ผู้คนในที่นี้ไม่รู้จักถังจิ้ง แต่กูเฟยเยี่ยนนั้นรู้สึกประหลาดใจมาก
ถังจิ้งมาได้อย่างไร? เหตุใดเทียนอู่ฮ่องเต้จึงเป็ผู้ที่พานางมาด้วยตนเอง ถังจิ้งเป็เพียงแค่เ้าหน้าที่ประมูล ดังนั้นจึงไม่จำเป็ต้องให้ฝ่าามาต้อนรับด้วยตนเอง
ในยามนี้ทุกคนต่างก็คุกเข่าแสดงความเคารพ กูเฟยเยี่ยนกับเฉิงอี้เฟยรีบแสดงความเคารพเช่นกัน กูเฟยเยี่ยนส่งสายตาไปถามถังจิ้ง ถังจิ้งที่เห็นาแบนร่างกายของกูเฟยเยี่ยนก็เกิดความงุนงงเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้สนใจนัก นางยังคงแสร้งทำเป็ไม่รู้จักกูเฟยเยี่ยน
เทียนอู่ฮ่องเต้เหลือบมองกูเฟยเยี่ยนด้วยแววตาที่แสดงออกถึงความซับซ้อน
เขากำลังจะให้เหมยกงกงมาโยกย้ายนางไปยังห้องทรงพระอักษร ทว่าถังจิ้งกลับมาเยือนกะทันหัน อีกทั้งยังเป็ตัวแทนการมาเยือนของท่านเ้าสำนักหุบเขาเสินหนงอีกด้วย ถังจิ้งระบุเอาไว้ว่า้าพบกูเฟยเยี่ยนเพราะว่ามีเื่ราวที่สำคัญมาก
ถ้าถังจิ้งเป็ตัวแทนของหัวหน้าาุโ เทียนอู่ฮ่องเต้จะไม่มีทางต้อนรับด้วยตนเองอย่างแน่นอน ทว่านางเป็ตัวแทนของท่านเ้าสำนัก ดังนั้นจึงไม่เหมือนกัน ในระหว่างทางที่มาเขาพยายามใช้ทุกวิถีทางในการหยั่งเชิง แต่น่าเสียดายที่หยั่งเชิงอะไรไม่ได้เลย
หัวหน้าาุโขอคนจากเขา เขาสามารถปฏิเสธได้ แต่ถ้าเป็ท่านเ้าสำนักนั้นเขาจะต้องไตร่ตรองให้รอบคอบ เขาไม่เข้าใจเลยจริงๆ ในเมื่อท่านเ้าสำนัก้าขอคนก็ควรที่จะขอผ่านเขา ไม่ใช่ให้ราชทูตมาพบกูเฟยเยี่ยนโดยตรงสิ!
ราชทูตท่านนี่มาเพื่อเื่อะไรกันแน่?
หลังจากที่เทียนอู่ฮ่องเต้รับสั่งให้ทุกคนลุกขึ้น พระองค์จึงกล่าวแนะนำตัวผู้ที่ตนพามา
“แม่นางถัง นี่คือแพทย์หญิงของห้องยาสำนักหมอหลวง กูเฟยเยี่ยน”
“กูเฟยเยี่ยน ท่านนี้คือแม่นางถัง ราชทูตแห่งหุบเขาเสินหนง วันนี้แม่นางถังเป็ตัวแทนของท่านเ้าสำนักในการมาพบเ้า เ้ายังไม่รีบแสดงความเคารพอีก! ”
ท่านเ้าสำนัก?
บัดนี้ทุกคนต่างก็มองหน้ากันด้วยความตกตะลึง
ในจิตใจของผู้คนที่ร่ำเรียนแพทย์สมุนไพร คำว่าหุบเขาเสินหนงนั้นศักดิ์สิทธิ์มากทีเดียว! ทว่าท่านเ้าสำนักเรียกได้ว่าเป็บุคคลที่ดำรงอยู่อย่างเทพเ้าอย่างแท้จริง!
