ตระกูลหลิ่ว
เมื่อกลับมาถึงในเรือน หลิ่วเหอก็ให้หลิ่วถงไปเชิญหมอมาทันที ส่วนตนอุ้มบุตรชายที่หมดสติเข้าไปในห้อง
หลิ่วเหอวางบุตรชายบนเตียง จัดการถอดเสื้อผ้าเปื้อนเืออกอย่างระมัดระวัง เห็นเสื้ออาคมขั้นสองที่ใส่ซับอยู่ด้านในถูกเล่นงานขาดกระจุย เขาจึงประคองหลิ่วเทียนฉีขึ้นมาถอดเสื้ออาคมที่ขาดวิ่นบนร่างอย่างระวังอีกครั้ง
หลิ่วเหอก้มหน้ามองรูใหญ่สะดุดตาชวนผวารูหนึ่งด้านหลังเสื้ออาคมพลันปวดใจดั่งถูกบิด เขาพลิกร่างถอดเสื้อตัวในของบุตรชายออก พบว่าบนแผ่นหลังและกระดูกสันหลังสองข้อถูกทำร้ายจนบิดผิดรูปไปแล้ว เวลานี้มีรูปร่างเหมือนเลขแปด1ขัดกันอยู่
“ฉีเอ๋อร์!” หลิ่วเหอขอบตาแดงเอ่ยเรียก ปวดใจที่บุตรชายถึงกับได้รับาเ็หนักเช่นนี้
“น่าชังนัก หลิ่วไห่ เ้าคนสารเลว!”
หลิ่วเหอเห็นาแก็รู้ทันที ครั้งนี้หลิ่วไห่ตั้งใจลงมือสังหาร ไม่เช่นนั้นบนร่างที่มียันต์ป้องกันและเสื้ออาคมขั้นสองปกป้องไม่มีทางเจ็บหนักปานนี้
หลิ่วไห่ พี่ชายแท้ๆ คนรองของข้า ท่านถึงกับคิดลงมือสังหารบุตรชายข้าเชียวหรือ!!!
ไม่นาน หมอเหยาก็เดินทางมาถึงตระกูลหลิ่ว
“หมอเหยา ท่านดูาแบุตรชายข้าหน่อย เขาเจ็บหนักยิ่งนัก!”
“ได้ขอรับ นายท่านสามอย่าเพิ่งร้อนใจ ข้าขอจับชีพจรนายน้อยเจ็ดก่อน!” หมอเหยาพูดพลางรีบร้อนดูชีพจรของหลิ่วเทียนฉีก่อนตรวจดูอาการาเ็ด้านหลัง
“เป็อย่างไรบ้าง หมอเหยา?”
“นายท่านสามโปรดวางใจ แม้นายน้อยเจ็ดาเ็หนัก แต่ไม่ได้าเ็ถึงชีพจรทิพย์และอวัยวะภายใน มีเพียงกระดูกสันหลังด้านหลังที่ถูกทำร้ายจนเคลื่อนจากตำแหน่งจนผิดรูปที่อาจต้องต่อใหม่สักหน่อยเท่านั้น หลังต่อเสร็จค่อยเสริมด้วยการอาบยาบำรุง หนึ่งเดือนก็หายดีขอรับ แต่ขณะที่รักษาตัวนายน้อยเจ็ดคงลงจากเตียงไม่ได้นอกจากนอนตะแคงหรือนอนคว่ำอยู่บนเตียงน่ะขอรับ”
“นอนบนเตียงหนึ่งเดือนเลยหรือ?” ได้ยินคำพูดของหมอเหยา หลิ่วเหอปวดใจนัก
“ใช่แล้วขอรับ หลังต่อกระดูกสันหลังเรียบร้อย ต้องพักนิ่งๆ เพื่อรับประกันว่ากระดูกสันหลังจะไม่ผิดรูปผิดตำแหน่งอีก” หมอเหยาพยักหน้า กล่าวต่ออย่างจริงจัง
“ได้ ก็ได้ ถ้าเช่นนั้นเชิญหมอเหยารีบต่อกระดูกให้ลูกชายข้าเถิด!”
“ได้ขอรับ!” หมอเหยาพยักหน้า ป้อนโอสถสงบจิตเม็ดหนึ่งให้หลิ่วเทียนฉีสลบต่อ ป้องกันไม่ให้อีกฝ่ายขยับส่งเดชยามต่อกระดูกหรือเ็ปหนัก
“นายท่านสาม! คุณหนูสี่มาขอรับ บอกว่า้าเชิญหมอเหยาไปตรวจนายท่านรองขอรับ!” หลิ่วถงรีบร้อนเดินเข้ามาแจ้ง
“บอกนางว่าหมอเหยาต่อกระดูกให้ฉีเอ๋อร์อยู่ ให้นางไปหาหมอคนอื่นเสียเถอะ!”
“ขอรับ!” หลิ่วถงขานรับ หมุนตัวเดินออกไป
.........
