ผ่านรกวันสิ้นโลก
ขนาดตัวอักษร
สีพื้นหลัง
ขบวนรถของกลุ่มต่อต้านเคลื่อนตัวไปตามเส้นทางขรุขระสู่เทือกเขาคุนหลุน ไอหมอกจางๆ ลอยปกคลุมทั่วบริเวณ ทำให้ทัศนวิสัยจำกัด หลินเว่ยนั่งอยู่ในรถคันเดียวกับลี่ชิง เมิ่งหลิง และฉือชิน สายตาของเขาจับจ้องไปที่เทือกเขาอันสูงตระหง่านที่ค่อยๆ ปรากฏชัดขึ้นในระยะไกล
"คืบหน้าไปได้ดี" หลิวซินรายงานผ่านวิทยุสื่อสาร "เราน่าจะไปถึงจุดนัดพบในอีกสี่ชั่วโมง"
หลินเว่ยกำลังจะตอบกลับ ทันใดนั้นเสียงะเิอันดังสนั่นก็ดังขึ้นที่ส่วนหน้าของขบวน รถคันแรกลุกเป็ไฟ พุ่งออกจากถนนลงไปในหุบเขาเบื้องล่าง
"โดนซุ่มโจมตี!" เสียงะโดังมาจากวิทยุสื่อสาร "ทุกคนระวังตัว!"
บรึ้มมม! ะเิอีกลูกหนึ่งตกลงใกล้รถของหลินเว่ย แรงะเิทำให้รถเสียหลักชั่วขณะ คนขับพยายามควบคุมรถอย่างยากลำบาก
"มาจากไหน?" หลินเว่ยะโถาม ขณะพยายามมองหาแหล่งที่มาของการโจมตี
"บนเนินเขา! ฝั่งตะวันออก!" ฉือชินะโตอบ ชี้ไปยังแนวเขาสูงที่อยู่ห่างออกไปราวครึ่งกิโลเมตร
หลินเว่ยเห็นประกายแสงสะท้อนจากกล้องส่องทางไกลหรืออาวุธบางอย่าง เขาใช้ท่า ัหยั่งรู้ เปิดประสาทััทั้งหมด พยายามรับรู้จำนวนศัตรูและตำแหน่งที่แน่ชัด
"เป็กองกำลังของเทียนซื่อ!" หลิวซินแจ้งผ่านวิทยุ "พวกเขารู้เส้นทางของเรา!"
"คนขับ!" หลินเว่ยะโ "หยุดรถ!"
พวกเขาจอดรถหลบอยู่หลังโขดหินใหญ่ ขบวนรถคันอื่นๆ ก็ทำเช่นเดียวกัน ะุยังคงพุ่งเข้าใส่พวกเขาอย่างต่อเนื่อง
"มีกี่คน?" ลี่ชิงถามขณะที่เธอย่อตัวหลบะุ
"ประมาณยี่สิบถึงสามสิบคน" หลินเว่ยตอบ "แต่พวกเขามีอาวุธหนัก ปืนครก และอาจมีเฮลิคอปเตอร์ในระยะไม่ไกล ฉันได้ยินเสียงใบพัด"
เมิ่งหลิงดึงกระเป๋าแพทย์ของเธอออกมา "ต้องเตรียมพร้อมรับผู้าเ็"
"เราต้องตอบโต้" ฉือชินกล่าว พลางหยิบปืนไรเฟิลออกมา "ไม่งั้นพวกเราจะถูกกวาดล้าง"
ทหารกลุ่มต่อต้านเริ่มตั้งรับและตอบโต้ แลกเปลี่ยนะุกับกองกำลังบนเนินเขา แต่พวกเขาเสียเปรียบทั้งตำแหน่งและอาวุธ
"ผู้บัญชาการหวังปลอดภัยหรือเปล่า?" หลินเว่ยถามผ่านวิทยุ เนื่องจากเขารู้ดีว่าผู้บัญชาการหวังเป็ตัวประกันสำคัญของพวกเขา
"ปลอดภัย" หลิวซินตอบกลับ "แต่เราไม่สามารถเคลื่อนขบวนต่อไปได้ในสถานการณ์แบบนี้"
หลินเว่ยคิดอย่างรวดเร็ว เขาต้องทำอะไรสักอย่าง "ฉันจะจัดการเอง" เขาตัดสินใจ
"คุณจะทำอะไร?" ลี่ชิงถามอย่างกังวล "พวกเขามีอาวุธหนัก!"
