"พี่ลมกระจ่างเล่าให้ผมฟังหน่อยว่าทำไมชื่อของคุณถึงกลับมาสีแดงอีกแล้ว ฉินโจ้วอยากรู้ผู้ชายคนนี้เป็ผู้เชี่ยวชาญที่มีฝีมือพอสมควรดูเหมือนว่าเขาจะรู้สึกเขินอายทุกครั้งที่ได้เจอกันสิน่า
"เฮ้อ...อย่าไปพูดถึงมันเลย ผมเจออริเก่าน่ะ ความแค้นทั้งของเก่าของใหม่ก็เลยรวบยอดทีเดียวจากนั้นก็เลยส่งพวกมันกลับไปจุดเซฟ แต่ก็พลาดท่าทำตัวเองตายไปรอบหนึ่งไม่รู้ว่าไปเจอกันได้อย่างไร ไหนคุณบอกว่าโลกมันออกจะกว้างใหญ่คนที่ไม่อยากเจอก็ดันได้เจออีก" ลมกระจ่างจันทร์แรมพูดขึ้นอย่างช่วยไม่ได้
"ฟังจากน้ำเสียงของคุณแล้วบ่นเหมือนผู้หญิงไปได้ ไม่ใช่ว่าไปทำอะไรใครไว้แล้วไม่รับผิดหรือเปล่าฉินโจ้วพูดก่อนจะแสยะยิ้ม
"โธ่...พี่ชาย อย่าล้อผมเล่นแบบนี้สิ ผมดูเหมือนพวกกินเสร็จแล้วชิ่งเลยที่ไหนกันลมกระจ่างจันทร์แรมพูดแก้ตัว
"ฉินโจ้วหัวเราะร่าก่อนจะพูดว่า"เลิกไร้สาระได้แล้ว คุณมาหาผมเองนะ จะบ่นไปทำไมกัน"
"ยาแดงที่ผมบอกไว้คราวก่อนล่ะลูกธนูด้วย" ลมกระจ่างจันทร์แรมหัวเราะร่าและพูดออกไปท่าทางของเขาช่างน่าอนาถเสียจริง
"ผมคิดว่าคุณจะไม่ถามถึงมันเสียอีก"ฉินโจ้วส่งยาแดงและลูกธนูที่เขาเตรียมไว้ให้ ก่อนจะพูดต่อว่า"่นี้ผมแนะนำให้คุณเก็บตัวเงียบๆ อย่าเพิ่งออกไปโชว์ตัวมากนักโดยเฉพาะกับผู้เล่นกิลด์์"
ทันใดนั้นสายตาของลมกระจ่างจันทร์แรมก็พลันส่องประกายเขานึกถึงบางสิ่งอยู่ชั่วขณะ ก่อนจะเอ่ยถามออกมาทันใดว่า"คุณเข้าไปขัดขวางการทำภารกิจหมีโหดคลั่งของกิลด์์ที่ทุ่งหญ้าลมเหลืองใช่ไหม?"
"ก็เกือบๆ"ฉินโจ้วตอบกลับไป
"แล้วมันเป็อย่างไรกันแน่เนี่ย? ลมกระจ่างจันทร์แรมถามต่อ เพราะนี่ถือเป็เื่ใหญ่
ฉินโจ้วหยิบธนูแหวกเมฆาออกจากแหวนโยนไปให้เขาและพูดว่า "คุณก็ลองคิดใคร่ครวญเอาเองก็แล้วกัน หลังจากที่ผมไปแล้วก็รีบล้างชื่อสีแดงออกซะ จากนั้นเพิ่มระดับให้ถึง 30 แล้วให้เปลี่ยนอาชีพทันทีหลังจากนี้อาจจะมีเื่ที่ผมต้องขอให้คุณช่วย
"อุปกรณ์ระดับทองคำเหยยย...ไม่จริงใช่ไหม นี่อุปกรณ์ระดับทองคำในตำนานใช่ไหม ธนูแหวกเมฆา โอเค... โอเคเลย ผมชอบชื่อนี้หัวหน้าตอนนี้คุณเป็หัวหน้าผมแล้ว ต่อไปนี้เื่ของคุณก็เหมือนเื่ของผมจะไปให้สู้ที่ไหน หรือลงนรกที่ไหนก็ได้เลย ไว้ใจได้เลย สบาย..."
