[อสูรจิติญญาศักดิ์สิทธิ์] (เสี่ยวฮุย): ประเภท:สัตว์เลี้ยงอสูร เลเวล: LV0 ระดับ: นางฟ้า เ้าของ: หลิงเทียนติดสอยห้อยตามด้วยตัวเอง ไม่เคยทรยศ อสูรประหลาดซึ่งไม่รู้ที่มามีรูปร่างหน้าตาน่ารัก นิสัยที่สงบและเชื่อง เกลียดการต่อสู้ไม่แสวงหาความสามารถในการต่อสู้ใดๆ จึงไม่มีความสามารถในการต่อสู้ใดเลยแต่มีร่างกายที่ปราดเปรียวและพลังชีวิตที่กล้าแกร่งรวมถึงพลังลึกลับที่ไม่ทราบคุณสมบัติมีกลิ่นอายที่ทำให้กระทั่งพระแม่ธรณีอยากเข้าใกล้ และทำให้สิ่งมีชีวิตอื่นๆรู้สึกประทับใจได้อย่างง่ายดายยิ่งกว่านั้นยังทำให้สิ่งมีชีวิตที่ชั่วร้ายที่สุดยากที่จะเกิดความ้าจู่โจมมัน
มองไปที่คำแนะนำของเสี่ยวฮุย แม้หลิงเฉินเตรียมตัวมาแล้วแต่เขายังคงรู้สึกผิดหวังนิดหน่อย ตอนที่เทาเที่ยฝากฝังไข่ใบนี้กับเขามันกล่าวว่าสิ่งมีชีวิตที่ฟักออกมาจะไม่มีความสามารถในการต่อสู้ใดๆทว่ามันจะให้การสนับสนุนบางอย่างที่ทรงพลังแก่เขา คำพูดครึ่งแรกของเทาเป็จริง คำแนะนำของเสี่ยวฮุยเขียนไว้อย่างชัดเจนว่ามันไม่มีความสามารถในการต่อสู้ใดๆ...ไม่มีเลยสักอย่าง
ค่าสถานะ: HP:2,000 MP: 50 พลังโจมตีทางกายภาพ:1 พลังโจมตีทางเวทย์: 1พลังป้องกันทางกายภาพ: 200 อัตราความแม่นยำ: 1 อัตราการหลบหลีก: 1 อัตราการโจมตีติดคริติคอล: 50% อัตราการเจาะเกราะ: 50%ความเร็วในการเคลื่อนที่: 300
หลิงเฉิน “!!!”
ค่าสถานะของเสี่ยวฮุยผิดแปลกอย่างยิ่งพลังโจมตีทางกายภาพและทางเวทย์ล้วนอยู่ในจุดที่พวกมันไม่สามารถต่ำไปได้มากกว่านี้อีกแล้วพวกมันต่ำยิ่งกว่าสิ่งมีชีวิตเลเวลต่ำสุดอย่างกระต่ายฟันเหยิน LV1ส่วนอัตราการเจาะเกราะและอัตราการโจมตีติดคริติคอลอันตระการตาสุดยอดนั้นล้วนมีไว้เพื่ออวดเท่านั้นทว่าพลังชีวิตของมัน...ที่สถานะเลเวล 0 มันมี HPถึง 2,000 หน่วย! มากกว่าพลังชีวิตของเขาในตอนนี้ที่เลเวล 10 กว่า 5 เท่า!หลิงเฉินมั่นใจว่าแม้แต่สัตว์เลี้ยงระดับปลายฟ้าก็ไม่สามารถมีพลังชีวิตถึง 2,000 หน่วย ที่ระดับเริ่มต้น...สำหรับพลังป้องกันนั้นสูงถึง 200!
