ชายชุดคลุมสีดำลึกลับอีกคน?
เมื่อซุนเฟยได้ยินประโยคนี้ ในใจของเขาก็พลันตกตะลึง
ลักษณะรูปร่างของคนลึกลับจากปากของนักบวชแมซโซลาทำให้ซุนเฟยแทบจะนึกถึงเอแวนส์ นักเวทธาตุไม้สี่ดาวขึ้นมาทันที นักเวทสี่ดาวเอแวนส์ที่ถูกซุนเฟยสังหารไปก่อนหน้านี้ก็แต่งกายด้วยชุดคลุมสีดำเช่นกัน หรือว่าสองคนนี้จะมีอะไรเกี่ยวข้องกัน? หรือว่า...ชายลึกลับคนใหม่คนนี้เป็พวกเดียวกันกับเอแวนส์?
ซุนเฟยได้แต่เพียงอธิษฐานในใจอย่างเงียบๆ ขอให้ชายลึกลับคนใหม่คนนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเอแวนส์ ไม่อย่างนั้นก็เป็ไปได้ว่ายังมีคนอื่นที่รู้เื่แผนที่ที่ตั้งเทพปีศาจ ความสนุกสนานครั้งใหญ่อาจจะมาเยือนก็ได้ ความรุนแรงของเื่นี้อาจจะมากกว่าการสังหารองค์ชายของราชอาณาจักรระดับสี่อย่างไอนด์โฮเวนเสียอีก
“เ้าอธิบายเื่นี้ให้ข้าฟังอย่างละเอียดอีกทีสิ...” ดวงตาของซุนเฟยดุจสายฟ้า จ้องมองไปที่ ‘งูหางกระดิ่งสองขา’ แมซโซลา มันไม่ง่ายเลยที่จะหักล้างความจริง “ห้ามมีอะไรตกหล่นไป ไม่อย่างนั้น...ผลสุดท้ายเ้าคงรู้นะ”
“ขอรับๆ ข้าไม่กล้าปิดบังใดๆ กับนายท่านแน่นอน”
แมซโซลาพยักหน้า ก่อนจะที่จะโค้งกายลงพลางยิ้มประจบ เขาเล่าเื่ราวั้แ่ต้นจนจบออกมาอีกรอบ
เดิมทีเขาและลูเซียโนหลบซ่อนตัวอยู่ในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก ต่อมาเมื่อได้ยินว่าทหารชุดเกราะสีดำถอยทัพกลับไปแล้ว ก็รีบเดินทางกลับมาที่เมืองแซมบอร์ดทันที ความจริงตอนที่อยู่ในเมืองแซมบอร์ด พวกเขาสองคนเหมือนจักรพรรดิผู้สูงส่ง สามารถเรียกลมเรียกฝนได้ แต่ถ้าอยู่ในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กในราชอาณาจักรเซนิทก็เป็แค่ขันทีเล็กๆ รอบกายจักรพรรดิ และยังเป็ขันทีน้อยๆ ที่ไร้ซึ่งอำนาจอีกด้วย
แต่ระหว่างทางที่กลับมา จู่ๆ พวกเขาก็ถูกชายชุดคลุมสีดำลึกลับคนหนึ่งมาขวางทางไว้ ชายชุดคลุมสีดำมีพลังที่แข็งแกร่งมาก แม้แต่นักบวชสามดาวและอัศวินสามดาวก็ไม่อาจต่อต้านเขาได้ โชคดีที่คนผู้นั้นไม่ได้มีเจตนาร้าย กลับกันยังเผยข้อมูลสำคัญให้แก่แมซโซลาอีกด้วย เขากล่าวว่าในการต่อสู้บนสะพานของเมืองแซมบอร์ดได้ปรากฏเวทมนตร์แห่งความตายอ่อนๆ ออกมา
คำว่า ‘อ่อนๆ’ ของชายชุดคลุมสีดำ ทำให้แมซโซลาและลูเซียโนตาเป็ประกาย เวทมนตร์แห่งความตายเป็สิ่งที่โบสถ์ศักดิ์สิทธิ์ทนให้ดำรงอยู่ไม่ได้มากที่สุด หากพวกเขาทั้งสองคนสามารถตรวจสอบถึงสาเหตุและจับนักเวทแห่งความตายที่มีพลังอ่อนแอนั่นได้ แน่นอนว่ามันจะเป็ผลงานที่ยิ่งใหญ่ และตำแหน่งของพวกเขาสองคนในโบสถ์ศักดิ์สิทธิ์ก็อาจได้เลื่อนขั้นไปอีกก้าวหนึ่ง
