กัวไฮว่เองก็ไม่ได้ร้อนใจ เขายิ้มมองทั้งสามคนที่อยู่ตรงหน้าฉู่หงเอายาลูกกลอนเข้าไปในปาก ไม่นานความเย็นเฉียบก็แผ่ซ่านเข้าไปในทรวงอกทำเอาสองคนที่เหลือนิ่งอึ้งไป อายุสามสิบเจ็ดสามสิบแปดเป็๲เหมือนฝันร้ายของผู้หญิงริ้วรอยก็ค่อยๆ ชัดเจนขึ้น และเริ่มมีฝ้ากระ ทว่าริ้วรอยที่อยู่บนใบหน้าของฉู่หงกลับหายไปต่อหน้าต่อตาฝ้ากระบนใบหน้าที่ใช้แป้งมาปิดแต่ไม่อาจปิดไว้ก็หายไปเช่นกัน

        สาวๆ ทั้งสองคนมองหน้ากัน จากนั้นก็แย่งกันยัดยาเข้าไปในปาก

        “พี่หง ห้องน้ำอยู่ข้างหลัง รีบไปเถอะ” กัวไฮว่พูดยิ้มๆฉู่หงจึงรีบวิ่งไปยังห้องน้ำ จากนั้นหวังปิงกับจางอวิ๋นก็วิ่งไปทางห้องน้ำโชคดีที่บ้านกัวไฮว่มีห้องน้ำเยอะ ไม่งั้นคงได้เกิดเ๱ื่๵๹น่าอับอายแน่

        “พี่ไฮว่ คราวนี้พี่ลงแรงไปเยอะเลยนะ” อวี้เอ๋อร์มองหญิงสาววิ่งไปพร้อมกับพูดยิ้มๆ

        “มีกากยาที่ไม่ได้ทิ้งอยู่น่ะเลยเอามาทำหน่อย แต่ดูทรงสรรพคุณไม่เลวเลยนะ” กัวไฮว่พูดพลางส่งยาสีเขียวเข้มให้อวี้เอ๋อร์ อวี้เอ๋อร์เองก็ไม่ได้เกรงใจเธอกินเข้าไปทันที จากนั้นก็นั่งขัดสมาธิเพื่อเริ่มดูดซับฤทธิ์ยา

        ไปห้องน้ำงั้นเหรอ อวี้เอ๋อร์ไม่ต้องไปหรอกอย่าว่าแต่พิษในตัวอวี้เอ๋อร์เลย แม้แต่สิ่งแปลกปลอมก็ไม่มีแม้แต่นิดเดียวขับพิษอะไรกัน ยาที่กัวไฮว่ให้อวี้เอ๋อร์ไปเป็๞ยาขยายเส้นเ๧ื๪๨ในร่างกายทำให้อวี้เอ๋อร์สบายขึ้นเวลาร่ายมนตร์

        ผ่านไปประมาณสิบกว่านาที สาวๆ ก็มาปรากฏตัวอยู่หน้ากัวไฮว่อีกครั้งพูดไม่ได้ว่าผู้หญิงพวกนี้มีเบ้าหน้าที่ไม่เลวอยู่แล้วแต่เมื่อกินยาขับพิษในร่างกายออกไป และมองดูดีๆ ทุกคนต่างก็ดูเด็กลงไปหลายปีทำเอาหญิงสาวอายุสามสิบกว่าปีดูอย่างกับอายุยี่สิบกว่าปี

        “อวี้เอ๋อร์ เสี่ยวไฮว่ ยานี่ฉันจะเอาฟรีไม่ได้นะ เดี๋ยวพวกเราให้เงินจากนี้มีอะไรดีๆ พวกเธอก็อย่าลืมพวกพี่ล่ะ” ฉู่หงพูดยิ้มๆ “วันที่คลินิกไม่เปิดฉันจะพาเพื่อนๆ มาเยี่ยมแน่นอน”

        “พี่หง เราเป็๲เพื่อนกันนะ ก็บอกแล้วไงว่าให้พวกพี่คนละเม็ดถ้าจะเอาค่ายาจากพี่อีก อย่างนี้ก็พูดแล้วไม่น่าเชื่อถือน่ะสิ” กัวไฮว่พูดยิ้มๆ “ยาที่ให้พวกพี่กินเมื่อกี้มีผลอยู่ได้แค่ประมาณครึ่งปี ถึงตอนนี้พี่ค่อยมาหาผมอีกรอบผมจะให้พวกพี่อีกคนละเม็ด พวกเราเป็๲เพื่อนบ้านกัน ผมไม่ให้คนอื่นแต่จะไม่ให้พวกพี่ได้ยังไง”

        “เสี่ยวไฮว่ เธอทำแบบนี้ดูถูกพวกพี่ชัดๆ จากสรรพคุณยานี้แล้วเนี่ย เม็ดนึงล้านหยวนยังไม่พอเลยฉันจะมาเอาเปรียบพวกเธอสองผัวเมียได้ยังไงกันยาแบบนี้พวกเธอก็น่าจะมีไม่เยอะใช่ไหม” ฉู่หงพูดยิ้มๆ

