แสงอาทิตย์ยามบ่ายสาดส่องเข้ามาในห้องพักขนาดกระทัดรัด แต่ รินดา ไม่ได้สนใจความอบอุ่นนั้นเลย สายตาของเธอจับจ้องอยู่ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ขนาดใหญ่ตรงหน้า ซึ่งแสดงกราฟเส้นชีพจรที่เต้นช้า ๆ และสัญญาณชีวิตที่คงที่เกินไป
“...เหมือนเดิม” รินดาพึมพำกับตัวเอง เธอถอดหูฟังออก และหันไปมองเตียงคนป่วยที่อยู่กลางห้อง ที่นั่นมี พิมพ์วาด หรือที่เธอเรียกสั้น ๆ ว่า 'พิมพ์' เพื่อนสนิทและคนรักเดียวของเธอ นอนหลับใหลอยู่ภายใต้เครื่องมือทางการแพทย์ที่ส่งเสียงเบา ๆ ตลอดเวลา
พิมพ์วาดประสบอุบัติเหตุร้ายแรงเมื่อหกเดือนก่อน และถูกวินิจฉัยให้อยู่ในภาวะ โคม่าถาวร การรักษาที่ใช้เทคโนโลยีสูงสุดเพื่อหวังให้สมองฟื้นตัวต้องใช้เงินจำนวนมหาศาล ซึ่งเกินกำลังของครอบครัวธรรมดา ๆ อย่างเธอ
“ฉันจะหาเงินมาให้ได้นะพิมพ์” รินดาเดินไปกุมมือพิมพ์วาดไว้ ความเย็นจากิัของอีกฝ่ายทำให้หัวใจเธอเจ็บแปลบ “ไม่ว่าวิธีการไหนก็ตาม”
เธอปล่อยมือพิมพ์วาดอย่างแ่เบา และหันกลับมาที่โต๊ะทำงาน ตรงหน้าคือ กล่องบรรจุภัณฑ์สีดำ ที่มีโลโก้สีทองหรูหราของบริษัทเกมั์ใหญ่ ‘แอลคาน่า’
นั่นคือเครื่องเล่น VR-Full Dive รุ่นใหม่ล่าสุดที่เพิ่งเปิดตัวพร้อมกับเกมโลกเสมือนจริงที่กำลังเป็ที่ฮือฮาที่สุดในโลกอย่าง 'เอเทอร์นัส' (Aeternus) นครแห่งนิรันดร์
รินดาไม่ได้เป็คนรักเกม แต่เธอรู้ว่า เอเทอร์นัส ไม่ใช่แค่เกมธรรมดา แต่เป็โลกเศรษฐกิจย่อยที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ 'เงินในเกม สามารถถอนออกมาเป็เงินจริงได้' และผู้เล่นที่เก่งที่สุดจะได้รับผลตอบแทนที่เหลือเชื่อ นั่นคือทางรอดเดียวที่เธอเห็น
รินดาเปิดกล่อง คว้าอุปกรณ์สวมศีรษะและชุดที่แนบไปกับตัวมาสวมใส่ การตัดสินใจครั้งนี้ไม่ได้มีทางเลือกอื่น แม้ว่าในใจจะยังรู้สึกว่าการทิ้งคนที่รักไว้เื้ัแล้วเข้าไป "เล่น" ในโลกเสมือนจริงเป็เื่ที่โหดร้ายก็ตาม
ก่อนจะกดปุ่มเริ่มเกม เธอหันกลับไปมองใบหน้าของพิมพ์วาดอีกครั้ง และกระซิบเบา ๆ :
“รอฉันหน่อยนะ...ฉันจะนำ ปีกแห่งผู้พิทักษ์ กลับมาให้เธอให้ได้”
[Log In... Welcome to Aeternus]
ภาพโลกจริงเลือนหายไป แสงสีขาวสว่างจ้าเข้าแทนที่ รินดา ได้ถือกำเนิดใหม่ในฐานะ 'ออโรร่า' ผู้อัญเชิญที่ไม่มีใครรู้จัก
แสงสว่างจ้าจางหายไป ออโรร่า ลืมตาขึ้นในโถงหินอ่อนขนาดใหญ่ของ 'เมืองเริ่มต้น' บรรยากาศรอบตัวเต็มไปด้วยผู้เล่นหลายร้อยคนที่แต่งกายด้วยชุดแฟนตาซีหลากหลายรูปแบบ แต่ส่วนใหญ่มีสีหน้าตื่นเต้นและคาดหวัง