ธนูแหวกเมฆาส่องประกายแสงสีทองที่ดูน่าหลงใหลออกมาเป็คันธนูยุคโบราณ แกะสลักด้วยลวดลายที่ดูลึกลับ เมื่อลมกระจ่างจันทร์แรมได้เห็นเขาเองก็ไม่อาจละสายตาจากมันไปได้ แสงสีเหลืองทองส่องประกายนั่นเปรียบได้กับแววตาของคนรัก ช่างน่าหลงใหลเสียจริง
"แล้วเจอกัน"ฉินโจ้วประสานมือคำนับก่อนเดินจากไป
"เมื่อมีเทคนิคการยิงลูกธนูต่อเนื่องพร้อมกับธนูแหวกเมฆาต่อให้ไม่มีลูกธนู ผมก็ไม่กลัวใครหน้าไหนอีกแล้ว"ในใจของลมกระจ่างจันทร์แรมนั้นรู้สึกถึงความภาคภูมิใจพรั่งพรูขึ้นไปบนท้องฟ้าเต็มไปด้วยพละกำลัง รู้สึกเหมือนอยู่ยงคงกระพัน ไม่มีทางแพ้ใครหน้าไหน
"ผมจะไม่ใช้ชีวิตอย่างหลบซ่อนอีกต่อไป"
ลมกระจ่างจันทร์แรมะโก้องด้วยความรู้สึกปลอดโปร่ง ก่อนจะโยนสมบัติซึ่งก็คือคันธนูระดับเงินที่มีชื่อเดียวกันนี้ทิ้งไปเหมือนขยะชิ้นหนึ่งโดยไม่คิดจะหันไปมองมันอีก ตามองไปที่ฉินโจ้วที่เดินห่างออกไปไกลแล้วก่อนจะะโไล่หลังไปว่า "หัวหน้า ผมให้สัญญาว่าคุณจะต้องประหลาดใจเมื่อเราได้พบกันอีกครั้ง"
หลังจากกลับถึงเมืองแล้วฉินโจ้วก็รีบตรวจสอบป้ายคำสั่งอย่างเร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้ แน่นอนว่าเขาไม่ต้องจ่ายเงินอยู่แล้ว
ตราคำสั่งสร้างเมือง: ด้วยตรานี้ คุณสามารถสร้างเมืองขึ้นได้ พลังโจมตีของกองทัพในเมือง +50%พลังป้องกัน +60% โชค +2 ทักษะ : ไฟนรก ปลดปล่อยเปลวไฟเพื่อเผาทำลายศัตรูในระยะขอบเขต 90,000 ตารางเมตร (300x 300 เมตร)โดยสูญเสียพลังชีวิต 5,000 หน่วยต่อวินาที เป็เวลานาน 20 นาที และสามารถเรียกใช้ได้5 ครั้งต่อหนึ่งวัน (หมายเหตุ :ไม่สามารถใช้ทักษะเปลวไฟนรกนี้ในการเพิ่มระดับจากการสังหารมอนสเตอร์ได้) และสามารถให้รางวัลหรือลงโทษได้้าจำนวนผู้เล่นขั้นต่ำ : อย่างน้อย 100,000 คน เงื่อนไขการใช้งาน :ตราคำสั่งนี้สามารถใช้ได้เฉพาะเ้าเมือง และสามารถแต่งตั้งรองเ้าเมืองได้ 5 คนความ้าพื้นที่ : ต้องมีพื้นที่พอสำหรับสร้างเมือง
สุดยอด!ถึงแม้ว่าเขาจะมีลางสังหรณ์อยู่บ้าง มันช่วยไม่ได้ที่ฉินโจ้วนั้นจะรู้สึกมีความสุขและประหลาดใจ ไม่ผิดจากที่คาดไว้นี่เป็ตราคำสั่งสร้างเมืองชิ้นแรก แต่ฉินโจ้วก็ไม่ได้มีความทะยานอยากความทะเยอะทะยานนั้นมีไว้สำหรับสร้างความร่ำรวยเท่านั้น ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามูลค่าของตราคำสั่งสร้างเมืองนี้จะต้องสูงกว่าตราคำสั่งสร้างกิลด์อย่างแน่นอนถ้าไม่ใช่ว่าบอสนั้นหาตัวยาก ตราคำสั่งสร้างเมืองที่ดรอปมานี่เป็วิธีหนึ่งในการสร้างความร่ำรวยได้เลยทีเดียว