"ฉันจะใช้ท่า ัเหินฟ้า" หลินเว่ยตอบ "มันจะทำให้ฉันเคลื่อนที่ได้เร็วและหลบหลีกดวงตาของพวกเขา"
ก่อนที่ใครจะห้ามได้ทัน หลินเว่ยสูดหายใจลึกๆ รวบรวมพลัง ชี่ ทั้งหมดในร่างกาย เขาอัดพลังลงไปที่ขาทั้งสองข้าง ในชั่วพริบตา ร่างของเขาทะยานขึ้นไปในอากาศด้วยความเร็วสูง ะโข้ามโขดหินไปสู่เนินเขาอีกฝั่งหนึ่ง การเคลื่อนไหวของเขาเร็วจนทหารฝ่ายเทียนซื่อไม่ทันได้ตั้งตัว
"เขาบ้าไปแล้ว!" ฉือชินอุทาน
หลินเว่ยโจมตีทหารเทียนซื่อคนแรกด้วยพลัง ชี่ ก่อนที่อีกฝ่ายจะทันรู้ตัว ชายคนนั้นล้มลงไม่ได้สติ หลินเว่ยเคลื่อนที่ต่อไปอย่างรวดเร็ว ใช้ท่า ัพ่นไฟ พุ่งพลังชี่จากฝ่ามือไปกระแทกอีกสองนายที่หันมาเล็งปืนใส่เขา
ะุปืนหลายนัดพุ่งเฉียดใบหน้าของหลินเว่ย แต่เขาใช้ท่า ัรำพัน หลบหลีกการโจมตีได้อย่างเหลือเชื่อ ร่างกายของเขาบิดเอนอย่างราบรื่นราวกับสายลม ไม่มีะุสักนัดที่สามารถแตะต้องเขาได้
"เป้าหมายหลักคือปืนครก!" หลินเว่ยบอกตัวเอง พลางมุ่งไปยังตำแหน่งที่ปืนครกตั้งอยู่
แต่ทันใดนั้น เสียงเฮลิคอปเตอร์ก็ดังมาจากเื้ั เครื่องบินรบขนาดเล็กสองลำบินมาจากทิศเหนือ มุ่งตรงเข้าหาขบวนรถของกลุ่มต่อต้าน
"ไม่ดีแล้ว!" หลินเว่ยคิด เขาสามารถจัดการกับทหารบนูเาได้ แต่ไม่มีทางสู้กับเฮลิคอปเตอร์รบได้
เสียงปืนกลจากเฮลิคอปเตอร์ดังกึกก้อง ะุพุ่งใส่ขบวนรถอย่างไม่ปรานี หลินเว่ยมองด้วยความหวาดกลัว เขาไม่สามารถช่วยเพื่อนๆ ได้จากระยะไกลขนาดนี้
แต่แล้ว เสียงกัมปนาทอันดังสนั่นก็ดังขึ้นจากอีกฝั่งของหุบเขา ตามด้วยแสงวาบจ้าที่พุ่งตรงไปยังเฮลิคอปเตอร์ลำแรก
บึ้มม! เฮลิคอปเตอร์ลำแรกะเิกลางอากาศ ชิ้นส่วนร่วงหล่นลงมาเป็สะเก็ดไฟ
"นั่นมันอะไร?" หลินเว่ยอุทาน
อีกลูกหนึ่งพุ่งเข้าหาเฮลิคอปเตอร์ลำที่สอง ทำให้มันเสียการควบคุมและร่อนลงอย่างฉุกเฉิน
จากแนวเขาอีกฝั่งหนึ่ง รถหุ้มเกราะหลายคันปรากฏขึ้น พร้อมกับกลุ่มคนติดอาวุธในชุดพรางสีดำที่เคลื่อนตัวอย่างเป็ระบบ พวกเขาเริ่มโจมตีกองกำลังเทียนซื่อจากอีกด้าน
"ใครกัน?" ลี่ชิงถามผ่านวิทยุที่ยังเปิดอยู่
"ไม่รู้" หลิวซินตอบกลับ "แต่ดูเหมือนพวกเขากำลังช่วยเรา!"
