เ้าขา...
18:30น.
ห้องนอนเ้าขา..
"คุณหนูเ้าขานี้ สวยจังเลยนะคะผิวก็ดี ขาวสวยหมวยอึ๋มมากค่าา^_^"พี่แซนดี้ช่างแต่งตัวประจำตัวฉันเอ่ยชมฉันขึ้นในขณะที่เธอแต่งหน้าให้ฉันเรียบร้อยแล้ว ฉันนั่งให้เธอแต่งตัวให้ฉันเพื่อวันนี้ ฉันจะต้องไปเล่นไวโอลินที่งานเลี้ยงต้อนรับลูกชายหุ่นส่วนของป่ะป๊า
"บอดี้การ์ดคนใหม่ของหนูขานี้ หล่อ น่ากินอร๊าย มากเลยนะคะ"พี่แซนดี้กัดปากตัวเองพร้อมกับทำท่าหื่นกระหาย
"ไม่ได้นะคะ คนนี้พี่แซนดี้ห้ามกินค่ะ! เฮียอาร์เป็ของหนูขาคนเดียวเท่านั้นค่ะ!"ฉันหันขวับกลับไปมองหน้าพี่แซนดี้ด้วยสายตาเชือดเฉือนเธอ พี่แซนดี้ก็มองฉันและเธอก็หลบสายตาของฉันไปเก็บของของเธอต่อ ฉันก็ยืนขึ้นเดินไปส่องกระจกบานใหญ่ที่เห็นทั้งตัว วันนี้ฉันอยู่ในชุดเดรสสีฟ้าอ่อนเปิดไหล่ขาวๆทั้งสองข้างของฉัน และอวดเนินอกที่อวบอิ่มขาวใสของฉัน ฉันหมุนตัวไปรอบๆ เพื่อดูความเรียบร้อย ฉันมาในแนวเด็กใสๆน่ารักๆ ฉันมัดผมแกละสองข้าง และปล่อยผมม้าของฉันลงมาเพื่อความน่ารัก
"หนูขาไปก่อนนะคะพี่แซนดี้^_^"ฉันหันไปหยิบกระเป๋าใส่ไวโอลินขึ้นมาถือ และหันไปบอกพี่แซนดี้
"ค่า คุณหนูเ้าขา^_^"พี่แซนดี้เธอส่งยิ้มมาให้ฉัน ตอนนี้สายมากแล้ว ป่ะป๊าของฉันท่านไปั้แ่ครึ่งชั่วโมงที่แล้ว ฉันต้องไปกับเฮียอาร์แค่สองคน เมื่อเช้าเฮียอาร์ชิมนำ้หวานของฉันแล้วเฮียอาร์ก็บอกว่าอร่อยอยากกินอีก ฉันก็กะจะให้เฮียอาร์กินอีกแหละแต่ว่า แม่นมที่เลี้ยงฉันมากำลังจะเดินมาดูว่าทำไมรถสปอร์ตของฉันยังไม่เคลื่อนตัวออกจากโรงจอดรถแม่นมกำลังจะเดินมาถึงรถ เฮียอาร์เลยรีบใส่เกียร์ถอยหลังและขับออกมาจากบ้านของฉันอย่างไว ฉันเลยให้เฮียอาร์ไปส่งฉันที่มหาลัย และให้เฮียอาร์ไปเที่ยวหรือไปพักได้ระหว่างที่รอฉันเรียน
"หนูขาO_o"ฉันที่คิดถึงตัวโน๊ตเพลงที่ฉันจะไปเล่นในคำ่คืนนี้จนไม่รู้ว่าตัวเองกำลังจะเดินผ่านห้องรับแขกแล้ว แต่ก็มีเสียงของผู้ชายเรียกฉันไว้ซะก่อน ฉันจึงหันหลังกลับไปก็เจอ กับเ้าชายรูปงามในชุดสูทสีดำสุดเท่ห์ ผมของเขาถูกเซ็ทเป็ทรงตั้งขึ้นเป็อย่างดี
