เมื่อเฟิงจิ้งอี้ได้ยินผู้ที่กำลังระงับความอดกลั้นเอาไว้พูดเช่นนี้ จึงมองตรงเข้าไปในดวงตาของเขา        “เจิ้นจริงจังนะ...”        “หึ ช่างเถอะ…” แต่อิ้งหลีกลับส่ายหน้าขัดจังหวะเขา        “มันยังไม่ถึงเวลา ตี้จวินควรจะรู้ว่า ยังไม่จำเป็นต้องทำสิ่ง...