โจวเฉิงไปแล้ว
ตอนมาเขาเร่งรีบ ตอนไปก็ไม่ลีลาเช่นกัน
เป็ที่ประจักษ์แน่ชัดแล้วว่าการมาซางตูครั้งนี้เพียงเพื่อจัดการความวุ่นวายของเซี่ยเสี่ยวหลานเท่านั้น
เส้าลี่หมินฟังแล้วก็ถอนใจกับเลขาโหวคนสนิท “ตระกูลโจวมีคนคลั่งรักจนได้สินะ”
เส้าลี่หมินไม่ทราบว่าตระกูลโจวพอใจหรือเปล่า อย่างไรเสียตัวเขาเองค่อนข้างใจหายทีเดียว คนหลงใหลในห้วงความรักไม่ได้เป็อะไรหนักหนาหรอก ทว่าคนคนหนึ่งที่มีจุดอ่อน ผู้คนจะยำเกรงเขา ทว่าไม่ถึงขั้นหวาดกลัว เมื่อก่อนโจวเฉิงแทบไม่มีจุดอ่อนใดเลย อ่อนเยาว์หนุ่มแน่น จัดการธุระเล็กน้อยอย่างไร้จุดบกพร่อง คนที่เคยรู้จักกับโจวเฉิงล้วนไม่รู้ว่าตระกูลโจวอบรมสั่งสอนเช่นไรถึงได้เป็คนเด็ดขาดเช่นนั้น...
พอเลขาโหวได้ยินเ้านายถอนใจ ก็ยกระดับความสำคัญของเถ้าแก่น้อยร้านเสื้อผ้าเซี่ยเสี่ยวหลานโดยไม่ปริปาก
หัวหน้าถึงขนาดบอกว่าคุณชายโจวคือคนคลั่งรัก เซี่ยเสี่ยวหลานน่าจะได้เป็สะใภ้ตระกูลโจวแน่
นี่คือการบินขึ้นสู่ยอดไม้กลายเป็หงส์ฟ้า ผู้หญิงหน้าตาสะสวย ยามออกเรือนสามารถเปลี่ยนแปลงชะตาชีวิตได้!
เลขาโหวไม่รู้จักเซี่ยเสี่ยวหลานแม้แต่นิดเดียว จึงคิดว่าเซี่ยเสี่ยวหลานจะอาศัยใบหน้าเปลี่ยนแปลงชีวิต เขาจะปรับทัศนคติต่อเซี่ยเสี่ยวหลานอย่างไรนั้นขอพักไว้ชั่วคราว เนื่องจาก ณ เขตเหอตงวันนี้เกิดความระส่ำระส่ายวุ่นวายอย่างแท้จริง
เสียวอวี่ขวัญหนีดีฝ่อกลับเขตเหอตง
ภายในบ้านเช่าหลังใหม่ เธอรอคอยข่าวคราวอย่างกระวนกระวาย
อยากถามไถ่สถานการณ์จากใครสักคนหน่อย แต่น้าหลี่ก็ไม่ชอบเธอ คนบางส่วนที่เคยใกล้ชิดกับฝานเจิ้นชวนก่อนหน้านี้ยังปกป้องตนเองแทบไม่ได้ เสียวอวี่มีสถานะเป็เพียงแม่บ้านคนหนึ่ง จะถามข่าวคราวจากใครได้บ้างเล่า? ต่อให้มีคนมากมายที่รู้ไส้รู้พุงว่าเธอคือชู้รักของฝานเจิ้นชวน ก็ไม่มีใครให้เกียรติเธออยู่ดี
เขตเหอตงเกิดความสั่นะเืครั้งใหญ่ ผู้คนไม่น้อยถูกนำตัวไปตรวจสอบ
เสียวอวี่ไม่ได้รับข่าวดี ทว่ากลับเจอฝานหานแทน
ฝานหานนำคนหนึ่งกลุ่มมากักเสียวอวี่ไว้ในบ้าน “พี่เสียวอวี่ ตอนทำให้แม่ฉันชอกช้ำระกำใจจนตายน่ะ เธอนึกไม่ถึงสินะว่าจะมีวันนี้?”