"เฮียอาร์หล่อจังเลยอ่ะค่ะ"ฉันรีบเดินเข้าไปหาเฮียอาร์ที่ตอนนี้เขามองฉันด้วยสายตาตกตะลึงดวงตาเบิกโตขึ้น ฉันจึงยื่นหน้าเข้าไปหาเฮียอาร์ ฉันใส่รองเท้าส้นสูงเลยไม่ต้องเขย่งเลย
"หนูขาน่ารักใช่ไหมล่ะคะ^_^"ฉันเอ่ยถามเฮียอาร์ไป ตอนนี้หน้าของเราสองคนอยู่ใกล้กันมาก มากจนฉันได้กลิ่นลมหายใจหอมๆของเฮียอาร์ เฮียอาร์ยังคงมองฉันด้วยสายตาตกตะลึงอยู่ แล้วเฮียอาร์ได้ยินคำถามจากฉันเฮียอาร์ก็พยักหน้าให้ฉัน เพื่อจะบอกว่าฉันน่ารักหรอ
"ฟอดด ฟอดด เฮียอาร์ก็หล่อสุดๆๆไปเลยค่ะ"ฉันหอมแก้มเฮียอาร์ไปเฮียอาร์ก็ยิ่งตกตะลึงอ้าปากค้างเบิกตาโตขึ้นกว่าเดิมอีก
"คริๆๆน่ารักง่ะ"ฉันยื่นมือไปบีบแก้มเฮียอาร์เบาๆ เฮียอาร์ก็สะบัดหัวของเขาไปมาสองสามที
"หนูขา"เฮียอาร์เรียกฉันอย่างแ่เบา ฉันก็อมยิ้มน่ารักๆส่งไปให้เฮียอาร์ และยื่นกระเป๋าใส่ไวโอลินไปให้เฮียอาร์ถือ เฮียอาร์ก็จับกระเป๋าไวโอลินจากฉันไปถือไว้ ฉันไม่รอช้ารีบเดินเข้าไปยืนข้างๆเฮียอาร์และคล้องแขนเฮียอาร์ทันที
"ไปกันเถอะค่ะ^_^"ฉันเอ่ยบอกเฮียอาร์และเอนหัวซบไปบนไหล่กว้างๆของเฮียอาร์
"ครับ หนูขา"เฮียอาร์เอ่ยตอบฉัน และเฮียอาร์ก็พาฉันเดินออกมาจากคฤหาสน์หลังใหญ่โตอลังการแต่มันช่างเงียบเหงา
"ขอบคุณค่ะ^=^"ฉันเอ่ยขอบคุณเฮียอาร์ที่เขาเปิดประตูรถให้ฉัน แล้วพอฉันขึ้นมานั่งเฮียอาร์ก็ปิดประตูรถให้ฉัน แล้วเขาก็เดินไปเอาไวไโอลินของฉันใส่ท้ายรถสปอร์ต พอเสร็จเขาก็เดินไปยังฝั่งคนขับเพื่อจะประจำตำแหน่งคนขับ เฮียอาร์หันมาส่งยิ้มให้ฉัน ฉันก็ส่งยิ้มให้เฮียอาร์ เฮียอาร์ก็ขับรถออกจากคฤหาสน์ของป่ะป๊าฉันเพื่อมุ่งหน้าไปยังโรงแรมSAที่จัดงานในคืนนี้
20นาทีต่อมา
โรงแรม SA
"เฮียอาร์ ถ่ายรูปให้หนูขาหน่อยสิคะ"ฉันเอ่ยบอกเฮียอาร์ที่เดินอยู่ข้างๆฉัน เฮียอาร์ทำท่าทางลับๆล่อๆแปลกๆยังไงก็ไม่รู้ เหมือนเฮียอาร์มองหน้าและหลบอะไรสักอย่าง ตอนนี้เราเดินมาหยุดอยู่ตรงทางเข้างานแล้ว แต่ฉันอยากถ่ายรูป ฉันส่งไอโฟนของฉันไปให้เฮียอาร์ เฮียอาร์ก็รีบรับไอโฟนของฉันไป ท่าทางเฮียอาร์ดูรีบร้อนยังไงแปลกๆฉันจึงยืนโพสต์ท่า เฮียอาร์ก็ตั้งกล้องพร้อมถ่าย
แชะ
"อ่ะนี้ครับ หนูขา"เฮียอาร์ส่งไอโฟนของฉันคืนมาให้ฉัน ฉันก็รับไอโฟนมาจากเฮียอาร์อย่างงงๆเพราะเฮียอาร์เขามาหวาดระแวงยังไงไม่รู้
