สถานที่รับประทานอาหารตั้งอยู่ในห้องส่วนตัวของภัตตาคารอาหารจีนใกล้ๆ เซียวเยว่ขับออดี้ทีทีเอสสีแดงของเธอไปยังจุดหมายปลายทาง
หลังจากเข้าห้องส่วนตัวของภัตตาคารแล้ว เย่เฟิง เซียวเยว่ และเซียวฉี่ต่างเลือกที่นั่งที่ตัวเอง้า และเป็ไปตามคาดที่เย่เฟิงต้องนั่งตรงนั้น หญิงสาวทั้งสองคนเลือกนั่งประกบเขาจนดูเหมือนชายหนุ่มล้อมรอบไปด้วยสาวๆ ทำให้พนักงานหญิงมองดูด้วยความหมั่นไส้
ทำตัวราวกับลูกท่านหลานเธอ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมคนส่วนใหญ่ถึงเกลียดชัง มีเพียงเหล่าผู้หญิงที่บูชาเงินทองเท่านั้นแหละถึงจะชอบ พนักงานแสดงท่าทีดูถูกเซียวเยว่และเซียวฉี่ แต่ทั้งสามคนเป็ลูกค้าที่ต้องให้บริการ เธอจึงไม่กล้าแสดงท่าทีรังเกียจชัดเจนมากเกินไป
“เอาเหล้าขาวมาสองขวด” ในที่สุดเซียวเยว่ก็พูดออกมา
เมื่อเย่เฟิงได้ยินเช่นนี้ก็รู้สึกแปลกๆ เซียวเยว่คนนี้ชอบดื่มเหล้าขาวงั้นหรือ? เขามองหญิงสาวชุดแดงแสนสวยซึ่งนั่งอยู่ทางซ้าย สายตาที่มองมาดูน่าหลงใหลและมีเสน่ห์ ั์ตาของเธอปรากฏแววยั่วยุ จากนั้นเขาพลันเข้าใจได้ทันที
สาวสวยคนนี้้าดวลเหล้ากับเขางั้นเหรอ?
เย่เฟิงนึกขัน เขาเดาจุดประสงค์ของอีกฝ่ายได้แทบทั้งหมด แค่อยากมอมเหล้าเขาและล้วงข้อมูลเกี่ยวกับตัวเขา น่าเสียดายที่วิธีแบบนี้ไม่ได้ผลกับเย่เฟิง แน่นอนว่าเมื่อถึงเวลานั้นเย่เฟิงก็แค่ไม่ต้องเมา เซียวเยว่คนนี้ก็หมดหนทางแล้ว
เอาล่ะ เล่นสนุกเป็เพื่อนพวกเธอสักหน่อยแล้วกัน จะได้สอบถามดูด้วยว่าพวกเธอสนใจเื่อะไรกัน...
ไม่นานนักเหล้าและอาหารก็มาถึง แน่นอนว่าเซียวฉี่ไม่ดื่ม เธอทำเพียงเฝ้าดูเย่เฟิงและเซียวเยว่ดวลเหล้ากัน หญิงสาวอิจฉาเล็กน้อย อย่างไรก็ตามเธอรู้ดีว่าเมื่ออยู่นอกบ้านทางที่ดีที่สุดคือผู้หญิงไม่ควรดื่ม แม้พวกเธอจะอยู่กับเย่เฟิงก็ตาม มิฉะนั้นหากเกิดอะไรขึ้นอาจต้องเสียใจภายหลังได้ อีกอย่างที่เธอไม่ดื่มเพราะไม่ได้คอแข็งเหมือนเซียวเยว่ด้วย
“เธอทำงานอะไรที่เซี่ยงไฮ้?”
