ท่าทีของคนจากตระกูลเยี่ยนเปลี่ยนไปในทันทีเมื่อได้ยินคำพูดจากตระกูลหลี่ ตระกูลหลี่วางแผนที่จะสังหารเหล่าอัจฉริยะทั้งหมดของตระกูลเยี่ยนในระหว่างการทดสอบ แผนการของหลี่ชางิเหี้ยมโหดมาก
"พวกเราจบสิ้นแล้วล่ะ......พวกเราทั้งหมดจะต้องตายที่นี่วันนี้"
สีหน้าของคนตระกูลเยี่ยนราวกับคนที่กำลังจะตาย
"ฮ่าฮ่า ถูกต้อง รู้ตัวดีนี่...ในความเป็จริงแล้วไม่เพียงแค่พวกเ้า แต่ทุกๆคนจากตระกูลเยี่ยนจะต้องตายทั้งหมดในวันนี้ แม้แต่เยี่ยนหยาง เจียงเฉินก็ต้องตายเช่นกัน พี่ชายิกำลังตามล่าเขาอยู่ เขาจะไปฉีกเจียงเฉินออกเป็พันๆชิ้น"
ชายหนุ่มผู้นำกลุ่มตระกูลหลี่หัวเราะออกมาอย่างโอหัง
"เยี่ยนจง พวกเราทั้งสองจะถ่วงเวลาพวกมันให้เองเ้าจงหนีไปนำข่าวไปบอกแก่พี่ใหญ่เยี่ยนหยางบอกให้เขาหนีไปในตอนที่มีโอกาสอยู่"
สมาชิกคนหนึ่งจากตระกูลเยี่ยนกระซิบบอก หน้าของเขาเผยถึงความเหี้ยมโหด พร้อมที่จะแลกชีวิตคนประเภทนี้ได้เสี่ยงชีวิตตนเพื่อแลกกับความปลอดภัยของผู้อื่นใน่เวลาคับขัน แม้โอกาสที่จะหนีไปได้น้อยนิด แต่ก็เป็สิ่งที่น่าชื่นชม
"ไม่มีทาง พวกเราจะตายด้วยกัน ข้าไม่้าทิ้งพวกเ้าเพื่อที่จะหนีไปคนเดียว"
เยี่ยนจงเองก็มีสีหน้าเด็ดเดี่ยวเช่นกัน เขารู้ตัวว่าเขาอาจไม่ได้อยู่ถึงวันถัดไปดังนั้นเขาจะสู้จนตัวตาย
"ซาบซึ้งกินใจนัก แต่อย่ากังวลไปเลย พวกเ้าต้องตายพร้อมกันนี่แหละ ลงมือ!"
หัวหน้ากลุ่มยิ้มเย็น ชายหนุ่มสองคนที่อยู่ข้างๆยกดาบขึ้นเหนือหัวและพุ่งไปโจมตีเยี่ยนจงและคนอื่นๆ
วิ้ง!วิ้ง!
ลำแสงทั้งสองพุ่งมาแต่ไกลและเกิดเสียงจากการลอบโจมตีขึ้น ลำแสงสีทองทั้งสองสายพุ่งมาอย่างรวดเร็วราวสายฟ้าฟาด พวกมันพุ่งทะลวงใส่ระหว่างคิ้วของชายทั้งสอง
ปุ! ปุ!
เกิดเสียงเจาะทะลุขึ้น ชายทั้งสองของตระกูลหลี่ยังยืนอยู่ แต่ร่างของพวกเขาแข็งทื่อไม่ขยับเขยื้อนโดยสิ้นเชิง เกิดหลุมขนาดนิ้วมือเต็มไปด้วยเือยู่ระหว่างคิ้วของพวกเขา เืไหลทะลักออกจากรูนั่น
ตุบ ! ตุบ !
วินาทีถัดมา ร่างทั้งสองร่วงหล่น เืไหลนองบนพื้น
ทั่วทั้งพื้นที่เงียบสนิทในทันที เยี่ยนจงและคนอื่นๆที่คิดว่าต้องตายแล้วได้มองไปยังร่างของชายทั้งสองที่อยู่บนพื้น พวกเขาตื่นตระหนกและไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
คนตระกูลหลี่ที่เหลืออีกสามคนอ้าปากค้าง เมื่อพวกมันเห็นสหายของมันตกตายอนาถ พวกมันรู้สึกหนาวไปถึงไขกระดูก
คนที่ตายทั้งสองนั่นเป็ผู้เชี่ยวชาญฉีไห่ แต่พวกเขากลับโดนฆ่าตายทั้งๆที่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นด้วยซ้ำ นี่มันอธิบายได้ว่าอย่างไร? นี่สามารถบอกพวกมันที่เหลือได้ว่าผู้ที่ลงมือนั้นแข็งแกร่งกว่าพวกเขาอย่างเห็นได้ชัด
"สิ่งที่พวกเ้าพูดมานั้นถูกต้องแล้ว จะไม่มีพวกเ้าคนไหนที่จะรอดไปได้ถึงวันพรุ่งนี้"
เสียงออกมาจากป่าที่อยู่ด้านหลัง เยี่ยนจงและคนอื่นๆหันไปมองพบชายหนุ่มสวมชุดสีขาวเดินมาทางพวกเขา ด้านหลังเขามีเ้าหมาเหลืองตามมาด้วย
"นั่น พี่ใหญ่เจียงเฉิน!"