เสียงระบบดังขึ้นในหูของออโรร่า: [คุณได้รับคลาสเริ่มต้น: 'ผู้ฝึกหัด']
เธอเดินตรงไปที่จุดลงทะเบียนอาชีพ เพื่อรับ 'คลาสหลัก' ที่จะกำหนดเส้นทางในเกมของเธอ ออโรร่า้าคลาสที่สามารถทำกำไรและก้าวหน้าได้อย่างรวดเร็ว
“ฉัน้าคลาสที่ทรงพลังที่สุด” ออโรร่าบอกกับ NPC ที่ทำหน้าที่บันทึกข้อมูลอย่างเรียบง่าย
NPC พยักหน้าและเริ่มประมวลผลข้อมูลของเธอ ทันใดนั้น จอ holographic ก็ปรากฏข้อความที่ไม่คาดคิด
[ข้อความพิเศษ: ตรวจพบคุณสมบัติพิเศษ 'จิติญญาบริสุทธิ์สูง' คุณได้รับอนุญาตให้เลือก 'คลาสลับ']
ออโรร่าเลื่อนดูรายชื่อคลาสลับอย่างรวดเร็ว ส่วนใหญ่เป็คลาสที่ดูน่าเกรงขามอย่าง 'นักรบแห่งรุ่งอรุณ' หรือ 'นักเวทแห่งหายนะ' แต่สายตาของเธอไปสะดุดกับชื่อหนึ่งที่ถูกวงเล็บไว้เป็สีทอง:
[คลาสลับระดับ SS: ผู้อัญเชิญศักดิ์สิทธิ์ (Divine Summoner) ]
เธอจำได้ว่าเคยอ่านบทวิเคราะห์ของคลาสนี้มาก่อน ซึ่งระบุว่าเป็คลาสที่แทบจะไม่มีใครเคยเจอ แต่เป็ที่รู้กันในหมู่ผู้เล่นระดับฮาร์ดคอร์ว่าเป็คลาสที่ 'อ่อนแอที่สุดในเกม' ใน่เริ่มต้น เพราะต้องใช้ทรัพยากรจำนวนมหาศาลในการอัญเชิญสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังได้จริง และส่วนใหญ่จะได้แค่ 'สัตว์ตัวเล็ก' เท่านั้น
แต่ฉันไม่ได้มีเวลามาสร้างฐานะแบบช้า ๆ รินดาคิด เธอ้า ทางลัด และคลาสที่ระบุว่า "ศักดิ์สิทธิ์" ก็อาจมีความหมายแฝงบางอย่างที่เธอ้า
“ฉันเลือก ผู้อัญเชิญศักดิ์สิทธิ์” เธอตัดสินใจอย่างรวดเร็ว
ทันทีที่ยืนยันการเลือก ออร่าสีม่วงจาง ๆ ก็ฉายรอบตัวเธอ ผู้เล่นรอบข้างเริ่มส่งเสียงซุบซิบและหัวเราะคิกคัก
“ดูนั่นสิ! มีคนโง่เลือก 'ผู้อัญเชิญ' อีกแล้วเหรอ?” เสียงผู้เล่นคนหนึ่งดังขึ้นด้วยความดูถูก
“โถ่ คลาสนั้นน่ะเหรอ? สู้ไปเป็ คนงานเหมือง ยังรวยกว่าเลย! เสียเวลาชีวิตจริง ๆ” อีกคนเสริม
ออโรร่าเพิกเฉยต่อเสียงวิจารณ์เ่าั้ เธอตระหนักดีว่าเธอเลือกเส้นทางที่ยากที่สุดแล้ว แต่สายตาของเธอเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น เธอต้องใช้คลาสนี้เพื่อบรรลุเป้าหมายเดียวของเธอ—เงิน และ พิมพ์วาด
เธอเดินออกจากโถงลงทะเบียน ตรงไปที่ศูนย์ฝึกเพื่อทำ เควสการอัญเชิญพื้นฐาน ทันที เธอต้องพิสูจน์ว่า ผู้อัญเชิญศักดิ์สิทธิ์ ไม่ใช่คลาสที่อ่อนแออย่างที่ทุกคนคิด!
