เหตุการณ์ก่อนหน้านั้นสองชั่วโมง
โรมแรมWหรูระดับห้าดาวใจกลางเมือง
ชั้นที่8
โซนพนักงานของโรงแรม
ขวัญเอย กมลวรรรณ…..
พรึบ
“นี่ขวัญเอยเพื่อนแป้งค่ะ….”ถุงแป้งเพื่อนจากมหาลัยที่เรียนคณะเดียวกับฉันเอ่ยบอกผู้หญิงวัยกลางคนที่เเต่งชุดยูนิฟอร์มสีฟ้าของโรงแรมแห่งนี้ด้วยถ้อยคำและน้ำเสียงสุภาพ ฉันจึงยกมือไหว้ผู้หญิงคนนั้นตามมารยาท
“อืม….”หญิงวัยกลางคนยกมือรับไหว้ฉันพลางมองหน้าฉันอย่างพินิจพิจารณาั้แ่หัวจรดเท้าเท้าจรดหัว ฉันก็ยืนตัวแข็งทื่อด้วยความเกร็งพลางหันไปมองหน้าถุงแป้งอย่างหวาดกลัว เธอก็ทำเพียงแค่ยิ้มอ่อนให้ฉัน
ที่จริงฉันไม่ค่อยสนิทกับเธอด้วยซ้ำไปหรอก เพราะเธอเป็คนที่ไม่ค่อยรวยน่ะ แต่เธอเรียนเก่งจนได้เป็เด็กนักเรียนทุน ฉันที่กำลังมองหางานอยู่ จึงเข้าไปคุยทำความรู้จักกับเธอและบอกถึงจุดประสงค์ของตัวเองว่าฉันอยากหางานสบายๆที่ไม่เหนื่อยไม่ต้องตากแดดทำน่ะ ถุงเเป้งก็เลยชวนฉันมาที่นี้ โรงแรมระดับห้าดาวที่ตั้งอยู่ใจกลางเมืองกรุงแห่งนี้
“วันนี้เธอก็ตามยัยถุงแป้งเพื่อดูงานที่เธอจะต้องทำไปก่อน…”
“และพรุ่งนี้ค่อยนำเอกสารการสมัครงานมาให้ฉัน…”
“ขอบคุณค่ะคุณเกล^_^”ถุงแป้งยิ้มกว้างอย่างดีใจพลางยกมือไหว้ผู้หญิงวัยกลางคนคนนั้นที่เธอเรียกคุณผิดกับฉันที่ยังคงยืนทำหน้างงๆอย่างไม่เข้าใจคำพูดที่หญิงวัยกลางคนคนนี้พูด
“ขอบคุณพี่เขาสิ…”ถุงแป้งหันมาสะกิดมือฉันให้ขอบคุณหญิงวัยกลางคนคนนั้น ฉันถึงกับตาลุกวาว นี่ฉันได้งานแล้วเหรอ^_^
“ขอบคุณค่ะ^_^”ฉันยกมือไหว้เธอไปพร้อมกับยิ้มกว้าง เธอคนนั้นก็ยกมือรับไหว้ฉันก่อนจะทำหน้าขรึมใส่ฉัน
“วันนี้คุณภีมจะเข้ามาพัก…เธอเตรียมห้องไว้ให้คุณภีมแล้วเหรอยัง?”หญิงวัยกลางคนเอ่ยถามพร้อมกับมองหน้าถุงแป้งด้วยสีหน้าดุๆ เธอน่าจะต้องทำตัวให้น่าเกรงขามเพื่อคุมพนักงานน่ะ เห็นถุงแป้งบอกว่าเธอเป็คนตัดสินว่าฉันจะได้เข้าทำงานที่นี้หรือเปล่า
“เอ่อออคือ…”
“อย่าบอกนะ…?”เสียงเข้มพร้อมกับใบหน้าเรียบตรึงของผู้หญิงวัยกลางคนทำให้ฉันรู้สึกเสียวสันหลังวาบขึ้นมา ยัยถุงแป้งนี่ยิ่งมีพิรุธใหญ่เลยเธอทำหน้าอ้ำๆอึ้งๆตัวสั่นไปแล้ว