เยี่ยนจงและคนอื่นๆแทบจะร้องไห้ออกมาด้วยความยินดี แม้เจียงเฉินจะอายุน้อยกว่าพวกเขา แต่ความสามารถเหนือกว่าพวกเขามาก นั่นเป็เหตุที่พวกเขาเรียกเจียงเฉินว่าพี่ใหญ่
เทียบกับทั้งสามคนที่กำลังปิติยินดี คนจากตระกูลหลี่หน้าขาวซีดราวกับคนตาย เมื่อมองไปยังเจียงเฉิน พวกเขารู้สึกว่าพวกเขาเห็นความตาย ด้วยความแข็งแกร่งของพวกเขาหากพบกับเจียงเฉินไม่ต่างจากรนหาที่ตาย
หัวหน้ากลุ่มของตระกูลหลี่ไม่หลงเหลือความยโสโอหังอยู่อีก ตอนนี้เขาหวาดกลัวจนตัวสั่น ขาทั้งสองข้างของเขาสั่นเทา
"พี่ใหญ่เจียงเฉิน"
เยี่ยนจงเรียก
"อืม"
เจียงเฉินผงกหัวก่อนเดินตรงไปยังคนจากตระกูลหลี่
"ข้าได้ยินว่าพวกเ้าจะฆ่าคนจากตระกูลเยี่ยนทุกคน โดยเฉพาะข้าสินะ"
"ไม่... ไม่ ไม่ใช่"
แม้หัวหน้ากลุ่มที่มีความแข็งแกร่งไม่เลว มีระดับการบ่มเพาะขอบเขตฉีไห่ขั้นปลาย เขาเพิ่งเลื่อนขึ้นมาอยู่ระดับเดียวกับหลี่ชางฮ่าว แต่ทว่าไม่อาจเทียบหลี่ชางฮ่าวได้แม้แต่น้อย หลี่ชางฮ่าวแข็งแกร่งกว่ามันมากและอยู่ในระดับฉีไห่ขั้นปลาย แต่ก็โดนเจียงเฉินสังหารอย่างง่ายดาย
หวาดกลัว คนตระกูลหลี่ทั้งสามกำลังหวาดกลัว เจียงเฉินเพียงแค่ยืนตรงหน้าพวกเขาเท่านั้น.....ก็ทำให้พวกเขาขวัญหนีดีฝ่อแล้ว
แหมะ แหมะ..........
กลิ่นของปัสสาวะโชยออกมาจากหนึ่งในสามของคนตระกูลหลี่ หนึ่งในพวกเขาตัวสั่น ขาทั้งสองข้างสั่นเทา ปัสสาวะรดใส่กางเกงมันด้วยความหวาดกลัวสุดขีด
"อะไรฟะเนี่ย เ้าหน้านกนี่มันไร้ค่าชะมัด เป็ผู้เชี่ยวชาญฉีไห่ขั้นปลายเสียเปล่า กลับปัสสาวะรดกางเกงเช่นนี้"
เ้าหมาเหลืองรับไม่ได้ มันแสดงออกถึงความรังเกียจอย่างเห็นได้ชัด
หมาพูดได้ มันดึงดูดความสนใจของทุกคนในทันที
'เดี๋ยวนะ เ้าหมานี่ดูคุ้นๆ มันเหมือนเคยเห็นที่ไหน ...ไม่สิได้ยินจากที่ไหนมากกว่า'
"หวงต้า ข้ายกเ้าพวกนี้ให้เ้า"
เจียงเฉินส่ายหัวและหันกลับเดินตรงไปยังเยี่ยนจงและคนอื่นๆทั้งสอง เขาไม่หันมามองยังคนตระกูลหลี่ทั้งสามอีกเป็ครั้งที่สอง เมื่อหวงต้าลงมือ ชะตากรรมของพวกเขาทั้งสามไม่จำเป็ต้องคิด
"ว๊ะ ก่ะก่ะ"
หวงต้าหัวเราะออกมาด้วยความตื่นเต้น หลังการต่อสู้อย่างรุนแรงกับเจียงเฉินจนถึงตอนนี้ มันไม่ได้อะไร มันกำลังเบื่อหน่าย และตอนนี้เจียงเฉินให้โอกาสยืดเส้นยืดสายแก่มัน มันจึงนับเจียงเฉินเป็สหายที่ดี
ฟ้าวว
หวงต้ากระโจนใส่พวกมันอย่างไร้ความปรานี ผู้เชี่ยวชาญฉีไห่ขั้นปลายจากตระกูลหลี่ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเ้าหวงต้า เขาโดนกดลงบนพื้นดิน หวงต้าดุร้ายยิ่งนัก มันอ้าปากกว้างและกัดไปที่หัวของชายหนุ่มตระกูลหลี่และขย้ำทั้งศรีษะของหัวหน้ากลุ่มตระกูลหลี่ และหัวของชายหนุ่มผู้นั้นอยู่ในปากมัน
อ๊ากกกก...
เสียกรีดร้องอย่างน่าสยดสยองดังออกมาจากปากของหวงต้า ตามด้วยเสียงกระดูกถูกบดแตก หัวของชายหนุ่มได้ถูกหวงต้ากัดขาด เืพุ่งออกจากคอดั่งน้ำพุสาดกระเซ็นไปทั่ว
ถุ้ย!