ฉินโจ้วจึงส่งข้อความไปหาหวังโหรวและหลังจากนั้นไม่นาน ก็มีเสียงประกาศดังออกมาจากท้องฟ้า
ติ๊ง!ประกาศจากเขตเหยียนหวง : การประมูลฉินหวังจะจัดการประมูลครั้งที่ 2 ขึ้น ในวันที่** โดยครั้งนี้จะมีตราคำสั่งสร้างเมืองปรากฏในเขตเหยียนหวงนี้ยินดีต้อนรับผู้มาร่วมงานทุกท่าน
ติ๊ง!ประกาศจากเขตเหยียนหวง : การประมูลฉินหวังจะจัดการประมูลครั้งที่ 2 ขึ้น ในวันที่** โดยครั้งนี้จะมีตราคำสั่งสร้างเมืองปรากฏในเขตเหยียนหวงนี้ยินดีต้อนรับผู้มาร่วมงานทุกท่าน
ติ๊ง!ประกาศจากเขตเหยียนหวง : การประมูลฉินหวังจะจัดการประมูลครั้งที่ 2 ขึ้น ในวันที่** โดยครั้งนี้จะมีตราคำสั่งสร้างเมืองปรากฏในเขตเหยียนหวงนี้ยินดีต้อนรับผู้มาร่วมงานทุกท่าน
วัน** ก็อีกแค่สองวัน
ตราคำสั่งสร้างเมือง? ไม่คิดว่าจะปรากฏขึ้นเร็วเพียงนี้
"ตราคำสั่งสร้างเมืองชิ้นแรกผมคงต้องไปดูเสียหน่อยแล้ว"
"การประมูลฉินหวังนี่ก็ร้ายเหลือเกินจริงเชียวเพิ่งจะผ่านไปไม่กี่วัน ก็จะเปิดการประมูลครั้งที่ 2 แล้ว"
"มีการประมูลก็ดีผมเพิ่งจะได้อุปกรณ์ระดับเงินมาเมื่อวานพอดี เดี๋ยวส่งเข้าร่วมประมูลดีกว่าถ้าได้ราคานี้ ค่าเช่าบ้านเดือนนี้จะได้มีจ่ายเสียที"
ห้องโถงของสำนักงานใหญ่กิลด์์
จักรพรรดิหยกนั่งอยู่กึ่งกลางห้องสีหน้าของเขานั้นดูมืดมนและน่ากลัว ผู้คุมโถงยืนอยู่ก่อนจะกล่าวอย่างระมัดระวังว่า"จากการสืบสวนอย่างเต็มกำลังเราพบว่าเป้าหมายเป็ผู้เล่นลึกลับที่อยู่ในอันดับหนึ่งในลำดับรายชื่อ"
"มีหลักฐานอะไร?"จักรพรรดิถามต่อ
"เพราะระดับเลเวลของผู้เล่นลึกลับนั้นเพิ่มขึ้น2 เลเวลในคราวเดียว และเวลาก็ตรงกันกับเวลาที่หมีโหดคลั่งถูกสังหารถ้าสองเื่นี้ไม่มีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกัน มันก็คงจะเป็เื่บังเอิญไปหน่อย"ก่อนที่หัวหน้าโถงจะอธิบาย
สีหน้าของจักรพรรดิหยกผ่อนคลายลงเล็กน้อยก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า "ถ้าฟังจากที่ว่ามาก็มีโอกาสที่จะเป็ผู้เล่นคนนี้ ใครที่มันกล้าขโมยมอนสเตอร์จากมือของกิลด์์มันคงไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วกระมัง ว่าแต่หาตัวเจอหรือยังว่ามันเป็ใคร?
