กำเนิดสัประยุทธ์เทพราชัน
ขนาดตัวอักษร
สีพื้นหลัง
หนึ่งจริงหกปลอม ลิงั์ตัวนี้เข้าใกล้การเป็ผู้ใช้พลังิญญาจริงๆ ด้วย! วิชาประเภทนี้เป็วิชาที่มีนักยุทธ์ระดับเก้าเพียงไม่กี่คนที่สามารถเรียกใช้ได้!
กระบวนพลองสังหารทั้งเจ็ด ซ้ายสามขวาสามและหนึ่งตรงกลางซึ่งล้วนดูเหมือนอันตรายเหล่านี้ล้วนแล้วแต่เป็ท่าลวง!
หากเป็คนอื่นก็คงจะตกหลุมพรางนี้ไปแล้ว!
แต่น่าเสียดายที่สัตว์อสูรตัวนี้เผชิญหน้ากับศัตรูผิดคนแล้ว!
รอยยิ้มปรากฏขึ้นที่มุมปากของเซียวหลิงอวิ๋น!
เมื่อเผชิญหน้ากับเงาพลองที่ฟาดลงมาจากข้างบน เขาก็ออกแรงถีบที่เท้าของตัวเองออกไป คนกับดาบหลอมรวมเป็หนึ่งเดียวอีกครั้ง พุ่งทะยานขึ้นไปข้างบนราวกับลูกะุปืนใหญ่ เข้าไปปะทะกับเงาพลองที่อยู่ตรงกลางอย่างรวดเร็ว!
“ก๊อง!” และแล้วเงาพลองขนาดั์ก็แตกสลาย ราวกับฟองสบู่ขนาดใหญ่ที่แตกออกได้ด้วยการแทงเพียงครั้งเดียว!
เซียวหลิงอวิ๋นที่โผล่ออกมาจากเงาพร้อมดาบใหญ่ในมือที่ดุร้ายราวกับั ฟาดฟันไปที่ลิงั์แขนเหล็กซึ่งเปลี่ยนจากหน้าตาดุร้ายไปสู่ความใกลัว
ตัวมันก็คงไม่เคยคิดมาก่อนว่าอีกฝ่ายจะมองการเคลื่อนไหวของมันออกได้ในทันที ลิงั์แขนเหล็กที่กำลังตกตะลึงรีบพาร่างั์ถอยหลังกลับออกไปอย่างรวดเร็ว ในขณะเดียวกันก็กวัดแกว่งแขนซ้ายของมันเข้าปะทะกับดาบใหญ่ที่ดูเหมือนัเล่มนั้น!
“แกร๊ง!” เสียงปะทะกันดังสนั่น สองนิ้วกระเด็นหลุดลอยออกไป!
“ฟู่ว!” เสียงหายใจดังออกมาจากปากของลิงั์แขนเหล็ก! พร้อมด้วยความโกรธที่พลุ่งพล่านปรากฏในดวงตาสีแดง มันยกพลองทองเหลืองในมือขวาขึ้นมา ฟาดใส่ดาบใหญ่จนเกิดเสียงดัง “แกร๊ง”
มนุษย์แสนเ้าเล่ห์ที่เผยความอ่อนแอออกมาและเอาแต่วิ่งหนีเพื่อหลบหลีกการโจมตี เราอุตส่าห์ต้อนให้จนมุมได้แล้ว กลับไม่เพียงแต่จะโจมตีพลาดเท่านั้น ยังถูกมนุษย์ผู้นี้ทำให้ได้รับาเ็กลับมาอีก ความโกรธที่อยู่ในใจลิงั์แขนเหล็กถึงกับปะทุออกมา!
จากนั้นมันก็ปล่อยเสียงคำรามด้วยความโมโห!
ร่างใหญ่ๆ ของลิงั์หันไปด้านหนึ่ง ขาขวาที่แข็งแรงของมันกลายเป็ดั่งมีดสับขนาดั์ วาดขาเตะไปทางเซียวหลิงอวิ๋น
เซียวหลิงอวิ๋นเบี่ยงตัวหลบ หลีกออกไปด้านข้างเป็ระยะสองเมตร จากนั้นบิดข้อมือของตัวเอง วาดดาบใหญ่เป็ครึ่งวงกลมในอากาศ! สิ้นเสียงดัง “ฉัวะ” ดาบก็ฟันไปที่ขาขวาของคู่ต่อสู้อย่างแรง!