ตอนเสียวอวี่เพิ่งมาเยือนบ้านฝาน หน้าที่หลักก็คือทำงานบ้าน และช่วยดูแลฝานหาน เวลานั้นฝานหานอายุสิบกว่าปี ทั้งสองสนิทสนมกันดี เสียวอวี่ไม่ได้แก่กว่าฝานหานมากนัก เนื่องจากฝานหานเป็บุตรชายเพียงคนเดียว เขาจึงเห็นเสียวอวี่เป็พี่สาวแท้ๆ มาโดยตลอด ต่อมาเื่ของเสียวอวี่กับฝานเจิ้นชวนถูกเปิดเผย มารดาฝานหานฆ่าตัวตาย ความะเืใจที่ฝานหานได้รับคือทวีคูณ ไม่ใช่แค่เคียดแค้นฝานเจิ้นชวนเท่านั้น เขายังคิดว่าโดนเสียวอวี่ทรยศอีกด้วย!
“ฝานหาน ฉัน ฉันก็ไม่อยาก...”
เสียวอวี่ถอยหลังหลบ
เธอคิดว่าตนเองไร้ความผิด เธอเป็ผู้หญิงอ่อนแอตัวคนเดียวจะต่อต้านฝานเจิ้นชวนได้อย่างไรกัน?
ฝานหานไม่คิดว่าเธอไร้ความผิด ทว่าเขายังไม่อยากเข้าคุก เขาเพียงพาคนมาทำร้าย และยึดข้าวของพวกเงินกับเครื่องประดับทั้งหมดของเสียวอวี่ไป
“ถ้าเธอไม่ยอม ก็ไปแจ้งความที่สถานีตำรวจเสีย แต่เธอต้องอธิบายชัดเจนแจ่มแจ้งกับตำรวจก่อนนะ ว่าของพวกนี้ของเธอนั้นได้มาอย่างไร ถึงอย่างไรเธอก็เป็แม่บ้านในบ้านของฉัน”
สิ่งที่ฝานหานกล่าวเปี่ยมไปด้วยความอาฆาตพยาบาท
เสียวอวี่สู้ไม่ได้ และเถียงไม่ขึ้นด้วยเช่นกัน
บ้านไหนจะให้เงินแม่บ้านหลักหมื่นหยวนกัน การจ้างแม่บ้านสักคนในเวลาปัจจุบัน หนึ่งเดือนสูงสุดไม่กี่สิบหยวน หลายปีนี้ที่เธออยู่บ้านฝาน ต่อให้ไม่กินไม่ดื่ม ก็ไม่มีทางสะสมเงินเกินหนึ่งหมื่นหยวนได้ ฝานหานคิดว่าชู้รักหญิงร้ายชายชั่วต่างได้รับผลกรรมตามสนองแล้ว น้าหลี่ไม่รับรู้เลยว่าฝานหานแก้แค้นบิดาของเขาลับหลัง เธอโอบกอดฝานหานพลางร่ำไห้ คร่ำครวญว่าต่อจากนี้ไปจะทำเช่นไรกับชีวิตเล่า
ฝานหานตอบอย่างไม่แยแส “ก็อยู่แบบนั้นนั่นแหละ ย่าร้องไห้ไปก็ไร้ประโยชน์ คอยดูว่าพวกเขาจะปล่อยพ่อผมออกมาหรือเปล่าดีกว่า!”
ไม่น่าจะปล่อยออกมามากกว่า เขากลัวว่าฝานเจิ้นชวนจะถูกจัดการไม่ลึกถึงรากโคนพอด้วยซ้ำ จึงใส่เชื้อไฟเพิ่มให้มากเท่าที่จะทำได้
น้าหลี่ไม่รู้โดยสิ้นเชิง เธอซูบเซียวเหี่ยวแห้งมาก
แม้ฝานเจิ้นชวนจะทิ้งเงินไว้จำนวนหนึ่ง และบ้านเก่าหลังนี้ที่ไม่ว่าอย่างไรก็จะไม่โดนริบ แต่พอไร้การคุ้มครองของฝานเจิ้นชวน เธอจะปกป้องเงินส่วนนั้นได้หรือ? น้าหลี่ตื่นกลัวเหลือเกิน ตอนบ้านฝานยังทรงอำนาจ ไม่เคยไว้หน้าใครทั้งสิ้น เมื่อตกระกำลำบาก เกรงว่าพวกคนที่รอเหยียบย่ำบ้านฝานจะยกโขยงโผล่มา
ฝานหานนึกถึงเงินที่ตนเองชิงมาจากเสียวอวี่ อีกทั้งคลังทรัพย์สินส่วนตัวในสองสามปีที่ผ่านมานี้ ในใจรู้สึกมั่นคงยิ่งนัก
เขากำลังไตร่ตรองว่าตนเองไม่ใช่คนเก่งด้านเรียน คดีของฝานเจิ้นชวนถูกสอบสวนเสร็จสิ้นเมื่อไร เขาก็จะหอบเงินลงทางใต้ทันที!