หลังจากที่เข้าเมืองมาจึงจับคนมั่วๆ ความจริงแล้วเป็แมซโซลาถือโอกาสด้านหนึ่งจับคนเพื่อรีดค่าไถ อีกด้าน ในตอนที่ตัวเองและลูเซียโนรู้ว่ามีทหารเกราะดำล้อมเมืองก็ไม่ได้ช่วยเหลือปกป้องเมืองและยังหาข้ออ้างหลบหนีออกไป ย่อมก่อให้เกิดการสูญเสียอำนาจของโบสถ์ศักดิ์สิทธิ์ในเมืองแซมบอร์ดขึ้นมา ดังนั้นจึงอยากสร้างอำนาจขึ้นมาใหม่อีกครา
เมื่อพวกเขาได้อำนาจเป็เวลานาน ทำให้เ้า ‘งูหางกระดิ่งสองขา’ เกิดความคิดขึ้นมา เขาไม่คิดที่จะใช้แผนการอะลุ่มอล่วย แต่เพราะเลือกใช้แผนการผิดวิธี ยิ่งทำให้เกิดความขัดแย้งขึ้นอย่างรุนแรง
“พูดแบบนี้แสดงว่าพวกเ้าสองคนไม่รู้ความเป็มาของชุดคลุมสีดำลึกลับนั่น? แม้กระทั่งใบหน้าที่แท้จริงของเขาก็ไม่เคยเห็น?” เมื่อฟังเ้างูหางกระดิ่งเล่าจบ ซุนเฟยก็ขมวดคิ้วพลางเอ่ยถาม
“ขอรับ นายท่านผู้ทรงเกียรติ พลังของชายลึกลับคนนั้นแข็งแกร่งมาก อย่างน้อยก็น่าจะนักเวทสี่ดาว ความจริงแล้ว ข้าและลูเซียโนก็อยากจับกุมเขาเพื่อที่จะสอบปากคำให้ละเอียด แต่พวกเราไม่ใช่คู่มือของเขา...” แมซโซลาพูดถึงตรงนี้ สีหน้าของเขาดูอับอาย แม้กระทั่งหัวหน้าอัศวินลูเซียโนก็ยังพยักหน้าซ้ำๆ อย่างเห็นด้วย
เขาก้มหน้าลงเริ่มจมเข้าสู่ภวังค์
เป็นักเวทชุดคลุมสีดำสี่ดาวที่แข็งแกร่งและมีความเป็มาที่ไม่แน่ชัด ทำไมฟังแล้วเหมือนมีความเกี่ยวข้องกับเอแวนส์ที่ตายในเรือนจำเล่า นี่ทำให้ซุนเฟยตื่นตระหนกมาก ราวกับว่าได้แหย่ไปที่รังแตน...แต่เขารู้สึกคลุมเครืออีกครั้ง ดูเหมือนตัวเองได้ละเลยอะไรบางอย่างไป หรือได้ละเว้นใครไป
ก่อนหน้านี้ ภายใต้ ‘โหมดเนโครแมนเซอร์’ เขาใช้ทักษะได้แค่สองทักษะ คือ ‘เขี้ยว’ และ ‘ศพะเิ’ แต่เพียงในระยะเวลาสั้นๆ ไม่ถึงสามสี่วินาทีก็จัดการทุกอย่างเสร็จสิ้นแล้ว ต่อมาตอนที่ตัดแยกสะพาน หลักฐานทุกอย่างก็ได้จมลงไปในแม่น้ำจูลี่แล้ว ตามที่กล่าวมาก็ไม่น่าจะมีคนพบ นอกเสียจากเป็ยอดฝีมือระดับสูงที่สังเกตการต่อสู้บนสะพานในมุมมืด หากเป็เช่นนั้นจริง ชายชุดคลุมลึกลับที่แมซโซลาพูดจะต้องอยู่ในสนามรบในเวลานั้น ปัญหากำลังจะกลับมาอีกครั้ง หากอยู่บนสนามรบในตอนนั้นจริง ก็น่าจะเห็นตอนที่เอแวนส์ถูกจับและตัวเขาก็ไม่น่าจะละเลยเอแวนส์ ด้วยพลังระดับสี่ดาวก็น่าจะจัดการเขาได้ในชั่วพริบตา...กล่าวคือ ชายชุดคลุมสีดำลึกลับคนนี้อาจจะเป็พวกเดียวกันกับเอแวนส์ก็เป็ได้
แต่คนคนนั้นเป็ใครกันล่ะ?
