ดวงจิตเทวะขนาดเท่ากำปั้นสีแดงทองเริ่มสั่น มันได้รับผลมาจากจิตสำนึกของิอวี่ และกำลังหดตัวเล็กลง
แต่ว่า ดวงจิตเทวะเหมือนจะต่อต้าน มันพยายามที่จะพองตัวขยายใหญ่ขึ้น
มันเป็การต่อสู้กันระหว่างจิตสำนึกของิอวี่กับดวงจิตเทวะ!
“เอี๊ยด เอี๊ยด เอี๊ยด เอี๊ยด ... ”
ดวงจิตเทวะเกิดเสียงเสียดสีที่แสบแก้วหูออกมา ิอวี่พยายามอดทน หากทำขั้นตอนนี้ไม่สำเร็จดวงจิตเทวะจะะเิตัวออกทันที ถึงเวลานั้นเขาก็จะถูกธาตุไฟเข้าแทรกและอาจจะตายได้!
เส้นทางการฝึกจะไม่มีอันตรายได้อย่างไร ิอวี่้าพื้นฐานที่แข็งแกร่งมั่นคง หากกลัวการฝึก เขาก็ไม่สมควรเป็ผู้กล้า!
“แข็ง!”
ิอวี่รวบรวมสติทั้งหมดจดจ่อไปที่ดวงจิตเทวะ ดวงจิตเทวะส่งเสียงออกมาจากนั้นก็เริ่มรวมตัวและกลายเป็ขนาดเท่าหัวแม่มืออีกครั้ง!
“อือ ... ”
ระลอกคลื่นสีแดงทองพุ่งออกมาจากหน้าอกของิอวี่และะเิตัวออกไปรอบนอก เสื้อผ้าของิอวี่ถูกกระทบเข้าอย่างแรงจนแทบไม่เหลือ ห้องฝึกที่แข็งแกร่งเริ่มสั่น
ิอวี่อยู่ท่ามกลางทะเลเพลิงสีแดงทอง ดวงตาสีดำมีประกายไฟลุกโชน เช่นเดียวกับจิตสำนึกของเขาในเวลานี้ที่ไม่ยอมแพ้ และกำลังเดือดพล่าน!
“ตึกๆ ... ตึกๆ ... ”
ในหัวใจ ดวงจิตเทวะขนาดเท่าเด็กทารกตอนนี้กลายสภาพกลายเป็ขนาดเท่านิ้วหัวแม่มืออีกครั้ง และทุกจังหวะการเต้นของหัวใจแต่ละครั้งก็จะเกิดเสียงที่หนักแน่น ทำให้คนรู้สึกเหมือนหัวใจอสูรที่กำลังเต้นอยู่!
พริบตาเดียว ลมปราณที่อยู่ในดวงจิตเทวะก็พุ่งออกมาทางแขนขาของิอวี่แล้วไหลไปตามชีพจรของเขา มันทำให้พลังในร่างกายของเขาเริ่มแข็งแกร่งมากขึ้น
เดิมทีิอวี่นั้นก็มีพลังเทียบเท่าราชสีห์สองหมื่นตัวอยู่แล้ว เขารู้สึกว่าความแข็งแกร่งแค่ผิวเผินของเขาก็แข็งแกร่งอย่างหาที่เปรียบไม่ได้แล้ว แต่หลังจากที่ดวงจิตเทวะแข็งตัว ิอวี่ก็รู้สึกว่ามีกำลังภายในมหาศาลกำลังพุ่งเข้าสู่ร่างกายของเขา มันทำให้เขารู้สึกว่าต่อให้เกิดวิกฤตที่หนักหนาสาหัส เขาก็สามารถจัดการมันได้ด้วยหมัดเพียงหมัดเดียว!
ความรู้สึกที่มีนั้นทรงพลังจนทำให้ิอวี่รู้สึกแตกต่างออกไป!
ใช้เวลาไม่ถึงสี่เดือน ในเวลานี้เขาสามารถสร้างดวงจิตเทวะจนสำเร็จแล้ว และกลายเป็ผู้กล้าขอบเขตอมฤตขั้นที่หนึ่ง!
ความสามารถของเขากำลังพุ่งทะยานอีกครั้งหนึ่งแล้ว!
“เ้าทำสำเร็จแล้ว!”