        “ใช่แล้ว เสี่ยวหงพูดถูก ขอบคุณพวกเธอที่วันนี้ให้ยานะฉันต้องรีบกลับไปแล้วล่ะ ให้ตาแก่ที่บ้านฉันดูหน่อยว่าฉันสวยกว่ายายจิ้งจอกที่เขาซ่อนเอาไว้ตั้งเยอะฮึ” ในขณะที่พูด หวังปิงก็บอกลาพวกเขาจากนั้นก็วิ่งออกไปอย่างรวดเร็วราวกับบินไป

        “เสี่ยวหง พวกเราก็กลับไปก่อนเถอะ วันนี้เหนื่อยกันมาทั้งวันแล้วให้เสี่ยวไฮว่อวี้เอ๋อร์สองผัวเมียเขาได้พักผ่อน” จากนั้นจางอวิ๋นกับฉู่หงก็เดินออกไปจากบ้านของตระกูลกัว

        “พี่ไฮว่ ที่คลินิกเป็๲ไงบ้าง ของที่ฉันทำไม่เลวเลยใช่ไหมล่ะ” อวี้เอ๋อร์พูดยิ้มๆ

        “อวี้เอ๋อร์เมียรัก วันนี้เธอไม่ได้ไปของที่เธอทำทำเอาคนจากสมาคมสถาปนิกตะลึงไปเลย พรุ่งนี้เธอลองไปที่คลินิกกับฉันดูสิการตกแต่งเข้ากับเฟอร์นิเจอร์มากเลยของชุดนี้เอาไปไว้ที่๱๭๹๹๳์ก็นับว่าเป็๞ของชั้นสูงเลยนะ” กัวไฮว่พูดยิ้มๆ

        “แม้ชีวิตในแดนมนุษย์จะจุกจิก แต่ฉันก็รู้สึกเติมเต็มไม่น่าล่ะหลายคนถึงได้ไม่ยอมเป็๲เซียนบน๼๥๱๱๦์แล้วแอบหนีลงมา” อวี้เอ๋อร์พูดอย่างทอดถอนใจ

        “มนุษย์อิจฉาที่เซียนมีชีวิตยืนยาว ไม่มีแก่เฒ่าแต่พวกเขาจะไปเข้าใจหนทางแห่งเซียนที่แสนแห้งแล้งไร้รสชาติได้ยังไงกัน” กัวไฮว่พูดยิ้มๆ “อวี้เอ๋อร์ร้อยปีแดนมนุษย์นี่เสวยสุขไว้ให้ดีล่ะสองวันมานี้อวี้เอ๋อร์เมียรักเหนื่อยมามากแล้ว ฉันช่วยทำให้เธอผ่อนคลายเอาไหม” ในขณะที่พูด กัวไฮว่ก็อุ้มอวี้เอ๋อร์แล้ววิ่งเข้าไปในห้องอาบน้ำ ไม่นานก็เกิดกิจกรรมสนุกๆ ขึ้น

        “ตาบ้า ตาม้าพ่อพันธุ์ ไม่รู้จริงๆเลยว่าคนอย่างพี่ในตอนนั้นบินขึ้น๼๥๱๱๦์ถูกจัดเป็๲เซียนไปได้ยังไงกัน” ผ่านไปประมาณสองชั่วโมง กัวไฮว่ก็นอนโอบอวี้เอ๋อร์อยู่บนเตียงอวี้เอ๋อร์ถลึงตามองกัวไฮว่พร้อมกับพูดขึ้น

        “ถ้ารู้ว่าเป็๞เซียนแล้วไร้รสชาติแบบนี้ตอนนั้นพี่ไม่เลือกหนทางบำเพียรหรอก” กัวไฮว่พูดยิ้มๆ “อวี้เอ๋อร์เมียรักเธอไม่คิดเลยเหรอว่าที่พวกเราทำกันเมื่อกี้ก็เป็๞การฝึกอย่างหนึ่ง”

        “ตาบ้า ถึงการฝึกคู่หยินหยางจะเป็๲หนึ่งในวิธีฝึก แต่ถ้าไม่ระวังก็อาจผิดพลาดได้พอผิดพลาดก็ไม่อาจหันกลับมาได้อีกต่อไป ต่อไปก็ทำเ๱ื่๵๹แบบนี้ให้มันน้อยๆ หน่อย” อวี้เอ๋อร์พูดอยู่ในอ้อมอกของกัวไฮว่

        “งั้นต่อไปตอนทำเ๹ื่๪๫แบบนี้ก็ไม่คิดเ๹ื่๪๫ฝึกแล้วล่ะ” กัวไฮว่พูดยิ้มๆ “ไม่งั้นพวกเราลองดูหน่อยไหม”

        “ตาบ้า ถ้าอยากลองพี่ก็ไปลองเองสิ ถ้าไม่เหนื่อยก็ไปทำของกินมาหน่อยสิฉันหิวจะแย่อยู่แล้ว” อวี้เอ๋อร์พูดพลางเตะกัวไฮว่ลงเตียง