ท่านเ้าสำนักควบคุมทุกสิ่งทุกอย่างในหุบเขาเสินหนง แม้กระทั่งสามารถกล่าวได้ว่าควบคุมทุกสิ่งทุกอย่างในโลกของแพทย์สมุนไพรแห่งดินแดนเสวียนคง ทว่าเขามักจะซ่อนเร้นอยู่ในูเาแดนเหนือของหุบเขาเสินหนง ตัวเขานั้นแทบจะไม่ปรากฏตัวออกมา จนบัดนี้แม้แต่ผู้ดูแลระดับสูงในหุบเขาเสินหนงหลายคนยังไม่เคยเห็นตัวตนที่แท้จริงของเขาเลย
ท่านเ้าสำนักส่งราชทูตมาพบแพทย์หญิงธรรมดาๆ อย่างกูเฟยเยี่ยน?
เพราะเหตุใดกัน?
กูเฟยเยี่ยนใเช่นกัน นางสนิทสนมกับหัวหน้าาุโเพียงเล็กน้อยเท่านั้น นางไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับท่านเ้าสำนักลึกลับท่านนั้นเลยแม้แต่น้อย!
นี่มันเกิดเหตุใดขึ้น?
แม้ว่าหญิงสาวจะเกิดความสงสัยแต่ก็โน้มกายแสดงความเคารพต่อถังจิ้ง
เพียงแต่ใครจะไปทราบว่าถังจิ้งจะเผยสีหน้าท่าทางตื่นตระหนกออกมาพลางเข้ามาพยุงนางขึ้น “ไม่ได้ ไม่ได้ แพทย์หญิงกู ท่านคือบุคคลสำคัญของท่านเ้าสำนัก ข้ารับความเคารพจากท่านไม่ได้ ข้าต้องเป็ผู้แสดงความเคารพต่อท่านถึงจะถูกต้อง! ”
บุคคลสำคัญ?
ในยามนี้ทุกคนตื่นตระหนกใมากกว่าเดิมเสียอีก แม้กระทั่งเทียนอู่ฮ่องเต้ยังเผยถึงความตกตะลึงออกมา เขาแอบใ หรือว่าท่านเ้าสำนักก็พอใจกูเฟยเยี่ยน? ท่านเ้าสำนัก้ามาแย่งคนจากเขา?
กูเฟยเยี่ยนอดไม่ได้ที่จะส่งแววตาไปสอบถามถังจิ้งอีกครั้ง
ทว่าถังจิ้งก้าวถอยไปหนึ่งก้าวพลันโน้มกายด้วยความเคารพนับถืออย่างยิ่ง “ถังจิ้งแห่งหุบเขาเสินหนงคารวะแพทย์หญิงกู! ข้าพเ้าได้รับความไว้วางใจจากท่านเ้าสำนักให้มามอบตำแหน่งกรรมการบริหารกิตติมศักดิ์แห่งหุบเขาเสินหนงและตราสัญลักษณ์าาแห่งการแพทย์หุบเขาเสินหนงแก่ท่าน! ”
ถังจิ้งกล่าวพลางนำตราสัญลักษณ์ทองแดงออกมามอบให้ด้วยมือทั้งสองข้าง ตราสัญลักษณ์นี้มีรูปร่างเป็วงรี ขนาดเล็กใหญ่ประมาณฝ่ามือ ด้านหน้ามีภาพหม้อปรุงยา ด้านหลังแกะสลักอักขระ “หุบเขาเสินหนง”
ในยามนี้ทุกคนล้วนตกตะลึงตาค้าง ซึ่งรวมไปถึงเทียนอู่ฮ่องเต้ด้วยเช่นกัน
พวกเขาไม่รับรู้มิตรภาพระหว่างกูเฟยเยี่ยนกับหัวหน้าาุโ พวกเขารู้เพียงว่าตำแหน่ง “กรรมการบริหารกิตติมศักดิ์” ของหุบเขาเสินหนงคือเกียรติยศอันสูงส่ง สิ่งนี้คือตัวแทนของการยืนยันและการให้ความสำคัญที่หุบเขาเสินหนงมอบให้กับผู้ที่ไม่ได้ร่ำเรียนทักษะยาสมุนไพรจากหุบเขาเสินหนง!