เย่เฟิงดื่มพลางถามเซียวเยว่ เขาสงสัยเื่นี้มานานแล้ว แม้มันจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเขาก็ตาม แต่ในทางกลับกันก็เริ่มบทสนทนาได้ดี
“พี่สาวเป็นักเขียนการ์ตูน”
เซียวฉี่ที่อยู่ด้านข้างตอบด้วยรอยยิ้ม เชื่อเลยว่าหลังได้ยินคำตอบนี้ ทุกคนต่างมีความคิดหลากหลายผุดขึ้นมา
เมื่อเย่เฟิงได้ยินว่าสาวสวยคนนี้เป็นักวาดการ์ตูนก็คิดในใจ เซียวเยว่คนนี้น่าจะมีพร์มากจนสามารถพึ่งพาตนเองเพื่อเลี้ยงชีพได้ และสามารถหาเงินได้มากพอจนซื้อรถออดี้ได้ในเวลาสองปี
หาก้ารถออดี้แล้วพึ่งพาอิทธิพลตระกูลเซียว มันก็เป็เื่ง่ายเกินไปสำหรับเซียวเยว่ ตัวอย่างเช่นเซียวฉี่ที่เปิดร้านน้ำชาใหญ่โตนอกมหาวิทยาลัยเพื่อความสนุกเท่านั้น ด้วยภูมิหลังอันใหญ่โต แต่เซียวเยว่ยังคงเลือกออกจากเยี่ยนจิงและทำงานหนัก ดูเหมือนเธอไม่ใช่คนที่มีความมั่นใจและความพยายามมากพอ จึงใฝ่หาความยากลำบากจนออกจากเมืองเยี่ยนจิง
ขณะดื่มเหล้าขาว เย่เฟิงเริ่มแสดงอาการเล็กน้อย ทำให้ในใจเซียวเยว่เริงร่าพลางคิดในใจว่า เย่เฟิงต้องดื่มเหล้าขาวไม่ค่อยเก่ง อีกไม่นานเขาคงเมาจนล้มอย่างง่ายดายแน่นอน
ทั้งสองคนดื่มเหล้าพลางพูดคุย เซียวฉี่พูดแทรกเป็ครั้งคราว ไม่นานนักเย่เฟิงก็ได้รู้เื่ราวบางอย่างเกี่ยวกับเซียวเยว่
เซียวเยว่อายุมากกว่าเซียวฉี่สี่ปีและทั้งสองคนเป็ลูกสาวของเซียวเต๋อเฉิง สามารถพูดได้เลยว่าสองสาวเป็แก้วตาดวงใจของตระกูลเซียว และเฉลียวฉลาดมาั้แ่ยังเด็ก
เซียวเยว่แสดงพร์ด้านศิลปะั้แ่แรก จึงถูกเซียวเต๋อเฉิงส่งไปโรงเรียนมัธยมของเหล่าชนชั้นสูงที่ให้ความสำคัญกับงานด้านศิลปะโดยเฉพาะ แต่เวลานั้นตระกูลเซียวพบกับสถานการณ์ยากลำบากในการทำธุรกิจ ภายในโรงเรียนมัธยมของเหล่าชนชั้นสูงมีลูกทายาทเศรษฐีที่ตกหลุมรักเซียวเยว่ แล้วร้องขอให้ตระกูลตัวเองช่วยเหลือตระกูลเซียวแก้ปัญหาเพื่อให้พ้นจากสถานการณ์ยากลำบาก
แรกเริ่มมันก็ปกติมาก ตระกูลเซียวและตระกูลอีกฝ่ายไม่ได้ก้าวก่ายเซียวเยว่และทายาทเศรษฐีคนนั้น แต่เมื่อภายหลังพบว่าตระกูลของทายาทเศรษฐีคนนั้นที่แท้กำลังประสบเหตุร้ายจนตระกูลต้องล้มละลายในเวลาเพียงหนึ่งเดือน! เซียวเต๋อเฉิงเป็บุคคลที่มีน้ำใจมาตลอด เมื่อเห็นสถานการณ์เช่นนั้น แม้เดิมทีจะไม่ค่อยเห็นด้วยที่เซียวเยว่คบค้ากับ ‘ทายาทเศรษฐี’ คนนั้น แต่หากในอนาคตทั้งคู่ได้แต่งงานกัน ก็จะถือว่าตระกูลเซียวไม่ติดค้างอะไรอีกฝ่าย
เซียวเยว่ในเวลานั้นเชื่อฟังดีมาก ถึงเธอจะไม่เต็มใจ แต่ในที่สุดก็ยอมรับข้อตกลงของเซียวเต๋อเฉิงอย่างเสียไม่ได้ หลังจากการสอบเข้าวิทยาลัยสิ้นสุด เธอก็เริ่มคบหากับ ‘ทายาทเศรษฐี’ ถังแตกคนนั้น
พูดตามตรง จริงๆ แล้วทายาทเศรษฐีคนนั้นก็หล่อเหลาเอาการ ยามอยู่ที่โรงเรียนแห่งนั้นก็ค่อนข้างเป็ที่นิยม ด้วยเหตุนี้เซียวเยว่จึงไม่ได้ขับไล่อีกฝ่ายออกไป เวลานั้นเธอหลงรักเขาหัวปักหัวปำ น่าเสียดายที่ใน่ฤดูร้อนนั้น เซียวเยว่ก็ได้เห็นธาตุแท้ของอีกฝ่าย
เขาเป็ผู้ชายน่ารังเกียจ! หลังจากครอบครัวล้มละลายก็กลายเป็คุณชายโง่เง่า! วันๆ เอาแต่ขอเงินจากเซียวเยว่! กินนอนอยู่แต่ในห้องเช่า กินดื่มเที่ยวเล่น ไม่ฟังคำพูดของเซียวเยว่
ดังนั้นสัญญาที่ว่าจะเข้าเรียนมหาวิทยาลัยเยี่ยนจิงด้วยกันก็พลันเปลี่ยน เธอไปสมัครเข้าเรียนสถาบันศิลปะที่เซี่ยงไฮ้จากนั้นออกจากเมืองเยี่ยนจิงและเข้าเรียนมหาวิทยาลัยในเซี่ยงไฮ้เพียงลำพัง
ใน่เวลาสี่ปีที่เซี่ยงไฮ้ เซียวเยว่เปลี่ยนเป็คนละคน จากสาวน้อยไร้เดียงสากลายเป็สาวงามสุดเซ็กซี่แห่งสถาบันศิลปะเซี่ยงไฮ้!