"ยังไม่พบครับ"หัวหน้าโถงลังเลเล็กน้อย ก่อนจะตอบด้วยเสียงแ่ลง
"ยังไม่พบ?"ดวงตาของจักรพรรดิหยกจ้องเขม็ง ก่อนจะมองด้วยสายตาที่เย็นเยียบและพูดว่า "แล้วจะกลับมาทำไม ทำไมไม่ออกไปตรวจสอบอีก"
"ทราบแล้วผมจะรีบออกไปตรวจสอบทันที ผมขอตัวก่อน"หัวหน้าโถงรู้สึกถึงแรงกดดันเหมือนถูกูเากดทับ แทบจะยืนไม่อยู่ เหงื่อเริ่มออกก่อนจะรีบออกไปทันที
ซึ่งในเวลานั้นเสียงประกาศจากท้องฟ้าก็ดังขึ้น และการประมูลครั้งที่ 2จะมีตราคำสั่งสร้างเมืองอยู่ด้วย
หลังจากที่ได้ยินจักรพรรดิหยกอดที่จะโกรธเกรี้ยวไม่ได้ ก่อนจะพลิกโต๊ะจนคว่ำอย่างเดือดดาลและพูดว่า "ผู้เล่นลึกลับอะไรกัน ฉันต้องสูญเสียผู้เล่นกิลด์์ทั้ง10,000 คน และให้แกมาหยิบชิ้นปลามันอย่างนั้นรึ ได้เลย...ฉันจะประมูลตราคำสั่งสร้างเมืองนี้มาให้ได้ หวังว่าแกจะสามารถซ่อนตัวได้ตลอดไปนะไม่อย่างนั้นได้เห็นดีกันแน่" ถึงไม่ต้องบอกก็รู้ว่า ตราคำสั่งสร้างเมืองนั้นดรอปจากหมีโหดคลั่งแน่กิลด์์ส่งคนออกไปนับหมื่นคน เพื่อตราคำสั่งสร้างเมืองแต่ผลกลับกลายเป็ไก่ก็บินหนีไป ไข่ก็กลับมาแตกเสียอีก ไม่ได้อะไรเลยสักอย่างความโกรธเกลียดนี้เทียบได้กับความโกรธทั้งสามสิ่งในชีวิตเลยทีเดียว
ห้องโถงวังเทพแห่งตะวัน
กวงเย้าเหรินเจี้ยนในเวลานี้อารมณ์ดีมากเมื่อคราวที่เขาได้ยินข่าวว่า กิลด์์กำลังไปสังหารหมีโหดคลั่งในเวลานั้นเขารู้สึกตื่นเต้นและประหม่ามากเขากังวลว่าเมื่อกิลด์์ได้คำสั่งสร้างเมืองไป ความแข็งแกร่งนั้นต้องเพิ่มขึ้นและเข้าใกล้การเป็วีรบุรุษ แต่หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ได้ยินข่าวว่าไม่เพียงแต่ค่าประสบการณ์จะถูกขโมยโดยผู้เล่นลึกลับ และแม้แต่ไอเทมก็ยังไม่ได้หลังจากมีเื่แย่ๆ มากมาย เกือบ 10,000 คนก็ระดับลดลงหนึ่งเลเวลและสุดท้ายสิ่งที่ได้รับคือ เหรียญทองประมาณ 100 เหรียญ นี่เป็การสูญเสียครั้งใหญ่เขาเองก็จินตนาการสีหน้าของจักรพรรดิหยกในเวลานั้นไม่ออกแต่คิดว่าคงจะดำคล้ำไม่ต่างจากก้นหม้อสักเท่าไรนักเื่แบบนี้ถ้าเกิดกับตัวเขาเองคงไม่แคล้วต้องอาละวาดทุบทำลายข้าวของแต่พอเกิดกับคู่แข่ง ก็อดไม่ได้ที่ร่างกายและจิตใจนั้นรู้สึกมีความสุขและผ่อนคลายเป็อย่างมาก
