แม้ย่างก้าวไร้เงาจะใช้ได้เพียงชั่วคราวแต่ก็เพียงพอสำหรับเย่เฟิง เขาพุ่งตัวไปกว่ายี่สิบเมตรและหยุดตรงหน้าชายหน้าบาก ขณะฝ่ายตรงข้ามจะเหนี่ยวไกปืน ชายหนุ่มปล่อยหมัดใส่มือข้างที่ถือปืนจนมันหลุดจากมืออีกฝ่าย จากนั้นใช้อีกมือตบหน้าอกผู้หญิงข้างๆ แล้วควบแน่นพลังชี่เข้าไปในแหวนกระบี่ัโบราณ
วูบ!
ประกายแสงสีแดงพุ่งออกมา ควบแน่นเป็กระบี่แทงทะลุหัวใจหญิงสาวในจังหวะเดียว
ดวงตาของเธอเบิกกว้างอย่างตกตะลึง ั้แ่เธอติดตามชายหน้าบาก เคยเห็นคนตายมากมายและลงมือฆ่าคนมานับไม่ถ้วนเช่นกัน แต่ไม่เคยคิดมาก่อนว่าวันตายของเธอจะมาถึงเร็วขนาดนี้ เมื่อหญิงสาวที่น่าหลงใหลล้มลงอย่างอ่อนแรง แหวนกระบี่ัโบราณก็กลับคืนสู่สภาพเดิมทันที ขณะที่อีกมือของเย่เฟิงยังคว้าคอชายหน้าบากแน่น แม้ว่าชายหน้าบากจะยืนอยู่ข้างๆ เย่เฟิง แต่ก็ไม่เห็นเลยว่าชายหนุ่มสังหารหญิงสาวคนนี้ได้อย่างไร!
แผลเป็ของชายหน้าบากอยู่ระหว่างหูและขอบขากรรไกรล่าง รอยมีดอันทรงเกียรติจากตาขวาไปมุมปากซ้าย ทำให้เขาดูดุร้ายดุจนักรบที่แข็งแกร่ง คนแบบนี้ถ้าไม่ฆ่าคนขู่ให้เห็นต่อหน้าก็คงไม่ยอมจำนน
“กินนี่ซะ” เย่เฟิงหยิบเม็ดยาสีดำที่ทำจากหญ้าจินเย่ยัดใส่ปากของชายหน้าบากโดยไม่ทันตั้งตัว จากนั้นตบหลังเขาสองครั้ง ทำให้กลืนยาลงไปอย่างง่ายดาย
“แกเป็ใคร แกเอาอะไรให้ฉันกิน!” ชายหน้าบากกัดฟันถาม
“หึ เดี๋ยวแกก็รู้แล้ว” เย่เฟิงยิ้มก่อนปล่อยมือจากคอของอีกฝ่าย เขามองรอยเืบนหน้าอกของหญิงสาว แต่มันกลับไม่ใช่สิ่งที่เขาสนใจ ชายหนุ่มสนใจปืนพกที่หล่นอยู่อีกด้านหนึ่ง ถ้าเมื่อครู่เขาช้ากว่านี้อาจจะตายก็ได้ โชคดีที่อีกฝ่ายมัวแต่ตกตะลึงกับทักษะย่างก้าวไร้เงาที่เขาใช้
เวลานี้เย่เฟิงใช้พลังชี่ในตัวไปจนเกือบหมดแล้ว ชายหน้าบากไม่เพียงถูกบีบข้อมือจนหัก ยาในท้องก็เริ่มออกฤทธิ์ มันทำให้เขาเ็ปทั้งตัวจนไม่มีแรงขัดขืน
เย่เฟิงไม่สนใจอาการของคนตรงหน้า ชายหนุ่มเดินไปเก็บปืนพกที่อยู่บนพื้นก่อนควงเล่น อยู่ๆ เขาก็หันปากกระบอกปืนไปทางประตู “เข้ามา แล้วปิดประตูด้วย”