แม้ว่าขาของลิงั์แขนเหล็กจะใหญ่และหนังหนาเพียงใด แต่ความแข็งแกร่งก็ยังด้อยกว่าแขนสีดำที่ดูคล้ายเหล็กของมันมาก เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีด้วยดาบใหญ่ จึงเกิดเป็รอยแผลเปิดยาวเหยียดทันที!
“โฮกก!” เมื่อดาบใหญ่ฟันที่ขาขวาของมัน ลิงั์แขนเหล็กก็ถึงกับขาดสติไปด้วยความโกรธ ลืมเื่ดาบใหญ่เหล็กดำในมือของอีกฝ่ายไป จากนั้นลิงั์ที่ได้รับาเ็รอบสองก็ส่งเสียงร้องอย่างต่อเนื่อง
พร้อมกันนั้นทวนทองเหลืองก็ฟาดออกไป!
เซียวหลิงอวิ๋นก้มตัวหลบการโจมตีด้วยพลองทองเหลืองของอีกฝ่าย จากนั้นเขาก็กลิ้งตัว แทงเข้าไปที่เท้าใหญ่ๆ ข้างหนึ่งของลิงั์ด้วยดาบใหญ่ในมือ!
ลิงั์แขนเหล็กที่พลาดท่าถึงสองครั้งแล้วยังคงถูกดาบใหญ่เหล็กดำของอีกฝ่ายแทงซ้ำเข้ามาอีก จึงรีบถอยกลับออกมาอย่างเร่งร้อนทันที!
เซียวหลิงอวิ๋นรีบลุกมายืนบนพื้นเพื่อไล่ตามมันไป ดาบใหญ่ในมือของเขารวดเร็วดั่งสายลม ทั้งแทง ทั้งฟัน ทั้งกวาด ทั้งตัด ไล่ตามสองเท้าใหญ่ๆ ของอีกฝ่ายอย่างไม่ลดละ!
ลิงั์ในเวลานี้ราวกับมดที่ไต่อยู่บนหม้อร้อน รีบะโด้วยสองเท้าของมันอย่างรวดเร็ว! พลองทองเหลืองใหญ่ๆ ในมือไม่มีเวลาแม้แต่จะฟาดลงไปเพื่อหยุดอีกฝ่าย หลายครั้งที่ดาบใหญ่อันคมกริบเฉือนผ่านเท้าของมันไป หากมันช้ากว่านี้แม้แค่เพียงเสี้ยวเดียว ตัวมันต้องถูกฟันด้วยดาบใหญ่ของศัตรูอย่างแน่นอน
แย่แล้ว!
ปล่อยไว้แบบต่อไปไม่ได้แล้ว!
แสงสีแดงอันดุดันสองดวงแวบขึ้นมาในดวงตาของลิงั์ เท้าของมันย่ำเหยียบลงไปที่พื้นด้วยแรงมหาศาล
แต่ด้วยการส่งแรงให้มากขึ้น ทำให้ต้องใช้เวลาส่งตัวยืดยาวออกไปเล็กน้อย! เสียง “ฉึก”! ดังขึ้นพร้อมกับปลายดาบที่พุ่งผ่านไป เืทะลักพุ่งออกมาจากขาขวาของลิงั์แขนเหล็ก!
หลังจากรับความเสี่ยงจนทำให้ตัวเองได้รับาเ็ ในที่สุดมันก็สามารถคว้าโอกาสเพียงนิดเอาไว้ได้ แท่งทองเหลืองก็ฟาดลงไปอย่างแรง!
ดาบใหญ่ฟันเสยขึ้นไปปะทะกับแท่งทองเหลืองที่ฟาดลงมาจาก้า!
