ถังเหล่ยยังคงลอยค้างอยู่กลางอากาศ เดิมทีสิ่งที่เขารออยู่ ควรเป็การโจมตีไม่ขาดสายจากเฮยเซียจื่อ แต่ใครจะรู้ว่าสถานการณ์เกิดการเปลี่ยนแปลงกะทันหัน
“ิญญายุทธ์ระดับนภา!”
เมื่อถังเหล่ยััพลังที่กระจายออกมาจากิญญายุทธ์ของหลินเนี่ยน ก็รับรู้ถึงระดับิญญายุทธ์ได้ทันที
แม้ถังเหล่ยจะคาดการณ์ไว้นานแล้ว แต่เมื่อเห็นกับตาจริงๆ ก็ยังทำให้ใไม่น้อย แค่เพียงดูดซับของเหลวเลี้ยงิญญาอายุหนึ่งปี ิญญายุทธ์ของนางก็ทะลวงระดับนภาแล้ว พร์และโชคของสาวน้อยผู้นี้ดีมากจริงๆ
ิญญายุทธ์ระดับนภาคือเส้นแบ่ง ผู้ฝึกตนที่ิญญายุทธ์ไปถึงระดับนภาได้ พลังแฝงในอนาคตล้วนสูงมากตาม ขอเพียงไม่ตายไประหว่างทาง อย่างน้อยก็ต้องกลายเป็ยอดฝีมือระดับปรมาจารย์ยุทธ์แน่
และจักรวรรดิเทียนอวี่ยังให้ความสำคัญกับผู้ฝึกตนที่มีิญญายุทธ์ระดับนภามากเสียด้วย หากเอาระดับิญญายุทธ์ของหลินเนี่ยนไปรายงานที่จักรวรรดิตอนนี้ นางอาจได้รับทรัพยากรที่ดีที่สุดในจักรวรรดิ และจักรวรรดิก็จะพยายามคุ้มครองความปลอดภัยของหลินเนี่ยนไปด้วย
แต่ทุกสิ่งล้วนมีข้อแลกเปลี่ยน เมื่อหลินเนี่ยนเติบโตไปถึงระดับหนึ่งแล้ว นางก็ต้องออกแรงเพื่อจักรวรรดิ
ระดับความล้ำค่าของของเหลวเลี้ยงิญญาคงไม่ต้องพูดถึง ทว่าการที่ิญญายุทธ์จะทะลวงระดับนภาได้ก็ต้องพึ่งโชควาสนาครั้งใหญ่ ขนาดถังเหล่ยยังเคยเสียแรงไปมาก เพื่อแค่ทะลวงระดับิญญายุทธ์เพลิงโอสถขั้นปฐี
แต่หลินเนี่ยนกลับทะลวงระดับิญญายุทธ์ระดับนภาได้ในขณะที่เป็แค่ผู้ทรงยุทธ์ แสดงว่านางมีรากฐานที่ดีมาก แต่นี่ยิ่งทำให้ถังเหล่ยสงสัยว่าหลินเนี่ยนมีความเกี่ยวข้องกับตระกูลหลินแห่งโลกตงฮวงมากขึ้นไปอีก
ถังเหล่ยหยุดร่างกายตัวเอง และะโไปด้านข้าง
เฮยเซียจื่อจะมัวแต่สนใจเื่จัดการถังเหล่ยไม่ได้ เขาััได้ถึงภัยคุกคามจากร่างของหลินเนี่ยน นี่คือภัยคุกคามถึงชีวิต
หลังจากิญญายุทธ์ของหลินเนี่ยนทะลวงระดับนภาแล้ว นางก็มีพลังพอจะสังหารเขา!
โดยเฉพาะพลังเยือกแข็งจากิญญายุทธ์ของหลินเนี่ยนที่มีพลังสะกดพิษของเฮยเซียจื่อ ยามนี้เฮยเซียจื่ออยู่ในพายุน้ำแข็ง ทั้งร่างเขาล้วนถูกแช่แข็ง
“ไปตายซะ!”
เมื่อิญญายุทธ์ตื่นขึ้นมาพร้อมกับพลังที่มากกว่าก่อน ความมั่นใจของหลินเนี่ยนก็กลับมาอีกครั้ง ภายใต้คำสั่งเดียว วิหคสีฟ้าก็บินไปทางเฮยเซียจื่อ ปีกที่คมราวกับใบมีดขนาดใหญ่นั้น ตัดครึ่งต้นไม้ทั้งสองฝั่งทุกครั้งที่มันบินผ่าน
“แย่แล้ว!”