ความเร็วในการเคลื่อนที่ของมันน่าตกตะลึงอย่างมาก ทะลุถึง 300! เกือบสามเท่าของเขา! HP เพิ่มขึ้นได้อย่างรวดเร็วตามการเพิ่มขึ้นของเลเวลและการใช้วิธีการต่างๆ มากมาย แต่การเพิ่มความเร็วในการเคลื่อนที่นั้นยากมากโดยทั่วไป ผู้เล่นจะพึ่งพาได้เพียงรองเท้าหรือไอเทมพิเศษรวมไปถึงการเพิ่มความเร็วในการเคลื่อนที่ด้วยสัตว์ขี่ที่เพิ่มความเร็วในการเคลื่อนที่แม้แต่นักฆ่าที่เปลี่ยนเป็อาชีพขั้นสุดท้ายความเร็วในการเคลื่อนที่ของพวกเขาโดยปกติแล้วไม่เกิน 200 แต่ค่าเริ่มต้นของเสี่ยวฮุยคือ 300
“มันไม่มีความสามารถในการโจมตีใดๆ เลยแต่กลับมีร่างกายที่ปราดเปรียวและพลังชีวิตที่กล้าแกร่ง” สถานะของมันอธิบายอย่างครบถ้วนในบรรทัดนี้เอง
พูดตามตรง ไม่ว่าจะเป็ค่า HP หรือค่าความเร็วในการเคลื่อนที่ของมันพวกมันต่างทำให้หลิงเฉินพร่ำบ่นด้วยความอิจฉาริษยาหากค่าสถานะทั้งสองอย่างนี้ปรากฏกับตัวเขาในตอนนี้เขากล้าแม้กระทั่งเดินไปที่อาณาเขตของมอนสเตอร์เลเวล 30 โชคไม่ดีที่เสี่ยวฮุยผู้ความเร็วในการเคลื่อนที่และHP ที่ทรงพลังนี้ไม่มีความสามารถในการโจมตีใดๆ เลยความสามารถทั้งสองอย่างนั้น...เห็นได้ชัดเจนว่ามีอยู่เพื่อวิ่งหนีและปกป้องตัวมันเอง
ถ้าเช่นนั้น สกิลสนับสนุนของมันคืออะไรกันแน่? หลิงเฉินมองไปที่พร์และสกิลเริ่มต้นของมันด้วยความคาดหวัง
พร์แต่กำเนิด:
1. สามารถเคลื่อนที่บนบกและในน้ำได้อย่างอิสระไวต่อกลิ่นอายของอันตรายอย่างยิ่ง สามารถััถึงอันตรายที่ใกล้เข้ามาได้ล่วงหน้าไวต่อกลิ่นของแร่ระดับสูง คริสตัลพลังงาน ลูกแก้วพลังงานและสมบัติทุกประเภทอย่างมาก ทั้งยังสามารถค้นพบและระบุตำแหน่งของพวกมันจากระยะไกลๆอย่างแม่นยำ
2. โดยปกติแล้วมันจะไม่ถูกจู่โจมจากสิ่งมีชีวิตใดๆเว้นเสียแต่ว่ามันจะโจมตีหรือยั่วยุสิ่งมีชีวิตอื่นด้วยตัวเอง
พร์แต่กำเนิดของเสี่ยวฮุยทำให้หลิงเฉินงงงวยเล็กน้อยอสูรตัวนี้ที่มีรูปร่างหน้าตาเหมือนกับลูกสุนัขตัวหนึ่งและยังสามารถเคลื่อนที่ใต้น้ำได้อย่างอิสระมันสามารถคาดการณ์ล่วงหน้าถึงอันตรายที่กำลังจะมาถึง...และกระทั่งสามารถค้นพบสมบัติระดับสูง!เพียงแค่จุดนี้จุดเดียวก็เป็ความสามารถในการช่วยเหลือที่ค่อนข้างแข็งแกร่งแล้ว!
ในโลกเกม มีผู้เล่นจำนวนนับไม่ถ้วนที่ไปยังเหมืองแร่แสนอันตรายคนเดียวขุดแร่ตลอดทั้งวันทั้งคืนเพื่อหลอมอาวุธแห่งความฝันของพวกเขาโดยหวังว่าพวกเขาจะได้รับแร่ระดับสูงที่พอจะหลอมอาวุธที่พวกเขาใฝ่ฝัน ในบางครั้งแม้กระทั่งความพยายามหลายสิบวันก็ไม่ได้อะไรเลยถ้าหากเสี่ยวฮุยมีความสามารถเช่นนี้จริงๆ และความไวกับระยะการค้นพบของมันเพียงพอเช่นนั้นหากเขาไปถึงยังสถานที่แห่งหนึ่งซึ่งมีสมบัติอยู่ไม่ใช่ว่ามันจะค้นพบตำแหน่งที่ถูกต้องได้ในทันทีหรอกเหรอ?