ในฐานะผู้นำกลุ่มเมื่อกิลด์์พบเจอกับความสูญเสีย จะมีเหตุผลอะไรที่จะไม่ยินดีซึ่งปกติแล้วกิลด์์นั้นได้รับการสนับสนุนทางด้านเงินทองอย่างลึกลับพวกเขานั้นร่ำรวยและมีชื่อเสียงมาก ในเวลานี้คงยากที่จะเห็นพวกเขาล้มเหลวมันยังเร็วไปที่กวงเย้าเหรินเจี้ยนจะชูแก้วเพื่อฉลองผู้เล่นระดับผู้เชี่ยวชาญเกือบหมื่นคนถูกลดระดับลงหนึ่งเลเวลความเสียหายนี้ส่งผลกับรากฐานของกิลด์์อยู่พอสมควรไม่ว่ากิลด์์จะเต็มใจยอมรับมันหรือไม่ก็ตามซึ่งในเวลาอันสั้นนี้ความแข็งแกร่งคงลดลงบ้างเมื่อเทียบกับกลุ่มอื่นๆถึงแม้ว่ากิลด์์เองจะมีเงินทุนอยู่มากมายแต่ก็คงต้องใช้เวลาอย่างน้อยเป็เดือนจึงจะลดช่องว่างที่เกิดขึ้นได้
"เ้าเมืองคนแรกจะต้องตกอยู่ในมือของฉัน"น้ำเสียงของกวงเย้าเหรินเจี้ยนเต็มไปด้วยความมั่นใจในระหว่างนี้เหมืองที่เขาซื้อไว้ทั้งสองแห่งก็ให้ผลตอบแทนที่ดีมากจำนวนเหรียญทองที่สะสมไว้ก็อยู่อันดับหนึ่งเหนือกว่ากลุ่มอื่นๆไม่เพียงแค่เพิ่มความแข็งแกร่งให้กับวังเทพแห่งตะวันเท่านั้นแต่ยังทำให้บริษัทของเขาในโลกจริงนั้นเป็ที่พูดถึงมากขึ้นความกล้าของคนเรานั้นขึ้นอยู่กับจำนวนเงินด้วยจำนวนเหรียญทองที่มีอยู่เป็จำนวนมากทำให้กวงเย้าเหรินเจี้ยนนั้นมีความมั่นใจและความกล้ามากขึ้นแต่ก็มีบางสิ่งที่รบกวนเขาอยู่นั่นก็คือ ฉินหวังอุตสาหกรรมเหมืองแร่ที่มีส่วนแบ่งเกือบครึ่งหนึ่งของผลกำไรถึงกระนั้นฉินหวังอุตสาหกรรมเหมืองแร่ก็เป็เ้าของเหมืองถึงสองแห่งซึ่งมีความร่ำรวยทางการเงินพอสมควรทำให้เขาไม่มีทางเลือกที่จะต้องหากำไรจากช่องทางอื่นทดแทน
เมื่อกวงเย้าเหรินเจี้ยนเริ่มสะสมเหรียญทองกลุ่มอื่นๆ ก็เริ่มทำการอย่างลับๆ เช่นกันพวกเขากระตือรือร้นเตรียมพร้อมที่จะแย่งตราคำสั่งสร้างเมืองให้ได้ในคราเดียวและขึ้นเป็ผู้นำของเมืองต่อไปหลังจากเมืองัเ้าเมืองคนแรกไม่ใช่ได้เพียงแค่ค่าชื่อเสียง แต่ยังจะได้รับรางวัลลึกลับอีกด้วยซึ่งข้อความนี้จะมีอยู่ในมือคนบางกลุ่มเท่านั้นและผู้เล่นส่วนใหญ่ก็ยังไม่รู้เื่นี้กันเลย
ห้องโถงของกิลด์ต้นไม้ทงเทียน
