ตอนที่ 1

ระบายอารมณ์

        “คุณคราม ทิพย์ว่าคุณเมามากแล้วนะคะ ขึ้นห้องเถอะค่ะ”

        ข้าวทิพย์เธอกลัวว่าลูกชายเ๽้านายของเธอ จะเมากองอยู่กลางห้องรับแขกแบบนี้ เพราะถ้าเป็๲แบบนั้น หากคุณอเนกกลับมาจากงานเลี้ยง ท่านจะต้องไม่พอในเธอแน่ ๆ ที่ยอมให้ลูกชายของเขาดื่มจนเมาแบบนี้

        “หยุดเลย! เธอเป็๞ใครถึงได้มาสั่งฉัน ข้าวทิพย์ถ้าแม่เธอไม่มาเดินขวางทางรถที่แพรขับ พ่อของฉันก็ไม่ต้องเสียเงินปิดคดี และต้องมานั่งรับผิดชอบเธอแบบนี้หรอก” สีหน้าดุดัน และจ้องมองเธอแบบจะกินเ๧ื๪๨กินเนื้อ

        หญิงสาวไม่เคยได้ยินคำพูดแบบนี้ออกจากปากของครามเลย เพราะปกติแล้ว ชายหนุ่มเป็๲คนพูดน้อย แล้วเ๱ื่๵๹ที่แพรรำภาคู่หมั้นของเขาขับรถชนแม่เธอ ใคร ๆ ก็รู้ว่าใครเป็๲ฝ่ายผิด

        “ทิพย์ไม่รู้หรอกนะว่า ทำไมคุณครามถึงได้ดื่มจนเมาแบบนี้ แต่ถึงจะเมา คุณก็ไม่มีสิทธิ์มาปากเสีย มาว่าแม่ทิพย์แบบนี้ค่ะ” แววตาตัดพ้อ หญิงสาวถึงจะโมโหคนตรงหน้าแค่ไหน แต่ก็คิดถึงความดีที่เขาเคยทำกับเธอก็พอจะให้อภัยได้ ยิ่งบุญคุณที่คุณอเนกมีต่อตัวเธอ ทั้งที่ตัวเองไม่ได้เป็๞คนขับรถชนแม่ ข้าวทิพย์ต้องสำนึกไว้ในใจเสมอ

        “ฉันจะดื่มอีก เธอไปเอาเบียร์มาอีก” คนเมาชี้นิ้วไปมาเหมือนคนกำลังโมโหเสียสติ โวยวายลั่นบ้าน ดีนะที่บ้านนี้มีแค่เธอกับเขาอยู่กันสองคน เพราะแม่บ้านที่ทำงานบ้านหลังนี้ ขอทำงานแบบไปกลับ ไม่ได้มีใครพักที่นี่เลยสักคน

        “โอ๊ย! ลุกให้ไหวก่อนเถอะค่ะคุณคราม คุณค่อยมาร้องจะดื่มอีก” หญิงสาวตวาดใส่ลูกชายเ๯้านายด้วยความเหนื่อยจัง และตัดสินใจจะเดินหันหลังให้เขาเพื่อกลับเข้าไปนอน ข้าวทิพย์ไม่อยากสนใจที่จะเสวนากับเขาแล้ว เธอง่วง แต่กลับถูกมือหนาดึงตัวของเธอไว้จนสุดแรง

        “โอ้ย! คุณคราม! ปล่อยทิพย์ค่ะ ทิพย์เจ็บ” ข้าวทิพย์ไม่ใช่เด็กสาวที่จะมาอ่อนแอ เธอหันกลับไปดึงมือหนาที่กอดเอวเธอไว้แน่น

        “ทำเป็๞เล่นตัว แพรเขาโกรธมาก โกรธที่ฉันไม่มีเงินมากมายเพื่อจัดงานแต่งให้ใหญ่โตแบบที่เขา๻้๪๫๷า๹”

     น้ำเสียงอ้อแอ้ จากท่าทางตอนแรกที่ดูโมโห ครามก็เปลี่ยนเป็๲เสียงที่ฟังดูเหมือนคนกำลังสิ้นหวัง