สำหรับพร์อย่างที่สองของมันนั้นทำให้หลิงเฉินพูดไม่ออกไม่มากก็น้อย โดยตราบใดที่มันไม่ไปยั่วยุสิ่งมีชีวิตอื่นสิ่งมีชีวิตเ่าั้ก็จะไม่ไปยุ่งกับมัน...หากเขามีความสามารถนี้ ในตอนนี้ไม่ใช่ว่าเขาจะสามารถเดินทางไปทั่วทั้งทวีปหลงลืมได้อย่างสบายหรอกเหรอ
สกิลแต่กำเนิด:
[เกราะจิติญญาศักดิ์สิทธิ์]: เลเวลปัจจุบัน: LV1 เลเวลสูงสุด: LV5 เลเวลที่้าเพื่ออัพเกรดเป็เลเวล 2: LV20เกราะที่มองไม่เห็นซึ่งกำลังปกป้องอยู่รอบกายของอสูรจิติญญาศักดิ์สิทธิ์ตลอดเวลาช่วยลดความเสียหายที่ได้รับ 30% เมื่อ HPมากกว่า 70% จะไม่ตายหลังจากโดนการโจมตีถึงตาย และ HP จะถูกรักษาไว้ที่ 1 หน่วย โดย HP จะฟื้นฟู5% ทุกหนึ่งวินาที หลังจากตาย ฟื้นคืนชีพได้ในทันทีตรงจุดที่ตายโดยที่ HP จะฟื้นฟูจนเต็ม และจะไม่มีการสูญเสียใดๆสามารถฟื้นคืนชีพ 3 ครั้งต่อวัน
หลิงเฉิน “พระเ้าช่วยกล้วยทอด!”
เพียงแค่ความสามารถแรกของเสี่ยวฮุยก็ทำให้หลิงเฉินตกตะลึงอย่างมากจนเขาแทบจะะเิออก[เกราะจิติญญาศักดิ์สิทธิ์] แน่นอนว่านี่คือสกิลป้องกันที่โกงที่สุดเท่าที่หลิงเฉินเคยพบเห็นในชีวิตของเขา!ลดความเสียหายทั้งหมดลง 30% เมื่อ HPสูงกว่า 70% จะไม่มีการโจมตีเพียงครั้งเดียวที่ทำให้ตาย และ HP จะฟื้นฟูอย่างมากโดยอัตโนมัติและสามารถฟื้นคืนชีพได้ตรงจุดที่ตาย 3 ครั้งต่อวัน...การรวมผลของการป้องกันอันน่าหวั่นเกรงทุกอย่างไว้ในที่เดียว!
ที่น่ากลัวยิ่งกว่าคือนี่เป็เพียงสถานะของสกิลป้องกันนี้ที่เลเวล 1! แล้วที่สถานะเลเวลสูงสุดของมันเลเวล 5 จะเป็เช่นใดนั้นแทบจะนึกไม่ออก!
หลิงเฉินเบิกตากว้างจ้องไปที่สิ่งมีชีวิตตัวน้อยซึ่งดูเหมือนจะถูกเหยียบตายได้โดยง่ายเพื่อดูว่าเกราะที่มองไม่เห็นของมันอยู่ตรงไหนกันแน่!
เ้าตัวน้อยนี้ไม่มีความสามารถในการโจมตีใด ๆทว่าความสามารถในการป้องกันตัวเองนั้นแข็งแกร่งน่าหวั่นเกรงจริงๆ
[กลืนกินิญญา]: ไม่สามารถอัพเกรดได้เติบโตด้วยการกลืนกินร่างของสิ่งมีชีวิตที่ตายแล้วขณะเดียวกันก็ใช้พลังจิติญญาศักดิ์สิทธิ์ในการสกัดกลั่นส่วนที่ไม่สามารถดูดซึมได้และคายออกมาเป็ไอเทมที่ไม่รู้จักตามคุณสมบัติที่สอดคล้องกัน
[หมายเหตุ:การเติบเติบของอสูรจิติญญาศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้ใช้ค่าประสบการณ์แต่ใช้การกลืนกินิญญา]
“หือ?”
