บทที่ 67:คมดาบที่ซ่อนในพู่กันค่ำคืนที่ยาวนานในกรงทองแห่งตำหนักคุนหนิงผ่านพ้นไปพร้อมกับความลับที่หนักอึ้งอยู่ในใจของซูเหยียน...นางตื่นขึ้นมาในรุ่งเช้า...ไม่ใช่ด้วยเสียงนกร้อง...แต่ด้วยความเงียบงันที่เย็นเยียบของวังหลวงในฤดูหนาว หิมะที่ตกหนักตลอดคืนได้...