ออโรร่า ยืนอยู่ใน 'ศูนย์ฝึกผู้อัญเชิญ' ซึ่งเป็ลานกว้างเงียบเหงาที่รายล้อมด้วยต้นไม้ใหญ่ เธอเป็ผู้เล่นคนเดียวในตอนนี้ ที่นี่ช่างแตกต่างจากโถงลงทะเบียนเมื่อครู่โดยสิ้นเชิง
ตามคู่มือพื้นฐาน การอัญเชิญเริ่มต้นต้องใช้ มานาพื้นฐาน และ วัตถุดิบ ที่หาได้ง่าย เธอหยิบ 'ใบโคลเวอร์สี่แฉก' ที่ระบบให้มาพร้อมคลาส แล้วเริ่มร่ายมนต์
“เหล่าผู้พิทักษ์แห่งธาตุ...ข้าขอเรียกพวกท่าน จงตอบรับคำขอของผู้อัญเชิญศักดิ์สิทธิ์!”
เธอหลับตาลงและทุ่มเทพลังทั้งหมดที่เธอมี...
พรึ่บ!
แสงสีเขียวอ่อนจาง ๆ ปรากฏขึ้นกลางวงเวทย์...
“ในที่สุดก็มา!” ออโรร่าเปิดตาอย่างตื่นเต้น
แต่สิ่งที่ปรากฏตรงหน้าไม่ใช่สัตว์อสูรที่น่าเกรงขาม ไม่ใช่นกั์ หรืออะไรที่ดูทรงพลังเลย แต่เป็... ภูติจิ๋ว ตัวเล็กเท่าฝ่ามือ กำลังลอยคว้างอยู่กลางอากาศ
[การแจ้งเตือน: 'ภูติจิ๋วแห่งพงไพร: ลิลลี่' ปรากฏตัว]
“ว้าย! ทำไมตัวเล็กจัง!” เสียงแหลมเล็กของภูติตัวนั้นร้องออกมาอย่างใเมื่อเห็นออโรร่า “พลังงานสูงส่งขนาดนี้... อัญเชิญฉันออกมาทำไม? นาย้าอะไรจากพลังฮีลระดับเบสิกของฉันเหรอ?”
ลิลลี่ มีเรือนผมสีเขียวอ่อน ดวงตากลมโตสุกใส สวมชุดที่ทำจากใบไม้สีเขียวดูน่ารักน่าชัง แต่เธอกำลังทำหน้าบึ้งตึงอย่างเห็นได้ชัด
“เธอคือสิ่งที่ฉันอัญเชิญได้เหรอ?” ออโรร่าถามอย่างผิดหวัง
“แน่นอน! ฉันคือ ลิลลี่ เป็ภูติสุดน่ารักที่ติดตัวนายไปทุกที่ถ้าทำสัญญา” ลิลลี่เท้าสะเอวทั้งที่ตัวลอยอยู่ “แต่ฉันบอกนายไว้ก่อนเลยนะ 'ผู้อัญเชิญศักดิ์สิทธิ์' ที่นายเลือกน่ะมันห่วยมาก! นายมีพลังในตัวระดับจักรพรรดิ แต่กลับเลือกคลาสนี้เพื่ออัญเชิญแค่ฉัน!”