หลังจากที่ได้ฟังรายงานจากลูกน้องของเขา''หลวีเซ่อจีกวง'' (แสงนี้สีเขียว)ขั้นตอนการประมูลทั้งหมดก็เป็อันเสร็จสิ้นและไอเทมสำหรับการประมูลก็ถูกค้นพบแล้วนั่นก็คือ เครื่องรางชิ้นหนึ่งเหลือเพียงแค่ผ่านขั้นตอนสุดท้ายในการประกาศจัดตั้งการประมูลครั้งที่ 2ในเขตเหยียนหวงผมเชื่อว่าชื่อเสียงในการประมูลจะต้องถูกลบหายไปด้วยชื่อของเครื่องรางชิ้นนี้ในครั้งเดียวในการประมูลฉินหวัง
เครื่องรางนั้นเป็อาวุธที่เทียบได้กับอาวุธนิวเคลียร์เมื่อได้เป็เ้าของแล้วพวกเขาก็เหมือนจะเป็ะ ไม่ว่าจะเป็การ PK หรือ สังหารมอนสเตอร์ผู้เล่นนั้นไม่สามารถทนความเย้ายวนใจของเครื่องรางได้อย่างแน่นอน
แสงนี้สีเขียวนั้นเป็เ้าของการประมูลที่ใหญ่ที่สุดในจีนที่อยู่ในโลกจริงและไม่มีใครรู้ดีไปกว่าเขาว่ามีผลประโยชน์มากมายขนาดไหนซ่อนอยู่ หลังจากเข้าเกมเขาก็เตรียมการก่อตั้งการประมูลแต่ถึงอย่างนั้นเขาเองก็โชคไม่ดีและไม่เคยพบสินค้าในงานประมูลที่ทำให้เขาถึงตะลึงงันได้ซึ่งั้แ่เกิดมาเขาก็ถูกสั่งห้ามไม่ให้ทำการก่อตั้งงานประมูลขึ้นทำให้เขาพัฒนาได้ช้าอย่างค่อยเป็ค่อยไป ความเชื่อของแสงนี้สีเขียวก็คือทำให้เต็มที่ดีกว่าไม่ได้ทำ
เนื่องจาก้าความสมบูรณ์แบบมากเกินไปเลยทำให้การประมูลครั้งแรกตกไปเป็ของคนอื่น แต่ถึงกระนั้นแสงนั้นสีเขียวก็ไม่ได้สนใจการก้าวเดินไปทีละขั้นไม่มีอะไรสำคัญเท่ากับความแข็งแกร่งซึ่งเป็สิ่งที่สำคัญที่สุดแต่ทันใดนั้นก่อนที่เขาจะประกาศการประมูลก็มีเสียงประกาศการประมูลของฉินหวังดังขึ้น
แสงนี้สีเขียวถึงกับนิ่งอึ้งหลังจากที่มีการกระจายเสียงประกาศ เขาถึงกับพูดไม่ออกอยู่เป็เวลานานสีหน้าเปลี่ยนไปมาจนเขาไม่รู้จะทำอย่างไร "หัวหน้ากิลด์จะยังประกาศออกอากาศอีกไหม?" เขาถามด้วยความระมัดระวัง
"ประกาศหลังการประมูลฉินหวังอย่างนั้นหรือ"แสงนี้สีเขียวเองก็ไม่รู้จะพูดอย่างไร "ถ้าประกาศออกไปตอนนี้คิดหรือว่าจะมีผู้เล่นมาเข้าร่วม ไม่ว่าเครื่องรางนั้นจะทรงพลังมากแค่ไหนก็เทียบไม่ได้กับความน่าสนใจของตราคำสั่งสร้างเมืองกับกลุ่มผู้นำหลักอยู่แล้วเมื่อปราศจากการเข้าประมูลจากกลุ่มผู้นำหลัก เครื่องรางก็จะไม่ได้สะท้อนมูลค่าที่แท้จริงออกมา"คนของเขาเองก็ก้มหัวลงอย่างระมัดระวังและไม่กล้าตอบคำถามอะไรอีก