หวงต้าคายหัวออกมาจากปาก กะโหลกของชายหนุ่มกระเด็นไปไกลหนึ่งจ้าง ใบหน้าของเขาแหงนมองฟ้าคราบเืติดเต็มหน้าและดวงตาเบิกกว้าง
เฮือก...........
ทุกๆคนยกเว้นเจียงเฉินต่างกลั้นลมหายใจหนาวเหน็บ เ้าหมาเหลืองตัวนี้โเี้ยิ่งนัก ฉากที่เกิดขึ้นน่าสยดสยองยิ่งนัก
ตระกูลหลี่อีกสองคนหวาดกลัวอย่างมาก ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้หวาดกลัวจนตาย แต่ไม่อาจทนรับฉากที่โเี้เช่นนี้ได้ สภาพอันน่าอนาถของชายหนุ่มตระกูลหลี่ ทำให้พวกเขาเสียขวัญจนหมดสิ้น
หวงต้าหาได้สนใจทั้งสองที่กำลังหวาดกลัวไม่ ใบหน้าของมันเผยรอยยิ้มเหี้ยม มันอ้าปากกว้างอีกครั้ง และกระโจนขย้ำชายหนุ่มอีกคนหนึ่งอย่างรวดเร็ว
อ๊าาาาาา....
ในที่สุดคนตระกูลหลี่คนสุดท้ายกุมหัวและกรีดร้องออกมาเสียงดัง ในใจของเขาพังทลาย จากนั้นดวงตาของเขากลอกขึ้นและเป็ลมล้มลงบนพื้น เขาหวาดกลัวจนเป็ลม
แม้ว่าเขาจะเป็ผู้เชี่ยวชาญฉีไห่ แต่เขาเติบโตมาท่ามกลางความชื่นชมนับถือ แทบไม่พบเจอการสังหารใดๆต่อหน้าพวกเขา ไม่ต้องพูดถึงฉากสังหารที่โเี้เช่นนี้ จิตใจของพวกเขาไม่อาจเทียบกับเจียงเฉินได้แม้แต่น้อย
ไม่เพียงแค่เขา กระทั่งเยี่ยนจงและคนตระกูลเยี่ยนอีกสองคนต่างหน้าซีดขาวด้วยความหวาดกลัว ความเหี้ยมโหดของหวงต้าทำให้พวกเขาหวาดกลัวอย่างมาก
"สวะเอ๊ย แค่นี้เป็ลมได้อย่างไรกัน? แม้เ้าไม่เป็ลม เ้าก็ต้องตายอยู่ดี"
หวงต้าพูดก่อนใช้กีบเท้าเหยียบลงบนหัวของชายคนนั้น แหลกเหลวเป็ชิ้นๆ
"เฮ้อ.....เ้าเป็แค่หมานะ เหตุใดถึงโเี้ขนาดนี้ นุ่มนวลหน่อยสิ"
เจียงเฉินส่ายหัว เ้าหมาโง่นี่สามารถที่จะสังหารพวกมันสามคนด้วยวิธีอื่นได้ แต่นี่มันเล็งที่หัวอย่างเดียวเลย
"ข้าโหดร้ายยังไง ข้าให้มันตายอย่างรวดเร็วนะเฮ้ย ตายแบบทรมานน้อยสุด มาบอกว่าข้าโหดร้ายได้เช่นไร บิดาผู้นี้เมตตาแล้วนะ เ้ารู้จักคำว่าเมตตาหรือเปล่า เ้าหนุ่ม?"
หวงต้ารู้สึกไม่พอใจในทันใด มันเชิดหัวหมาของมันขึ้นแล้วเริ่มโต้เถียงกับเจียงเฉิน
เส้นสีดำปรากฎขึ้นที่หน้าผากเจียงเฉิน
"หยุดเถียงบิดาซะ"
"หุบปากเ้าสิ! ปากบิดาอยู่กับร่างกายบิดา ตัวข้า..บิดาผู้นี้อยากจะพูดสิ่งใดก็ได้ตามที่บิดา้า บิดาช่วยเ้าสังหารคนพวกนี้ แต่เด็กเหลือขออย่างเ้ากลับบอกว่าข้าโหดร้ายเนี่ยนะ? เ้านี่มันไร้หัวใจจริงๆ!"
หวงต้ายังเถียงต่อ
"เข้าใจแล้ว เข้าใจแล้ว เ้าเป็หมาที่มีเมตตา เ้าเป็หมาที่เมตตาที่สุดในโลก แบบนี้พอใจไหม?"