        “ผู้หญิงนี่เปลี่ยนหน้าไวยิ่งกว่าพลิกหนังสืออีก” กัวไฮว่ไม่ได้โกรธ เขาพูดขึ้นยิ้มๆ “เธอพักผ่อนหน่อยเถอะฉันทำของกินเสร็จแล้วเดี๋ยวจะมาเรียกเธอ” กัวไฮว่พูดพลางสวมชุดนอนแล้วเดินดิ่งตรงไปยังห้องครัว

        “พี่ไฮว่ ฝีมือทำอาหารพี่เพิ่มขึ้นเยอะเลยพอเปิดคลินิกไม่แล้วจากนี้ก็เปิดร้านอาหารเถอะ ฉันคิดไว้แล้วนะเราทำอาหารแค่โต๊ะเดียว มูลค่าหนึ่งหมื่น ฮ่าๆ” อวี้เอ๋อร์พูดยิ้มๆ

        “ยังจะมาพูดเ๹ื่๪๫อื่นอีก แต่ไอเดียเธอดีมากเลยนะ ไว้ฉันพิจารณา” กัวไฮว่พูดยิ้มๆ “แต่ว่าเราต้องจัดการคลินิกไม่ให้เรียบร้อยก่อนวันนี้ฉันคิดว่าแค่พวกเราสองคน เปิดคลินิกวันเสาร์ได้ยุ่งหัวฟูแน่ต้องไปจ้างพนักงานมาสักหน่อย”

        “เ๱ื่๵๹นี้พี่ไปจัดการเถอะ ยังไงซะฉันก็ไม่รู้เ๱ื่๵๹” อวี้เอ๋อร์พูดยิ้มๆ “แต่ว่าพี่ระวังไว้หน่อยล่ะอย่าไปรับใครมามั่วซั่วนะฉันเคยได้ยินมาว่าที่แดนมนุษย์มีเ๱ื่๵๹แบบเ๽้านายลามปามลูกจ้างด้วยล่ะถ้าพี่กล้าทำเ๱ื่๵๹แบบนี้ ระวังน้องชายพี่เอาไว้ให้ดีเถอะ”

        “แค่กๆๆ อวี้เอ๋อร์ เธอไปรู้มาผิดๆ แล้ว” กัวไฮว่พูดยิ้มๆ “วางใจเถอะ คนดีๆ อย่างฉันจะไปทำเ๹ื่๪๫แบบนั้นได้ไงกัน ถ้ามีคนสวยๆก็พาเข้าวังหลังเลย ไม่เห็นต้องให้เป็๞ลูกจ้าง”

        “ตาบ้า สันดานไม่เปลี่ยนเลย” อวี้เอ๋อร์พูดไปกินไป

        “พรุ่งนี้ไปที่คลินิกกับฉันนะแล้วพวกเราค่อยไปดูที่คณะแพทย์มหาวิทยาลัยอู่เฉิง ไปจ้างนักศึกษาจบใหม่ปีนี้กันต้องหาคนที่รู้เ๹ื่๪๫ยาหน่อย ต่อไปจะได้ใช้งานง่าย” กัวไฮว่พูดยิ้มๆ

        “พี่จะหารับนักศึกษาหญิงล่ะสิ พูดอย่างกับไม่มีอะไร” อวี้เอ๋อร์พูดยิ้มๆ

        “เธอเข้าใจฉันดีที่สุดเลย ฮ่าๆ” กัวไฮว่พูดยิ้มๆ “กินข้าวๆ กินเสร็จก็ตามพี่ไปจีบสาวกัน ฮ่าๆ”

        วันที่โรงเรียนแห่งมหาวิทยาลัยอู่เฉิงมีแขกไม่ได้รับเชิญมาหนึ่งรายซย่าโหวซานเหอ เทคโนโลยีขั้นสูงที่หลี่เวยเคยบอกอะไรนั่นไม่ส่งผลต่อยอดฝีมือเขตแดนเซียนเทียนระยะกลางอย่างเขาเลยแม้แต่น้อยบนยอดตึกหอพักนักเรียนหญิงซย่าโหวซานเหอยืนเผชิญหน้ากับหนานกงหลิงโม่ผู้ไร้ซึ่งมลทิน

        “ยายหนูน้อย อย่าทำหน้าใสซื่อแบบนั้นสิเธอน่าจะรู้เ๹ื่๪๫ซย่าโหวเทียนอยู่แล้วนะ บอกมาเถอะ วันนั้นเสี่ยวเทียนเป็๞ลมได้ยังไงกัน” ซย่าโหวซานเหอถามขึ้นเสียงดัง

        “เมื่อกี้ฉันบอกแล้วไงว่าจู่ๆซย่าโหวเทียนก็เป็๲ลมในรอบตัดสินการแข่งขันวิชาการพวกฉันเองก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น” หนานกงหลิงโม่เองก็ไม่ได้กลัวเขาเธอพูดขึ้นด้วยเสียงดัง “คุณเองก็ดูคลิปวันนั้นแล้วนี่ไม่มีใครทำอะไรเขาเลยคงจะเห็นพวกเราโรงเรียนฟู่จงของเราจะได้ที่หนึ่งเลยร้อนใจมั้ง”