กลืนกินร่างของสิ่งมีชีวิตงั้นเหรอ? หลิงเฉินจ้องไปที่สิ่งมีชีวิตตัวน้อย สงสัยว่าร่างเล็กๆของมันจะสามารถกลืนสิ่งมีชีวิตที่มีขนาดใหญ่แค่ไหนสำหรับสิ่งที่มันคายออกมาหลังจากการสกัดกลั่น...หวังว่ามันจะไม่ใช่กระดูกทว่าข้อมูลในส่วนหมายเหตุทำให้เขาสังเกตเห็นว่า...การเติบโตของมันไม่ใช่เป็การรับเอาค่าประสบการณ์ของเ้านายมันแต่เป็การพึ่งพาตัวเองโดยการกลืนกินร่างของสิ่งมีชีวิตเขาไม่เคยได้ยินเื่แบบนี้มาก่อน
เสี่ยวฮุยมีจุดผิดปกติมากมายเหลือเกิน
[กลิ่นอายแห่งจิติญญาศักดิ์สิทธิ์]: เลเวลปัจจุบัน: LV0 เลเวลสูงสุด: LV20 เลเวลที่้าเพื่ออัพเกรดเป็เลเวล 1: LV1 ล็อก ผล: ไม่ทราบ
[พร์แห่งจิติญญาศักดิ์สิทธิ์]: เลเวลปัจจุบัน: LV0 เลเวลสูงสุด: LV20 เลเวลที่้าเพื่ออัพเกรดเป็เลเวล 1: LV1 ล็อก ผล: ไม่ทราบ
[เนตรแห่งจิติญญาศักดิ์สิทธิ์]: เลเวลปัจจุบัน: LV0 เลเวลสูงสุด: LV20 เลเวลที่้าเพื่ออัพเกรดเป็เลเวล 1: LV10 ล็อก ผล: ไม่ทราบ
เสี่ยวฮุยมีสกิลเริ่มต้นหลายสกิลทว่านอกเหนือจากสกิลเกราะจิติญญาศักดิ์สิทธิ์ที่น่าหวั่นเกรงและกลืนกินิญญาที่แสนประหลาด ทุกสกิลที่เหลือต่างอยู่ในสถานะไม่ถูกปลุกให้ตื่นแม้สองในสามสกิลเหล่านี้จะ้าแค่ถึงเลเวล 1เพื่อปลุกให้ตื่น เมื่ออ่านสกิลของเสี่ยวฮุยซ้ำอีกทีแล้วหลิงเฉินก็หยิบเสี่ยวฮุยขึ้นมาตรวจสอบและพยายามอย่างมากในการหาบางตำแหน่งที่แตกต่างจากลูกสุนัข
อย่างใดก็ตาม...เราต้องจัดการกับการทดสอบที่อยู่ข้างหน้า
“เสี่ยวฮุย ั้แ่นี้ไปเ้าจะต้องร่วมผจญภัยไปกับข้าไปกันเถอะ!”
หลิงเฉินไม่ได้เรียกมันกลับมา...ถึงอย่างไรพวกมอนสเตอร์ก็จะไม่โจมตีมันโดยอัตโนมัติต่อให้มันโดนโจมตีจากการโจมตีระยะกว้างที่รุนแรง...หลิงเฉินต้องตายก่อนมันอย่างแน่นอนสำหรับชื่อ ‘เสี่ยวฮุย’ เห็นได้ชัดว่าเสี่ยวฮุยไม่คัดค้านใดๆในเวลาเดียวกับที่หลิงเฉินก้าวเดิน มันก็ตามเขาไปอย่างเชื่อฟังด้วยความตื่นเต้นด้วยความเร็วในการเคลื่อนที่ของมันซึ่งทะลุ 300มันจึงอ้อมผ่านด้านหน้าของหลิงเฉินไปในชั่วพริบตา และทำให้เขาอ้าปากด้วยความอิจฉา
ก่อนจะก้าวออกไปจากห้องหิน หลิงเฉินยืนยันสถานะในปัจจุบันของเขาค่าพลังโจมตีพื้นฐานกว่า 300 นี่คือค่าสถานะที่แข็งแกร่งที่สุดซึ่งเขามีแต้มสกิลแตะ 930 แต้ม รวมกับรางวัลเมื่อครู่ก็อัพเกรดเคล็ดวายุ์และเคล็ดศาสตราจักรพรรดิได้หนึ่งเลเวล
คิดอยู่ครู่หนึ่ง หลิงเฉินใส่แต้มสกิล 800 แต้ม ลงในเคล็ดวายุ์ แสงกระพริบอย่างต่อเนื่องแล้วเคล็ดวายุ์ก็ได้รับการอัพเกรดเรียบร้อย