“เรียบร้อยแล้วค่ะ^^”เป็ฉันที่ออกตัวแทนยัยถุงแป้งไปพร้อมกับยิ้มหวานอย่างมั่นใจให้หญิงวัยกลางคนสุดเนียบนี่ไป เธอก็พยักหน้าเข้าใจก่อนจะหรี่ตามองหน้าฉันกับยัยถุงแป้งคนละทีก่อนจะเดินหลีกพวกเราสองคนไป
พรึบ
“นี่…เธอไปโกหกคุณเกลแบบนั้นได้ยังไง?”ถุงแป้งเอ่ยถามฉันพร้อมกับทำสีหน้าเคร่งเครียด
“เธอจะให้ฉันทำยังไง…ถ้าไม่บอกว่าเรียบร้อยแล้ว…”
“มีหวังฉันอดได้งานและเธอเองก็อาจจะโดนหักเงินหรือไม่ก็ตกงานเลย…”ฉันว่าเสียงเข้มใส่ถุงแป้งไป เธอก็ทำหน้าเบะเล็กน้อยแต่มองเธอจะเห็นด้วยกับสิ่งที่ฉันพูดบอกเธอไปนะ
“มันก็จริงของเธอนะ…”ถุงแป้งว่าพลางพยักหน้าอย่างเข้าใจ
พรึบ
“ไป!”ฉันเอ่ยขึ้นเสียงดังทำให้ถุงแป้งมองหน้าฉันอย่างงงๆที่ฉันจับข้อมือเธอและออกแรงดึงดัน
“ไปไหน?”
“ก็ไปเตรียมห้องให้คุณภีมอะไรนั่นไงเล่า!”
“เออจริงด้วย!!”ถุงแป้งเบิกตาโตอย่างนึกขึ้นได้ ฉันก็ส่ายศีรษะไปมาให้กับเธอ ก่อนจะเดินตามเธอที่นำไปยังห้องของคุณภีม ว่าแต่คุณภีมคือใคร?
“คุณภีม…นี่เขาเป็ใครเหรอ?”
“ถึงต้องเตรียมห้องสูทไว้ให้เขาเลย?”ฉันที่ช่วยยัยถุงแป้งดูดฝุ่นตามพรมสีขาวตรงโซนห้องนั่งเล่นของห้องสูทใหญ่หรูหรานี้ก็เอ่ยถามไปอย่างสงสัย
“คุณภีมเป็เ้าของโรมแรมนี้…และอีกๆหลายๆสาขาที่อยู่ทั่วประเทศน่ะ..”ถุงแป้งที่นำผ้าสีขาวเช็ดไปตามโต๊ะและของตกแต่งซึ่งเธอยืนอยู่ไม่ไกลจากฉันนักเอ่ยตอบฉันมา ฉันก็พยักหน้าเข้าใจ และเราสองคนก็ช่วยกันทำความสะอาดและจัดห้องให้เรียบร้อยเป็เวลาหนึ่งชั่วโมงเต็มจนทุกอย่างในห้องนี้สะอาดเหมือนใหม่ทุกอย่าง
“นี่ถุงแป้ง!!”
“คะ!”ถุงแป้งและฉันที่กำลังนั่งพักเหนื่อยที่ห้องพักของแม่บ้านอยู่ถึงกับต้องหันไปมองเสียงเเข็งที่ตะคอกอยู่ด้านหน้าประตูห้องสูทพลางสะดุ้งสุดตัวด้วยความใ ฉันจึงหันไปมองตาม ดีนะที่เธอคนนี้ที่มาเรียกยัยถุงแป้งไม่ใช่คุณเกลอะไรนั้น ไม่งั้นฉันกับยัยถุงแป้งแย่แน่
“ลูกค้าเช็คเอาท์ออกไป...มาช่วยพี่ทำความสะอาดห้องหน่อยเร็ว!”