เสียงของเฮยจีดังออกมาจากในหยกโบราณ น้ำเสียงของนางดีใจะโโลดเต้นอย่างมาก นางคิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าิอวี่จะอาศัยความสามารถของเขาสร้างดวงจิตเทวะที่แข็งตัวและแข็งแกร่งได้
เฮยจีรู้สึกว่าก่อนหน้านี้เหมือนนางจะประเมินิอวี่ต่ำไป ในสายตาของเฮยจีตอนนี้ ิอวี่ก็เหมือนปริศนาที่มีเสน่ห์อันลึกลับน่าค้นหา
ในเวลานี้เอง หยกโบราณที่หน้าอกของิอวี่นั้นเหมือนจะตอบสนอง มันค่อยๆ ร้อนขึ้น ิอวี่รู้สึกว่าในร่างกายของเขากำลังเชื่อมโยงกับอะไรบางอย่างอยู่ หยกโบราณเกิดพลังที่หนาแน่นแข็งแกร่ง และถ่ายพลังเ่าั้เข้าสู่ร่างกายของเฮยจี
“อือ ... ”
เฮยจีส่งเสียงออกมาเบาๆ ร่างกายของนางอาบไปด้วยแสงสีขาวจากหยกโบราณ เหมือนกับกำลังล้างบาป ในแสงสีขาวมีหญิงสาวรูปร่างงดงาม หน้าอกเต่งตึง ผิวขาวเรียบเนียน ทรวดทรงองเอวสมส่วน ขายาวเรียวสวย ...
ทุกอย่างราวกับอยู่ในความฝัน
หลังผ่านไปประมาณสามนาทีแสงในหยกโบราณถึงได้สลายหายไป จากนั้นแสงที่หน้าอกของิอวี่ก็กะพริบ แล้วร่างที่งดงามของเฮยจีในชุดสีดำก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าของิอวี่
ิอวี่พบว่า ร่างิญญาของเฮยจีนั้นดูสมจริงมากขึ้นกว่าเดิม ผิวของนางเนียนนุ่มมาก ใบหน้างดงาม ดวงตามีประกาย เวลายิ้มมีแรงดึงดูดใจอย่างมาก ทำให้คนไม่อาจละสายตาไปไหนได้เลย
ิอวี่คิดไม่ถึงเลยว่า เวลาก็ผ่านมาเป็ปีแล้ว แต่ทุกครั้งที่ได้เห็นเฮยจีเขาจะยังใจเต้นแรงขนาดนี้
อาจเป็ไปได้ว่าหลังจากมีขอบเขตอมฤตขั้นที่หนึ่ง เฮยจีจึงดูสมจริงมากขึ้น ความรู้สึกมันสมจริงขึ้นมาก ... ิอวี่คิดแบบนี้ในใจ
ในเวลานี้ เฮยจีก็กำลังสำรวจดูิอวี่อยู่เหมือนกัน
ใบหน้าของชายหนุ่มที่มีดวงตาเด็ดเดี่ยว เมื่อเฮยจีมองจากบนลงล่าง นางก็พบว่าร่างกายท่อนบนที่เปลือยเปล่ามีกล้ามเนื้อที่ชัดเจนงดงามมาก
ิอวี่ยังหายใจหอบอยู่ หน้าอกของเขายังเคลื่อนไหว กล้ามเนื้อทั้งหกก้อนบริเวณหน้าท้องก็เคลื่อนไหวตามไปด้วย ดูหล่อหลอมความเป็ชายได้อย่างมีชีวิตชีวา และหยาดเหงื่อที่ไหลลงเพียงไม่กี่หยดมันก็ทำให้ิอวี่ดู “น่าอร่อย” ขึ้นทันตา
เฮยจีเม้มปากแล้วเดินไปเอามือขวาแตะที่กล้ามเนื้อหน้าอกของิอวี่เบาๆ นางััได้ถึงกล้ามเนื้อที่แข็งแกร่งและหัวใจที่เต้นแรง เฮยจีไม่เพียงหน้าแดง นางยังยิ้มและพูดว่า “ขอบใจเ้ามากนะ ที่ทำให้ความสามารถของข้าก้าวหน้าไปอีกขั้นแล้ว”
“อือ”
ิอวี่จับมืออันเนียนนุ่มของเฮยจีเอาไว้แล้วพูดว่า “ว่าแต่ มือหมูนี่มันอะไรกัน?”
เฮยจีเอามือขวาของนางออกแล้วเบะปากพูดว่า “ข้าแตะนิดแตะหน่อยไม่ได้หรือไง ขี้งกชะมัด!”