หลินเว่ยใช้จังหวะชุลมุนนี้จัดการกับปืนครกบนเนินเขา เขาโจมตีทหารที่ประจำการตรงนั้นอย่างรวดเร็ว ทำให้พวกเขาหมดสติไปทั้งหมด
การต่อสู้ดำเนินต่อไปอีกไม่นาน ก่อนที่กองกำลังเทียนซื่อจะถอนกำลังไปเมื่อเห็นว่าตกเป็รองทั้งจำนวนและอาวุธยุทโธปกรณ์
หลินเว่ยย่องลงมาจากเนินเขา กลับมาที่ขบวนรถของกลุ่มต่อต้าน พร้อมกับที่กลุ่มคนในชุดพรางสีดำก็เคลื่อนเข้ามาใกล้
"ใครพวกคุณ?" หลิวซินถาม ปืนของเขายังคงเล็งไปที่กลุ่มแปลกหน้า
ชายร่างสูงคนหนึ่งก้าวออกมาจากกลุ่ม ถอดหมวกคลุมศีรษะออก เผยให้เห็นใบหน้าชายวัยกลางคนที่มีรอยแผลเป็พาดผ่านใบหน้าด้านซ้าย
"ผมชื่อ เสวี่ยิ ผู้นำของชนเผ่าชีหลง" ชายคนนั้นแนะนำตัว "พวกเราเฝ้าติดตามการเคลื่อนไหวของคุณมาระยะหนึ่งแล้ว หลินเว่ย"
หลินเว่ยใเมื่อได้ยินชื่อของตน "คุณรู้จักผม?"
"ทุกคนในแถบเทือกเขาคุนหลุนรู้จักคุณ" เสวี่ยิตอบ "ชายหนุ่มที่มีพลัง ชี่ ผู้ท้าทายองค์กรเทียนซื่อ" เขามองไปรอบๆ ก่อนจะเสริม "เราควรออกจากที่นี่โดยเร็ว พวกเขาอาจส่งการเสริมกำลังมา"
"เราจะไปกับคุณได้ยังไง?" หลิวซินถามด้วยความระแวง "เราเพิ่งเจอคุณ เราไม่รู้ว่าคุณเป็ฝ่ายไหน"
"ผมเข้าใจความระแวงของคุณ" เสวี่ยิตอบอย่างใจเย็น "แต่ถ้าผม้าทำร้ายพวกคุณ ผมคงปล่อยให้เฮลิคอปเตอร์พวกนั้นจัดการพวกคุณไปแล้ว"
เขาหยุดชั่วครู่แล้วเสริม "นอกจากนั้น พวกเรามีเป้าหมายเดียวกัน—หยุดยั้งโครงการฟีนิกซ์"
หลินเว่ยกับหลิวซินมองหน้ากัน ก่อนที่หลินเว่ยจะพยักหน้า "เราจะไปกับคุณ แต่ถ้าคุณวางแผนจะทรยศพวกเรา..."
"ไม่ต้องกังวล" เสวี่ยิยิ้มบางๆ "องค์กรเทียนซื่อฆ่าสมาชิกของเผ่าเราไปมากเกินพอแล้ว พวกเราไม่มีวันยอมอยู่ฝ่ายเดียวกับพวกมัน"
ลี่ชิงเข้ามาหาหลินเว่ย กระซิบเบาๆ "เรามีทางเลือกอื่นหรือเปล่า?"