ลิลลี่เริ่มบ่นยาวเหยียดถึงศักยภาพที่สูญเปล่าของออโรร่า และพลังอัญเชิญที่ควรจะเป็สัตว์เทพ แต่กลับกลายเป็แค่ภูติจิ๋ว ออโรร่าเงียบฟังด้วยความเหนื่อยหน่าย
“เอาล่ะ ลิลลี่” ออโรร่าตัดบท “ฉันไม่มีเวลาฟังคำบ่นของเธอ ฉัน้าความช่วยเหลือจากเธอ เธอจะอยู่กับฉันไหม? สัญญา!”
ออโรร่าเอ่ยคำว่า 'สัญญา' ด้วยน้ำเสียงหนักแน่นและแววตาที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่นเพื่อเป้าหมายบางอย่าง ทำให้ลิลลี่ที่กำลังโกรธต้องชะงัก เธอรับรู้ได้ถึง 'จิติญญาบริสุทธิ์' และ 'ความเ็ปลึก ๆ' ในตัวของออโรร่า
“...อืมมม” ลิลลี่พิจารณาชั่วครู่ และยิ้มเ้าเล่ห์ “ก็ได้! เพื่อดูว่าพลังระดับนี้จะสามารถทำอะไรได้บ้างเมื่อจับคู่กับภูติจิ๋วอย่างฉัน! สัญญา!”
[การแจ้งเตือน: สัญญาแห่งความผูกพันถูกสร้างขึ้นเรียบร้อยแล้ว 'ลิลลี่' จะเป็คู่หูที่แนบติดคุณตลอดเวลาที่เชื่อมต่อ]
ทันใดนั้น ลิลลี่ก็เปลี่ยนร่างเป็ ดวงไฟสีเขียว และพุ่งเข้าไปในร่างกายของออโรร่า ก่อนจะปรากฏออกมาอีกครั้งในรูปแบบภูติจิ๋วเหมือนเดิม แต่ตอนนี้เธอสามารถ ลอยอยู่ข้างใบหู ของออโรร่าได้ตลอดเวลา
“ฮึ่ม! ฉันจะคอยดูแลนายเองนะ ออโรร่า...แต่จำไว้ว่าฉันทำสัญญาเพราะฉันอยากรู้ว่า 'รักแท้' ของนายจะสามารถเอาชนะ 'ความภักดี' ของผู้อัญเชิญได้อย่างไร” ลิลลี่กระซิบอย่างเ้าเล่ห์ โดยที่ผู้เล่นคนอื่นจะไม่ได้ยินเสียงของเธอ
ออโรร่าขมวดคิ้วเล็กน้อยกับคำพูดสุดท้ายของลิลลี่ แต่เธอก็ยักไหล่ เธอคิดว่าภูติจิ๋วคงพูดจาเพ้อเจ้อตามสไตล์ภูติตัวเล็ก ๆ
“ดีมาก ลิลลี่ ถ้าอย่างนั้น...พาฉันไปหา บอสตัวแรก ที่จะทำให้ฉันได้เงินเยอะที่สุด!”
ออโรร่า (Aurora) เดินทางมาถึง 'ถ้ำหินเหล็ก' ซึ่งเป็แหล่งทำเงินของผู้เล่นเลเวลกลาง ๆ แต่ตอนนี้กลับถูกขัดขวางโดยบอสที่แข็งแกร่งเกินคาด—อสูรเพลิงพันมือ ลิลลี่ที่ลอยอยู่ข้างหูส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าวอย่างตื่นตระหนก
“โอ๊ย ออโรร่า! นายบ้าไปแล้วเหรอ? นี่มันบอสเลเวล 40! เราเลเวลแค่ 12 นะ! สัตว์อัญเชิญของฉันทำได้แค่เพิ่มค่าป้องกันให้ 5% เท่านั้นนะ!”