อดีต ‘องค์ชายรัชทายาท’ ฝานหานแห่งเหอตงวางแผนให้อนาคตของตนเองเรียบร้อย ส่วนอนาคตของเหลียงฮวนนั้นริบหรี่เหลือเกิน
หลังกลับมาจากบ้านพักรับรองประจำเมือง เหลียงฮวนก็รู้สึกเศร้าสลดหดหู่
นอกจากฝานเจิ้นชวน มีคนจำนวนมากในเขตเหอตงที่ถูกจับกุมตัวไป เหลียงปิ่งอันก็ไม่ต่างจากนกตื่นธนู [1] ่นี้เขาใกล้ชิดกับฝานเจิ้นชวนไม่น้อย เขาจะติดร่างแหเหมือนกันหรือไม่? โดนแน่นอน ใครใช้ให้หลิวฟางไม่สืบเสาะจนแน่ใจก่อนจะยกเซี่ยเสี่ยวหลานให้สมรสกับฝานเจิ้นชวนกันเล่า! ตอนนี้เหลียงปิ่งอันถึงขนาดโบ้ยความผิดแก่ภรรยา แต่ยังไม่กล้าแสดงอาการตำหนิติเตียนออกมาอย่างชัดเจน—หากคนรักของเซี่ยเสี่ยวหลานจะจัดการเขาจริง เหลียงปิ่งอันยังคาดหวังให้หลิวฟางไปช่วยเจรจาอยู่ ต่อให้เดียดฉันท์หลิวฟางเพียงใด หลิวฟางก็เป็น้าแท้ๆ ของเซี่ยเสี่ยวหลานอยู่ดี
หลิวฟางหงุดหงิดเหลือทน
ไม่ว่าจะมองอย่างไร เหลียงฮวนของเธอต่างหากที่เกิดมามีชะตาชีวิตเสวยสุข เลือกเกิดได้ถูกที่ และครอบครัวก็ยินดีบ่มเพาะเลี้ยงดู
ตอนเหลียงฮวนกำลังเรียนเต้น เซี่ยเสี่ยวหลานยังวิ่งเท้าเปลือยในท้องไร่ท้องนาอยู่เลย และในขณะที่เหลียงฮวนได้ใส่ชุดกระโปรงฝรั่งและกินขนมเค้กครีม แต่เซี่ยเสี่ยวหลานคือเด็กสาวผู้เป็ที่รังเกียจในตระกูลเซี่ย... ทำไมลูกสาวที่เธอใส่ใจเลี้ยงดูปูเสื่อยังสู้เซี่ยเสี่ยวหลานไม่ได้กัน?
ในความคิดหลิวฟาง ความสำเร็จด้วยตนเองของผู้หญิงไม่เรียกว่าความสำเร็จ ผู้ชายที่ได้ครองคู่ต่างหากถึงจะเป็ความสำเร็จอันแท้จริง
เธอก็ไม่คิดบ้างเสียเลย เหลียงฮวนเพิ่งอายุ 17 ปี นักเรียนมัธยมปลายจะไปหาคู่หมายที่ดีกว่าโจวเฉิงมาจากไหน? จะไม่ให้เด็กมัธยมปลายตั้งใจเรียน คาดหวังในความรักแบบเด็กน้อยเหลียงฮวนหรือ! หลิวฟางสมองกลับเพราะความริษยา เธอสูญสิ้นสติสัมปชัญญะไปแล้ว
ตอนนี้เธอคิดแค่ว่าทำไมเหลียงฮวนถึงสู้เซี่ยเสี่ยวหลานไม่ได้?