“ได้สิ ข้าควรจะภูมิใจด้วยซ้ำไป” ิอวี่ยักไหล่แล้วดึงมือเฮยจีเข้ามาใกล้ ร่างกายอันนุ่มนวลของเฮยจีขยับแนบติดไปกับแผ่นอกที่แข็งแกร่งของิอวี่
สาวงามอยู่ใกล้แค่คืบ พร้อมกับกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่โชยออกมา
และก็มีดวงจิตเทวะที่แข็งตัวแล้วทั้งคู่ เมื่ออยู่ใกล้กันขนาดนี้มันยิ่งทำให้ััถึงหัวใจที่เต้นแรงได้อย่างชัดเจน
ในเวลานี้ หัวใจของทั้งคู่เต้นถี่ขึ้นเหมือนกัน ดวงจิตเทวะมันทำให้จิตใจของทั้งคู่สั่นไหว
“เ้าพอใจหรือยัง?”
“อือ ... ก็พอกันนั่นแหละ” ิอวี่ยักไหล่ แต่ก็ยังไม่ได้คิดจะเอามือออก
“ได้ ข้าจะดูซิว่าคราวหน้าเ้ายังกล้าอีกไหม”
เฮยจีใช้ดวงตาอันกลมโตของนางจ้องไปที่หน้าของิอวี่ แล้วใช้แรงของขอบเขตอมฤต หยิกไปที่ก้นของิอวี่อย่างแรงหนึ่งที
“โอ๊ย ... ”
โดนหยิกแบบไม่ทันตั้งตัว ิอวี่ก็อดส่งเสียงร้องออกมาไม่ได้ เมื่อครู่เขาคิดจะตอบโต้ แต่มือขวาของเขากลับว่างเปล่า เพราะเฮยจีกลายร่างเป็แสงและกลับเข้าไปในหยกโบราณอีกครั้งแล้วหายเงียบไปเลย ไม่ว่าิอวี่จะเรียกอย่างไรก็ไม่มีเสียงตอบกลับมาอีกเลย
“ ... แม่เสือสาวคนนี้นี่นะ!”
ิอวี่ถึงจะหมดคำพูด แต่เขาก็พบว่าหลังจากเฮยจีเริ่มสนิทกับเขาแล้ว นางนับวันจะยิ่ง “ใจกล้า” มากขึ้น อะไรก็กล้าทำไปหมด
เขารู้สึกว่าเฮยจีเหมือนกำลังเล่นอยู่กับไฟ แต่ในเวลาสำคัญนางกลับหลบเข้าไปในหยกโบราณซึ่งเขาเองก็ทำอะไรนางไม่ได้!
ิอวี่ยิ้มอย่างจนใจ เื่นี้ค่อยว่ากันทีหลังแล้วกัน อันที่จริงไม่ว่าเฮยจีจะกวนเขาอย่างไรเขาก็ไม่เคยโกรธนางเลย
แต่จะว่าไปแล้ว พอิอวี่ลองนึกย้อนกลับไป เขาก็พบว่าเหมือนว่าเขาจะไม่สามารถควบคุมพลังในหยกโบราณได้เลย
มีแค่เืของเขาเท่านั้นที่จะส่งผลกับมันในเวลาคับขัน!
ถ้าอย่างนั้นในหยกโบราณมันมีความลับอะไรอยู่กันแน่นะ?
ิอวี่ไม่เข้าใจเลย เพราะหยกโบราณอยู่กับเขามาเป็เวลาหนึ่งปีเต็มแล้ว แต่ว่าเขากลับรู้เื่เกี่ยวกับมันน้อยถึงน้อยที่สุด
ก่อนหน้านี้เฮยจีเคยบอกว่า ความสามารถของนางจะเพิ่มตามการพัฒนาของเขา ต่อให้ในภาวะปกติเฮยจีจะมีความสามารถที่สูงก็ตาม แต่ว่านางก็เป็แค่ิญญา
แต่ว่าิญญากลับถูกผนึกอยู่ในหยกโบราณนี่มากว่าห้าร้อยปี แล้วตอนนี้หยกโบราณก็กลับมาฟื้นพลังให้นางใหม่อีกครั้ง
หากมองจากจุดนี้ หยกโบราณก็ไม่ได้อยู่ในระดับที่ิอวี่จะสามารถแตะต้องได้เลย
เพราะระดับของเขาในตอนนี้มันต่ำต้อยมาก ดังนั้น แม้แต่เศษเสี้ยวของหยกโบราณก็ไม่อาจััได้ถึง เกรงว่าเขาคงต้องแข็งแกร่งไปถึงระดับหนึ่งแล้วเท่านั้น อาจจะถึงระดับผู้ดูแลที่มีขอบเขตอมฤตขั้นที่ห้า หรือขอบเขตอมฤตขั้นที่หกอย่างผู้าุโเท่านั้น เขาถึงสามารถััเศษเสี้ยวของหยกโบราณได้!