"เฮียอาร์เป็อะไรรึเปล่าคะ?"ฉันเอ่ยถามเฮียอาร์ไปอย่างสงสัยเฮียอาร์สะดุ้งทันทีที่เขาได้ยินเสียงฉัน เพราะเฮียอาร์ชะเง้อชะแง้มองหาอะไรก็ไม่รู้ เฮียอาร์หันกลับมามองหน้าฉันแล้วเฮียอาร์ก็ถอนหายใจออกมา
"หนูขาคะ ได้เวลาแล้วนะคะลูก"ป่ะป๊าของฉันเดินออกมาเรียกฉันตรงประตูเข้างาน
"ค่ะ ป่ะป๊า หนูขากำลังจะเดินเข้าไปคะ"ฉันเอ่ยบอกป่ะป๊า ป่ะป๊าก็พยักหน้าเข้าใจ ท่านเดินเข้ามาหาฉัน
"อยู่แถวๆนี้แหละไม่ต้องเข้าไปหรอกนายน่ะ อยู่รักษาความปลอกภัยกับลูกน้องฉันข้างนอกนี้แหละ ไปครับหนูขา"ป่ะป๊ายื่นมือไปรอรับกระเป๋าไวโอลินจากเฮียอาร์ เฮียอาร์ก็ก้มหัวรับคำสั่งของป่ะป๊าฉัน เฮียอาร์ส่งกระเป๋าไวโอลินให้ป่ะป๊า ป่ะป๊าท่านก็รับกระเป๋าไวโอลินมาจากเฮียอาร์ แล้วท่านก็หันมายื่นแขนของท่านให้ฉันคล้อง ฉันก็มองหน้าเฮียอาร์แต่เฮียอาร์ไม่ได้เงยหน้าเขาขึ้นมามองฉัน ฉันจึงยื่นเเขนของฉันไปคล้องแขนป่ะป๊า ป่ะป๊าก็พาฉันเดินเข้าไปในงานที่ตอนนี้มีนักข่าวกำลังพากันรุมถ่ายรูปฉันกับป่ะป๊าของฉัน ฉันชินแล้วแหละ เพราะทุกงานก็เป็แบบนี้ ฉันก็ส่งยิ้มน่ารักๆไปให้นักข่าว ป่ะป๊าของฉันก็ส่งยิ้มน้อยๆไปให้นักข่าวเช่นกัน ป่ะป๊าเดินมาส่งฉันตรงเวที เวทีมีขนาดไม่ค่อยใหญ่มากกำลังมีขนาดที่พอดี
"สู้ๆนะคะลูก^_^"ป่ะป๊าส่งยิ้มมาให้ฉัน ฉันก็ส่งยิ้มไปให้ป่ะป๊า และฉันก็ยื่นมือไปหยิบกระเป๋าไวโอลินมาจากป่ะป๊าและเดินไปหาโต๊ะวางกระเป๋าไวโอลิน
"สวัสดีแขกผู้มีเกียรติทุกท่าน ดิฉันในตัวแทนของคุณหญิงวรางจะมาเป็พิธีกรในงานนี้ค่ะ วันนี้เรามีโชว์พิเศษเปิดงานต้อนรับคุณชายเ้าขุนกลับมาทำงานที่บริษัท"พิธีกรเริ่มกล่าวรายละเอียด ฉันก็หยิบไวโอลินออกมาจากกระเป๋า
"ขอเสียงปรบมือให้กับคุณหนูเ้าขา ลูกสาวคนเดียวของคุณท่านเกียรติศักดิ์ด้วยค่ะ"เสียงพิธีกรกล่าวเอ่ยเชิญฉัน
เปาะแปะๆๆๆ เปาะแปะๆๆ