ในเรือนของหลิ่วไห่
“น้องรอง าแของเ้าเป็อย่างไรบ้าง?” หลิ่วเจียงมองหลิ่วไห่ที่นอนอยู่บนเตียง เอ่ยถามอย่างเป็ห่วง
“เ้าสามลงมือโเี้เกินไปแล้ว!” หลิ่วไห่กดหน้าอกตนพลางส่งเสียงโอดครวญ
“ใช่แล้ว พวกเราเป็พี่น้องเสมือนหนึ่งแขนขา ครั้งนี้เ้าสามทำเกินไปจริงๆ ” หลิ่วเจียงพยักหน้า เห็นช่องก็รีบฉวยโอกาสทำให้ใจทั้งสองออกห่างกัน
ไม่นานหลิ่วซือก็พาหมอคนหนึ่งเดินเข้ามา
“ทำไมไม่ใช่หมอเหยาเล่า?” เห็นคนที่มาเป็หมอแปลกหน้าคนหนึ่ง หลิ่วไห่ก็ขมวดคิ้วอย่างไม่สบอารมณ์
“ท่านพ่อ หมอเหยาต่อกระดูกให้น้องเจ็ดอยู่ ชั่วครู่คงมาไม่ได้ ข้าจึงไปเชิญหมอจ้าวท่านนี้มา”
“อ้อ!” หลิ่วไห่ขานรับก่อนยื่นแขนให้หมอผู้นี้จับชีพจร
อาการาเ็ของหลิ่วไห่ไม่หนักมาก หลังหมอจับชีพจรและให้โอสถเรียบร้อยก็กลับไป
“ซือเอ๋อร์ น้องเจ็ดของเ้าาเ็หนักหรือ?” หลิ่วเจียงถามอย่างใส่ใจ
“ข้าเห็นในเรือนอาสามระวังป้องกันเข้มงวดนัก ผู้เฒ่าก็มีสีหน้ากลัดกลุ้ม น้องเจ็ดคงาเ็ไม่เบา!” จากสภาพที่ตนเห็นบนเรือนของท่านอาสามก่อนหน้านี้ หลิ่วซือคิดว่าครั้งนี้หลิ่วเทียนฉีโชคร้ายมากกว่า
“เฮอะ ตายไปเลยจะดีที่สุด! เ้าตัวอกตัญญูนี่ กระทั่งพี่ชายฝั่งพ่อของตนยังสังหารได้ สู้สุกรสุนัขไม่ได้โดยแท้” นึกถึงหลิ่วเทียนฉี หลิ่วไห่ก็เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันอย่างชิงชัง อยากถลกหนังออกมากินเนื้อยิ่งนัก!
“น้องรองอย่าพูดเพ้อเจ้อ หากฉีเอ๋อร์เกิดเื่ไม่คาดถึง น้องสามไม่มีทางเลิกราโดยดีแน่!”
นิสัยของเ้าสาม หลิ่วเจียงเข้าใจดี เ้าสามชอบเก็บตัวั้แ่อายุน้อย คุณหนูตระกูลใหญ่มีชื่อมียศศักดิ์มากมายล้วนไม่เข้าตา ทว่า เมื่อพบแม่ของหลิ่วเทียนฉีก็ตกหลุมรักแต่แรกพบ แม้อีกฝ่ายเป็เพียงคนธรรมดาที่ไม่อาจฝึกฝนได้ก็ยังไม่สนการคัดค้านจากบิดา แต่งหญิงที่ใจรักเข้าบ้าน มีความสุขอยู่ได้ไม่นาน น้องสะใภ้สามให้กำเนิดเทียนฉี สักพักก็ลาจากโลก ทำให้น้องสามรักบุตรชายเพียงคนเดียวเป็ที่สุด
หากหลิ่วเทียนฉีตายไปเช่นนี้ น้องสามย่อมไม่ปล่อยเ้าสองเป็แน่!
“เฮอะ เขาปล่อยลูกทำตัวชั่วช้าชัดๆ เ้าขยะน้อยคนนั้นตายไปแล้วจะเป็อย่างไร? หรือบิดายังจะยืนข้างเขาอยู่อีกหรือ?” หลิ่วไห่เอ่ยเต็มปากเต็มคำ
“น้องรองพูดถูก เดิมเื่นี้ฉีเอ๋อร์ผิด ไม่ว่าอย่างไรพี่ใหญ่จะยืนอยู่ข้างเ้า” พูดถึงตรงนี้ หลิ่วเจียงก็ตบบ่าน้องชาย
รอหลิ่วเทียนฉีตาย เขาคงได้ร่วมมือกับเ้าสองจัดการเ้าสามได้แล้ว
“ขอบคุณพี่ใหญ่ ไม่เสียทีที่มีพี่ใหญ่เป็พี่ชายแท้ๆ ของข้า!” ในหัวใจของหลิ่วไห่ หลิ่วเจียงเป็พี่น้องท้องเดียวกับเขา ส่วนหลิ่วเหอเป็เพียงลูกอนุคนหนึ่ง ลึกลงไปในใจจึงมักดูถูกหลิ่วเหอ
--------------------------------------------------------------
1 เลขแปดของจีน (八) รูปร่างเป็ขีดสองขีดที่ปลายข้างหนึ่งแคบเข้าหากัน