ออโรร่าไม่ตอบ เธอหลบก้อนลาวาที่พุ่งมาอย่างเฉียดฉิว สัตว์อัญเชิญที่เธอเคยเรียกออกมาได้เป็แค่ภูติจิ๋วและิญญาสุนัขตัวเล็ก ๆ ซึ่งไม่สามารถต้านทานความร้อนของอสูรได้เลย เธอเข้าใจแล้วว่าทำไมคลาส 'ผู้อัญเชิญศักดิ์สิทธิ์' ถึงถูกดูถูกนัก
ฉันจะแพ้ไม่ได้! ความคิดเดียวที่ผลักดันเธอคือภาพของ พิมพ์วาด ที่รอเธออยู่ข้างนอก
“ลิลลี่! บอกฉันทีว่าในคัมภีร์อัญเชิญศักดิ์สิทธิ์ มีอะไรที่สามารถรับมือกับ ไฟ ได้บ้าง!” ออโรร่าร้องขอขณะวิ่งหลบเปลวเพลิงอย่างทุลักทุเล
“มันมี... แต่มันต้องใช้พลังทั้งหมดของนายและ หินอัญเชิญระดับตำนาน ที่นายบังเอิญเก็บได้จากการสุ่มกาชาเมื่อเช้านี้ไง!” ลิลลี่ะโ “มันคือ หงส์เพลิง (Phoenix) ! อัญเชิญระดับสุดยอดที่ต้องมีพลังจิติญญาสูงเท่านั้นถึงจะเรียกออกมาได้!”
ออโรร่ากัดฟัน เธอไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว
เธอหยุดวิ่ง โยน 'หินเพลิงสีแดงฉาน' ลงบนพื้น และเริ่มร่ายมนต์บทที่ยาวที่สุดเท่าที่เธอเคยเห็น ร่างกายของเธอเปล่งแสงสีทองจาง ๆ ที่มาจากจิติญญาบริสุทธิ์ของเธอเอง
“ด้วยสัญญาแห่งผู้อัญเชิญศักดิ์สิทธิ์... ข้าขอเรียกสหายแห่งเปลวเพลิง ผู้ทรงพลังและความงาม! จงตอบรับเสียงเรียกของข้า... เฟียรา!”
เปลวเพลิงจากอสูรเพลิงที่กำลังพุ่งเข้าโจมตีกลับถูกดูดเข้าไปในวงเวทย์ขนาดมหึมาที่ออโรร่าสร้างขึ้น แสงสีแดงทองะเิออกมาอย่างรุนแรงจนบอสเพลิงต้องถอยหลังด้วยความหวาดกลัว
และแล้ว... หงส์เพลิง ก็ปรากฏตัว
ในร่างมนุษย์ เฟียรา เป็หญิงสาวที่สวยสง่า เส้นผมสีแดงเพลิงสยายไปตามแรงะเิของมานา ดวงตาสีอำพันที่เต็มไปด้วยความเย้ายวนมองตรงมาที่ออโรร่า ชุดของเธอเป็ชุดรัดรูปสีแดงเพลิงที่เผยให้เห็นร่องรอยของปีกที่ไหล่
เฟียราใช้สายตาสำรวจออโรร่าอย่างชื่นชม ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างมั่นใจ
“ผู้มีจิติญญาบริสุทธิ์สูงส่ง... ข้าคือ เฟียรา เ้าคือผู้ที่เรียกข้าออกมาจากห้วงนิทราของเทพงั้นหรือ?” เฟียราหัวเราะเยาะเบา ๆ ก่อนจะหันไปทางอสูรเพลิงพันมือ “เ้ากล้าดียังไงถึงทำให้นายหญิงของข้าสกปรกด้วยเขม่าไฟ?”