เจียงเฉินรีบยอมรับความผิดของเขา แม้เขาจะไม่ได้รู้จักหมาตัวนี้นานนัก เขาเข้าใจอย่างดีเกี่ยวกับบุคลิกภาพของมัน ถ้าได้เริ่มเถียง มันจะเถียงยันชั่วโคตร
เยี่ยนจงและอีกสองคนที่อยู่ด้านหลังเจียงเฉินอ้าปากค้าง เ้าหมาประหลาดนี่มาจากไหนกัน มันประหลาดมากๆ เหมือนกับว่ามีความสัมพันธ์ที่ดีกับเจียงเฉิน
หากทั้งสามรู้เื่ก่อนหน้านี้ คนกับหมาได้ต่อสู้ถึงตายกัน พวกเขาคงจะพูดไม่ออก ความสัมพันธ์ที่ดีเกิดจากการต่อสู้ของพวกเขา
"พี่ใหญ่เจียงเฉิน หลี่ชางิคิดที่จะสังหารคนในตระกูลเยี่ยนทั้งหมดที่อยู่ในูเาขอรับ ..หากเขาลงมือด้วยตัวเองพี่ใหญ่เยี่ยนหยางตกอยู่ในอันตรายแน่นอน พวกเราต้องตามหาพี่ใหญ่เยี่ยนหยางและคนของเขาให้ไวที่สุดนะขอรับ"
เยี่ยนจงพูดออกมาด้วยสีหน้าเป็กังวล
"เข้าใจล่ะ ในเมื่อหลี่ชางิ้าที่จะเล่น พวกเราจะเล่นกับเขา วันนี้ข้าจะทำให้ตระกูลหลี่ทั้งหมดที่อยู่บนเขาตายที่นี่อย่างแน่นอน จะไม่มีผู้ใดรอดไปได้"
เจียงเฉินพูดพร้อมรอยยิ้มเย็น
ทั้งสามต่างมองกันเอง แต่ละคนมองเห็นความหวาดกลัวภายในตาของอีกฝ่าย เมื่อเทียบกับหลี่ชางิแล้ว ชายผู้นี้โเี้กว่ามาก
"พี่ใหญ่เจียงเฉิน ตระกูลหลี่มากันทั้งหมดสิบสามคนขอรับ ห้าคนได้ตายไปแล้วก็ยังเหลืออีกแปดคน ดูจากสิ่งที่พวกมันทำลงไปก่อนหน้า พวกมันคงรวมกลุ่มกันและวางแผนสังหารพวกเราทีละคนๆ"
เยี่ยนจงพูดออกมา
"อืม แล้วเ้าพอจะรู้บริเวณที่เยี่ยนหยางอยู่ตอนนี้หรือไม่?"
เจียงเฉินถาม
"รู้ขอรับ"
เยี่ยนจงตอบ
"ไปกันเถอะ คนจากตระกูลหลี่จะต้องไปที่นั่นแน่นอน"
เจียงเฉินกล่าวขึ้น คนจากตระกูลหลี่เริ่มเคลื่อนไหว เขาจะต้องค้นหาที่อยู่ของสมาชิกตระกูลเยี่ยนให้เร็ว หากล่าช้าล่ะก็ ตระกูลเยี่ยนจะต้องพบกับความสูญเสียอย่างใหญ่หลวง เยี่ยนจงและอีกสองคนต่างทราบถึงประสบการณ์ที่ขมขื่นนี้ดี หากเจียงเฉินช้ากว่านี้อีกนิดเดียว เขาคงพบทั้งสามคนนี้เป็ศพไปแล้ว
ในอีกฟากด้านของป่า การต่อสู้ได้เริ่มต้นขึ้น สมาชิกตระกูลเยี่ยนเจ็ดคนนำโดยเยี่ยนหยาง อีกฝ่ายตระกูลหลี่ทั้งแปดคนนำโดยหลี่ชางิ
การทดสอบกลายเป็การต่อสู้ตัดสินชี้ชะตาความเป็ความตายระหว่างทั้งสองตระกูล เยี่ยนหยางเป็อันดับหนึ่งของรุ่นเยาว์ตระกูลเยี่ยน เขาเป็คนหลักแหลม เขาสังเกตุเห็นถึงพฤติกรรมที่ผิดปกติของตระกูลหลี่ นั่นเป็เหตุที่เขารวมตัวกับคนอื่นๆอย่างรวดเร็ว
หลี่ชางิเองก็สังเกตุการเคลื่อนไหวตระกูลเยี่ยนเช่นกัน นั่นเป็เหตุว่าเขาได้รวบรวมคนของเขาไว้ด้วยกัน เป้าหมายของเขาคือการสังหารสิ้น ด้วยเหตุนี้ทั้งสองกลุ่มจึงได้กันที่นี่
เยี่ยนจงและอีกสองคนอยู่ห่างจากที่นี่ นั่นเป็เหตุว่าทำไมพวกเขาถึงได้มาเผชิญหน้ากับคนจากตระกูลหลี่ก่อนที่เขาจะรวมกลุ่มกับคนอื่นๆ โชคดีที่เจียงเฉินได้ช่วยพวกเขาไว้ทันท่วงที
"หลี่ชางิ การกระทำของเ้าในตอนนี้กำลังละเมิดกฎการทดสอบครั้งนี้!"
สีหน้าเยี่ยนหยางย่ำแย่อย่างมาก สถานการณ์ในวันนี้เป็เื่เลวร้ายสำหรับตระกูลเยี่ยน หลี่ชางิเป็ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้มนุษย์ เพียงแค่เขาคนเดียวก็สามารถสังหารพวกเขาได้ทั้งหมด
"กฏงั้นเรอะ? หลังจากฆ่าพวกเ้าทั้งหมดแล้ว ผู้สมัครเข้าร่วมนิกายเทียนเจี้ยนจะเหลือเพียงตระกูลหลี่เท่านั้น นอกจากนั้นข้าได้ทะลวงเข้าสู่แก่นแท้มนุษย์แล้ว ไม่จำเป็ต้องมีอะไรต้องสงสัย ข้าจะเข้านิกายเทียนเจี้ยนแน่นอน แต่ตอนนี้ข้าอยากรู้ว่าเจียงเฉินมันอยู่ที่ไหน?"
