“หื้ม ้าจะแลกเปลี่ยนอย่างไรเ้าว่ามาสิ”
เมื่อได้ยินดังนั้น มู่เฟิงก็สนใจอยากจะรู้ขึ้นมาทันที แต่แน่นอนว่าความระแวดระวังของเขานั้นไม่ได้ลดลงเลยแม้แต่น้อย
“ใน่หลายปีที่ผ่านมาข้าสะสมทรัพย์สมบัติเอาไว้ไม่น้อย ไม่สู้เ้าปล่อยข้าไปและกลับไปบอกทางสำนักศึกษาของเ้าว่าสังหารและทำลายศพข้าไปแล้ว หากว่าเ้ายินดีข้าจะยอมแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งของข้าให้กับเ้าเป็อย่างไร?”
หม่าลี่กล่าวด้วยรอยยิ้มขณะจ้องมองท่าทีของมู่เฟิง
เด็กหนุ่มตรงหน้าผู้นี้ยังดูเด็กนัก ทว่าวรยุทธ์ของเขากลับไม่ธรรมดา แต่เมื่อพิจารณาจากรังสีที่แผ่ออกมาจากร่างของเด็กหนุ่มแล้ว คาดว่าคงยังไม่บรรลุระดับหนิงกัง ดังนั้นอีกฝ่ายไม่มีทางเป็คู่ต่อสู้ของเขาได้แน่ สิ่งนี้ช่วยเพิ่มความมั่นใจให้กับหม่าลี่มากขึ้น
หม่าลี่ลอบวางแผนในใจ เขาคิดจะใช้กลยุทธ์จั๊กจั่นลอกคราบ* บางทีการสังหารมู่เฟิงอาจไม่ใช่เื่ยากสำหรับเขา แต่เนื่องจากทางสำนักศึกษาเทียนอวิ่นกำลังเพ่งเล็งมาที่เขา ดังนั้นต่อให้เขาสังหารมู่เฟิง ในอนาคตทางสำนักศึกษาเทียนอวิ่นก็ยังจะส่งคนมาจัดการกับเขาอีกแน่นอน
(*วางแผนลวงฝ่ายตรงข้าม)
หากเขา้าอยู่รอดและหลีกเลี่ยงการถูกตามล่า มีเพียงต้องทำให้ทางสำนักศึกษาเทียนอวิ่นเข้าใจว่าเขาตายไปแล้ว และนี่คือเหตุผลที่เขายื่นข้อเสนอนี้ให้กับมู่เฟิง
แน่นอนว่ามู่เฟิงย่อมรู้ทันความคิดนี้ของอีกฝ่าย ในอดีตเขาก็เคยใช้วิธีการแบบนี้เพื่อหลีกเลี่ยงการเพ่งเล็งของหนานห่าวเช่นกันไม่ใช่หรือ สร้างข่าวให้เกิดความสับสนต่อสาธารณชน
“อืม นับว่าเป็ความคิดที่ไม่เลว แล้วเ้าจะมอบเงินให้ข้าเท่าไร”
มู่เฟิงดูเหมือนจะสนใจ เขาเอ่ยปากถามถึงผลตอบแทนในทันที
“จำนวนนี้”
หม่าลี่ยื่นนิ้วทั้งห้าออกมา อย่างน้อยย่อมไม่ต่ำกว่าห้าหมื่นเหรียญตำลึงทอง
“เอาล่ะ เป็อันว่าตกลง”
มู่เฟิงลังเลครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็ยอมพยักหน้าและกล่าวขึ้นว่า "หลังจากข้ากลับไปแล้ว ห้ามเ้าปรากฏตัวที่นี่อีกเป็อันขาด”
“ฮ่าๆ ข้าคิดอยู่แล้วว่าน้องชายย่อมเป็คนที่เข้าใจอะไรโดยง่าย”
หม่าลี่กล่าวด้วยรอยยิ้มและกำลังจะเดินเข้ามาหาเด็กหนุ่ม
แต่ทันใดนั้นมู่เฟิงกลับลงมืออย่างกระทันหัน เขาโยนแผ่นยันต์กระบี่หิรัณย์ไปทางหม่าลี่สามแผ่น ชั่ววินาทีนั้นแผ่นยันต์ทั้งสามก็กลายเป็ลำแสงกระบี่สีทองสามเล่มในทันที
ฉึก! ฉึก! ฉึก!
ลำแสงกระบี่ทั้งสามเล่มพุ่งไปยังทรวงอกของหม่าลี่อย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้าฟาด การโจมตีที่กะทันหันแบบนี้ทำให้หม่าลี่ไม่อาจหลบหลีกได้ทัน
แกร๊ง…!