ิอวี่ยิ้มแล้วส่ายหน้า จากนั้นก็หยิบชุดสีขาวออกมาจากเกราะแขนเฮยจินและเดินไปที่เครื่องเสียบบัตร แล้วดึงบัตรแก้วแห่งเปลวเพลิงออกมา
บนบัตรแก้วแห่งเปลวเพลิงปรากฏตัวอักษะขึ้นมาว่าหกพัน และนั่นก็หมายความว่ามันจะถูกหักไปเท่านั้น
นั่นก็หมายความว่า ในระยะเวลาหนึ่งเดือน เขาใช้ค่าผลงานไปถึงหกพันแต้ม
นั่นก็หมายความว่า ิอวี่ใช้ยาจูหยวนตันไปหกพันเม็ด หรือก็คือหกสิบล้านเหรียญหยกดำ!
“คำนวณดูแล้ว ในแต่ละวันก็น่าจะใช้เงินไม่น้อยเลย ... เดี๋ยวก่อนนะ!”
ิอวี่เหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้ เขาหลุดพูดออกมาด้วยความใว่า “ตอนนี้มันผ่านมากี่วันแล้ว?”
ก่อนหน้านี้ิอวี่เอาแต่ฝึกจนในหัวลืมเื่ของเวลาไปอย่างสิ้นเชิง ก่อนหน้านี้เขาได้ยินมาว่าอีกหนึ่งเดือนจะเป็การคัดเลือกศิษย์ชั้นยอด หากพลาดคราวนี้ก็ไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหนเขาถึงจะได้กลายเป็ศิษย์ชั้นยอด!
พอคิดได้แบบนี้ิอวี่ก็ไม่รอช้า เขารีบออกจากห้องฝึกในทันทีและออกจากอุโมงค์เพลิงไปด้านนอกอย่างรวดเร็ว
ตอนไม่ขยับก็ยังดีอยู่หรอก แต่พอเคลื่อนไหวเท่านั้นแหละ ิอวี่ก็พบว่าพลังและความเร็วของเขานั้นมันก้าวหน้าไปมาก ซึ่งตอนที่มีขอบเขตหลุดพ้นปุถุชนขั้นที่เก้านั้นเทียบไม่ได้เลย!
พอมาถึงปากทางเข้าออก แสงแดดก็ส่องมาที่ม่านตาของิอวี่ เขาถึงได้รู้ว่าตอนนี้มันเป็เวลาเช้า
ไม่รู้ว่าทำไม ิอวี่พบว่าวันนี้แทบไม่มีศิษย์มาเข้าแถวเลย หน้าประตูโล่งไปหมด
เขาเดินไปหาผู้าุโที่เฝ้าทางเข้าออกแล้วคำนับอย่างนอบน้อมว่า “ขอเรียนถามท่านผู้าุโ การคัดเลือกศิษย์ชั้นยอดจะเริ่มขึ้นเมื่อใดกันหรือขอรับ?”
ผู้าุโพูดด้วยสีหน้าสงสัยว่า “นี่เ้าไม่รู้หรือ การคัดเลือกศิษย์ชั้นยอดเริ่มวันนี้แล้ว จัดขึ้นที่ลานประลองของสายเลี่ยนเหยียน มีศิษย์หลายคนไปลงคัดเลือกแล้ว คิดว่าเ้าคงไม่มีโอกาสลงสมัครแล้วล่ะ”
“ถ้าพลาด เ้าคงต้องรอไปอีกครึ่งปี ... ”
ผู้าุโพูดยังไม่ทันจบเงาคนตรงหน้าก็หายไปแล้ว เขาเห็นแค่ชายหนุ่มนั้นรีบวิ่งลงจากเขาไปแล้วผิวปาก แล้วอสูรสัตว์ปีกสีดำตัวหนึ่งก็บินมาอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็ะโขึ้นขี่มันแล้วบินตรงออกไปอย่างรวดเร็ว!