“ค่ะๆๆ”ถุงแป้งรีบลุกขึ้นพร้อมกับก้มศีรษะลงอย่างเข้าใจและเธอก็หันมามองหน้าฉันด้วยสีหน้าลำบากใจ
“เอ่อ…”
“มีอะไร?”ฉันทำถามถุงแป้งเสียงเข้มที่เห็นว่าสีหน้าที่ร้อนรนใจของเธอกำลังจ้องมองฉันอยู่
“คือว่าฉัน….ลืมไปว่ายังไม่ได้ล้างห้องน้ำ”
“ล้างห้องน้ำ?”ฉันกดเสียงต่ำถามยัยถุงแป้งไปอย่างไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง เธอก็ทำหน้าแหยๆให้ฉัน ก่อนจะเอื้อมมือมาจับมือฉันไปกุมไว้พร้อมทำสีหน้าออดอ้อนให้ฉันเห็นใจเธอ
“ก็ได้…ถือสะว่าตอบแทนเธอที่ช่วยให้ฉันได้งานนี้…”ฉันตอบยัยถุงแป้งไป เธอก็ถึงกับยิ้มกว้างดีใจกับคำตอบของฉัน
“รีบไปเถอะ…เดี๋ยวก็โดนกริ้วอีก…”
“จ้า…งั้นฉันไปก่อนนะ…ไว้เจอกันตอนเลิกงาน^_^”
“อืม…”ฉันตอบยัยถุงแป้งสั้นๆก่อนจะโพกมือไล่เธอให้ออกไปได้แล้ว ฉันมองแผ่นหลังของยัยถุงแป้งตาละห้อยจนเธอปิดประตูห้องให้ฉัน ฉันก็ผ่อนลมหายใจออกมาอย่างเหนื่อยล้าใจ แต่เพื่อเงิน และการดำรงชีพของฉัน ฉันจะต้องทำให้ได้ ฉันจะต้องลบคำสบประมาทของแม่ฉันให้ได้ ว่าฉันโตและไม่ง้อท่านอีกแล้ว!
เมื่อคิดได้อย่างนั้น ฉันก็ลุกขึ้นจากห้องพักของแม่บ้านที่มีอุปกรณ์ทำความสะอาดมากมายอยู่ในนี้ จะว่าห้องพักก็ไม่เชิงจะว่าห้องเก็บอุปกรณ์ก็ใช่ ฉันเเดิรกลับไปยังห้องที่เพิ่งจะจากมาและเดินตรงไปยังห้องน้ำ ห้องน้ำในห้องสูทที่นี้มีแค่ห้องเดียวนั่นคือด้านนอกของห้องนอนซึ่งอยู่ถัดมาจากห้องครัว
พรึบ
“เกิดมายี่สิบกว่าปี…ไม่เคยล้างห้องน้ำ…”
“ไหนยัยถุงแป้งบอกว่า…ฉันสวย…ฉันจะได้ไปยืนสวยๆที่หน้าเคาน์เตอร์ไง!”ฉันคร่ำครวญอย่างน้อยใจในโชคชะตาของตัวเอง พลางยืนไว้อาลัยให้ห้องสุดหรูหราที่ดูสะอาดสะอ้านแห่งนี้
“บางที….ฉันไม่ต้องทำก็ได้นะเนี่ย…”
“มันสะอาดอยู่แล้ว^^”ฉันพึมพำขึ้นพลางยื่นมือลูบไปตามขอบอ่าง ห้องน้ำนี่มีขนาดใหญ่กว่าห้องนอนบ้านเช่าของฉันอีกนะ
พรึบ
“อื้อออ”
“จ๊วฟฟฟฟฟ”
“ใจเย็นๆสิครับ….”
“ผมใจเย็นไม่ไหวแล้วครับ…”
“ผมคิดถึงคุณภีม…”เสียงบทสนทนาของผู้ชายดังมาจากในห้องนอนที่อยู่ถัดไปจากห้องน้ำที่ฉันอยู่ในตอนนี้
“มาแล้วเหรอวะ!”ฉันพึมพำขึ้นก่อนจะค่อยๆทำตัวลีบๆและเดินออกมาจากห้องน้ำ
“เราไปอาบน้ำก่อนดีกว่านะ…”เสียงทุ้มนุ่มละมุนของผู้ชายเอ่ยขึ้น ฉันที่นำร่างของตัวเองออกมาพ้นห้องน้ำได้แล้วก็แอบคลานไปแอบหลังโซฟาตัวใหญ่
“ก็ได้ครับ…”
“ว่าแต่คุณภีมมาเมืองไทยรอบนี้….จะอยู่กี่วันครับ…?”