แต่ทันใดนั้นการโจมตีของลำแสงกระบี่กลับกลายเป็ประกายไฟสะท้อนกลับออกมาแทน และเมื่อไปยังเสื้อคลุมของหม่าลี่ที่ถูกคมกระบี่ทะลวงจนขาดก็พบว่าภายในยังมีเกราะอ่อนสีดำซ่อนอยู่
สีหน้าของมู่เฟิงพลันเปลี่ยนไปเล็กน้อย คาดไม่ถึงว่าชายผู้นี้จะยังสวมชุดเกราะเอาไว้ภายใน แม้ว่าลำแสงกระบี่จะทะลุผ่านเกราะชั้นในได้ แต่มันก็ทำให้หม่าลี่ได้รับาเ็ที่ิัเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
“เ้าเด็กบัดซบ เ้ากล้าลอบโจมตีข้างั้นรึ!”
ใบหน้าของหม่าลี่เปลี่ยนเป็น่าเกลียด รังสีสังหารที่แผ่ออกมานั้นรุนแรงอย่างยิ่ง
“ฮึ่ม เ้าประเมินข้ามู่เฟิงต่ำเกินไปแล้ว”
แม้จะเห็นว่าการลอบโจมตีนั้นไม่ได้ผล แต่มู่เฟิงก็ไม่ได้ตื่นตระหนก
“เมื่อเป็เช่นนี้ ถ้างั้นเ้าก็จงตายเสีย เมื่อสังหารเ้าแล้วข้าก็จะหอบเอาทรัพย์สมบัติไปจากสถานที่เส็งเคร็งเช่นนี้”
หม่าลี่ยิ้มกว้าง เขานำดาบออกมาก่อนจะดีดฝ่าเท้าพุ่งทะยานร่างไปทางมู่เฟิง พร้อมกับกวาดดาบในมือออกไปอย่างดุดัน
พรึ่บ!
คมดาบสีเหลืองกวาดไปทางมู่เฟิงอย่างรวดเร็ว เด็กหนุ่มดีดฝีเท้าเพื่อหลบหลีกการโจมตีอย่างว่องไว ทำให้คมดาบฟาดลงไปบนพื้นเปล่า และทิ้งรอยคมดาบที่ยาวเกือบแปดเมตรเอาไว้แทน
ต่อจากนั้นหม่าลี่ก็ยกดาบขึ้นฟาดฟันไปทางมู่เฟิงอีกครั้งอย่างดุดัน แต่คราวนี้เด็กหนุ่มใช้สองมือยกดาบขึ้นต้านทานการโจมตีของอีกฝ่ายเอาไว้
แกร๊ง…!
เสียงการปะทะของโลหะดังขึ้นอย่างคมชัด มู่เฟิงถูกแรงโจมตีของฝ่ายตรงข้ามบีบให้ต้องก้าวถอยออกไปหลายก้าว และในระหว่างนั้นหม่าลี่ก็ฟาดฟันกระบี่ลงมาอย่างต่อเนื่อง ทำให้เกิดเสียงโลหะปะทะกันดังเสียดหูไม่หยุด
เนื่องจากวรยุทธ์ของอีกฝ่ายนั้นสูงกว่ามู่เฟิงมาก ดังนั้นเมื่อเขาะเิพลังโจมตีออกมาจึงบีบให้มู่เฟิงต้องล่าถอยออกไปอย่างต่อเนื่อง
มู่เฟิงยังคงล่าถอยอย่างต่อเนื่อง แต่ในระหว่างที่เขากำลังหลบหลีกคมดาบของอีกฝ่าย เด็กหนุ่มก็ตวัดนิ้วดรรชนีออกมาเพื่อโต้กลับ ลำแสงสีทองพุ่งทะลวงแหวกอากาศออกมาในทันที
ฉึก!