“กิ๊ง!” เสียงเบาหวิว! ลิงั์แขนเหล็กรู้สึกได้ว่าในคราวนี้ความแข็งแกร่งของดาบอีกฝ่ายไม่ได้แข็งแกร่งดุจเหล็ก แต่กลับนุ่มนวลดุจผ้าไหม
ทันทีที่ไม้พลองกับดาบใหญ่มาปะทะกัน เซียวหลิงอวิ๋นก็บิดข้อมือของเขาเล็กน้อย ปลายดาบใหญ่ไถลไปอีกด้านหนึ่ง เลื่อนไปตามพลอง ก่อนจะฟันเข้าที่นิ้วของลิงั์ที่ถือไม้พลองอยู่!
พลังสัตว์อสูรเกิดการสั่นะเืขึ้นถี่รัว ทำให้พลองทองเหลืองพลอยเกิดความสั่นะเืตามไปด้วย เซียวหลิงอวิ๋นก็รู้สึกได้ถึงแรงอันมหาศาลซึ่งส่งผ่านมายังดาบใหญ่ในมือ ทันทีที่มือของเขาคลายมือออก ดาบใหญ่ในมือก็หลุดลอยขึ้นไป ฟันมือลิงั์แขนเหล็กข้างที่ถือไม้พลองทันที!
“แกร๊ง ฟิ่ว!” ทันใดนั้นพลองทองเหลืองกับดาบใหญ่ก็ปลิวหลุดมือออกไปพร้อมๆ กัน!
“เปรี้ยง!” หมัดหนักๆ ต่อยเข้าไปที่สะโพกของลิงั์! หมัดนี้ทรงพลังมากและกระแทกเข้ากับส่วนสำคัญ ทำให้ร่างใหญ่ของเ้าลิงั์แขนเหล็กถอยกรูดออกไปสามก้าว! ใบหน้าของมันกระตุกด้วยอาการเ็ป!
เซียวหลิงอวิ๋นที่กำลังได้เปรียบนั้นว่องไวดุจสายฟ้าแลบ!
เขารีบวิ่งตามอีกฝ่ายไปทันที!
ทั้งหมัดและฝ่ามือเป็ดั่งลมกรด พุ่งเข้าไปหมายสังหารอีกฝ่าย!
‘เปรี้ยงๆๆ…’ เสียงของหมัดและฝ่ามือดังก้องไปทั่วทั้งทางเดินอย่างต่อเนื่อง!
หยดเืกระเซ็นออกมาจากทั้งสองร่างที่กำลังเคลื่อนไหวอย่างไม่หยุดยั้ง!
“ตูม!” ตามมาด้วยเสียงดังสนั่นอีกหน สองร่างทั้งใหญ่เล็กต่างก็เซถอยออกไป!
มือของเซียวหลิงอวิ๋นที่เปล่งแสงสีเขียวออกมาได้ขาดวิ่น ชิ้นเนื้อขนาดเท่าฝ่ามือหายไปจากตรง่ท้องและเอวซ้ายของเขา แม้กระทั่งในเวลานี้ขาขวาก็บิดผิดรูป จำต้องใช้ขาซ้ายประคองตัวเองเอาไว้ แล้วเดินอย่างกระโผลกกระเผลก!
ส่วนสภาพของลิงั์แขนเหล็กที่อยู่อีกฝั่งนั้นสาหัสยิ่งกว่า แขนขวาที่เหมือนเหล็กของมันเหลือติดลำตัวแค่เพียงสามนิ้ว ส่วนอีกสองนิ้วงอและผิดรูป ช่องท้องทั้งหมดจมลึกเข้าด้านใน และที่แย่สุดคือตรงเอวและสะโพกของมันนั้นเต็มไปด้วยเืและเหวอะหวะเละเทะ โดยเฉพาะตรงสะโพกมีรูเืไหลออกมาตามต้นขาที่บวมเป่งทั้งสองข้าง! แขนซ้ายสภาพดีกว่าหน่อย ถึงอย่างนั้นก็มีกระดูกยื่นออกมาถึงสองชุ่นตรงข้อศอก
ต้องฉวยโอกาสตอนอีกฝ่ายาเ็สาหัสแล้วฆ่ามันเสีย!