ชื่อเสียงของเธอแพร่ไปไกลจนทำให้คนที่ประสบความสำเร็จในสังคมพากันส่งข้อความถึงเธอ เสนอราคาสูงเพื่อเลี้ยงดูเธอ แน่นอนว่าเซียวเยว่แค่นเสียงด้วยความรังเกียจ
ใน่สี่ปีที่ผ่านมานั้น เซียวเยว่เข้าใจความคิดของเซียวเต๋อเฉิงจึงยังคงจ่ายเงินให้ทายาทเศรษฐีถังแตกคนนั้น ทั้งให้ชีวิตและการศึกษาแก่เขา ขณะเดียวกันก็คอยโน้มน้าวอีกฝ่ายหวังว่าเขาจะกลับเนื้อกลับตัวได้ น่าเสียดายที่หลังจากสี่ปีเต็มเซียวเยว่พบว่าชายหนุ่มไม่คิดแม้แต่จะเปลี่ยนแปลงตัวเอง กลับหนักข้อมากกว่าเดิมเสียอีก!
แม้การขอเงินเซียวเยว่จะกลายเป็เื่เคยชิน แต่ขณะเดียวกันก็มีข่าวลือมากมายว่าผู้ชายคนนั้นใช้เงินของเซียวเยว่ไปกับการเที่ยวผู้หญิงและใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย
เซียวเยว่หมดหวังอย่างสิ้นเชิง แต่เพื่อไม่ให้เซียวเต๋อเฉิงลำบากใจ เธอจึงตัดสินใจหางานในเซี่ยงไฮ้ด้วยการใช้เส้นสายเมื่อครั้งอยู่มหาวิทยาลัย ไม่ช้าเธอก็พบงานในวงการการ์ตูน และกลายเป็การฝึกฝนพัฒนาฝีมือ จากนั้นหน้าที่การงานก็โลดแล่นราวสายลม
มีเพียงเื่ในเยี่ยนจิงเท่านั้นที่เป็หนามยอกอกของเธอเสมอ...
“ไม่คิดเลยว่าเธอจะมีเื่ราวเช่นนี้”
ใบหน้าของเย่เฟิงแดงเล็กน้อยด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ ก่อนจะหัวเราะอย่างโง่ๆ ออกมา
เมื่อดูท่าทางเย่เฟิง เซียวเยว่ก็รู้สึกว่าพอใช้ได้แล้ว หลังจากเธอพูดเื่ของเธอจบ เย่เฟิงก็เริ่มพูดประโยคน้ำเน่าเกี่ยวกับตัวเอง ซึ่งเธอ้ารู้มาก
“อืม น่าเสียดายที่ฉันเจอปัญหาในแถบทะเลตะวันออก ไม่รู้ว่าโชคดีหรือโชคร้ายที่หวังเส้าตงถูกฉลามกินไปแบบนั้น...”
เซียวเยว่แสร้งทำเป็เมาเล็กน้อยพลางบ่นอย่างเหนื่อยล้า จากนั้นค่อยถามเกี่ยวกับเย่เฟิง แต่ตอนนั้นเอง ประตูห้องส่วนตัวถูกเปิดจากด้านนอกกะทันหัน
“เซียวเยว่เธอกลับมาแล้วเหรอ?”
น้ำเสียงน่าฟังจากชายหนุ่มดังขึ้นจากประตู
เย่เฟิงไม่จำเป็ต้องเงยหน้ามอง เขาสามารถใช้จิตหยั่งรู้ตรวจสอบชายหนุ่มรูปงามคนนี้ ฟังคำพูดของอีกฝ่ายก็รู้ว่าไร้จริงใจ ผู้ชายที่มาคงเป็แฟนหนุ่มตัวปลอมของเซียวเยว่ ทายาทเศรษฐีถังแตกคนนั้นสินะ?
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้