เนื่องจากเป็การโจมตีแบบไม่ทันตั้งตัว ทำให้ลำแสงสีทองนี้เจาะทะลวงไหล่ของหม่าลี่เข้าอย่างจัง และความทรงพลังของมันทำให้เจาะทะลุผ่านกระดูกไหล่ในทันที
หม่าลี่หวีดเสียงร้องออกมาอย่างเ็ป จากนั้นเขาก็รีบตบพลังฝ่ามือออกไปในทันที ปรากฏเป็ตราฝ่ามือสีเหลืองพุ่งโจมตีไปทางมู่เฟิงอย่างรวดเร็ว
มู่เฟิงยกดาบในมือขึ้นมาต้าน แต่พลังฝ่ามือนี้ทรงพลังมาก มันผลักร่างของเด็กหนุ่มให้ปลิวกระเด็นไปไกลเจ็ดถึงแปดเมตร ก่อนจะล้มโครมลงบนพื้นอย่างแรงและกระอักเืออกมาตำโต
“ไปตายเสีย”
หม่าลี่แผดเสียงคำรามออกมาอย่างเกรี้ยดกราด พร้อมกับฟันดาบไปทางมู่เฟิงอย่างหนักหน่วง
ในอีกด้านหนึ่ง ไป๋จื่อเยว่กำลังต่อสู้กับหัวหน้ารองของกลุ่มโจรอย่างดุเดือด
อาวุธของหัวหน้ารองผู้นี้คือขวานยาว โดยอีกฝ่ายกำลังกวัดแกล่งอาวุธในมือไปมาอย่างเชี่ยวชาญ และเมื่อยิ่งรวมเข้ากับวรยุทธ์ระดับจื่อฝู่ของเขาด้วยแล้ว อานุภาพความแข็งแกร่งของมันยิ่งน่าตื่นตะลึง
ไป๋จื่อเยว่วาดกระบี่เล่มยาวเอาไว้ในมือออกไปทันที เขาส่งเงามายาของปราณกระบี่ไปทางหัวหน้ารองผู้นั้นเพื่อสกัดกั้นขวานยาวเล่มนั้นเอาไว้
“ตัดทลายหินผา”
หัวหน้ารองแผดเสียงคำราม ขวานยาวของเขาสามารถทำลายปราณกระบี่ของไป๋จื่อเยว่ได้อย่างง่ายดาย จากนั้นเขาก็ไม่รอช้าที่จะเหวี่ยงขวานยาวให้โจมตีไปทางเด็กหนุ่มต่อในทันที
สีหน้าของไป๋จื่อเยว่ยังคงราบเฉยไร้ซึ่งการเปลี่ยนแปลง คราวนี้เขาได้กวัดแกว่งกระบี่ในมือเร็วขึ้น ปรากฏเป็ปราณกระบี่โอบล้อมรอบตัวเขา และมันกำลังเคลื่อนไหวด้วยความเร็วราวกับพายุคลั่ง กระทั่งบริเวณพื้นดินโดยรอบยังปรากฏร่องรอยของกระบี่จำนวนมาก
“เคล็ดกระบี่เงามายา!”
ฉับพลันนั้นไป๋จื่อเยว่ก็ทะลวงกระบี่ออกมา ปราณกระบี่สีครามหลายเล่มพุ่งทะยานไปยังขวานยาวในทันที
ปัง! ปัง!
เมื่อพลังปราณจากสองฝ่ายพุ่งเข้าปะทะกันก็เกิดการะเิขึ้นในทันที ปราณกระบี่สีครามกวาดทำลายขวานยาวลงอย่างรวดเร็ว จากนั้นคมกระบี่ก็พุ่งทะลุทรวงอกของหัวหน้ารองผู้นั้นในทันที
ทรวงอกของหัวหน้ารองถูกพลังะเิจนกลายเป็แผลโหว่ขนาดใหญ่ เขากระอักเืออกมาก่อนที่ร่างจะล้มลงไปบนพื้น เขาเบิกตากว้างจ้องมองไป๋จื่อเยว่ด้วยสายตาตื่นกลัวก่อนจะสิ้นชีพไป
ไป๋จื่อเยว่หอบหายใจอย่างรุนแรง เนื่องจากทักษะวิชามายาอย่างเคล็ดกระบี่เงามายานั้นสิ้นเปลืองพลังปราณค่อนข้างมาก แม้จะเป็เพียงหนึ่งกระบวนท่า แต่ก็ทำให้เขาต้องสูญเสียพลังปราณในร่างไปมากกว่าครึ่งหนึ่ง
เด็กหนุ่มเดินไปยังร่างไร้ิญญาของหัวหน้ารอง จากนั้นก็หันฝ่ามือเข้าหาร่างของอีกฝ่าย
“เคล็ดจิติญญากลืนเจ็ดดารา!"
พลังปราณภายในร่างไร้ิญญายังคงไม่ได้สลายหายไปไหน มันถูกแปรสภาพให้กลายเป็มวลคลื่นพลังสีขาวสองลูก และปรากฏขึ้นบนฝ่ามือของไป๋จื่อเยว่ จากนั้นเด็กหนุ่มก็ดูดซับพลังเ่าั้เข้าสู่ร่างกายในทันที
"ตายเสียเถอะ!”
กลับมาอีกทางด้านหนึ่ง หม่าลี่แผดเสียงคำรามและฟันดาบลงไปยังร่างของมู่เฟิง ทว่าเด็กหนุ่มยังคงกลิ้งหลบได้อย่างว่องไว คมดาบนี้จึงกรีดลงบนพื้นและเจาะลึกลงไปกว่าหนึ่งเมตร จากนั้นก็ะเิพลังออกมา
มู่เฟิงพลิกกายกลับขึ้นมาอย่างรวดเร็ว คาดไม่ถึงว่าภายในดวงตาของเขาจะมีประกายสายฟ้าอยู่ในนั้น คราวนี้เด็กหนุ่มได้เค้นพลังสายฟ้าทั้งสามสายให้ไหลเวียนไปทั่วร่าง และในวินาทีต่อมาเขาก็ะเิพลังสายฟ้าอันแข็งแกร่งออกมาทันที
“อัสนีบาตย่ำแปดทิศ!”
