ถูกแต่งเติม ทำให้ริมฝีปากมีเสน่ห์ขึ้นมา แก้มอมชมพู ฉันเอามือไปลูบแก้มตัวเอง ผมที่ยาวๆของฉันถูกรวบขึ้นมัดโชว์ท้ายทอย อวดคอขาวระหงของฉันน้าอลิซเธอแต่งหน้าให้ฉันเป็สาวหวาน ถ้าฉันไปเป็พริตตี้พี่ๆจะแต่งหน้าให้ฉันเข้มมาก จนรู้สึกว่ามันเกินอายุจริงๆ
"ฉันสวยขนาดนี้เลยหรอ"ฉันพูดพึมพำขึ้นคนเดียว และลุกขึ้นจากโต๊ะเครื่องแป้ง ไปหยิบชุดราตรีสั้นสีเบจที่น้าอลิซเตรียมไว้ให้
10นาทีต่อมา..
"เสร็จรึยังลูก ม๊าตื่นเต้นนน^_^"เสียงม๊าอลิซะโถามฉันมาจากชั้นล่างของบ้าน ฉันที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องนอนของฉัน ฉันก็หยุดเดินและก้มลงมองชุดที่ฉันกำลังใส่อยู่ตอนนี้ มันสวยมาก ฉันอยู่ในชุดราตรีสั้นผ้าซาตินสีเบจ พาดไหล่ ด้านหลังร้อยเชือกผูกหลังเก๋ๆสวมรองเท้าสนสูงสีขาวเข้ากับชุด มันสวยมากเลย ฉันไม่กล้าลงไปจัง
"เสร็จรึยังลูก"น้าอลิซชะโงกหน้าจากบันไดชั้นล่างขึ้นมามอง และสายตาของฉันก็พสานกับสายตาของน้าอลิซทันที น่าอลิซมองฉันด้วยดวงตสเบิกโพรงแล้วเธอก็ยิ้มกว้างๆส่งมาให้ฉัน
"ลงมาสิจ๊ะ ลูกสาวของม๊า^_^"น้าอลิซกวักมือเรียกฉันให้ลงไป ฉันก็ยิ้มให้เธอแล้วพยักหน้า แล้วฉันก็หลับตาทำสมาธิ จะอายทำไมมีแค่อาเฮลกับน้าอลิซแค่นั้น พี่กัสคงไม่ไปหรอก เขาน่าจะอยู่ที่ผับของเขาแน่ๆตอนนี้ ฉันค่อยๆเดินลงบันไดมาทีละขั้นๆฉันเงยหน้าขึ้นไปมองก็เห็นน้าอลิซยืนรอรับฉันอยู่ที่บันไดทางขึ้นขั้นแรก และอาเฮลนั่งอยู่บนโซฟารับแขกอาเฮลใส่สูทสีขาวเข้ากับชุดเดรสของน้าอลิซ
ตึกๆๆๆ ตึกๆๆๆ
"สวยมากอลิน"อาเฮลเมื่อเขาได้ยินเสียงส้นสูงของฉันกระทบกับขั้นบันไดที่เป็กระจกมันเลยทำให้เกิดเป็เสียงที่อาเฮลก็เลยเงยหน้าขึ้นมามองฉัน อาเฮลยืนมองฉันด้วยสายตาชื่นชมท่านเอ็นดูฉันมากเหมือนฉันเป็ลูกสาวของท่านอีกคน
เพล้ง(เสียงแก้วไวน์ตกแตก)
"พี่กัส"ฉันเมื่อได้ยินเสียงเหมือนมีอะไรตกแตก ฉันก็หันไปมองคนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้เคาร์เตอร์บาร์ในบ้านซึ่งมันอยู่ถัดจากที่อาเฮลนั่งไปไม่มาก พี่กัสมองมาที่ฉันไม่กระพริบตาเลยพี่กัสมองฉันด้วยสายตาตกตะลึง ฉันเองก็ใเหมือนกันที่เจอเขาผู้ชายที่ฉันไม่อยากเจอมากที่สุด