ชายโพกผ้าดำเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก็ถึงกับตะลึง มันเป็ไปได้อย่างไร ยังไม่ถึงสองวินาทีหัวหน้าของเขาก็ถูกจัดการแล้ว? ภาพติดตาเมื่อครู่คืออะไร? ซ้ำยังหลบะุได้อีก? เขาสงสัยและไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เห็น เวลานี้ปากกระบอกปืนในมือเย่เฟิงเล็งมาทางเขา ชายโพกผ้าดำเห็นสาวสวยนอนจมกองเื ไม่ต้องสงสัยแม้แต่น้อยว่าหากตนวิ่งหนีไปตอนนี้ เย่เฟิงต้องลั่นไกโดยไม่ลังเลแน่ ได้แต่ต้องยอมจำนน สุดท้ายชายโพกผ้าดำก็ก้าวเข้ามาในห้องและปิดประตูช้าๆ
เย่เฟิงเห็นอีกฝ่ายแสดงท่าทางอยากออกไปข้างนอกก็หรี่ตาลงพร้อมพูดว่า “พอเถอะ แกอย่าเล่นตุกติกเลย ไม่งั้นพวกแกได้ตายหมดแน่”
ปืนในมือทำให้เย่เฟิงอุ่นใจไม่เบา เขาหันมองชายหน้าบากก่อนพบว่าอีกฝ่ายขดตัวเหมือนลูกบอลและตัวสั่นอย่างทรมาน แต่ไม่ส่งเสียงร้องแม้แต่น้อย ชัดเจนว่าจิตใจของเขาเข้มแข็งอย่างยิ่ง
“เอาล่ะ ลุกขึ้นได้เเล้ว” เย่เฟิงก้าวไปเตะใส่ชายหน้าบากลวกๆ ลูกเตะนี้บรรจุด้วยพลังชี่ เมื่อมันเข้าสู่ร่างของชายหน้าบากแล้วจะระงับผลของยาพิษไว้ชั่วคราว
“หลังจากนี้ แกต้องมาพบฉันทุกสัปดาห์ ไม่อย่างนั้นยาพิษจะกระจายทั่วร่าง เเกจะอยู่ได้นานที่สุดหนึ่งชั่วโมง ถ้าหากไม่มาแกก็จะตาย ข้าชื่อเย่เฟิง เป็หัวหน้าของเเกนับจากนี้ แน่นอนว่าเป็หัวหน้าอยู่เื้ั”
คำพูดของเย่เฟิงทำให้ชายหน้าบากหนาวสั่นไปทั้งตัว และแทบจะลุกไม่ขึ้นหากไม่ใช้โต๊ะช่วยพยุง เขากัดฟันขณะเงยหน้ามองเย่เฟิง “ช่างกล้ามาก อาเฉียง มานี่”
เมื่อได้ยินดังนั้น ชายโพกผ้าดำหันมองเย่เฟิง เห็นชายหนุ่มพยักหน้าขณะควงปืนในมือเล่นอย่างสงบ อาเฉียงเดินไปหาหัวหน้า ชายหน้าบากหยิบมีดปอกผลไม้บนโต๊ะแทงหน้าอกของเขาอย่างรวดเร็ว
ฉึก!
สายตาของอาเฉียงเบิกกว้างอย่างไม่อยากจะเชื่อ ชายหน้าบากปิดปากของเขาไว้พร้อมแทงซ้ำอีกสองสามครั้งจนเืไหลทะลัก ไม่นานอาเฉียงก็ล้มลงนอนกับพื้น
“เรียบร้อย” ชายหน้าบากทิ้งมีดเปื้อนเืแล้วหยิบผ้ามาเช็ดมือ จากนั้นเงยหน้ามองเย่เฟิง
“ลงมือได้ยอดเยี่ยม” เย่เฟิงพยักหน้ายิ้ม
เย่เฟิงเข้าใจการกระทำของชายหน้าบากดี เขารู้ว่าชื่อเสียงมีผลต่อการควบคุมสมาชิกในแก๊งมาก อาเฉียงเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาต้องถูกกำจัด แน่นอนว่าสำหรับชายหน้าบาก ชีวิตของเขาสำคัญกว่าสิ่งใด และเขาก็มั่นใจว่ายาพิษที่อยู่ในร่างตอนนี้ไม่ใช่ของปลอม เมื่อได้ยินเย่เฟิงบอกว่าจะเป็หัวหน้าอยู่เื้ั เขาก็เข้าใจทุกอย่าง
“หลังจากนี้ หาก้าสิ่งใดก็สั่งมาได้เลยครับ” ชายหน้าบากพูดเสียงทุ้ม