มู่เฟิงแผดเสียงคำรามดังก้องภายในใจ พลังสายฟ้าประทุขึ้นและโอบล้อมไปทั่วร่างของเขา ก่อนจะหลั่งไหลเข้าสู่เส้นลมปราณของเขาอย่างรวดเร็ว จากนั้นมู่เฟิงก็ย่างก้าวออกมาสามก้าว โดยทุกครั้งที่เขาก้าวเท้า พลังปราณภายในร่างของเขาที่อยู่ภายใต้การหนุนนำของพลังสายฟ้าก็เพิ่มพูนขึ้นเป็เท่าตัว
ทันทีที่ครบสามก้าว พลังภายในร่างของมู่เฟิงก็แข็งแกร่งขึ้นจากเดิมถึงสามเท่า
“นี่มันอะไรกัน เหตุใดพลังของเ้าเด็กนี่ถึงแข็งแกร่งกว่ามากขนาดนี้!”
สถานการณ์ในตอนนี้ทำให้สีหน้าของหม่าลี่เปลี่ยนไปในทันที
“เคล็ดดาบพยัคฆ์หาญ!”
“โฮก…!”
มู่เฟิงฟาดฟันดาบในมือของเขาออกไปพร้อมกับเสียงคำรามของพยัคฆ์ที่ดังสนั่น ฉับพลันนั้นดาบพยัคฆ์สีทองที่ถูกห่อหุ้มไว้ด้วยพลังสายฟ้าก็พุ่งทะยานโจมตีไปทางหม่าลี่ในทันที
“ข้าไม่เชื่อหรอกว่าเด็กที่มีวรยุทธ์เพียงระดับจื่อฝู่อย่างเ้าจะสามารถทำอะไรข้าได้!"
หม่าลี่ตะเบ็งเสียงออกมาอย่างแข็งกร้าว สีหน้าของเขาในตอนนี้เผยให้เห็นถึงความโเี้ เขาวาดคมดาบออกมาทันที ปลดปล่อยลำแสงดาบที่มีความยาวราวห้าถึงหกเมตรกวาดออกไปเบื้องหน้า
ปัง…!
พลังจากสองฝั่งพุ่งเข้าปะทะกันและเกิดการะเิพลังขึ้น ทำให้พลังสายฟ้าสาดซัดไปทั่วบริเวณโดยรอบ กระทั่งก้อนหินบนพื้นยังถูกคลื่นพลังบดขยี้จนแตกละเอียด จากการสะท้อนกลับนี้สามารถบ่งบอกได้ว่าอานุภาพพลังจากสองฝั่งนั้นทัดเทียมกัน
พรึ่บ!
แต่ทันใดนั้นเอง มู่เฟิงก็ได้ทะยานร่างผ่านคลื่นพลังที่สะท้อนกลับ ก่อนจะะเิพลังหมัดโจมตีหม่าลี่
“ะเิหมัดเก้าเพลิงสุริยา ไฟกัลป์!”
หมัดนี้ถูกห่อหุ้มไว้ด้วยเปลวเพลิงและสายฟ้า มันทะลวงแหวกผ่านอากาศและพุ่งโจมตีไปกระแทกทรวงอกของหม่าลี่อย่างรุนแรง
เปรี้ยง...!
หลังถูกหมัดนี้กระแทกเข้าที่ทรวงอกอย่างจัง เกราะชั้นในที่อยู่ตรงทรวงอกถูกทำลายลงในทันที เศษโลหะอ่อนจากตัวเกราะเจาะทะลุเข้าไปภายในร่าง แรงกระแทกจากหมัดนี้บดขยี้ทรวงอกของเข้าอย่างหนัก อวัยวะภายในได้รับาเ็สาหัส
ปัง...!
ร่างของหม่าลี่ปลิวกระเด็นออกไปไกลกว่าสิบเมตรและกลิ้งไปตามพื้นอีกหลายตลบ จากนั้นก็พ่นเืออกมาทันที ความกลัวฉายชัดในแววตาของเขา พลังสายฟ้าทำให้ร่างกายของเขาเป็อัมพาตไปชั่วขณะ
ฉึก!
มู่เฟิงทะยานร่างขึ้นและแทงคมดาบลงบนหน้าอกของหม่าลี่อย่างแรง ตรึงร่างของหม่าลี่เอาไว้บนพื้นของหุบเขาแห่งนี้
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้