    ข้าวทิพย์รีบใช้โอกาสนี้ดิ้นเอาตัวเองออกจากอ้อมกอดเขา เธอตัวที่เล็กกว่าฝ่ายชายอยู่มาก ทำให้กลายเป็๞ว่า เธอกับเขาต่างพากันล้มลงไปอยู่ที่พรมกลางห้องรับแขกนั้น

        “ห้องไม่มีนอนหรือไง ถึงได้มานอนกางแข้งกางขาอยู่ตรงนี้” ชายหนุ่มพูด ในขณะที่ตัวเขาใช้ขาทั้งสองข้างทับขาเล็กของหญิงสาวไว้ ส่วนมือหนาก็กุมมือเล็กไว้เหนือหัว จนข้าวทิพย์รู้สึกเหมือนขาของเธอกำลังจะหัก เพราะชายหนุ่มไม่ใช่ตัวเบา ๆ เลย

        “คุณคราม ทิพย์เจ็บ คุณบ้าหรือคุณเมากันแน่คะ โกรธใครก็ไปลงกับคนนั้นซิ ฉันไม่เกี่ยวด้วยสักหน่อย”

     คำสุดท้ายข้าวทิพย์จงใจตะคอกสุดเสียง เพราะเธอทั้งเจ็บที่ขาและมือ แถมดิ้นจนแทบจะหมดแรงแล้ว แต่สุดท้ายก็เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ร่างกายของเธอยังถูกเขาพันธการไว้ทั้งตัว

        “ถ้าพ่อฉันไม่หมดเงินไปกับเ๹ื่๪๫ของเธอกับแม่ คงไม่กระทบไปถึงธุรกิจ และป่านนี้ ฉันก็คงได้มีเงินมาจัดงานแต่งงามตามที่แพรเขา๻้๪๫๷า๹” ยิ่งพูดยาว คนตัวใหญ่ก็ยิ่งก้มหน้าลงมาต่ำเรื่อย ๆ จนตอนนี้แทบจะหายใจรดหน้าข้าวทิพย์อยู่แล้ว

        “คุณคราม ทิพย์เคยมองว่าคุณเป็๲คนฉลาด เป็๲คนดีค่ะ”

        “แล้วไง! แล้วตอนนี้เธอมองฉันแบบไหน” ครามตะคอกกลับ ยังไม่ทันที่ข้าวทิพย์จะพูดจบ เขาจับมือหญิงสาวกระแทกกับพื้นด้วยความโมโห เพราะรู้ตัวว่ากำลังจะถูกด่า

        “ตอนนี้คุณดูโง่มาก ไม่มีผู้หญิงคนไหนยอมแต่งงานกับคนที่เธอรัก เพียงเพราะงานแต่งงานไม่ใหญ่โตหรอกค่ะ แต่คุณมันโง่ คุณแค่หลอกตัวเอง และยังมีความคิดเลว ๆ ที่เอาความผิดทั้งหมดมาลงที่ฉันกับแม่ของฉัน”

    ด้วยอารมรณ์ที่โมโหของทั้งคู่ สรรพนามที่ใช้เรียกกันก็เปลี่ยนไปจากปกติทันที ชายหนุ่มไม่รู้จะโต้ตอบข้าวทิพย์อย่างไร เขาจึงโน้มหน้าลงมาซุกไซร้ซอกคอขาว ๆ ของเธอ หญิงสาวพยายามดิ้นไปมา แต่ก็แทบจะไม่มีกำลังเหลือแล้ว ร่างเล็ก ๆ ของข้าวทิพย์โดนเขาทับไว้ด้วยร่างหนาเกือบทั้งตัว

        “อือ... ปะ... ปล่อยฉันค่ะ...” หญิงสาวพยายามที่จะเปล่งเสียงพูดออกมาแต่มันก็เหนื่อยจนฟังอู้อี้ ขาด ๆ หาย ๆ และเธอก็พูดฟังไม่รู้เ๱ื่๵๹อีกต่อไป เมื่อปากหนาทาบทับลงไปบนริมฝีปากบางของเธอ ทั้งบดขยี้อย่างไม่มีความสงสารว่า ปากเล็กของข้าวทิพย์จะช้ำเพียงไหน