"ไม่มี" หลินเว่ยตอบเสียงเบา "ถ้าเทียนซื่อรู้เส้นทางเดินทางของเรา พวกเขาจะตามมาอีก เรา้าความช่วยเหลือ"
การตัดสินใจถูกทำอย่างรวดเร็ว ผู้าเ็ถูกย้ายขึ้นรถของชนเผ่าชีหลง ขณะที่รถที่เสียหายถูกทิ้งไว้ พวกเขาออกเดินทางไปตามเส้นทางลับที่เสวี่ยิแนะนำ
"เราจะพาคุณไปยังที่ซ่อนของเรา" เสวี่ยิบอกขณะนั่งในรถคันเดียวกับหลินเว่ยและกลุ่ม "มันปลอดภัยและซ่อนอยู่ลึกในูเา องค์กรเทียนซื่อไม่รู้เื่ที่ซ่อนนี้"
"แล้วชนเผ่าชีหลงคือใคร?" หลินเว่ยถาม ด้วยความอยากรู้อยากเห็น
สายตาของเสวี่ยิเคร่งขรึมลง "พวกเราคือผู้สืบทอดวัฒนธรรมโบราณอันยาวนาน เป็ผู้พิทักษ์ความลับของพลัง ชี่ มาหลายพันปี" เขาหยุดชั่วครู่ "และเป็ศัตรูตัวฉกาจของเทียนซื่อมาั้แ่ก่อนที่พวกเขาจะเริ่มโครงการฟีนิกซ์"
"ทำไมผมไม่เคยได้ยินเื่ของพวกคุณมาก่อน?" หลินเว่ยถาม
"เพราะเราชอบอยู่ในเงามืด" เสวี่ยิตอบพร้อมรอยยิ้มบางๆ "แต่เมื่อเราได้ยินว่าหนึ่งในผู้มีพลัง ชี่ สูงสุดกำลังจะบุกคุนหลุน เราจึงตัดสินใจออกมาช่วย"
"แล้วคุณรู้เื่แผนการของเราได้ยังไง?" หลิวซินถามด้วยความสงสัย
"เรามีหูตาอยู่ทุกที่" เสวี่ยิตอบอย่างลึกลับ "รวมถึงในองค์กรเทียนซื่อด้วย"
ลี่ชิงมองออกไปนอกหน้าต่างรถขณะที่พวกเขาเคลื่อนตัวลึกเข้าไปในหุบเขาแคบๆ "คุณคิดว่าเราจะสามารถหยุดโครงการฟีนิกซ์ได้จริงๆ หรือ?"
เสวี่ยิพยักหน้า "ด้วยความช่วยเหลือของพวกเรา และโดยเฉพาะพลังของหลินเว่ย... ใช่ เรามีโอกาส"
"แล้วคุณรู้อะไรเกี่ยวกับโครงการฟีนิกซ์บ้าง?" เมิ่งหลิงถาม ดวงตาเป็ประกายด้วยความอยากรู้อยากเห็นทางวิทยาศาสตร์
เสวี่ยิถอนหายใจเบาๆ "มากพอที่จะรู้ว่ามันเป็การทดลองที่อันตรายที่สุดั้แ่มีมนุษยชาติมา" เขาหันมามองหลินเว่ย "คุณรู้หรือไม่ว่าทำไมพวกเขาถึงเรียกมันว่าโครงการฟีนิกซ์?"
