"เป็ไงบ้างทั้งสองคน งานพอทำไหวไหม?" กานต์ถามขึ้นอย่างใส่ใจ
"งานสบายมากค่ะครู เหนื่อยน้อยกว่าที่หนูกับพี่เคยไปรับจ้างตั้งเยอะ" นวลรู้สึกว่างานนี้สบายมากจริง ๆ ่ทอดอาจต้องทนร้อนและเมื่อยหน่อยเพราะต้องยืนหน้าเตาตลอดหลายชั่วโมง แต่เมื่อเทียบกับงานที่ต้องคอยก้ม ๆ เงย ๆ หรือแบกของหนัก ๆ อยู่กลางแดดเป็เวลาหลายชั่วโมงแล้ว งานนี้ดีกว่ามาก
"แล้วทองล่ะ" กานต์อยากรู้ความรู้สึกของผู้เป็พี่เช่นกัน
"เหมือนนวลครับ งานนี้ไม่หนักจริง ๆ ครับครู ตอนเช้าแค่เหนื่อยทอด 3-4 ชั่วโมง ส่วนบ่ายก็แค่นั่งเตรียมหมัก ทำน้ำจิ้มเท่านั้นไม่เกินสามชั่วโมงก็เสร็จแล้ว งานสบายกว่าที่พวกเราเคยทำเกินครึ่ง ทำเอาเกรงใจเลยครับ รู้สึกเหมือนค่าแรงจะสูงไปสักหน่อยด้วย"
"ไม่สูงหรอก ตอนนี้ครูกับนิดยังอยู่ช่วยได้เลยอาจรู้สึกเบาแรง แต่่เปิดเทอมก็จะเหลือแค่สามคน งานจะหนักกว่านี้แน่นอน" กานต์ยิ้มอย่างสบายใจเมื่อเห็นทั้งสองคนพอใจกับงานนี้ พวกเขาจะได้ไม่ต้องวุ่นวายหาคนมาช่วยงานใหม่
"ครูไม่ต้องห่วงครับ ถึงเวลานั้นพวกเราพี่น้องจะช่วยน้านงอย่างเต็มที่ จะไม่ให้น้านงทำงานหนักเลย ให้คอยรับลูกค้าหน้าร้านก็พอ" ทองยืนยันหนักแน่นโดยมีนวลพยักหน้าเห็นด้วย กานต์ยื่นมือขึ้นตบบ่าทองเบา ๆ อย่างพอใจด้วยเช่นกัน
"8 โมงแล้วยังเหลือไก่อีกเหรอพี่" ยุพิณเดินเข้ามาถามอย่างสงสัย ปกติไก่ทอดจะหมดั้แ่ยังไม่เจ็ดโมงครึ่ง แต่นี่แปด โมงแล้วยังเห็นยืนทอดกันอยู่ หน้าร้านก็ไม่มีลูกค้ามุงมากแล้ว แต่ก็ยังมีคนเดินเข้ามาซื้ออยู่ไม่ขาดสาย
"วันนี้ทำไก่เยอะขึ้นน่ะ จะลองกับกลุ่มนักเที่ยวป่าดูว่าสนใจซื้อกันไหม ถ้าไม่สนใจวันหลังก็คงลดไก่ลงเท่าเดิม" วันนี้พวกเขาเตรียมไก่มากถึง 360 ชิ้น ตอนแรกคิดกันว่าน่าจะเหลือไว้ขายสำหรับกลุ่มนักท่องเที่ยวสัก 50 ชิ้น แต่พอถึงเวลาจริงกลับเหลือไก่ที่ยังไม่ทอดอีกแค่ 20 ชิ้นเท่านั้น
"ต้องชอบกันแน่พี่ เผลอ ๆ จะไม่พอด้วยซ้ำ" พูดคุยทักทายกันได้ไม่กี่คำยุพิณก็เดินจากไปเพราะมีลูกค้ามาซื้อโจ๊กพอดี
"อุ๊ย...ไก่ทอดใช่ไหม อยากกิน มาทริปหลายวันเจอแต่ปิ้ง ๆ ย่าง ๆ ซื้อนี่แหละไว้กินตอนเที่ยง" ว่าแล้วหญิงสาวที่อายุไม่น่าจะเกิน 25 ปี ก็ลากแขนเพื่อนผู้หญิงอีกสองคนออกจากกลุ่มเดินไปที่ร้านไก่ทอดทันที "อร่อยไหมคะน้อง" พลางสอบถามเด็กหญิงที่กำลังยืนส่งยิ้มหวานโชว์ลักยิ้มบุ๋ม ๆ บนแก้มทั้งสองข้างมาให้
"อร่อยแน่นอนค่ะ เหลือไม่เยอะแล้วนะคะ ไม่ถึง 20 ชิ้น สนใจรับแบบไหนดีคะ มี 2 สูตร ต้นตำรับและสมุนไพร" อนงค์กานต์รีบโฆษณาสินค้า "พี่ ๆ จะไปเดินป่ากันเหรอคะ"
"ใช่ค่ะ เลยมาหาซื้อมื้อกลางวันที่นี่ก่อน กี่ชิ้นดีแพร แจง?" สาวผมสั้นหันไปถามเพื่อนอีกสองคนที่ยืนอยู่ด้านข้าง
"เอา 2 ชิ้นมาลองชิมก่อน ถูกปากเดี๋ยวซื้อเพิ่ม เอาอย่างละสูตรนะคะน้อง"
"ไก่ทอดนี่เหมือนไก่ร้าน BB ที่เราไปกินกันที่ห้างเมื่อเดือนก่อนเลยนะว่าปะ กลิ่นก็คล้าย ๆ กัน" แจงตั้งข้อสังเกตกับเพื่อน
"นึกไปก็คล้ายอยู่นะ" หลินเห็นพ้องเพื่อนกันที "ไก่ร้านนั้นอร่อยเนอะแต่แพงน่าดู ชิ้นละตั้ง 22 บาท ตอนจ่ายเงินเล่นเอากระเป๋าเบาเลย"
"ก็เป็ร้านไก่ของเมืองนอกนี่นา แพงเป็ธรรมดา เรามาชิมนี่ดีกว่า หอมดี เผื่อรสเหมือนไก่ร้านเมืองนอกนั่น" แพรรีบชักชวนเพื่อน เนื่องจากกลิ่นไก่ทอดในถุงที่ถืออยู่นี่หอมเตะจมูกดีจริง ๆ
อนงค์กานต์ได้ยินสามสาวพูดถึงร้านไก่ทอดก็ตาเป็ประกาย อดลุ้นตามไม่ได้ตอนเห็นทั้งสามคนกำลังยืนกินไก่ทอดอยู่หน้าร้าน อยากรู้จริง ๆ ว่าไก่ทอดของเธอจะถูกปากสาว ๆ เหมือนของร้านนั้นหรือไม่