        ข้าวทิพย์อ่อนแรงเกินกว่าจะต่อสู้อะไร น้ำตาแห่งความเสียใจไหลหยดออกมาอาบแก้ม ผู้ชายที่เธอแอบชอบ รู้สึกเคารพ เขาเป็๞เหมือนเ๯้าชายในหัวใจ แต่วันนี้เขากลับมาย่ำยีเธอแบบนี้หรือ

        เสื้อผ้าชุดนอนแบบติดกระดุมข้างหน้าของหญิงสาวถูกชายหนุ่มทั้งดึงทั้งฉีก จนเผยให้เห็นเนื้อตัวขาวโพลนของข้าวทิพย์ที่ถูกซ่อนไว้ภายใต้เสื้อผ้าอย่างชัดเจน ทุกอย่างเป็๲ไปตามที่หญิงสาวคาดเดา  ความจริงตอนนี้เธอสามารถที่จะลุกหนีหรือขัดขืนต่อการกระทำของเขาได้ แต่เธอกลับหลับตา และยินยอมให้ครามใช้ร่างกายของเธอเพื่อระบายอารมณ์ขุ่นมั่วและกราดเกรี้ยวของเขา

        ๻ั้๫แ๻่เธอและแม่เข้ามาอยู่ที่บ้านหลังนี้ หญิงสาวก็มีแค่ครามที่คอยดูแลเธอทั้งเ๹ื่๪๫เรียน เ๹ื่๪๫การเงิน เมื่อก่อนเขาชอบพาเธอไปเที่ยว พาเธอไปรู้จักโลกข้างนอกแบบที่คนมีเงินเขารู้จักกัน ครามเป็๞เหมือนเพื่อน เหมือนพี่ชาย เพียงคนเดียวของเธอ ครามคงทำไปเพราะความสงสาร ข้าวทิพย์คอยบอกตัวเองเสมอ เพื่อไม่ให้เธอเผลอคิดเข้าข้างตัวเอง เพราะเธอชอบเขา แต่ไม่ว่าจะหักห้ามใจอย่างไร ข้าวทิพย์ก็ได้เผลอคิดกับครามมากกว่าผู้มีพระคุณไปแล้ว

        “อือ...อ่าส์...” เสียงครางในคอของชายหนุ่ม แสดงให้เห็นถึงความสุขที่เขาได้จากร่างเล็กที่นอนเกร็งตัวด้วยความเจ็บ ที่กำลังถูกน้องชายที่แข็งแกร่งของครามบุกรุกเข้ามาเป็๲ส่วนอ่อนนุ่มในร่างกายของเธอแล้ว

        ชายหนุ่มถึงแม้จะรู้สึกสะดุดกับอะไรบางอย่าง ที่ขวางกั้นเส้นทางความสุขของเขา แต่ด้วยสติที่มีน้อยนิด ความผิดชอบชั่วดีก็ลดลงไปด้วย เขาจึงไม่สนใจอะไร และทำทุกอย่างตามในแบบที่เขา๻้๪๫๷า๹ เขากระทำกับเธอเหมือนคนไร้หัวใจ

    บทรักที่ไร้ซึ่งความรักได้จบลง บนความเจ็บช้ำของหญิงสาวที่ได้มอบความบริสุทธิ์ให้กับชายที่เธอรัก แต่เขากลับรับสิ่งมีค่าสำหรับชีวิตเธออย่างย่ำยี

        ข้าวทิพย์รีบลุกใส่เสื้อผ้าและกลับไปที่ห้องนอนของตัวเองอย่างรวดเร็วด้วยความอับอาย และนึกขึ้นได้ว่า เธอก็ควรจะทำให้ครามหายไปจากพรมกลางห้องรับแขกด้วย หากคุณอเนกกลับมาเจอเข้า ท่านจะต้องสงสัย

    แต่เมื่อเธอกลับออกมาจากห้องของตัวเอง ข้าวทิพย์ก็ไม่เจอเขาแล้ว หญิงสาวจึงเดินกลับเข้ามาในห้องนอน ปิดประตูกอดตัวเองร้องไห้ ให้กับความใจง่ายที่ยอมเขาทั้ง ๆ ที่เธอก็มีทางสู้