หลินเว่ยส่ายหน้า
"เพราะพวกเขาเชื่อว่ามนุษยชาติต้องตายก่อน จึงจะสามารถเกิดใหม่ในรูปแบบที่แข็งแกร่งกว่าเดิม เหมือนนกฟีนิกซ์ที่เกิดจากเถ้าถ่านของตัวเอง" เสวี่ยิอธิบาย สีหน้าเคร่งเครียด "แต่สิ่งที่จะเกิดขึ้นกลับเป็การทำลายล้างจิติญญาของความเป็มนุษย์ ให้เหลือเพียงร่างที่แข็งแกร่งแต่ไร้อิสรภาพ"
รถเคลื่อนตัวไปตามเส้นทางที่ทอดยาวขึ้นไปบนเทือกเขา เมื่อพวกเขาขับผ่านโค้งหนึ่ง ชุมชนขนาดเล็กก็ปรากฏต่อสายตา บ้านเรือนถูกสร้างจากไม้และหิน กลมกลืนไปกับธรรมชาติจนแทบมองไม่เห็นจากระยะไกล
"นี่คือหมู่บ้านลง" เสวี่ยิแนะนำ "หนึ่งในชุมชนหลบภัยของชนเผ่าชีหลง"
รถจอดลงในลานดินทรายกว้าง ผู้คนในชุดพื้นเมืองเทิดผ้าสีสดใสทยอยออกมาต้อนรับ ดวงตาของพวกเขาจับจ้องที่หลินเว่ยและกลุ่มแปลกหน้าด้วยความสนใจและสงสัย
"พวกเขากำลังรอคุณอยู่" เสวี่ยิพูดขณะลงจากรถ
"ใครรอผมอยู่?" หลินเว่ยถามด้วยความสงสัย
"ผู้าุโของเรา" เสวี่ยิตอบ "คนที่รู้ความจริงทั้งหมดเกี่ยวกับพลัง ชี่ และความเชื่อมโยงของคุณกับมัน"
หลินเว่ย ลี่ชิง และเมิ่งหลิงเดินตามเสวี่ยิเข้าไปในหมู่บ้าน ขณะที่หลิวซินกำกับให้ทหารของกลุ่มต่อต้านจัดการกับผู้าเ็และยานพาหนะ
"พวกคุณมีมากี่คน?" ลี่ชิงถามระหว่างเดิน สายตาของเธอกวาดไปรอบๆ อย่างประหลาดใจกับชุมชนที่ซ่อนตัวอยู่ได้อย่างแเีจากสายตาองค์กรเทียนซื่อ
"หมื่นกว่าคน กระจายอยู่ในหมู่บ้านเล็กๆ หลายสิบแห่งทั่วเทือกเขาคุนหลุน" เสวี่ยิตอบ "เราอยู่ที่นี่มาั้แ่ก่อนที่จีนใหม่จะถือกำเนิดเสียอีก"
พวกเขาเดินมาถึงอาคารไม้ขนาดใหญ่ที่สุดในหมู่บ้าน ตรงกลางหมู่บ้าน ประตูไม้แกะสลักลวดลายัเปิดออก เผยให้เห็นห้องโถงกว้างที่มีแสงเทียนส่องสว่าง และกลุ่มชายหญิงาุโในชุดพื้นเมืองนั่งรออยู่บนเบาะรองนั่งหลายใบ
"นี่คือสภาผู้าุโ" เสวี่ยิแนะนำ "และนั่นคือประธานของเรา อาจารย์เฉินหลง"
ชายชราที่นั่งตรงกลางวงพยักหน้าเล็กน้อย เขามีเคราสีขาวยาวและดวงตาที่คมกริบ แม้จะมีอายุมากแล้ว แต่ร่างกายของเขากลับดูแข็งแรงและสง่างาม
"หลินเว่ย" อาจารย์เฉินหลงเอ่ยชื่อของเขาด้วยน้ำเสียงที่ลึกและทุ้ม "ในที่สุดเราก็ได้พบกัน"
"คุณรู้จักผม?" หลินเว่ยถามด้วยความประหลาดใจ
"ไม่เพียงแต่รู้จัก" อาจารย์เฉินหลงตอบ "แต่เรารอคอยการมาถึงของคุณมาเป็เวลานาน"
หลินเว่ยรู้สึกสับสน "ผมไม่เข้าใจ"
อาจารย์เฉินหลงพยักหน้าช้าๆ "พลัง ชี่ ในตัวคุณ มันไม่ได้เกิดจากการทดลองขององค์กรเทียนซื่อเพียงอย่างเดียว" เขาอธิบาย "แต่มาจากการที่พวกเขาใช้ความรู้โบราณของชนเผ่าเรา ที่พวกเขาขโมยไป รวมเข้ากับเทคโนโลยีสมัยใหม่"
หัวใจของหลินเว่ยเต้นแรง เขารู้สึกว่ากำลังเข้าใกล้ความจริงเกี่ยวกับตัวเองมากขึ้นทุกขณะ
"ผู้บัญชาการหวังเคยบอกว่าผมคือ Phoenix-Alpha" หลินเว่ยพูด "นั่นหมายความว่าอย่างไร?"