“เ้ากลับไปก่อนเถอะ”
ซุนเฟยคิดไปคิดมาก็ไม่มีเบาะแสอะไร จึงได้โบกมือไล่แมซโซลาและลูเซียโน คิดๆ แล้วก็พูดเสริมไปอีกว่า “ส่วนเื่เวทมนตร์แห่งความตายนั่น หยุดเพียงแค่นั้น ไม่ต้องไปตามตรวจสอบ เื่นี้มันเกี่ยวพันถึงเื่ที่ร้ายแรง ไม่ใช่สิ่งที่พวกเ้าสองคนจะเข้าไปสอดได้ ข้าจะจัดการกับมันเอง ถ้าพวกเ้าตามตรวจสอบโดยพลการ มันจะกลายเป็แหวกหญ้าให้งูตื่นทำแผนข้าล่ม เมื่อเวลานั้นมาถึง แล้วพระสันตะปาปากริ้วเข้าเมื่อไร ไม้กางเขนคงมีที่ให้แก่พวกเ้าสองคนอย่างแน่นอน”
ซุนเฟยถือโอกาสหลอกลวงพวกมัน
ในเมื่อแมซโซลาและลูเซียโนเข้าใจผิดว่าตัวเองเป็คนใหญ่คนโตของเบื้องบน ถ้าอย่างงั้นซุนเฟยก็เต็มใจที่จะเขียนเสือให้วัวกลัว ตามความตั้งใจเดิมของซุนเฟยคือการหาโอกาสที่จะแอบกำจัดสองคนนี้ แต่เมื่อสถานการณ์เป็แบบนี้ บางทีการไว้ชีวิตแมซโซลาและลูเซียโนอาจเป็ผลดีในภายหลังก็ได้
ได้ยินซุนเฟยพูดเช่นนี้ ดวงตาของแมซโซลาพลันกระจ่างวูบหนึ่ง เผยให้เห็นสีหน้าขลาดเขลาตอนนี้ เขารีบก้มหน้าโค้งตัวตกปากรับคำว่า “นายท่าน ท่านวางใจได้เลย เื่นี้ข้ากับลูเซียโนจะไม่เข้าไปแทรกแซงแต่อย่างใด...ต่อจากนี้หากนายท่านมีคำสั่งอะไร โปรดสั่งมา โบสถ์ศักดิ์สิทธิ์ในเมืองแซมบอร์ดยินดีสละชีพเพื่อนายท่าน”
“อืม พวกเ้าไม่เลวเลย ถึงกับพบเบาะแสเื่นี้ ตอนนี้ข้าจะจดจำชื่อพวกเ้าไว้ก่อน รอจนเื่นี้สิ้นสุด เมื่อข้าได้กลับไปทีู่เาศักดิ์สิทธิ์ ข้าจะรายงานความดีของพวกเ้า” ซุนเฟยตีพวกเขาด้วยไม้ ก่อนจะโยนพุทราหวานไปให้ และเพื่อเพื่อให้ดูสมจริงขึ้นเล็กน้อย จึงแทนตัวเองว่า ‘ข้า’
แมซโซลาและลูเซียโนได้ยินดังนั้นก็พลันดีใจ ฉับพลันพวกเรารู้สึกเหมือนเห็นแสงสว่างในอนาคต ก่อนจะกล่าวลาแสดงความนอบน้อมด้วยการจูบรองเท้าของซุนเฟย จากนั้นก็เดินออกไปจากห้องโถงด้วยท่าทางปลื้มปิติ
ซุนเฟยกลับมานั่นครุ่นคิดอยู่บนบัลลังก์ถึงสถานะลึกลับของชายชุดดำ เขาไม่มีเบาะแสแม้สักนิด ดังนั้นจึงตัดสินใจไม่คิดถึงมันอีก ก่อนจะมีคำสั่งเรียกพัศดีเข้ามาที่ห้องโถง ก้มหน้ากระซิบบางอย่าง
……
หลังกลับมาที่โบสถ์ แมซโซลาและลูเซียโนจึงสั่งให้ทุกคนออกไป จากนั้นไปที่ห้องลับในห้องโถงของโบสถ์
ที่นี่เป็สถานที่ที่แมซโซลาและลูเซียโนไว้ใช้ปรึกษาเื่สำคัญ
“ท่านนักบวชแมซโซลา ท่านแน่ใจจริงๆ เหรอว่าอดีตไอ้โง่องค์าาอเล็กซานเดอร์นั่น จะเป็นายท่านจากสำนักงานใหญ่?” ความจริงหัวหน้าอัศวินเครายาวคนนี้ปวดใจแทบตายที่ต้องถวายม้วนคัมภีร์เวทมนตร์และก้อนหินเวทมนตร์เ่าั้ เขาขมวดคิ้วพลางถาม ก่อนหน้าที่จะส่งของขวัญให้อเล็กซานเดอร์ ที่จริงแล้วเป็การตัดสินใจของแมซโซลา ตอนแรกลูเซียโนยังรู้สึกยากที่จะรับการตัดสินของแมซโซลาได้