ในประวัติศาสตร์ของหุบเขาเสินหนงเคยมีการขนานนามตำแหน่ง “กรรมการบริหารกิตติมศักดิ์” ทั้งหมดสามครั้ง โดยผู้ที่ได้รับล้วนเป็บุคคลที่มีคุณธรรมและบารมีสูงส่ง ทักษะยาสมุนไพรดีเด่น และไม่คิดที่จะแทรกตัวเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับกิจการของหุบเขาเสินหนง ทว่าทั้งสามท่านนี้ล้วนล่วงลับไปนานแล้ว
แม่หนูเช่นกูเฟยเยี่ยนเป็เพียงแพทย์หญิงน้อยธรรมดาๆ แห่งห้องยาสำนักหมอหลวง นางมีความสามารถอันใดกัน?
กูเฟยเยี่ยนใมากเช่นกัน หัวหน้าาุโเคยกล่าวเอาไว้ในจดหมายว่าจะมอบฐานะว่าที่กรรมการบริหารให้นาง ไม่ใช่กรรมการบริหารกิตติมศักดิ์!
แม้ว่า “ว่าที่กรรมการบริหาร” กับ “กรรมการบริหารกิตติมศักดิ์” จะเป็เพียงชื่อเสียงเรียงนาม ทว่าหัวหน้าาุโเพียงแค่เขียนจดหมายมอบฐานะให้นางก็เพียงพอแล้ว เหตุใดคนของหุบเขาเสินหนงถึงได้มามอบตำแหน่งกับตราสัญลักษณ์ให้นางโดยตรง? แค่คิดก็ทราบได้ถึงความแตกต่างแล้วนะ!
กูเฟยเยี่ยนทราบเพียงว่าหัวหน้าาุโชื่นชอบความสามารถของนาง ทว่าจนถึงบัดนี้นางยังไม่รู้เลยว่าการไปเยือนหุบเขาเสินหนงในครั้งก่อน หัวหน้าาุโสิ้นเปลืองเรี่ยวแรงในการพูดคุยแย่งชิงนางมาจากจิ้งหวางเตี้ยนเซี่ยไปมากเพียงใด ต้องทราบเอาไว้ว่าหัวหน้าาุโเคยขอนางจากเทียนอู่ฮ่องเต้หนึ่งครั้งแล้วเช่นกัน
นางแปลกใจที่ได้รับการปฏิบัติเช่นนี้! สิ่งที่นางไม่เข้าใจมากที่สุดคือเหตุใดในคราวนี้ถังจิ้งถึงได้มาในนามของท่านเ้าสำนัก? หรือว่าหัวหน้าาุโได้แนะนำตัวนางต่อท่านเ้าสำนักแล้ว?
กูเฟยเยี่ยนไม่สนใจสิ่งใดมากนัก!
ทันใดนั้นนางจึงได้เผยยิ้มออกมา
ที่จริงแล้วอย่าว่าแต่กรรมการบริหารกิตติมศักดิ์เลย จากความสามารถของนางแล้ว ถึงแม้ให้นางเป็กรรมการบริหารตัวจริง นางก็สามารถปฏิบัติหน้าที่ได้!
ในวันนี้นางพกเข็มทองของกู้อวิ๋นหย่วนเข้ามาในพระราชวังโดยวางแผนเอาไว้ว่าจะใช้โอกาสของการขอความช่วยเหลือแพทย์รักษามาเดิมพันต่อเทียนอู่ฮ่องเต้ เข็มทองหนึ่งเล่มแลกกับอิสรภาพ จากนั้นจึงบากหน้าไปที่หุบเขาเสินหนง ใช้ฐานะของว่าที่ผู้ได้รับคัดเลือกมาชิงตำแหน่งกรรมการบริหาร
ในเมื่อถังจิ้งก้าวนำอยู่หนึ่งก้าว นางจะเกรงใจทำไมกัน? นางมีหนทางที่จะรอดพ้นแล้ว!