"บอกพวกเขาให้เตรียมเหรียญทองให้พร้อมผมจะเข้าร่วมประมูลในครั้งนี้ด้วย"แสงนี้สีเขียวรู้สึกเสียใจที่เขาไม่ได้เป็ผู้ก่อตั้งการประมูลเป็ครั้งแรกไม่อย่างนั้นแล้วตราคำสั่งสร้างเมืองจะต้องมาประมูลในงานประมูลของเขาอย่างแน่นอน
ในห้องที่ไม่มีใครรู้จัก
ผู้เล่นลึกลับคนหนึ่งเอ่ยถามขึ้นว่า"เรามีเงินสะสมไว้อยู่ 2 ล้านเหรียญทอง สามารถก่อตั้งธนาคารได้หรือไม่?"เขาแต่งกายด้วยชุดดำสนิท เผยให้เห็นเพียงดวงตาคู่นั้นน้ำเสียงทุ้มต่ำ แฝงไปด้วยความน่าเกรงขาม
ผู้เล่นที่อยู่ฝั่งตรงกันข้ามนั้นให้ความรู้สึกเหมือนหนังสือเล่มหนึ่งเขาดูเหมือนคนที่บัณฑิตคลั่งไคล้ในบทกวี เคราดูยาวแต่ก็ถูกตัดแต่งเรียบร้อยดูดีดูแล้วให้ความรู้สึกเหมือนกับชนชั้นสูงในยุคโบราณ ซึ่งดูแตกต่างจากบุคลิกท่าทางแต่ชื่อของเขานั้นผู้คนขนานนามว่า ''บัณฑิตตกอับ''ก่อนจะกล่าวว่า "ยังไม่พอ อย่างน้อยต้องมีเหรียญทองไม่ต่ำกว่า2.6 ล้านเหรียญ"
"ไหงงั้น? เท่าที่ผมรู้มา ธนาคารฉินหวังเมื่อตอนที่ก่อตั้งขึ้น มีเงินทุนน้อยกว่า1.5 ล้านเหรียญทองนี่"
"ในเวลานี้ตัวเกมมีการพัฒนาอยู่ตลอดเวลาในทุกชั่วโมงทรัพยากรทางการเงินของผู้เล่นนั้นมีอัตราการเพิ่มขึ้นอยู่ทุกขณะธนาคารฉินหวังเองก็ก่อตั้งขึ้นั้แ่่แรกซึ่งในเวลานั้นทรัพยากรทางการเงินของผู้เล่นส่วนใหญ่ยังคงมีไม่มากและอีกสิ่งหนึ่งที่เราไม่สามารถเทียบได้นั่นก็คือธนาคารฉินหวังยังมีเหมืองอยู่ในถึงสองแห่งซึ่งมีการสร้างมูลค่าขึ้นอย่างมั่นคงและต่อเนื่องเป็เหมือนห่วงโซ่ขนาดใหญ่ยิ่งไปกว่านั้นทรัพยากรจากเหมืองเองก็เป็สิ่งที่รับประกันถึงความเข้มแข็ง ตราบเท่าที่ทรัพยากรยังไม่หมดผู้เล่นก็ไม่จำเป็ต้องวิตกกังวลถึงเื่เงินที่อยู่ในธนาคารว่าจะไม่สามารถถอนออกมาได้คงพูดได้ว่าธนาคารฉินหวังนั้นสามารถเปิดให้บริการได้ด้วยจำนวนเงินเล็กน้อยโดยที่มาจากเหมืองทั้งสองแห่งก็เป็หลักประกันได้ถึงครึ่งหนึ่ง ถึงแม้ว่าเราจะมีอุตสาหกรรมหลายอย่างในประเภทของเราแต่เราก็ไม่สามารถทำเงินได้มากเท่ากับเหมืองอยู่ดี