เสียงปรบมือดังสนั่นหวั่นไหวของจัดเลี้ยง ฉันเดินออกไปยืนตรงกลางเวที และก้มหัวโค้งให้กับแขกที่นั่งอยู่ข้างล่างทุกคน แขกในงานนี้มีเยอะมาก ฉันคิดว่าน่าจะหลายร้อยคนแต่ละคนน่าจะเป็พวกนักธุรกิจใหญ่ๆและพวกคุณหญิงคุณนายพวกเซเลบ ฉันจะมาเล่นเพลงสนุกแจ่มใส ฉันเริ่มยกไวโอลินขึ้นมาพาดไหล่ ยื่นมือจับคันชักไวโอลินเตรียมบรรเลงเพลง พร้อมหลับตานึกถึงตัวโน๊ตเพลงฉันจะเล่นในวันนี้ ฉันเริ่มขยับคันชักไวโอลินบรรเลงเพลง
ตื๊ดๆ ตื้อๆๆ ตื้อๆๆ (เสียงเพลงจากไวโอลิน)
"ว้าวววว เพราะมาก"
"หนูขานี้ สวยเก่งน่ารักจริงๆนะคะคุณพี่^_^"
"สวยสง่างามมากเ้าขา"
ฉันบรรเลงเพลงไปจนจบเพลง
เปาะแปะๆๆๆ เปาะแปะๆๆๆ (เสียงปรบมือ)
เสียงปรบมือของแขกที่นั่งอยู่ข้างล่างพากันปรบมือดังสนั่นหวั่นไหว ฉันลืมตาและลดไวโอลินลงจากไหล่ และโค้งตัวก้มหัวลงเพื่อจะขอบคุณเสียงปรบมือ
"โห้ คุณหนูเ้าขา เก่งมากเลยค่ะ ทั้งสวยทั้งเก่ง^_^"เสียงพิธีกรเอ่ยชมฉัน ฉันก็เงยหน้าขึ้นมองไปยังประตูทางเข้างานบานใหญ่ก็เห็นเฮียอาร์เขามองมาที่ฉันเขาอมยิ้มตลอดเลย ฉันจึงส่งยิ้มกลับไปให้เฮียอาร์ เฮียอาร์ก็ชูนิ้วโป้งให้ฉัน
"โอ้ คุณชายเ้าขุน มีของขวัญอยากจะมอบให้คุณหนูเ้าขาหรอค่ะ อ้อค่ะๆเชิญบนเวทีเลยค่ะคุณชายเ้าขุน"พิธีกรพูดขึ้น ฉันจึงละสายตาจากเฮียอาร์กลับไปมองหน้าพิธีกร และแล้วก็มีผู้ชายตัวสูงเดินเสยผมหน้าขึ้นมาบนเวทีเขาใส่สูทสีดำผูกโบว์หูกระต่ายสีดำหล่อเข้มดูดีแบบลุคคุณชาย เขายิ้มมุมปากมาให้ฉันพร้อมกับมองฉันด้วยสายตากะลิ้มกะเหลี่ยเขามองหน้าอกฉัน เขาลวนลามฉันผ่านทางสายตา เขาถือช่อดอกกุหลาบสีแดงช่อใหญ่มาก เดินตรงเข้ามาหาฉัน
"ขอบคุณค่ะ"ฉันเอ่ยขอบคุณผู้ชายคนนี้ และยื่นมือไปรับช่อดอกกุหลาบที่เขาส่งมาให้ฉัน
"อุ๊ย!"ฉันร้องขึ้นอย่างใที่อยู่ดีๆผู้ชายคนนี้เขาก็ลูบมือฉันทั้งสองข้าง เขากระตุกยิ้มมองฉัน ฉันก็มองเขาด้วยสายตาไม่พอใจ
"ทำไมมองพี่แบบนั้นล่ะครับ เ้าขา"ผู้ชายคนนี้เอ่ยถามฉันขึ้น แต่ฉันไม่ได้ตอบเขา ฉันหันกลับไปมองทางประตูเข้างานที่มีเฮียอาร์ยืนอยู่ เฮียอาร์ยังคงยืนมองฉันอยู่ แต่พอฉันหันไปเฮียอาร์ก็ก้มหน้าลงและหันหลังเดินออกไปจากตรงนั้น
"เฮียอาร์"ฉันเอ่ยเรียกชื่อเฮียอาร์ขึ้นเบาๆและก้มหัวให้แขกในงานที่นั้งอยู่ข้างล่างเดินผ่านผู้ชายคนนี้ ไปข้างล่างเวทีที่มีกระเป๋าไวโอลินของฉันวางอยู่ ฉันกำลังก้มเก็บไวโอลินใส่กระเป๋าอยู่ จู่ๆก็มีคนมาหยุดยืนอยู่ข้างๆฉัน เขาค่อยๆก้มหน้าของเขาเข้ามาหาฉัน