แววเย็นะเืปรากฏอยู่ในดวงตาของเซียวหลิงอวิ๋น เขาจับขาขวาที่ผิดรูปของตัวเองด้วยมือทั้งสองข้าง แล้วดึงและบิดกลับมา ทำให้ขาขวาที่หลุดออกจากข้อกลับเข้าที่พร้อมกับเสียงดังแกร๊ก ชั่วขณะต่อมา เขาก็เดินลากขาที่เจ็บเพราะเพิ่งหักกลับเข้าที่ มุ่งหน้าไปหาเ้าลิงั์แขนเหล็กด้วยความดุดันอย่างยิ่ง ในขณะที่กำลังมุ่งตรงไปข้างหน้า ลมปราณอันทรงพลังในกายของเขาก็อัดแน่นอยู่ในมือที่เป็ดั่งสำริดด้วยความเร็วอันน่าทึ่ง คลื่นพลังที่แผ่ออกมารางๆ ทำให้ผู้คนรู้สึกหัวใจเต้นรัว
“เข้ามาเลย! มาดูกันว่าใครจะได้หัวเราะเป็คนสุดท้าย”
เมื่อเผชิญหน้ากับการบุกตะลุยอันดุเดือดของเซียวหลิงอวิ๋น!
เ้าลิงั์แขนเหล็กที่ทั้งตัวเต็มไปด้วยาแไปทั้งตัวก็เงยหน้าขึ้นแล้วส่งเสียงคำรามอย่างเกรี้ยวกราด!
พลังสัตว์อสูรในกายของมันมารวมตัวกันที่แขนซ้ายซึ่งยังพอใช้การได้ และในชั่วขณะต่อมา บอสใหญ่ตัวนี้ก็เดินลากขาที่บวมเป่งทั้งสองข้างของมัน ใช้แขนซ้ายชกหมัดออกไป!
เข้ามาเลย! สู้กันให้ตายไปข้าง!
เมื่อเห็นการตอบโต้แบบเอาเป็เอาตายของลิงั์แขนเหล็ก สัตว์ประหลาดตัวสุดท้ายที่เฝ้าประตูทางออกแล้ว ความตื่นตัวก็ปรากฏอยู่ในดวงตาของเซียวหลิงอวิ๋นทันที!
ลมปราณบริสุทธิ์ปริมาณมหาศาลหลั่งไหลเข้าสู่แขนของเขาด้วยความเร็วอันน่าตกตะลัง ราวกับแม่น้ำที่ไหลเชี่ยวกรากครั้งแล้วครั้งเล่า ในขณะที่กำลังง้างหมัด ลมปราณก็ไหลเวียนด้วยความเร็วที่น่าทึ่งจนดูเหมือนลูกบอลแสงสีเขียว!
ไฟต่อสู้อันโชติ่ผุดขึ้นมาจากหัวใจของเซียวหลิงอวิ๋น ในเวลานี้ทุกสิ่งอย่างได้หลอมรวมเข้ากับหมัดนี้แล้ว ทำให้มันเต็มไปด้วยพลังที่ไม่มีสิ่งใดมาหยุดยั้งได้
ทันใดนั้นหมัดนี้ก็ถูกปล่อยออกไป!
แม้แต่ลิงั์แขนเหล็กที่มีประสาทการรับรู้เฉื่อยชายังหน้าเปลี่ยนสีด้วยความหวาดกลัว
สัญชาตญาณสัตว์ป่าที่ไวต่อการรับรู้ของมัน ทำให้มันััได้ว่าหมัดนี้มีพลังรุนแรงมาก เสียจนพอที่จะเอาชนะมันได้ หรืออาจจะฆ่ามันให้ตายได้ในทันทีด้วยซ้ำไป!
เมื่อรู้สึกได้ถึงชั่ววิกฤตความเป็ความตาย ลิงั์แขนเหล็กจึงรีบปล่อยมือขวาเพื่อทำลายสิ่งที่อยู่ตรงหน้าอย่างรวดเร็ว!
“หมัดเกลียวสายฟ้า! แหลกไปซะ!”