ที่สำคัญยิ่งไปกว่านั้นคือแหล่งเงินทุนของเราเองไม่มีเสถียรภาพเพียงพอ การที่จะก่อตั้งธนาคารถ้าเราไม่มีเงินทุนสำรองไว้มากพอ ก็ต้องมีแหล่งเงินทุนสำรองที่มีความมั่นคงและมีเสถียรภาพมากพอซึ่งต้องมีทั้งสองสิ่งนี้ ไม่อย่างนั้นแล้วถ้าธนาคารมีปัญหาหรือเกิดวิกฤติเมื่อมีแหล่งเงินทุนไม่เพียงพอ และถ้าคุณไม่ระมัดระวังคุณเองก็จะไม่เหลืออะไรเลย"
"ผมเข้าใจถ้าอย่างนั้นขอเวลาคิดสักครู่หนึ่ง" ผู้เล่นลึกลับพยักหน้าถ้าเป็เื่เกี่ยวกับบัณฑิตตกอับนั้นเขาค่อนข้างมั่นใจในชื่อเสียงของนิ้วทองคำถ้าไม่บังเอิญว่าเขานั้นโชคดีเขาก็คงไม่ได้พบบุคคลที่มีความสามารถอายุร้อยปีมาช่วยงานหรอก
ทันใดนั้นบนท้องฟ้าก็มีเสียงการประกาศข่าวการประมูลครั้งที่2 ของบริษัทฉินหวัง
"พวกเราเข้าเกมจุดมุ่งหมายก็คือการสร้างความมั่งคั่งคุณคิดว่าเราจะเข้าร่วมการประมูลตราคำสั่งสร้างเมืองทำไมล่ะ" ชายลึกลับตอบพร้อมถามกลับ
"ถ้าเงื่อนไขได้รับการอนุมัติและได้รับการประกาศใช้ เท่าที่ผมรู้มาผู้เล่นที่เป็เ้าของเมืองตราคำสั่งสร้างเมืองจะได้รับส่วนแบ่ง 10% จากรายได้ภาษีเมืองๆ หนึ่งมีประชากรราว 10 ล้านคน แต่ละคนต้องเสียภาษี 10 เหรียญเงิน ก็เท่ากับ1 ล้านเหรียญทอง ส่วนแบ่ง 10% ก็เท่ากับ 100,000 เหรียญทองอันนี้เป็การประมาณตามมาตรฐานขั้นต่ำ ถ้าเทียบกับเมืองัที่มีผู้เล่นราว 100ล้านคน ก็จะได้ส่วนแบ่งเป็เหรียญทองที่มากขึ้นซึ่งเป็การทำธุรกิจที่มีแต่ได้ไม่มีเสียผมคงแนะนำให้สู้ราคาอย่างไม่ต้องเสียดายเพื่อความสำเร็จ" บัณฑิตตกอับกล่าว**
"แต่ว่าถ้าประมูลตราคำสั่งสร้างเมืองสำเร็จล่ะก็แผนการก่อตั้งธนาคารก็ต้องเลื่อนออกไปนานเลยนะ" ชายลึกลับลังเล
ขณะที่นักศึกษาตกอับใคร่ครวญอยู่ชั่วครู่ก็พบสิ่งที่น่าสนใจ จึงเอ่ยว่า "ร่วมมือกับผู้อื่นในการประมูลพวกเขาจะได้สิทธิ ส่วนเงินเป็ของเรา วิน-วินทั้งคู่"
"ถ้าคุณช่วยผมผมก็คงไม่มีอะไรต้องห่วงแล้ว อย่างไรเสียกิจการก็ต้องยิ่งใหญ่รุ่งเรืองอย่างแน่นอนตกลง เอาตามนี้" ชายลึกลับหัวเราะ แสดงให้เห็นถึงความภูมิใจของเขา
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้