เฮยเซียจื่อเริ่มอยากถอย ความต่างของพลังระหว่างเขากับหลินเนี่ยนไม่มากก็จริง แต่ิญญายุทธ์ของอีกฝ่ายมีสติปัญญา
ถ้าต่อสู้กันปกติ เฮยเซียจื่ออาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลินเนี่ยน
สาเหตุที่เฮยเซียจื่อไล่ตามมาเป็เพราะิญญายุทธ์ของหลินเนี่ยนาเ็สาหัส เพียงจัดการถังเหล่ยคนเดียว เขายังพอมั่นใจ
แต่สถานการณ์ตอนนี้เปลี่ยนไปแล้ว ในเมื่อต้องเผชิญหน้ากับผู้ที่มีิญญายุทธ์ระดับนภาที่เกิดสติปัญญา เฮยเซียจื่อก็หมดใจจะสู้
แมงป่องั์สะบัดเศษน้ำแข็งบนร่างของตัวเองให้แตกออก จากนั้นเฮยเซียจื่อก็เรียกิญญายุทธ์กลับร่าง เขาใช้ปราณสีดำปกคลุมร่างกายของตัวเอง เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ร่างกายได้รับผลกระทบจากไอเย็นรอบด้าน
ขณะที่เฮยเซียจื่อกำลังคิดจะหนี วิหคั์สีฟ้าก็พุ่งลงมาจากท้องฟ้า
เฮยเซียจื่อไม่กล้ารับมือตรงๆ เขาจึงรีบเคลื่อนไหวและหลบซ่อนตัวระหว่างต้นไม้
วิหคั์สีฟ้าสะบัดปีก ขนนกสีฟ้าราวกับแท่งน้ำแข็งพุ่งลงไปด้านล่าง
ต้นไม้ถูกแทงทะลุเป็รูไปหมด เฮยเซียจื่อพลางหลบแท่งน้ำแข็ง พลางหลบกิ่งไม้ที่ตกลงมา
หลังจากการโจมตีอย่างต่อเนื่องนั้น ร่างของเฮยเซียจื่อก็ปรากฏรูเืหลายรู เืต่างไหลรินเปื้อนน้ำแข็งราวดอกไม้น้ำแข็งสีแดงสด
หลินเนี่ยนชักกระบี่น้ำแข็งขึ้น และเริ่มโจมตีจากบนพื้น
รอบด้านล้วนกลายเป็น้ำแข็ง พลังต่อสู้ของหลินเนี่ยนเพิ่มขึ้นจากปกติถึงสามส่วน แล้วเฮยเซียจื่อจะสู้ของหลินเนี่ยนได้เยี่ยงไร หลินเนี่ยนแทงกระบี่ไปที่อกเฮยเซียจื่อสองครั้ง เืพลันสาดกระจายลงพื้น
เฮยเซียจื่อฝืนกินยาพิษเข้าไปเม็ดหนึ่ง เขาจึงสะกดอาการาเ็ในร่างได้
เพียงแต่การโจมตีของหลินเนี่ยนดูจะดุร้ายยิ่งขึ้น สาวน้อย้าปลดปล่อยความอัดอั้นในใจ
เฮยเซียจื่อกัดฟัน ในมือปรากฏลูกกลมสีดำออกมาลูกหนึ่ง แล้วเขาก็โยนไปทางหลินเนี่ยน
หลินเนี่ยนไม่กล้าประมาท นางโบกสะบัดกระบี่เหมันต์ในมือ พลังเยือกแข็งหนาแน่นปกคลุมลูกบอลเอาไว้ ก่อนที่มันจะะเิปราณสีดำเข้มข้นกระจายออกมา
เพียงไม่นานปราณสีดำเ่าั้ก็ถูกน้ำแข็งปกคลุมหมดจนหมด แต่ปราณสีดำเหล่านี้กับปราณสีดำบนร่างของเฮยเซียจื่อกลับต่างกัน พิษจากปราณสีดำเหล่านี้รุนแรงอย่างเห็นได้ชัด แม้แต่พลังเยือกแข็งที่หลินเนี่ยนใช้ก็ถูกกัดกร่อน
แม้น้ำแข็งจะกักขังปราณเ่าั้ไว้ได้ แต่ปราณสีดำยังคงแผ่ขยาย ลวดลายสีดำของมันกำลังขยายใหญ่อย่างต่อเนื่อง จนดูน่ากลัวยิ่งนัก
“แย่แล้ว ข้าสะกดไว้ไม่อยู่!”
หลินเนี่ยนที่ใรีบถอยหลัง
ปัง!