หลี่ชางิกล่าวออกมาอย่างเ็า
ท่าทีของคนจากตระกูลเยี่ยนเปลี่ยนไปในทันทีเมื่อได้ยินคำพูดจากตระกูลหลี่ ตระกูลหลี่วางแผนที่จะสังหารเหล่าอัจฉริยะทั้งหมดของตระกูลเยี่ยนในระหว่างการทดสอบ แผนการของหลี่ชางิเหี้ยมโหดมาก
"พวกเราจบสิ้นแล้วล่ะ......พวกเราทั้งหมดจะต้องตายที่นี่วันนี้"
สีหน้าของคนตระกูลเยี่ยนราวกับคนที่กำลังจะตาย
"ฮ่าฮ่า ถูกต้อง รู้ตัวดีนี่...ในความเป็จริงแล้วไม่เพียงแค่พวกเ้า แต่ทุกๆคนจากตระกูลเยี่ยนจะต้องตายทั้งหมดในวันนี้ แม้แต่เยี่ยนหยาง เจียงเฉินก็ต้องตายเช่นกัน พี่ชายิกำลังตามล่าเขาอยู่ เขาจะไปฉีกเจียงเฉินออกเป็พันๆชิ้น"
ชายหนุ่มผู้นำกลุ่มตระกูลหลี่หัวเราะออกมาอย่างโอหัง
"เยี่ยนจง พวกเราทั้งสองจะถ่วงเวลาพวกมันให้เองเ้าจงหนีไปนำข่าวไปบอกแก่พี่ใหญ่เยี่ยนหยางบอกให้เขาหนีไปในตอนที่มีโอกาสอยู่"
สมาชิกคนหนึ่งจากตระกูลเยี่ยนกระซิบบอก หน้าของเขาเผยถึงความเหี้ยมโหด พร้อมที่จะแลกชีวิตคนประเภทนี้ได้เสี่ยงชีวิตตนเพื่อแลกกับความปลอดภัยของผู้อื่นใน่เวลาคับขัน แม้โอกาสที่จะหนีไปได้น้อยนิด แต่ก็เป็สิ่งที่น่าชื่นชม
"ไม่มีทาง พวกเราจะตายด้วยกัน ข้าไม่้าทิ้งพวกเ้าเพื่อที่จะหนีไปคนเดียว"
เยี่ยนจงเองก็มีสีหน้าเด็ดเดี่ยวเช่นกัน เขารู้ตัวว่าเขาอาจไม่ได้อยู่ถึงวันถัดไปดังนั้นเขาจะสู้จนตัวตาย
"ซาบซึ้งกินใจนัก แต่อย่ากังวลไปเลย พวกเ้าต้องตายพร้อมกันนี่แหละ ลงมือ!"
หัวหน้ากลุ่มยิ้มเย็น ชายหนุ่มสองคนที่อยู่ข้างๆยกดาบขึ้นเหนือหัวและพุ่งไปโจมตีเยี่ยนจงและคนอื่นๆ
วิ้ง!วิ้ง!
ลำแสงทั้งสองพุ่งมาแต่ไกลและเกิดเสียงจากการลอบโจมตีขึ้น ลำแสงสีทองทั้งสองสายพุ่งมาอย่างรวดเร็วราวสายฟ้าฟาด พวกมันพุ่งทะลวงใส่ระหว่างคิ้วของชายทั้งสอง
ปุ! ปุ!
เกิดเสียงเจาะทะลุขึ้น ชายทั้งสองของตระกูลหลี่ยังยืนอยู่ แต่ร่างของพวกเขาแข็งทื่อไม่ขยับเขยื้อนโดยสิ้นเชิง เกิดหลุมขนาดนิ้วมือเต็มไปด้วยเือยู่ระหว่างคิ้วของพวกเขา เืไหลทะลักออกจากรูนั่น
ตุบ ! ตุบ !
วินาทีถัดมา ร่างทั้งสองร่วงหล่น เืไหลนองบนพื้น
ทั่วทั้งพื้นที่เงียบสนิทในทันที เยี่ยนจงและคนอื่นๆที่คิดว่าต้องตายแล้วได้มองไปยังร่างของชายทั้งสองที่อยู่บนพื้น พวกเขาตื่นตระหนกและไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
คนตระกูลหลี่ที่เหลืออีกสามคนอ้าปากค้าง เมื่อพวกมันเห็นสหายของมันตกตายอนาถ พวกมันรู้สึกหนาวไปถึงไขกระดูก
คนที่ตายทั้งสองนั่นเป็ผู้เชี่ยวชาญฉีไห่ แต่พวกเขากลับโดนฆ่าตายทั้งๆที่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นด้วยซ้ำ นี่มันอธิบายได้ว่าอย่างไร? นี่สามารถบอกพวกมันที่เหลือได้ว่าผู้ที่ลงมือนั้นแข็งแกร่งกว่าพวกเขาอย่างเห็นได้ชัด
"สิ่งที่พวกเ้าพูดมานั้นถูกต้องแล้ว จะไม่มีพวกเ้าคนไหนที่จะรอดไปได้ถึงวันพรุ่งนี้"
เสียงออกมาจากป่าที่อยู่ด้านหลัง เยี่ยนจงและคนอื่นๆหันไปมองพบชายหนุ่มสวมชุดสีขาวเดินมาทางพวกเขา ด้านหลังเขามีเ้าหมาเหลืองตามมาด้วย
"นั่น พี่ใหญ่เจียงเฉิน!"