"อะไรลูกตากัส!"น้าอลิซหันไปดุพี่กัส แต่พี่กัสก็ยังคงไม่รู้สึกตัว เขาเอาแต่มองฉัน พี่กัสวันนี้เขาหล่อจัง หล่อมากพี่กัส เขาสวมสูท+เสื้อกั๊ก+กางเกงที่เป็สีไวน์เเดงหรือสีเืหมู และพี่กัสเซ็ทผมตั้งขึ้นให้เป็ทรง ใบหน้าขาวเนียนยิ่งกว่าผู้หญิงดวงตาคมเหมือนพญาเหยี่ยว ใบหน้าเรียวชวนน่าหลงใหล จมูกเชิดรั้นอย่างคนถือดี ริมฝีปากบางสีแดงอมชมพู ผู้ชายคนนี้หล่อจริงๆแต่ทำไมเขาต้องเกียจฉัน และเอาแต่ทำร้ายฉันอยู่ตลอด ทำไมพี่กัสไม่รักอลินเหมือนน้องสาวแท้ๆๆบ้างละคะ

"กัส!กัส!กัส!"อาเฮละโเรียกพี่กัส แต่พี่กัสก็ยังไม่ได้ยิน จนอาเฮลกับน้าอลิซมองตามสายตาของพี่กัสที่เขามองมาที่ฉัน ั้แ่ฉันเดินลงบันไดมา จนตอนนี้ฉันเดินลงมายืนข้างล่างเเล้วพี่กัสก็ยังไม่เลิกมองฉัน ฉันทำอะไรไม่ถูกเมื่อเจอสายตาที่พี่กัสมองฉัน ฉันเอามือไปกำชายกระโปรงแน่น น้าอลิซกับอาเฮลเมื่อรู้ว่าพี่กัสมองฉัน เขาทั้งคู่ก็หันไปมองหน้ากัน และก็หันไปมองหน้าพี่กัส และอาเฮลก็เดินเข้าไปหาพี่กัส
ปรั๊ก
"กัส!"อาเฮลตบไหล่พี่กัสและเรียกพี่กัสเสียงดัง
"อะไรแด๊ด เรียกผมซะเสียงดัง"พี่กัสสะดุ้งและหันไปมองหน้าอาเฮลที่ยืนอยู่ข้างๆเขา
"เรียกตั้งนานแหละ ห่วงมองอะไรอยู่ ไปกันเถอะ น้องมาแล้ว"อาเฮลบอกพี่กัส และหันมามองฉันที่ตอนนี้เดินมายืนข้างๆน้าอลิซแล้ว พี่กัสก็มองมาที่ฉัน สายตาของเราทั้งคู่พสานกัน แต่ฉันไม่กล้าสบตากับพี่กัส ฉันจึงหลบตาเขา
"วันนี้ ลูกสาวม๊าสวยมากจ๊ะ รับรองหนุ่มๆที่งานเห็นจะต้องชอบหนูแน่ๆจ๊ะอลิน^_^"น้าอลิซเลิกมองพี่กัส และหันมาจัดเสื้อผ้าให้ฉัน และเอ่ยพูดขึ้น ใครจะชอบผู้หญิงแบบหนูละคะไม่มีใคร้าหนูหรอกค่ะ ฉันก็ยิ้มนิดๆไปให้น้าอลิซ
"ไปกันเถอะครับ"อาเฮลเอ่ยขึ้น ทำให้ฉันกับน้าอลิซหันไปมองอาเฮล
"ค่ะ พี่เฮล ไปกันเถอะจ๊ะลูกรักของม๊าทั้งสอง พี่ชายก็หล่อ น้องสาวก็สวย^_^"น้าอลิซเดินจับมือฉันมาหาพี่กัส และน้าอลิซก็เอ่ยชมฉันกับพี่กัส พี่กัสก็มองฉัน แต่ฉันไม่กล้ามองเขา น้าอลิซจับมือพี่กัสข้างหนึ่งและจับมือฉันอีกข้างหนึ่ง และพาเราทั้งคู่เดินออกมาจากบ้าน เดินตรงไปยังหน้าบันไดทางออกของบ้านที่มีรถสปอร์ตสี่ประตูรุ่นMercedes-AMG GT 4 จอดรออยู่ ซึ่งอาเฮลเป็คนขับ