“ก็ไม่รู้สิครับ…อยู่จนกว่าคุณคีรีจะเบื่อผม^_^”
“คุณคีรี…?”ฉันที่ได้ยินบทสนาที่ฟังดูสนิทสนมของชายสองคนนั้นได้อย่างชัดเจนและได้ยินเสียงที่คุ้นหูฉัน พี่คีรี มาทำอะไรที่นี้และทำไมเขาดูสนิทสนมกับคุณภีมขนาดนั้น
พรึบ
“พี่คีรีจริงๆด้วย..”ฉันพึมพำออกมาเมื่อโผล่หัวออกมาจากหลังโซฟาเพื่อดูหน้าผู้ชายสองคนนั้นให้ชัดเจน ก็ต้องถึงกับใที่เป็พี่คีรีจริงๆด้วย เขากำลังยืนโอบกอดผู้ชายร่างสูงโปร่งในชุดสูทสีดำและทั้งสองคนกำลังยืนจ้องหน้ากันอยู่ก่อนที่จะค่อยๆโน้มใบหน้าหล่อเข้าหากันอย่างช้าๆ
“จ๊วฟฟฟฟฟ”
“อื้อออ”ทั้งสองมอบจุมพิตที่เร้าร้อนและดุดันให้กันและกัน ผิดกับฉันที่อ้าปากค้างกับภาพเบื้องหน้าที่เห็น พี่คีรี แฟนของฉันกำลังจูบอยู่กับผู้ชาย ที่เขาไม่ยอมจูบฉันก็เพราะว่าเขา ไม่ได้ชอบฉัน
“อื้ออ”
พรึบ
ฉันเอามือปิดปากไม่ให้ส่งเสียงร้องเล็ดลอดออกไปเมื่อผู้ชายรูปร่างหน้าตาที่หล่อดูดีไปหมดทุกสัดส่วนสองคนกำลังจูบกันอย่างดูดดื่มและค่อยๆพากันเดินเข้าไปในห้องน้ำ
พรึบ
ฉันลุกขึ้นยืนและค่อยๆก้าวขาที่เเข็งทื่อเดินไปดูภาพบาดตาบาดใจเบื้องหน้า กว่าฉันจะพาร่างกายของตัวเองเดินมาถึงประตูหน้าห้องได้ก็ถึงฉากไคลแม็กซ์ของคนทั้งสองนั้นไปแล้ว
พั่บๆๆๆๆๆๆ
ตั่บๆๆๆๆๆๆ
เสียงเนื้อกระทบเนื้อที่ฟังดูเป็เสียงที่ดังอย่างหนักแน่นทำให้หัวใจของฉันเต้นถี่รัว ใบหน้าร้อนผ่าวชาไปทั้งหน้า
“คุณภีมครับ…!!”
“ผมเสียว!!!”
“อ๊าาาาาาาา!”ฉันถึงกับอ้าปากหวอน้ำตามากมายหลั่งไหลพรั่งพรูออกมาเมื่อเห็นว่า พี่คีรีแฟนของฉันที่เขาทั้งหล่อทั้งดูดีและสุภาพบุรุษมากๆกำลังมีอะไรกับผู้ชายด้วยกัน แต่ที่ทำให้ฉันอึ้งและเข้าใจเื่ราวทุกอย่างว่าทำไมพี่คีรีถึงไม่เคยล่วงเกินฉันเลยสักครั้ง ก็เพราะว่าเขาเป็เมียของผู้ชายที่ชื่อภีมหนุ่มลูกครึ่งั์ตาน้ำข้าวคนนั้น
“พี่คีรี….เป็เกย์”ฉันพึมพำออกมาด้วยหัวใจที่
ปวดร้าว แฟนที่แสนดีของฉัน ที่คบกันมาถึงสามปี แอบนอกใจนอกกายฉัน ไปมีสามี…….
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้