เยี่ยนจงและคนอื่นๆแทบจะร้องไห้ออกมาด้วยความยินดี แม้เจียงเฉินจะอายุน้อยกว่าพวกเขา แต่ความสามารถเหนือกว่าพวกเขามาก นั่นเป็เหตุที่พวกเขาเรียกเจียงเฉินว่าพี่ใหญ่
เทียบกับทั้งสามคนที่กำลังปิติยินดี คนจากตระกูลหลี่หน้าขาวซีดราวกับคนตาย เมื่อมองไปยังเจียงเฉิน พวกเขารู้สึกว่าพวกเขาเห็นความตาย ด้วยความแข็งแกร่งของพวกเขาหากพบกับเจียงเฉินไม่ต่างจากรนหาที่ตาย
หัวหน้ากลุ่มของตระกูลหลี่ไม่หลงเหลือความยโสโอหังอยู่อีก ตอนนี้เขาหวาดกลัวจนตัวสั่น ขาทั้งสองข้างของเขาสั่นเทา
"พี่ใหญ่เจียงเฉิน"
เยี่ยนจงเรียก
"อืม"
เจียงเฉินผงกหัวก่อนเดินตรงไปยังคนจากตระกูลหลี่
"ข้าได้ยินว่าพวกเ้าจะฆ่าคนจากตระกูลเยี่ยนทุกคน โดยเฉพาะข้าสินะ"
"ไม่... ไม่ ไม่ใช่"
แม้หัวหน้ากลุ่มที่มีความแข็งแกร่งไม่เลว มีระดับการบ่มเพาะขอบเขตฉีไห่ขั้นปลาย เขาเพิ่งเลื่อนขึ้นมาอยู่ระดับเดียวกับหลี่ชางฮ่าว แต่ทว่าไม่อาจเทียบหลี่ชางฮ่าวได้แม้แต่น้อย หลี่ชางฮ่าวแข็งแกร่งกว่ามันมากและอยู่ในระดับฉีไห่ขั้นปลาย แต่ก็โดนเจียงเฉินสังหารอย่างง่ายดาย
หวาดกลัว คนตระกูลหลี่ทั้งสามกำลังหวาดกลัว เจียงเฉินเพียงแค่ยืนตรงหน้าพวกเขาเท่านั้น.....ก็ทำให้พวกเขาขวัญหนีดีฝ่อแล้ว
แหมะ แหมะ..........
กลิ่นของปัสสาวะโชยออกมาจากหนึ่งในสามของคนตระกูลหลี่ หนึ่งในพวกเขาตัวสั่น ขาทั้งสองข้างสั่นเทา ปัสสาวะรดใส่กางเกงมันด้วยความหวาดกลัวสุดขีด
"อะไรฟะเนี่ย เ้าหน้านกนี่มันไร้ค่าชะมัด เป็ผู้เชี่ยวชาญฉีไห่ขั้นปลายเสียเปล่า กลับปัสสาวะรดกางเกงเช่นนี้"
เ้าหมาเหลืองรับไม่ได้ มันแสดงออกถึงความรังเกียจอย่างเห็นได้ชัด
หมาพูดได้ มันดึงดูดความสนใจของทุกคนในทันที
'เดี๋ยวนะ เ้าหมานี่ดูคุ้นๆ มันเหมือนเคยเห็นที่ไหน ...ไม่สิได้ยินจากที่ไหนมากกว่า'
"หวงต้า ข้ายกเ้าพวกนี้ให้เ้า"
เจียงเฉินส่ายหัวและหันกลับเดินตรงไปยังเยี่ยนจงและคนอื่นๆทั้งสอง เขาไม่หันมามองยังคนตระกูลหลี่ทั้งสามอีกเป็ครั้งที่สอง เมื่อหวงต้าลงมือ ชะตากรรมของพวกเขาทั้งสามไม่จำเป็ต้องคิด
"ว๊ะ ก่ะก่ะ"
หวงต้าหัวเราะออกมาด้วยความตื่นเต้น หลังการต่อสู้อย่างรุนแรงกับเจียงเฉินจนถึงตอนนี้ มันไม่ได้อะไร มันกำลังเบื่อหน่าย และตอนนี้เจียงเฉินให้โอกาสยืดเส้นยืดสายแก่มัน มันจึงนับเจียงเฉินเป็สหายที่ดี
ฟ้าวว
หวงต้ากระโจนใส่พวกมันอย่างไร้ความปรานี ผู้เชี่ยวชาญฉีไห่ขั้นปลายจากตระกูลหลี่ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเ้าหวงต้า เขาโดนกดลงบนพื้นดิน หวงต้าดุร้ายยิ่งนัก มันอ้าปากกว้างและกัดไปที่หัวของชายหนุ่มตระกูลหลี่และขย้ำทั้งศรีษะของหัวหน้ากลุ่มตระกูลหลี่ และหัวของชายหนุ่มผู้นั้นอยู่ในปากมัน
อ๊ากกกก...
เสียกรีดร้องอย่างน่าสยดสยองดังออกมาจากปากของหวงต้า ตามด้วยเสียงกระดูกถูกบดแตก หัวของชายหนุ่มได้ถูกหวงต้ากัดขาด เืพุ่งออกจากคอดั่งน้ำพุสาดกระเซ็นไปทั่ว
ถุ้ย!