"ขอบคุณค่ะแด๊ด"ฉันเอ่ยขอบคุณอาเฮลที่ท่านเปิดประตูให้ฉันขึ้นไปบนรถ
"ขอบคุณค่ะแด๊ดของลูก^_^"น้าอลิซเอ่ยขอบคุณอาเฮลและน้าอลิซก็ขึ้นมานั่งลนรถข้างๆฉัน
"จะให้แด๊ดเปิดประตูให้ด้วยไหมครับคุณลูกชาย?"อาเฮลเอ่ยถามพี่กัสที่ตอนนี้เขายังไม่ยอมขึ้นรถ เมื่ออาเฮลพูดแบบนั้นพี่กัสเลยเปิดประตูแล้วขึ้นไปนั่งบนเบาะข้างคนขับ
ปึก ปึก
อาเฮลปิดประตูให้น้าอลิซและอาเฮลก็วิ่งอ้อมรถไปนั่งทีาประจำคนขับ
"ไปแล้วนะครับ"อาเฮลเอ่ยขึ้นด้วยนำ้เสียงขำๆ และอาเฮลก็ขับรถออกจากบ้าน มุ่งหน้าไปยังบ้านของเพื่อนน้าอลิซ
30นาทีต่อมา บ้านคุณหญิงกนกวรรณ
"อลิซ!"เสียงผู้หญิงเอ่ยเรียกน้าอลิซดังมาก ตอนนี้ฉันน้าอลิซอาเฮลพี่กัสเดินเข้ามาในงานแล้ว แขกในงานเยะมาก. ตอนนี้ฉันคล้องแขนน้าอลิซอยู่ข้างๆฉันมีพี่กัสเดินอยู่ใกล้ๆ ส่วนอาเฮลไปเดินอยู่ข้างๆน้าอลิซ
"หวัดดีจ๊ะกนก คิดถึงจังเลย ม๊วฟ ม๊วฟ"น้าอลิซเอ่ยทักทายเพื่อนของเธอและเธอก็เดินเข้าไปโอบกอดเพื่อนของเธอ เมื่อทั้งสองกอดกันหายคิดถึงเเล้ว เพื่อนของน้าอลิซก็ยกมือไหว้สวัสดีอาเฮล อาเฮลก็ยกมือรับไหว้ แล้วน้าอลิซก็หันมาทางฉันกับพี่กัสที่ยืนอยู่ข้างหลังเธอ
"นี่ลูกชายคนโตของฉันจ๊ะ ชื่อออกัส^_^"น้าอลิซชี้มือมาทางพี่กัส
"สวัสดีครับคุณน้า"พี่กัสยกมือไหว้เพื่อนของน้าอลิซ
"ส่วนนี่ลูกสาวคนเล็กจ๊ะ ชื่ออลิน^_^"น้าอลิซดึงเอวฉันเข้าไปยืนใกล้ๆเธอ ข้างหน้าเพื่อนของเธอ ทุกคนไม่มีใครรู้ว่าฉันไม่ใช่ลูกแท้ๆของน้าอลิซ เพราะตอนที่น้าอลิซรับฉันมาเลี้ยงจากพ่อแม่ที่แท้จริงของฉัน ตอนนั้นน้าอลิซกับอาเฮลไปเปิดธุระกิจอยู่ที่ประเทศฝรั่งเศส และพอน้าอลิซกลับมาเมืองไทยและมีฉันกลับมาด้วย น้าอลิซบอกทุกคนว่าเธอตั้งท้องที่ฝรั่งเศสและคลอดฉันที่ฝรั่งเศส จะมีที่รู้ว่าฉันไม่ใช่ลูกแท้ๆของน้าอลิซก็มีอาม่าม๊าของน้าอลิซ คุณปู่คุณคุณย่าแด๊ดดี้กับมามี๊ของอาเฮล