"คุณเป็ผลลัพธ์แรกที่สมบูรณ์ของการผสมผสานระหว่างพลังโบราณของเราและวิทยาศาสตร์สมัยใหม่" หญิงชราท่านหนึ่งในสภาตอบ "แต่สิ่งที่ผู้บัญชาการหวังไม่รู้ก็คือ คุณยังเป็ความหวังเดียวของเราที่จะหยุดยั้งแผนการชั่วร้ายของพวกเขา"
"ด้วยความช่วยเหลือของคุณ" อาจารย์เฉินหลงกล่าวต่อ "เราจะสามารถเข้าถึงหัวใจของโครงการฟีนิกซ์และทำลายมันได้ ก่อนที่พวกเขาจะปล่อยไวรัสออกสู่บรรยากาศ"
"แต่เราต้องรีบ" เสวี่ยิเสริม "ตามข้อมูลของเรา พวกเขาจะปล่อยไวรัสในอีกสองวัน"
หลินเว่ยหันไปมองลี่ชิงและเมิ่งหลิง ก่อนจะหันกลับมาที่อาจารย์เฉินหลง "ผมพร้อมที่จะช่วย แต่พวกคุณต้องบอกผมทุกอย่างที่รู้เกี่ยวกับองค์กรเทียนซื่อและโครงการฟีนิกซ์"
อาจารย์เฉินหลงพยักหน้า "แน่นอน แต่ก่อนอื่น มีบางอย่างที่เราต้องแสดงให้คุณดู" เขาลุกขึ้นด้วยความคล่องแคล่วที่ไม่น่าเชื่อสำหรับคนวัยของเขา "ตามเรามา"
สภาผู้าุโนำหลินเว่ยและพรรคพวกเดินผ่านทางลับด้านหลังอาคาร ลงไปตามบันไดหินที่ทอดยาวลึกลงไปใตู้เา แสงจากคบเพลิงส่องทางให้พวกเขา
"ที่นี่คือใจกลางของชนเผ่าชีหลง" อาจารย์เฉินหลงอธิบายระหว่างเดิน "ห้องแห่งบรรพบุรุษ ที่ซึ่งความลับทั้งหมดของพลัง ชี่ ถูกเก็บรักษาไว้"
พวกเขาเดินมาถึงประตูหินขนาดใหญ่ที่มีจารึกโบราณกำกับอยู่ อาจารย์เฉินหลงวางมือบนประตู พึมพำบางอย่างเบาๆ ประตูหินค่อยๆ เลื่อนเปิดออก เผยให้เห็นห้องโถงกว้างที่ส่องสว่างด้วยคริสตัลแปลกประหลาดสีฟ้าที่เรืองแสงอ่อนๆ
หลินเว่ยก้าวเข้าไปในห้องด้วยความอัศจรรย์ใจ เขารู้สึกได้ทันทีว่าพลัง ชี่ ในร่างกายของเขาตอบสนองต่อพลังงานในห้องนี้ ร่างกายของเขาเริ่มเรืองแสงอ่อนๆ โดยไม่ได้ตั้งใจ
ตรงกลางห้องเป็รูปปั้นหินขนาดใหญ่รูปั ล้อมรอบด้วยคริสตัลเรืองแสงและจารึกโบราณ แต่สิ่งที่ดึงดูดความสนใจของหลินเว่ยมากที่สุดคือภาพวาดบนผนัง—ภาพนักรบโบราณกำลังใช้ท่าไม้ตายที่คล้ายคลึงกับท่า ัทะยานฟ้า ที่เขาฝึกฝน
"นี่คือ..." หลินเว่ยพูดอย่างประหลาดใจ
"ใช่" อาจารย์เฉินหลงยืนยัน "วิชายุทธ์ ัทะยานฟ้า ที่หลิวซินสอนคุณ มันคือศาสตร์โบราณของชนเผ่าเรา ที่สืบทอดมานับพันปี"
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้
- ไทย
- English
© สงวนลิขสิทธิ์ 2022 Glory Forever Public Company Limited ( jinovel.com )