หวงต้าคายหัวออกมาจากปาก กะโหลกของชายหนุ่มกระเด็นไปไกลหนึ่งจ้าง ใบหน้าของเขาแหงนมองฟ้าคราบเืติดเต็มหน้าและดวงตาเบิกกว้าง
เฮือก...........
ทุกๆคนยกเว้นเจียงเฉินต่างกลั้นลมหายใจหนาวเหน็บ เ้าหมาเหลืองตัวนี้โเี้ยิ่งนัก ฉากที่เกิดขึ้นน่าสยดสยองยิ่งนัก
ตระกูลหลี่อีกสองคนหวาดกลัวอย่างมาก ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้หวาดกลัวจนตาย แต่ไม่อาจทนรับฉากที่โเี้เช่นนี้ได้ สภาพอันน่าอนาถของชายหนุ่มตระกูลหลี่ ทำให้พวกเขาเสียขวัญจนหมดสิ้น
หวงต้าหาได้สนใจทั้งสองที่กำลังหวาดกลัวไม่ ใบหน้าของมันเผยรอยยิ้มเหี้ยม มันอ้าปากกว้างอีกครั้ง และกระโจนขย้ำชายหนุ่มอีกคนหนึ่งอย่างรวดเร็ว
อ๊าาาาาา....
ในที่สุดคนตระกูลหลี่คนสุดท้ายกุมหัวและกรีดร้องออกมาเสียงดัง ในใจของเขาพังทลาย จากนั้นดวงตาของเขากลอกขึ้นและเป็ลมล้มลงบนพื้น เขาหวาดกลัวจนเป็ลม
แม้ว่าเขาจะเป็ผู้เชี่ยวชาญฉีไห่ แต่เขาเติบโตมาท่ามกลางความชื่นชมนับถือ แทบไม่พบเจอการสังหารใดๆต่อหน้าพวกเขา ไม่ต้องพูดถึงฉากสังหารที่โเี้เช่นนี้ จิตใจของพวกเขาไม่อาจเทียบกับเจียงเฉินได้แม้แต่น้อย
ไม่เพียงแค่เขา กระทั่งเยี่ยนจงและคนตระกูลเยี่ยนอีกสองคนต่างหน้าซีดขาวด้วยความหวาดกลัว ความเหี้ยมโหดของหวงต้าทำให้พวกเขาหวาดกลัวอย่างมาก
"สวะเอ๊ย แค่นี้เป็ลมได้อย่างไรกัน? แม้เ้าไม่เป็ลม เ้าก็ต้องตายอยู่ดี"
หวงต้าพูดก่อนใช้กีบเท้าเหยียบลงบนหัวของชายคนนั้น แหลกเหลวเป็ชิ้นๆ
"เฮ้อ.....เ้าเป็แค่หมานะ เหตุใดถึงโเี้ขนาดนี้ นุ่มนวลหน่อยสิ"
เจียงเฉินส่ายหัว เ้าหมาโง่นี่สามารถที่จะสังหารพวกมันสามคนด้วยวิธีอื่นได้ แต่นี่มันเล็งที่หัวอย่างเดียวเลย
"ข้าโหดร้ายยังไง ข้าให้มันตายอย่างรวดเร็วนะเฮ้ย ตายแบบทรมานน้อยสุด มาบอกว่าข้าโหดร้ายได้เช่นไร บิดาผู้นี้เมตตาแล้วนะ เ้ารู้จักคำว่าเมตตาหรือเปล่า เ้าหนุ่ม?"
หวงต้ารู้สึกไม่พอใจในทันใด มันเชิดหัวหมาของมันขึ้นแล้วเริ่มโต้เถียงกับเจียงเฉิน
เส้นสีดำปรากฎขึ้นที่หน้าผากเจียงเฉิน
"หยุดเถียงบิดาซะ"
"หุบปากเ้าสิ! ปากบิดาอยู่กับร่างกายบิดา ตัวข้า..บิดาผู้นี้อยากจะพูดสิ่งใดก็ได้ตามที่บิดา้า บิดาช่วยเ้าสังหารคนพวกนี้ แต่เด็กเหลือขออย่างเ้ากลับบอกว่าข้าโหดร้ายเนี่ยนะ? เ้านี่มันไร้หัวใจจริงๆ!"
หวงต้ายังเถียงต่อ
"เข้าใจแล้ว เข้าใจแล้ว เ้าเป็หมาที่มีเมตตา เ้าเป็หมาที่เมตตาที่สุดในโลก แบบนี้พอใจไหม?"