และพี่กัสที่รู้ เพราะพี่กัสไปเรียนอยู่ที่ฝรั่งเศสด้วย ส่วนคนนอกจะรู้ว่าฉันเป็ลูกสาวคนเล็กน้องน้าอลิซจริงๆตอนแรกฉันก็ไม่รู้ว่าตัวเองไม่ใช่ลูกแท้ๆของน้าอลิซ พี่กัสเป็คนบอกฉันว่าฉันเป็เด็กที่ถูกทิ้ง ไม่ใช่ลูกของน้าอลิซกับอาเฮลเหมือนกับพี่กัส พี่กัสจะดุฉัน ด่าฉันและไล่ฉันออกจากบ้านเขาทุกวันและหาเื่แกล้งฉันทุกวัน แต่ฉันก็ไม่เคยบอกอาเฮลกับน้าอลิซเลย พี่กัสพูดกรอกหูฉันทุกวันว่าฉันเป็เด็กกาฝากเป็ภาระของบ้านเขา เป็ส่วนเกินของทุกคน เป็คนที่ไม่มีใคร้า ฉันเคยหนีออกจากบ้านของน้าอลิซ จนน้าอลิซกับอาเฮลไปตามหาฉัน และพอเธอเจอฉัน เธอก็เล่าเื่พ่อเเม่ของฉันให้ฉันฟัง ว่าพวกท่านรักฉัน แต่พวกท่านมีเหตุจำเป็ที่เลี้ยงฉันไม่ได้ และต้องส่งฉันให้มาอยู่กับน้าอลิซในนามของลูกสาวคนเล็ก และน้าอลิซก็เล่าเื่ทุกอย่างให้ฉันฟังั้แ่ฉันมาอยู่กับเธอ
"สวัสดีค่ะ คุณน้า^_^"ฉันยกมือไหว้เพื่อนของน้าอลิซ
"นี่คือเพื่อนของม๊านะจ๊ะ ชื่อกนกวรรณจ๊ะ ลูกชายหล่อมากกก ม๊าขอบอกจ๊ะอลิน^_^"น้าอลิซหันมาบอกฉัน ฉันก็ส่งยิ้มให้น้าอลิซไปนิดๆ
"แหม ลูกชายเธอก็หล่อ แถมลูกสาวก็สวย ^_^"คุณน้ากนกวรรณหันมามองฉันกับพี่กัส ฉันจึงส่งยิ้มน้อยไปให้เธอ
"ไหนลูกชายคนโตของเธอ ที่เพิ่งกลับมาจากเมืองนอกล่ะ?"น้าอลิซเอ่ยถามคุณน้ากนกวรรณ แล้วทั้งสองก็พากันมองหาใครสักคน
"โอ้ นั่นไง ตาไทร์ ตาไทร์ มาหามี๊หน่อยจ๊ะ"คุณน้ากนกวรรณเอ่ยเรียกใครสักคน แต่ฉันไม่ได้หันไปมอง เพราะตอนนี้ฉันกำลังมองไปยังลูกชุปชาววังที่วางอยู่ในถาดใหญ่ๆที่เ้าของงานเอาไว้ให้แขกมารับประทาน ฉันอยากไปลองชิมจัง ฉันชอบกินลูกชุปมาก แล้วมันก็มีจำนวนเยอะมากเหมือนกัน
"ฮึก"ฉันกลืนนำ้ลายลงคอ นำ้ลายไหลอ่ะ
"ครับมี๊"เสียงผู้ชายเอ่ยขึ้น แต่ฉันไม่ได้หันไปมองหรอก ฉันเดินเข้าไปสะกิดแขนน้าอลิซ เธอก็หันมามองหน้าฉัน แล้วฉันก็ชี้นิ้วไปทางลูกชุปให้น้าอลิซดู พอเธอเห็นว่าเป็ลูกชุป เธอก็หันมายิ้มให้ฉัน