กูเฟยเยี่ยนปีติยินดีแต่ไม่ลนลาน นางรับตราสัญลักษณ์าาแห่งการแพทย์มาด้วยความสุภาพเรียบร้อยพลันกล่าวด้วยความจริงจัง “แม่นางถัง ได้โปรดเป็ตัวแทนกล่าวขอบคุณท่านเ้าสำนักแทนข้าด้วย! ข้าเป็เพียงแค่แพทย์หญิงในห้องยาสำนักหมอหลวงแห่งเทียนเหยียนเท่านั้น เป็เกียรติของข้าอย่างยิ่งที่หุบเขาเสินหนงให้ความสำคัญเพียงนี้! ”
ถังจิ้งแสร้งทำเป็หัวเราะถากถาง “เฮอะ แพทย์หญิงกู ดูท่าว่าห้องยาสำนักหมอหลวงของเทียนเหยียนจะซ่อนพร์เอาไว้สินะ! ”
ครั้นนางพูดเช่นนี้ ทุกคนจึงเกิดอาการกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ซึ่งผู้ที่มีอาการหนักที่สุดก็คือเทียนอู่ฮ่องเต้!
หุบเขาเสินหนงให้ความสำคัญกูเฟยเยี่ยนเพียงนี้แล้ว หากเขายังให้กูเฟยเยี่ยนเป็เพียงแพทย์หญิงน้อย มันจะไม่ขัดแย้งต่อความสำคัญที่ท่านเ้าสำนักมีให้กูเฟยเยี่ยนหรือ? อีกอย่างหนึ่งคือเื่ที่หุบเขาเสินหนงมอบตำแหน่งกรรมการบริหารกิตติมศักดิ์แก่กูเฟยเยี่ยนจะต้องแพร่กระจายออกไปอย่างรวดเร็วแน่นอน! เมื่อถึงเวลานั้นถ้าหากผู้คนใต้หล้ารับรู้ว่ากูเฟยเยี่ยนยังคงเป็เพียงแพทย์หญิงน้อย พวกเขาจะไม่หัวเราะเยาะราชวงศ์จวินว่าตาบอดหรือ?
เทียนอู่ฮ่องเต้แทบ้าให้กูเฟยเยี่ยนเป็เพียงแพทย์หญิงไปตลอดกาล เขา้าซุกซ่อนนางไว้ในห้องยาสำนักหมอหลวงเพื่อไม่ให้ผู้คนใต้หล้ารับรู้ถึงการดำรงอยู่ของนาง ทว่าบัดนี้ถึงแม้ว่าจะไม่ยินยอมอย่างยิ่ง แต่ก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกเสียจากยกย่องกูเฟยเยี่ยนแล้ว!
เขาชำเลืองตามองกูเฟยเยี่ยนพลันเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเ็า “เหมยกงกง ถ่ายทอดคำสั่งออกไป แต่งตั้งกูเฟยเยี่ยนเป็ศาสตราจารย์แพทย์แห่งห้องยาสำนักหมอหลวง นางมีสิทธ์ควบคุมหน้าที่การงานในห้องยาสำนักหมอหลวงทั้งหมด ซึ่งรวมไปถึงควบคุมดูแลสำนักไท่อี ประทานยศระดับหนึ่ง ปูนบำเหน็จสามหมื่นเหรียญทอง ผ้าแพรสามสิบผืน และไข่มุกสามสิบลัง! ”
ระดับหนึ่ง?
ตำแหน่งนี้สูงกว่าศาสตราจารย์แพทย์หนานกงกับซูไท่อีเสียอีก กูเฟยเยี่ยนกลายเป็บุคคลสูงส่งที่สุดแห่งห้องยาสำนักหมอหลวงกับสำนักไท่อีแล้ว!
ในที่แห่งนี้เต็มไปด้วยความเงียบ เวินอวี่โหรว กับซ่างกวนยิงหงต่างก็ตกตะลึงตาค้าง
กูเฟยเยี่ยนปลื้มปีติยินดีอย่างยิ่ง นางรู้ว่าตนเองรอดพ้นจากภัยพิบัติในครานี้แล้ว!
ทว่านอกเหนือจากความดีอกดีใจแล้ว นางก็มีความระมัดระวังเช่นกัน กูเฟยเยี่ยนลอบครุ่นคิดถึงข้อดีและข้อเสียภายในใจ เมื่อมีตำแหน่งกรรมการบริหารกิตติมศักดิ์ของหุบเขาเสินหนง ข้อต่อรองในการเจรจาเงื่อนไขของนางกับเทียนอู่ฮ่องเต้ก็จะมีมากขึ้น!
นางจะสู้ชะตากับเทียนอู่ฮ่องเต้ตามแผนที่วางไว้? หรือเก็บไว้เสียก่อนดี?