ในขณะที่ลวดลายสีดำกระจายอยู่ในน้ำแข็งอยู่ชั่วครู่ มันก็ะเิออกมา ปราณสีดำแพร่กระจายไปในอากาศอีกครั้ง เพียงแต่ครั้งนี้เบาบางลงมาก
ลูกกลมสีดำลูกนี้คือสิ่งที่เฮยฉานฉู่มอบให้เฮยเซียจื่อใช้เอาตัวรอด ปราณดำในนั้นคือพิษที่เฮยฉานฉู่สร้างขึ้นเอง พลังของหลินเนี่ยนจึงยังไม่พอที่จะสะกดพิษร้ายในนั้นได้
เฮยเซียจื่อคิดจะฉวยโอกาสหนีตอนที่หลินเนี่ยนถอย ตอนนี้เขาไร้ซึ่งหนทางจัดการกับหลินเนี่ยนกับถังเหล่ย
ระหว่างที่เฮยเซียจื่อหันหน้าหนีและวิ่งไปได้สองก้าว สายลมสายหนึ่งก็พุ่งโจมตีมาจากด้านซ้าย เงาร่างของถังเหล่ยปรากฏตัวออกมาจากหลังต้นไม้
ถังเหล่ยแอบอยู่ใกล้ๆ หลินเนี่ยนกับเฮยเซียจื่ออยู่ตลอด แม้พลังของหลินเนี่ยนจะแข็งแกร่งกว่าเฮยเซียจื่อ แต่ประสบการณ์ต่อสู้ของหลินเนี่ยนยังไม่พอ ยามเผชิญหน้ากับเฮยเซียจื่อ นางอาจปล่อยโอกาสให้อีกฝ่ายหนีไปได้
เพราะเช่นนั้นถังเหล่ยจึงซ่อนตัว เพื่อเตรียมตัวขัดขวางตอนที่เฮยเซียจื่อคิดจะหนีอยู่ตลอด
“ไสหัวไปซะ!”
ความโกรธของเฮยเซียจื่อพลุ่งพล่าน คิดไม่ถึงว่าใน่เวลาสำคัญ ถังเหล่ยจะเข้ามาจุ้นจ้าน เขารู้พลังของถังเหล่ยดี หากเป็สถานการณ์ปกติ ถังเหล่ยคงไม่อยู่ในสายตา แต่นี่คือสถานการณ์ที่โอกาสหนีเอาชีวิตรอดค่อยๆ น้อยลงไปทุกที หากถูกถังเหล่ยรั้งเอาไว้ได้ เขาอาจจะหาโอกาสหนีอีกครั้งยากยิ่ง
ถังเหล่ยเข้าปะทะกับเฮยเซียจื่อหนึ่งฝ่ามือตรงๆ น้ำแข็งรอบด้านถูกคลื่นพลังซัดกระจาย และร่วงตกลงมาราวกับหยดน้ำฝน
หากเฮยเซียจื่อที่าเ็มากเช่นนั้นต้องตอบโต้หลินเนี่ยนคงไม่ไหว เพราะพลังไม่ได้อยู่ในสภาพที่สมบูรณ์ที่สุด และแม้จะใช้กำลังสลัดถังเหล่ยตรงนี้ไปได้ เขาก็ถูกถังเหล่ยถ่วงเวลาไปแล้วอยู่ดี
ในตอนที่เฮยเซียจื่อคิดจะหนีอีกครั้งก็สายเสียแล้ว เขาััได้ถึงไอหนาวเย็นเสียดกระดูกมาจากข้างหลัง
เฮยเซียจื่อหันหน้ากลับไป แมงป่องั์ปรากฏตัวออกมา และพุ่งโจมตีไปทางหลินเนี่ยน เขาคิดจะตอบโต้ครั้งสุดท้าย
วิหคั์สีฟ้าบินลงมาจากท้องฟ้า ปีกที่ราวกับใบมีดบินผ่านตัดหางของแมงป่องขาด
หลินเนี่ยนร่ายรำกระบี่เหมันต์ในมือ อกของเฮยเซียจื่อปรากฏรอยเืหลายรอย
เฮยเซียจื่อยังคงถอยหนีอยู่เรื่อยๆ และยังรักษาสติเอาไว้ได้บ้าง เขาคิดจะจุดะเิพิษในร่างตัวเองมาตอบโต้หลินเนี่ยนเป็ครั้งสุดท้าย
แต่แล้วเขาก็ััได้ถึงลมสายหนึ่งที่พัดเข้ามา และศีรษะของเฮยเซียจื่อก็กระเด็นหลุดจากบ่า…
เขาถูกถังเหล่ยเตะหัวหลุด!
“แค่ผู้ฝึกตนระดับผู้ทรงยุทธ์ตัวเล็กๆ ยังกล้ามาหยิ่งผยองต่อหน้าข้า!”
ถังเหล่ยลูบจมูกด้วยทีท่าโเี้
“เ้า...เ้าโเี้เกินไปแล้ว! ทำไมถึงเตะหัวของเขา!”
หลินเนี่ยนร้องเสียงหลง เดิมทีนางคิดจะใช้กระบี่จบชีวิตของเฮยเซียจื่อ ใครจะรู้ว่าถังเหล่ยจะรุนแรงได้เช่นนี้
เืสาดกระจายลงบนพื้น ตรงคอที่ขาดยังมีเืพุ่งออกมาไม่หยุด
“มีเมตตาต่อศัตรูคือการทำร้ายตัวเอง”
ถังเหล่ยยักไหล่พลางกล่าวออกมา