"ชอบจริงๆน่ะเราเนี่ย รู้จักกับพี่เขาก่อนแล้วค่อยไป"น้าอลิซเอ่ยบอกฉัน แล้วเธอก็พยักหน้าไปทางคุณน้ากนกวรรณ ฉันก็หันไปก็พบกับผู้ชายน่าตาดีคนหนึ่ง เขามีใบหน้าเรียวยาวจมูกโด่งขึ้น หน้าขาวๆจัดว่าเป็ผู้ชายที่หน้าตาดีคนหนึ่งเลยล่ะแต่ฉันว่าพี่กัสหล่อกว่าน่ะ เขาสวมชุดสูทสีนำ้เงินเข้ม น่าจะรุ่นๆเดียวกับพี่กัสรึป่าว ฉันก็หันไปมองพี่กัส ที่เขายืนอยู่ข้างๆฉัน พี่กัสกำลังมองไปที่ผู้ชายคนนั้นไม่วางตาเลย ผู้ชายคนนั้นก็มองมาที่ฉัน
"นี่ น้องอลินจ๊ะ ตาไทร์ อลินจ๊ะ นี่พี่ไทร์นะจ๊ะ"คุณน้ากนกวรรณผายมือมาที่ฉัน เพื่อแนะนำฉันให้พี่ไทร์รู้จัก และผายมือไปที่พี่ไทร์เพื่อแนะนำให้ฉันรู้จัก
"อ้อ สวัสดีค่ะ พี่ไทร์^_^"ฉันยกมือไหว้สวัสดีพี่ไทร์ พี่ไทรร์ก็ยกมือรับไหว้ฉัน เขามองฉันแล้วเขาก็ยิ้มกรุ้มกริบ
"สวัสดีครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ น้องอลิน^__^"พี่ไทร์เอ่ยบอกฉัน แล้วเขาก็ส่งยิ้มมาให้ฉัน แล้วพี่ไทร์ก็ยื่นมือมาข้างหน้าฉันเพื่อจะทักทายแบบพวกฝรั่งด้วยการจับมือ ฉันกำลังจะยื่นมือเข้าไปจับเพื่อทักทายเขา แต่ก็ต้องหยุดชะงักมือค้างไว้
"แล้วม๊าไม่คิดจะแนะนำผม ให้คุณไทร์เขารู้จักบ้างหรอครับ?!"พี่กัสเอ่ยขึ้นมาด้วยนำ้เสียงไม่พอใจ แล้วพี่กัสก็เดินมาแทรกกลางระหว่างฉันกับน้าอลิซ พี่กัสใช้แขนแกร่งของเขา ชนร่างของฉันอย่างแรง ทำให้ฉันเซถอยไปตามแรงที่พี่กัสชน
"อ้อจริงสิ นี่ ออกัสจ๊ะ ออกัสนี่น่าจะเป็น้องของไทร์เนอะ"น้าอลิซโอบแขนพี่กัสแล้วเอ่ยบอกพี่ไทร์กับคุณน้ากนกวรรณ
"อ้อครับ"พี่ไทร์ก็มองหน้าพี่กัส แล้วกระตุกยิ้ม
"ยินดีที่ได้รู้จัก ไทร์ "พี่กัสยื่นมือขวาไปตรงหน้าพี่ไทร์
"อ้อ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน ออกัส"พี่ไทร์ก็ยื่นมือขวาของเขามาจับมือพี่กัส ฉันก็มองไปที่มือของทั้งคู่ มือที่พี่เขาทั้งคู่จับกัน สั่นไปตามแรงบีบมือของกันและกัน ฉันก็เงยหน้าขึ้นไปมองทั้งสองคนที่ตอนนี้ ต่างมองหน้ากันอย่างไม่มีใครยอมใครและพี่กัสก็ยกยิ้มตรงมุมปากขึ้นเล็กน้อย พี่ไทร์ก็ยกยิ้มขึ้นอย่างไม่เกรงกลัวพี่กัส พวกพี่เขาเพิ่งจะรู้จักกัน แต่ทำไมเหมือนคนที่ไม่ค่อยถูกกันเลยล่ะ
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้