“ฉันรู้ว่าแกไม่พอใจที่เป็แบบนี้ จะลองไปตรวจที่โรงพยาบาลก็ได้” เย่เฟิงหันกลับมาพูดด้วยรอยยิ้ม “แต่อย่าหาว่าฉันไม่เตือน หากแกใช้ยาแก้พิษสุ่มสี่สุ่มห้า ผลสุดท้ายอาจเลวร้ายจนฉันเองก็อาจช่วยไม่ได้”
“พี่เย่โปรดวางใจ” ชายหน้าบากแสดงความเคารพพร้อมกล่าว “พี่เย่เรียกผมว่าหน้าบากได้ ผมรู้ว่าคุณไม่ใช่คนธรรมดา ก่อนหน้านี้คุณใช้ทักษะการหลบหลีกรวมทั้ง...” เขามองร่างสาวสวยที่นอนจมกองเือยู่บนพื้น
ทุกคนย่อมหวาดกลัวสิ่งที่ตนเองไม่รู้ ทักษะที่เย่เฟิงใช้หลบะุและฆ่าผู้หญิงคนนี้ ทำให้ชายหน้าบากหวาดกลัวอย่างยิ่ง หากชายหนุ่ม้าฆ่าเขา เขาก็คงกลายเป็ศพแบบเดียวกับสาวสวยคนนั้น
“คุณคือผู้ฝึกวรยุทธ์งั้นหรือ?” ชายหน้าบากถามด้วยความลังเล
“เื่ที่ไม่ควรถามก็ไม่ควรถาม” เย่เฟิงตะคอก “เอาล่ะ ฉันจะไม่ทำให้แกลำบากไปมากกว่านี้แล้วกัน หลังจากนี้ฉันสั่งให้ทำอะไร แกทำให้ดีก็พอ อย่างอื่นฉันไม่สนใจ แกก็ยังเป็หัวหน้าใหญ่ของแก๊งเหมือนเดิม”
“ทราบแล้วครับ” ชายหน้าบากรับคำ
“ส่วนพวกคนที่อยู่ข้างนอก ให้แกจัดการแล้วกัน” เย่เฟิงเก็บปืนพกในกระเป๋าแล้วเดินไปที่ประตู ก่อนหน้านี้ท่าทางของอาเฉียงทำให้เย่เฟิงรู้ว่าตอนนี้มีคนมากมายอยู่ข้างนอก และส่วนใหญ่ล้วนได้ยินเสียงปืนอย่างชัดเจน
“ไม่ต้องห่วงครับท่าน” ชายหน้าบากพยักหน้าหลายครั้งแล้วะโ “พวกแกทั้งหมดที่อยู่ข้างนอก เข้ามาลากศพสองคนนี้ไปจัดการที!”
ปัง!
เสียงเปิดประตูดังจากข้างนอก เหล่าสมาชิกระดับสูงของแก๊งรีบวิ่งเข้ามา ไม่นานพวกเขาก็ต้องตะลึงกับสิ่งที่เห็น เพราะมันไม่เหมือนกับที่พวกเขาคิด
“พวกแกมองอะไรกัน? ยังไม่รีบจัดการศพของคนทรยศสองคนนี่อีก! นี่คือลูกพี่ลูกน้องของฉัน เขาช่วยชีวิตฉันไว้ หลังจากนี้ถ้าพวกแกพบเขาก็เหมือนกับพบฉัน เข้าใจไหม?” ชายหน้าบากส่งสายตาเกรี้ยวกราดไปทางลูกน้องขณะแนะนำเย่เฟิง เื่นี้ทำให้พวกเขาถึงกับไม่กล้าขยับ
“งั้นผมขอตัวก่อน” เย่เฟิงไม่อยากยุ่งกับเื่ของที่นี่ เขากล่าวลาชายหน้าบากเล็กน้อยแล้วเดินออกจากห้อง เมื่อสมาชิกของแก๊งรับรู้แล้วว่าเย่เฟิงคือลูกพี่ลูกน้องของหัวหน้า ก็แสดงความเคารพขณะชายหนุ่มเดินออกจากห้อง
ชายหน้าบากอยากไปส่งเย่เฟิงเป็การส่วนตัว แต่สถานการณ์ตอนนี้ยังไม่เหมาะสม เขาจำเป็ต้องจัดการศพสองคนนี้ก่อน
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้