เจียงเฉินรีบยอมรับความผิดของเขา แม้เขาจะไม่ได้รู้จักหมาตัวนี้นานนัก เขาเข้าใจอย่างดีเกี่ยวกับบุคลิกภาพของมัน ถ้าได้เริ่มเถียง มันจะเถียงยันชั่วโคตร
เยี่ยนจงและอีกสองคนที่อยู่ด้านหลังเจียงเฉินอ้าปากค้าง เ้าหมาประหลาดนี่มาจากไหนกัน มันประหลาดมากๆ เหมือนกับว่ามีความสัมพันธ์ที่ดีกับเจียงเฉิน
หากทั้งสามรู้เื่ก่อนหน้านี้ คนกับหมาได้ต่อสู้ถึงตายกัน พวกเขาคงจะพูดไม่ออก ความสัมพันธ์ที่ดีเกิดจากการต่อสู้ของพวกเขา
"พี่ใหญ่เจียงเฉิน หลี่ชางิคิดที่จะสังหารคนในตระกูลเยี่ยนทั้งหมดที่อยู่ในูเาขอรับ ..หากเขาลงมือด้วยตัวเองพี่ใหญ่เยี่ยนหยางตกอยู่ในอันตรายแน่นอน พวกเราต้องตามหาพี่ใหญ่เยี่ยนหยางและคนของเขาให้ไวที่สุดนะขอรับ"
เยี่ยนจงพูดออกมาด้วยสีหน้าเป็กังวล
"เข้าใจล่ะ ในเมื่อหลี่ชางิ้าที่จะเล่น พวกเราจะเล่นกับเขา วันนี้ข้าจะทำให้ตระกูลหลี่ทั้งหมดที่อยู่บนเขาตายที่นี่อย่างแน่นอน จะไม่มีผู้ใดรอดไปได้"
เจียงเฉินพูดพร้อมรอยยิ้มเย็น
ทั้งสามต่างมองกันเอง แต่ละคนมองเห็นความหวาดกลัวภายในตาของอีกฝ่าย เมื่อเทียบกับหลี่ชางิแล้ว ชายผู้นี้โเี้กว่ามาก
"พี่ใหญ่เจียงเฉิน ตระกูลหลี่มากันทั้งหมดสิบสามคนขอรับ ห้าคนได้ตายไปแล้วก็ยังเหลืออีกแปดคน ดูจากสิ่งที่พวกมันทำลงไปก่อนหน้า พวกมันคงรวมกลุ่มกันและวางแผนสังหารพวกเราทีละคนๆ"
เยี่ยนจงพูดออกมา
"อืม แล้วเ้าพอจะรู้บริเวณที่เยี่ยนหยางอยู่ตอนนี้หรือไม่?"
เจียงเฉินถาม
"รู้ขอรับ"
เยี่ยนจงตอบ
"ไปกันเถอะ คนจากตระกูลหลี่จะต้องไปที่นั่นแน่นอน"
เจียงเฉินกล่าวขึ้น คนจากตระกูลหลี่เริ่มเคลื่อนไหว เขาจะต้องค้นหาที่อยู่ของสมาชิกตระกูลเยี่ยนให้เร็ว หากล่าช้าล่ะก็ ตระกูลเยี่ยนจะต้องพบกับความสูญเสียอย่างใหญ่หลวง เยี่ยนจงและอีกสองคนต่างทราบถึงประสบการณ์ที่ขมขื่นนี้ดี หากเจียงเฉินช้ากว่านี้อีกนิดเดียว เขาคงพบทั้งสามคนนี้เป็ศพไปแล้ว
ในอีกฟากด้านของป่า การต่อสู้ได้เริ่มต้นขึ้น สมาชิกตระกูลเยี่ยนเจ็ดคนนำโดยเยี่ยนหยาง อีกฝ่ายตระกูลหลี่ทั้งแปดคนนำโดยหลี่ชางิ
การทดสอบกลายเป็การต่อสู้ตัดสินชี้ชะตาความเป็ความตายระหว่างทั้งสองตระกูล เยี่ยนหยางเป็อันดับหนึ่งของรุ่นเยาว์ตระกูลเยี่ยน เขาเป็คนหลักแหลม เขาสังเกตุเห็นถึงพฤติกรรมที่ผิดปกติของตระกูลหลี่ นั่นเป็เหตุที่เขารวมตัวกับคนอื่นๆอย่างรวดเร็ว
หลี่ชางิเองก็สังเกตุการเคลื่อนไหวตระกูลเยี่ยนเช่นกัน นั่นเป็เหตุว่าเขาได้รวบรวมคนของเขาไว้ด้วยกัน เป้าหมายของเขาคือการสังหารสิ้น ด้วยเหตุนี้ทั้งสองกลุ่มจึงได้กันที่นี่
เยี่ยนจงและอีกสองคนอยู่ห่างจากที่นี่ นั่นเป็เหตุว่าทำไมพวกเขาถึงได้มาเผชิญหน้ากับคนจากตระกูลหลี่ก่อนที่เขาจะรวมกลุ่มกับคนอื่นๆ โชคดีที่เจียงเฉินได้ช่วยพวกเขาไว้ทันท่วงที
"หลี่ชางิ การกระทำของเ้าในตอนนี้กำลังละเมิดกฎการทดสอบครั้งนี้!"
สีหน้าเยี่ยนหยางย่ำแย่อย่างมาก สถานการณ์ในวันนี้เป็เื่เลวร้ายสำหรับตระกูลเยี่ยน หลี่ชางิเป็ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้มนุษย์ เพียงแค่เขาคนเดียวก็สามารถสังหารพวกเขาได้ทั้งหมด
"กฏงั้นเรอะ? หลังจากฆ่าพวกเ้าทั้งหมดแล้ว ผู้สมัครเข้าร่วมนิกายเทียนเจี้ยนจะเหลือเพียงตระกูลหลี่เท่านั้น นอกจากนั้นข้าได้ทะลวงเข้าสู่แก่นแท้มนุษย์แล้ว ไม่จำเป็ต้องมีอะไรต้องสงสัย ข้าจะเข้านิกายเทียนเจี้ยนแน่นอน แต่ตอนนี้ข้าอยากรู้ว่าเจียงเฉินมันอยู่ที่ไหน?"
หลี่ชางิกล่าวออกมาอย่างเ็า