นอกจากความสวย เซี่ยเสี่ยวหลานมีอะไรดี!
อย่างคนคุ้มกันฝีมือฉกาจสองรายนั่น ต้องเป็คนที่คู่หมายของเซี่ยเสี่ยวหลานจัดหาให้อย่างแน่นอน
ฝานเจิ้นชวนถูกจับกุม เขตเหอตงอยู่ในความโกลาหล พ่อแม่สามีของหลิวฟางได้ยินข่าวแล้วเช่นกัน ไม่บ่อยนักที่จะมาหาถึงบ้าน ถามไถ่สถานการณ์ของฝานเจิ้นชวน ทันทีที่ทราบว่าการแต่งงานไม่สำเร็จ น้ำเสียงทั้งผิดหวัง ทั้งกังวลใจ
ตอนนั้นคิดว่าหลิวฟางสุดยอด หลานสาวได้แต่งงานกับฝานเจิ้นชวนแห่งเขตเหอตง
ตอนนี้คิดว่าบ้านเหลียงโชคร้ายเหลือเกิน ทำไมต้องพัวพันกับฝานเจิ้นชวนใน่วิกฤตินี้ด้วย
“โชคดีที่ไม่ได้แต่ง”
ช่างทันท่วงทีจริงๆ สำหรับหลานสาวหลิวฟางและตระกูลเหลียงแล้ว สิ่งนี้ต่างคือการเก็บชีวิตกลับคืนมา
หลิวฟางรู้สึกว่ายากที่จะบรรยายความทุกข์ของตนเหลือเกิน ใช่น่ะสิ เซี่ยเสี่ยวหลานโชคดียิ่งนัก ไม่เพียงแต่ไม่ต้องแต่งงานเข้าบ้านฝานที่โชคร้าย ยังได้รู้จักกับชายที่เลิศเลอกว่าด้วย เมื่อหลิวฟางนึกถึงภายภาคหน้า พี่รองของเธอจะมีลูกเขยเช่นนี้ ยามดึกดื่นค่ำคืนเธอก็นอนหลับไม่สนิทเลย
หลิวฟางพยายามกล่อมตนเอง นั่นเป็เพียงการคบหาดูใจ อาจจะแค่หลอกลวงเซี่ยเสี่ยวหลานเล่นก็ได้ จะขอเธอแต่งงานจริงได้หรือ?
“ด้านหลานสาวฉันไม่ได้แล้วค่ะ เธอไม่มีชะตาสุขสบายแบบนั้น อีกหน่อยบ้านเรายังต้องหวังกับฮวนฮวนเสียแล้ว”
มารดาสามีของหลิวฟางชื่นชอบในการฟังถ้อยคำนี้
ให้บ้านเหลียงคาดหวังกับหลานสาวเธออย่างนั้นหรือ?
แน่นอนว่าเหลียงฮวนหลานสาวสุดที่รักของพวกเขาไว้วางใจได้มากกว่า ฮวนฮวนเป็หลานที่พวกเขาเลี้ยงดูจนเติบใหญ่ รูปลักษณ์โดดเด่น ทั้งยังมากความสามารถ อีกสองปีค่อยสอบเข้ามหาวิทยาลัยสักแห่ง อนาคตไม่มีทางย่ำแย่หรอก!
เหลียงฮวนผู้แบกรับความคาดหวังอันแรงกล้าของคนในครอบครัวกำลังเหม่อลอย เธอเงยหน้าขึ้นยิ้มด้วยความขัดเขิน ทว่าในใจเริ่มคิดถึงโจวเฉิง
เชิงอรรถ
[1] 惊弓之鸟 นกตื่นธนู ความหมายตรงตัวคือ นกที่ตื่นกลัวเพียงเพราะได้ยินเสียงเหนี่ยวคันธนู หมายถึง คนที่เคยผ่านประสบการณ์เลวร้าย าแยังคงฝังอยู่ในจิตใจ เมื่อมีเหตุการณ์เล็กน้อยมากระทบกระเทือน ย่อมเกิดความตระหนกใกลัวมาก