[เคล็ดวายุ์]: เลเวลปัจจุบัน: LV2 เลเวลสูงสุด: LV10 แต้มสกิลที่ใช้อัพเกรดเป็ LV3: 1,600 แต้ม เคล็ดต่อสู้โบราณ หลังจากการฝึกฝนช่วยเพิ่มความสามารถในการควบคุมอาวุธใด ๆ อย่างมาก ผล: เมื่อใช้อาวุธใดก็ตามค่าความเสียหายที่สร้างได้จะเพิ่มขึ้น 10% โดยผลของสกิลนี้จะไม่ทับซ้อนกับสกิลความชำนาญอาวุธอื่นๆ
มองไปที่แต้มสกิลของเขาซึ่งเหลืออยู่ 130 แต้ม และแต้มสกิล 1,600 แต้มที่ต้องใช้สำหรับอัพเกรดเคล็ดวายุ์อีกครั้งหลิงเฉินถอนหายใจออกมาด้วยความเศร้าใจนี่คือเคล็ดต่อสู้โบราณซึ่งครูฝึกอาชีพนักรบกล่าวว่ามันได้หายสาบสูญไปนาน 10,000 ปี ผลของมันน่าตื่นตะลึงจริงๆทว่าแต้มสกิลที่ต้องใช้ในการอัพเกรดก็น่าตะลึงงันเช่นเดียวกัน บวกกับผลของ ‘ความริษยาแห่ง์’ก็น่าใมากยิ่งขึ้น
เมื่อเดินออกจากห้องหินภาพที่อยู่เบื้องหน้าเขาพลันสว่างขึ้น สิ่งที่ปรากฏขึ้นด้านหน้าไม่ใช่บรรยากาศอันหนักอึ้งซึ่งเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าฟันอย่างที่เขาคิดทว่ากลับเป็สนามหญ้ากว้างใหญ่ซึ่งเต็มไปด้วยพืชสีเขียวที่มีชีวิตชีวากับดอกไม้สีสันสดสวย!
สถานที่นี้คือ...
“หงิงๆ...”เสี่ยวฮุยครางออกมาด้วยความตื่นเต้นขยับขาทั้งสี่ข้างของมัน และวิ่งไปข้างหน้าด้วยความดีใจ จากนั้นก็ะโขึ้นสูงแล้วปล่อยร่างของมันให้ตกลงบนทุ่งหญ้า หลังจากถึงพื้นหญ้า มันก็กลิ้งไปรอบๆด้วยความสุขสบาย แสดงท่าทางพึงพอใจอย่างมาก ทว่าทันใดนั้น มันะโขึ้นจากหญ้าพร้อมกับเสียง “หวือ”มันโค้งตัวและจ้องมองไปที่กลุ่มของพืชซึ่งอยู่ไม่ไกลจากมันมากนักขณะที่ปากก็ส่งเสียงคำรามร้องออกมาต่ำๆ
หลิงเฉินตรวจพบบางสิ่งเช่นกัน เขาขมวดคิ้วพร้อมกับมองไปยังทิศทางที่เสี่ยวฮุยกำลังจ้องมองอยู่ทะยานเมฆาและดาบทรายปรากฏขึ้นในมือของเขาโดยพร้อมเพรียงกัน
ในกลุ่มของพืช มีการขยับไปมาอย่างต่อเนื่องจากนั้นร่างสีเขียวมรกตสองสามร่างก็ะโออกมา และพุ่งตรงมาที่หลิงเฉินเขาเพ่งสายตาและตรวจดูอย่างละเอียด จริงๆแล้วพวกมันคือพืชสองสามต้นที่สามารถเคลื่อนไหวได้...พวกมันมีกระทั่งใบสีเขียวติดอยู่
[ภูตพฤกษา]: ประเภท: ปีศาจ เลเวล: LV10 HP: 360 แรกเริ่มเดิมทีเป็พืชปกติทั่วไป หลังจากนั้นภายใต้อิทธิพลของพลังที่เทพาทิ้งเอาไว้ มันก็มีชีวิตและพลังอ่อนๆเหมือนกับกลิ่นอายของความบริสุทธิ์พวกมันจะโจมตีสิ่งมีชีวิตต่างถิ่นซึ่งสามารถทำอันตรายพวกมันได้โดยอัตโนมัติ
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้