"จะทำอะไร!"ฉันสปริงตัวออกจากผู้ชายคนนั้น และเอ่ยถามเขาด้วยนำ้เสียงไม่พอใจ
"ก็เธอน่าเอา ไปกับฉันป่ะ"ผู้ชายคนนี้ที่เอาช่อดอกไม้ไปให้ฉันบนเวที เขาจับข้อมือของฉันและเขาก็เอ่ยบอกฉัน ฉันบิดข้อมือไปมาเพื่อให้หลุดพ้นจากการจับของเขา
"อย่าขัดขืนไปเลย ยังไงๆเธอก็ต้องเป็ผู้หญิงของฉัน!"ผู้ชายคนนี้พูดบอกฉันเสียงดัง เขากระตุกยิ้มมองฉันด้วยสายตาลวนลาม
"ปล่อยฉัน ฉันไม่ไป!"ฉันร้องขึ้นเมื่อผู้ชายคนนี้เขาจับข้อมือฉันลากไปทางประตูหลังของเวที ฉันทั้งยื้อทั้งบิดข้อมือแต่เเรงของผู้ชายคนนี้เยอะมาก ฉันสู้แรงเขาไม่ไหว เฮียอาร์อยู่ไหน มาช่วยหนูขาหน่อยสิคะ
พลั๊ก
"แม่งหุ่นน่าเอาว่ะ"เขาผลักร่างของฉันติดกับกำแพงปูน และเขาก็มองหุ่นของฉัน เขาจับแขนทั้งสองข้างของฉันรวบขึ้นไปเหนือหัวของฉัน
"เ้าขา น่ารักสวยหุ่นดี เธอตรงสเปคฉันเลยว่ะ ฟอดดด"
"อื้ออ ไอ้บ้า!"ฉันเบือนหน้าหนี เมื่อเขาก้มหน้าหล่อๆของเขามาหอมแก้มฉัน
"แก้มนุ๊มนุ่ม หอมด้วย น่ารักว่ะ ฮึ เดี๋ยวพี่จะให้มี้ไปขอหมั้นหนูขานะครับ^_^"ผู้ชายคนนั้นเอ่ยบอกฉัน ฉันรีบหันขวับกับไปมองหน้าเขา ด้วยความใ เขาจะขอฉันหมั้นหรอ ไม่ได้ ฉันมีเฮียอาร์อยู่แล้วน่ะ
"ไม่ได้ ฉันมีแฟนแล้ว แฟนของฉันหล่อมากกกกกกกและรวยมากกกกกกกกกก"ฉันพูดลากเสียงยาวๆบอกผู้ชายคนนี้ไป เขาก็ทำหน้าเหมือนว่าเขาไม่เชื่อฉัน เออใครเชื่อก็บ้าแล้ว ฉันยังไม่เคยมีแฟน และว่าที่แฟนของฉันหล่อก็จริงแต่ไม่รวยนี้สิ
"ฉันพูดจริง!"ฉันะโใส่หน้าหล่อๆของผู้ชายคนนั้น เขาก็ส่งยิ้มกวนๆมาให้ฉัน
"มีแฟนแล้วไง พี่ไม่สนใจ พี่จะแย่ง เข้าใจนะครับ คนสวย^_^"เขาบอกฉันและเขาก็ส่งยิ้มเ้าเล่ห์มาให้ฉัน ฉันก็มองหน้าเขาด้วยสายตาไม่พอใจ บ้ารู้ว่ามีแฟนก็จะแย่ง หน้าตาก็ดีไม่มีปัญญาหาแฟนเองรึไง
"หนูขา!"เสียงเฮียอาร์เรียกฉันจากทางข้างหลังผู้ชายคนนี้ที่เขายืนบังร่างฉันอยู่
"เฮียอาร์ ช่วยหนู
ขาด้วย!"ฉันร้องะโเรียกเฮียอาร์ ผู้ชายคนที่ยืนอยู่ข้างหน้าฉันเขาก็เอียงคอมองฉันด้วยสายตากวนๆเขาไม่ยอมปล่อยฉัน