เฟียราไม่ได้รอคำตอบ เธอเพียงแค่สะบัดมือ หงส์ไฟขนาดมหึมา ก็พุ่งเข้าใส่บอสอย่างรวดเร็ว เสียงคำรามของบอสถูกแทนที่ด้วยเสียงกรีดร้อง ไฟของหงส์เพลิงเหนือกว่าไฟของอสูรทุกประการ การต่อสู้จบลงในชั่วพริบตา
[การแจ้งเตือน: 'อสูรเพลิงพันมือ' ถูกกำจัด! ได้รับ EXP มหาศาล และ 'หัวใจแห่งเพลิง' (วัตถุดิบระดับหายาก) ]
เฟียราเดินเข้ามาหาออโรร่าในร่างมนุษย์ เธอคุกเข่าลงข้างหนึ่ง และยื่นมือที่สวมถุงมือหนังสีดำมาให้
“ข้าจะภักดีต่อเ้าตราบเท่าที่ไฟในตัวข้ายังคงลุกโชน ออโรร่า...แต่ข้าจะยอมเป็ทาสรับใช้ให้แก่เ้าคนเดียวเท่านั้น” ดวงตาของเธอมองลึกเข้าไปในดวงตาของออโรร่าด้วยความหลงใหลอย่างเปิดเผย “จงทำ สัญญาร่วม กับข้าซะ นายหญิง”
ออโรร่าไม่มีทางปฏิเสธได้ เธอััถึง อำนาจ และ เสน่หา ที่รุนแรงจากเฟียรา แต่เธอก็รู้ว่าพลังนี้เป็สิ่งที่เธอ้าอย่างยิ่ง
“ข้าตกลง เฟียรา” ออโรร่าตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
ทันใดนั้น สัญลักษณ์รูปหงส์ไฟ ก็ปรากฏขึ้นบนข้อมือของออโรร่า และอีกสัญลักษณ์ปรากฏที่ข้อมือของเฟียรา มันคือ ตราประทับแห่งสัญญา ที่ไม่มีวันแตกหัก
“เยี่ยม!” เฟียรายิ้มกว้าง ก่อนจะดึงออโรร่าเข้ามาใกล้ “ตอนนี้เราผูกพันกันแล้ว...ไม่ว่าในเกม หรือในห้วงลึกของจิติญญา...”
ออโรร่า กำลังวางแผนทำเควสต่อเนื่องกับ เฟียรา และ ลิลลี่ เพื่อหาเงินก้อนโต แต่เสียงแจ้งเตือนจากระบบเพื่อนกลับดังขึ้นมาขัดจังหวะ
[ลูน่า ส่งข้อความ: 'ออโรร่า! ช่วยด้วย! ฉันติดอยู่ในถ้ำใต้น้ำแห่งความมืดมิด ได้โปรด...']
ลูน่า คือชื่อในเกมของ พิมพ์วาด ผู้หญิงที่รินดารักที่สุด พิมพ์วาดเพิ่งเริ่มเล่นเกมได้ไม่นาน และรินดา (ออโรร่า) มักจะคอยดูแลอยู่ห่าง ๆ เสมอ
"ถ้ำใต้น้ำแห่งความมืดมิด? มันคือดันเจี้ยนระดับสูงนะ!" ลิลลี่ร้องเสียงแหลม "นายไปสนใจยัยมนุษย์คนนั้นทำไม! ปล่อยให้เธอออกจากเกมไปเองสิ!"