“นี่...ข้าก็ไม่แน่ใจร้อยเปอร์เซ็นต์นักหรอก”
หลังกลับมาที่โบสถ์ เห็นได้ชัดว่าแมซโซลาดูภาคภูมิใจมาก เขาหันหลังยืนอยู่ด้านหน้ารูปปั้นพระเ้าในห้องลับ ในห้องลับมีเพียงเทียนหลายแท่งและแสงกะพริบริบหรี่ แมซโซลากุมสร้อยไม้กางเขนตรงหน้าอก จากนั้นก็หันหลังมาพูดอย่างสงบว่า “แต่เ้าอย่าลืมนะ วันนี้ที่อเล็กซานเดอร์แสดง ‘วงแหวนแห่งา’ สีทองออกมาตั้งสองวง มันเป็ของจริงอย่างไม่ต้องสงสัย เมื่อเทียบกันแล้ว พลังศักดิ์สิทธิ์ที่แฝงในวงแหวนสีทองนั่นยังน่ากลัวมาก เผลอๆ แม้แต่ท่านบิชอปเซิร์จเยเรมีก็ไม่แน่ว่าจะมีพลังศักดิ์สิทธิ์ที่บริสุทธิ์ขนาดนี้”
“นั่นก็ไม่ผิด แต่ท่านกับข้าก็รู้ ในข้อมูลที่พวกเรามีอยู่ก่อนหน้านั้น อเล็กซานเดอร์ยังเป็เพียงไอ้โง่คนหนึ่งเท่านั้น เขาโง่มาตั้งสิบเจ็ดปีนะ แล้วทำไมถึงกลายเป็ ‘บุตรคนโปรดของพระเ้า’ ได้?”
ลูเซียโนก็ยังไม่แน่ใจ
“จุดนี้ข้าก็ยังสงสัยอยู่...แต่การ์ฮิงชา อดีตอัศวินอันดับหนึ่งของกลุ่มอัศวินโบสถ์ศักดิ์สิทธิ์ ก่อนที่จะกลายเป็คนมีชื่อเสียง เขาก็เคยเป็คนที่พิการขาทั้งสองข้าง ทั้งยังเป็พวกซึมกะทือจึงถูกคนคิดว่าเป็ไอ้โง่ แม้แต่นายท่านมาราโดนาที่เป็ผู้เชี่ยวชาญการต่อสู้ในตอนนี้ พระสันตะปาปายังแสดงท่าทีสุภาพแก่เขาเลย อีกทั้งตลอดหลายปีที่ผ่านมา นายท่านมาราโดนายังทำเื่บ้าบิ่นและบ้าบอตั้งเท่าไร? บนแผ่นดินอาเซรอทมีเื่ลี้ลับหลายเื่ เื่แบบนี้ความจริงก็เกิดขึ้นตั้งมากมาย บางทีก่อนหน้านี้อเล็กซานเดอร์น่าจะแกล้งโง่เท่านั้น...”
พูดถึงตรงนี้ ในดวงตาของแมซโซลาก็ปรากฏร่องรอยน่ากลัวขึ้นมาก่อนจะพูดอย่างช้าๆ ว่า “อย่างที่สหายพูด ข้าก็มีลางสังหรณ์ที่น่ากลัวอยู่ เมืองแซมบอร์ดดูเหมือนจะแฝงไปด้วยเื่ลึกลับบางอย่างที่พวกเราไม่รู้ เราอาจมีส่วนร่วมในสิ่งที่พวกเราไม่ควรรู้ไปแล้วก็ได้...อาจเป็อย่างที่อเล็กซานเดอร์พูดก็ได้ว่า มันเป็คำสั่งลับของพระสันตะปาปาจริงๆ และอาจกำลังตรวจสอบความลับอะไรบางอย่างอยู่”
เมื่อแมซโซลาพูดจบ ดวงตาก็เผยร่องรอยเ็าชั่วครู่ ก่อนจะหายไปจนเหมือนกำลังหดหู่
“พูดตั้งนาน ที่แท้ท่านเองก็ไม่มั่นใจในสถานะที่แท้จริงของอเล็กซานเดอร์ใช่ไหม?” หัวหน้าอัศวินร้อนใจนิดหน่อย “ถ้างั้น ทำไมเราไม่ลองสังเกตการณ์สักระยะแล้วค่อยพูดอีกทีล่ะ? ท่านไม่น่ารีบร้อนส่งของขวัญไปเลย น่าเสียดายหินเวทมนตร์ที่ล้ำค่าพวกนั้นจริงๆ ยังมีม้วนคัมภีร์เวทมนต์อีก นอกจากนี้ยังมีม้วนคัมภีร์สีดำที่มีความเป็มาลึกลับอีกด้วย น่าจะเป็ม้วนคัมภีร์คำสาปที่หายากมาก”
“เ้าคิดผิดแล้ว นี่เป็โอกาสที่หาได้ยากต่างหาก หากพลาดไป คงเสียใจภายหลังแน่”
-----------------------------------
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้