เซียวหลิงอวิ๋นคำราม หมัดที่เต็มไปด้วยพลังปราณพลุ่งพล่านและไฟต่อสู้อันท่วมท้นพลันะเิออกมาอย่างรุนแรง
“เปรี้ยง!” เสียงที่ดังสนั่นราวกับเสียงฟ้าร้องดังก้องไปทั่วทั้งทางเดิน!
เมื่อทั้งสองหมัดปะทะกัน เกิดคลื่นลมแรงะเิออกมาราวกับคลื่นน้ำ ในเวลานี้แม้แต่พื้นหินตรงทางเดินยังแตกร้าวจนเศษหินพุ่งกระเด็นกระดอนออกมา ตรงกำแพงทางเดินที่อยู่ไม่ไกลจากจุดปะทะยังสั่นะเือย่างต่อเนื่อง!
ภายใต้อิทธิพลของแรงะเิซึ่งกระจายไปรอบๆ ทั้งสองร่างทั้งใหญ่เล็กต่างก็กระเด็นลอยขึ้นไปในอากาศราวกับผ้าขี้ริ้วปลิวลม!
“ตุบ!” เซียวหลิงอวิ๋นลงไปนอนกองกับพื้น มือขวาของเขาบิดงอผิดรูป หักเนื่องมาจากแรงปะทะมหาศาล! ทั้งกล้ามเนื้อและกระดูกทุกส่วนในร่างกายของเขาล้วนเ็ปเกินบรรยาย!
หากยังไม่ตายอีกก็ไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว ขณะที่เซียวหลิงอวิ๋นพูดพึมพำด้วยเสียงแ่เบาอยู่นั้น!
เสียงดัง “ซู่” ดังขึ้นในหูของเขาอย่างชัดเจน!
ชั่วขณะต่อมา สายตาของเขาก็เต็มไปด้วยแสงสว่างอันเจิดจ้า!
เมื่อมองดูประกายแสงจ้าที่ลอยอยู่ตรงหน้า เซียวหลิงอวิ๋นอดคิดไม่ได้ว่าประกายแสงที่ก่อนหน้านี้เห็นจนชินตาจะสวยงามน่าชมขนาดนี้มาก่อน!
ฮ่าฮ่าฮ่า ผ่านชั้นนี้ได้แล้ว! เซียวหลงอวิ๋นทรุดตัวลงไปกองกับพื้นในทันที ไม่มีลมปราณหลงเหลืออยู่ในกายของเขาเลย เกลียวสายฟ้าที่ปล่อยออกไปเมื่อครู่นี้ได้ผลาญลมปราณไปจนสิ้น หรือแม้แต่พลังกายก็ยังถูกผลาญออกไปจนหมด!
...
หลังจากเวลาผ่านไปประมาณหนึ่งถ้วยชา เซียวหลิงอวิ๋นก็เปิดห้องลับสุดท้ายที่ปลายทางชั้นเก้าได้สำเร็จ!
...
เ้าหนุ่ม! เ้าผ่านผ่านชั้นเก้าไปได้จริงๆ ด้วย!
ขณะเดียวกันกับที่เซียวหลิงอวิ๋นวางฝ่ามือลงบนประตูห้องฝึกวิชาที่ชั้นเก้า ชายชราร่างผอมที่เอนหลังอยู่บนเก้าอี้นอนก็ลืมตาขึ้น แสงสว่างปรากฏอยู่ในดวงตาที่ขุ่นมัวของเขา!
ศิษย์ระดับกลางสามารถผ่านชั้นที่เก้าไปได้ ในขณะที่ศิษย์ระดับเก้ามากกว่าเก้าในสิบไม่สามารถผ่านไปได้ ช่างเป็เด็กที่ยอดเยี่ยมเสียจริง เป็สุดยอดอัจฉริยะอย่างแท้จริง!
เป็สัตว์ประหลาดที่มากความสามารถที่สุดในสำนักิญญาเมฆาของเราในรอบหมื่นปีเลยก็ว่าได้!
ฮ่าๆๆ ความคาดหวังเริ่มส่องประกายขึ้นมา อยากรู้นักว่าต่อไปสำนักิญญาเมฆาจะเติบโตไปได้ไกลสักเพียงไหนเมื่ออยู่ในกำมือของเ้า? จะก้าวหน้าขึ้นไปจนกลายเป็ตำนานหรือไม่!