เฟียราที่ยืนอยู่ข้าง ๆ หรี่ตามองออโรร่าด้วยความไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด "นายหญิง... เรากำลังจะออกล่าบอสที่ให้เงินดีที่สุด ทำไมต้องเสียเวลาไปช่วย 'มนุษย์ธรรมดา' คนนั้นด้วย? ข้าสามารถทำให้เ้าได้เงินมากกว่านั้นสิบเท่า"
ออโรร่าหันไปมองเฟียราอย่างจริงจัง "เธอคือ ลูน่า เพื่อนที่สำคัญที่สุดของฉัน และตอนนี้ฉันต้องไปช่วยเธอ" น้ำเสียงของเธอหนักแน่น ไม่เปิดโอกาสให้โต้แย้ง
เฟียราจ้องออโรร่าอย่างไม่ยอมแพ้ ดวงตาสีอำพันเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน ทั้งความภักดีและความรู้สึกถูกทรยศ "ข้าไม่สนว่าเธอจะเป็ใคร ข้าคือผู้ที่ถูกอัญเชิญด้วยพลังทั้งหมดของท่าน ข้าควรเป็คนที่ท่านให้ความสำคัญเป็อันดับแรก"
"เธอเข้าใจผิด เฟียรา" ออโรร่าตอบเรียบ ๆ "ในโลกนี้ เธอคือพลังและโล่กำบังของฉัน แต่ในชีวิตจริง... ลูน่า คือแรงจูงใจของฉัน และเป็ทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันกำลังต่อสู้เพื่อมัน"
เฟียราเงียบไปครู่หนึ่ง ใบหน้าสวยงามฉายแววเ็ป แต่สุดท้ายก็พยักหน้าอย่างไม่เต็มใจ "ก็ได้... ข้าจะไป แต่ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับท่าน ข้าจะเผาทำลายที่นั่นทั้งดันเจี้ยน รวมถึงยัยนั่นด้วย"
ฉากในดันเจี้ยน: การปลอบประโลม
เมื่อไปถึงดันเจี้ยน ถ้ำใต้น้ำแห่งความมืดมิด เฟียราและออโรร่าก็ปราบมอนสเตอร์ใต้น้ำอย่างรวดเร็วด้วยเปลวเพลิงที่รุนแรงของหงส์เพลิง
ออโรร่าพบ ลูน่า (พิมพ์วาด) นั่งตัวสั่นอยู่ข้างโขดหิน ลูน่าไม่ถนัดดันเจี้ยนแนวนี้เลย และตอนนี้เธอกำลังกลัว
“ออโรร่า!” ลูน่าลุกขึ้นกอดออโรร่าแน่นด้วยความโล่งใจ การกอดนั้นเต็มไปด้วยความรักและความไว้วางใจที่ชัดเจน
"ไม่เป็ไรนะ ลูน่า ฉันมาถึงแล้ว" ออโรร่าลูบผมลูน่าอย่างอ่อนโยน เธอเพิ่งตระหนักว่าร่างกายในเกม VR สามารถััได้ถึงความรู้สึกที่ใกล้เคียงความจริงมากแค่ไหน
ขณะที่ทั้งสองกำลังปลอบโยมกัน เฟียราที่อยู่ในร่างมนุษย์ยืนกอดอกอยู่ข้างหลัง เธอมองดูภาพนั้นด้วย ความรู้สึกหึงหวง ที่รุนแรงที่สุดเท่าที่เธอเคยรู้สึกมา เธอคือสัตว์เทพเพลิง แต่กลับแพ้ให้กับความอบอุ่นแบบมนุษย์นี้
"นายหญิง" เฟียราเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เย็นเฉียบ "ปล่อยเธอได้แล้ว นางไม่เป็อะไรแล้ว หน้าที่ของข้าคือการปกป้องท่าน ไม่ใช่ผู้หญิงคนนี้"
ลูน่าผละออกจากออโรร่าและมองเฟียราอย่างหวาดระแวง เฟียราสวยงามเกินไป และมีออร่าที่น่ากลัว
ออโรร่าใช้มือข้างหนึ่งจับมือลูน่าไว้แน่น และอีกมือหนึ่งััที่ไหล่ของเฟียราเพื่อเป็การปราม "เฟียรา เธอคือเพื่อนของฉัน และเธอปลอดภัยเพราะเธอช่วยฉันทำเงินได้ ถ้าเธอปลอดภัย... ฉันถึงจะแข็งแกร่งขึ้น"
เฟียรามองมือของออโรร่าที่ััเธอ และยอมถอยห่างอย่างไม่เต็มใจ แต่ในใจของเธอ... ความรู้สึกรักที่เป็เ้าของ ได้ถูกจุดประกายขึ้นแล้ว เธอกำลังสงสัยว่า มนุษย์คนนี้ มีอะไรดีกว่าสัตว์เทพอย่างเธอ ถึงได้หัวใจของผู้อัญเชิญที่สูงส่งได้