ไข่ล้ำค่าฟองนี้ควรค่าแก่การเก็บรักษาเอาไว้อย่างปลอดภัย เพราะหากสำนักอื่นรู้เื่นี้เข้า... หรือหากตายกลางคันขึ้นมาละก็...
จะต้องส่งใครสักคนมาคอยคุ้มครองเขาอย่างลับๆ! จะปล่อยให้เขาตายกลางคันไม่ได้!
จะมอบหมายให้อวิ๋นเฟย หรือพวกเราเหล่าผู้าุโมาคอยผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันดี?
ชุดความคิดปรากฏขึ้นในหัวของชายชราร่างผอมอย่างรวดเร็ว!
...
“ดะ...ดูนั่น ลูกไฟสีเหลืองบนชั้นเก้าหยุดเคลื่อนไหวแล้ว หรือว่า...” ที่ด้านนอกของหอคอยิญญาเมฆา์เก้าชั้น ถึงแม้พวกเขาจะรู้ดีว่าเกิดอะไรขึ้น ถึงอย่างนั้นศิษย์หลายคนก็ยังไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง!
“์ ทั้งๆ ที่พลังยุทธ์ของเขาอยู่ในระดับกลาง แต่กลับผ่านชั้นที่เก้าของหอคอยิญญาเมฆา์เก้าชั้นไปได้ นี่มัน… เรียกได้ว่าเป็การทุบสถิติของสำนักเราเลยมิใช่หรือ?”
“มะ ไม่น่าเชื่อ? อย่าว่าแต่สำนักิญญาเมฆาของเราเลย ต่อให้เป็สำนักอื่นๆ ก็ยังไม่มีคนที่เก่งกาจถึงระดับนี้ คนคนนั้นได้สร้างสถิติใหม่แล้ว เขาเป็คนแรกในสำนักทั้งหมดที่สามารถผ่านชั้นที่เก้าไปได้โดยที่ยังเป็ศิษย์ระดับกลาง หมอนั่นต้องเป็สัตว์ประหลาดอย่างแน่นอน!”
“ฮ่าๆๆ ตอนนี้สำนักิญญาเมฆาของเรากำลังจะก้าวสู่ความเป็เลิศแล้ว เพราะมีอัจฉริยะขั้นสุดยอดอยู่ทั้งคน จากนี้ไปก็คงมีเพียงคนตาบอดเท่านั้นที่กล้าดูถูกสำนักิญญาเมฆาของเรา...”
‘เ้าหมอนั่น... ทำได้จริงๆ ด้วย!’ หลิวิเฉวียน จางอวิ๋น และหวังอี้ต่างอ้าปากค้างเป็เวลานาน ไม่สามารถหุบขากรรไกรลงเองได้!
ให้ตายสิ ให้ตาย ไอ้ขยะแซ่เซียวได้พุ่งทะยานขึ้นฟ้า กลายเป็อัจฉริยะที่ไม่มีใครเทียบได้ในรอบพันปีของสำนักไปแล้ว! ใบหน้าของจ้าวิเจี้ยนมืดคล้ำจนแทบจะกลั่นออกเป็หยดหมึกได้ ชั่วขณะต่อมา ความคิดอันชั่วร้ายและน่ากลัวพลันผุดขึ้นมาจากส่วนลึกในจิตใจเขา!
เ้าหมอนั่นทำได้จริง สามารถสร้างสถิติใหม่ที่ยิ่งใหญ่อย่างไม่เคยมีใครทำได้มาก่อน และมีแนวโน้มสูงว่าอาจเป็สถิติที่ไม่มีใครสามารถก้าวข้ามไปได้ด้วย!
เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมีคน ในการประลองรอบต่อไป ข้าไม่มีทางพ่ายแพ้เ้าแน่! เยี่ยเฟิงจับดาบในมือไว้แน่น พูดสาบานกับตนเองในใจ
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้
- ไทย
- English
© สงวนลิขสิทธิ์ 2022 Glory Forever Public Company Limited ( jinovel.com )
