คฤหาสน์ โรจน์ฉัตรชัย
ห้องรับประทานอาหาร
เ้าขา....
"เฮียอาร์นั่งกับหนูขาสิคะ"ฉันเอ่ยเรียกเฮียอาร์ที่ตอนนี้เขาลากเก้าอี้ออกมาให้ฉันนั่งได้สบายขึ้น แล้วพอฉันนั่งลงบนเก้าอี้เฮียอาร์ก็เดินกลับไปยืนเอามือกุมสองข้างไว้ตรงข้างหน้าตัวพร้อมกับก้มหน้าลงอย่างนอบน้อม
"อะไรคะ หนูขา หนูเรียกบอดี้การ์ดให้มานั่งร่วมโต๊ะกับเราเหรอคะลูก"ป่ะป๊าที่นั่งอยู่หัวโต๊ะของโต๊ะอาหารเอ่ยบอกฉันด้วยนำ้เสียงขรึมๆฉันก็เลิกมองหน้าเฮียอาร์และหันกลับมามองหน้าป่ะป๊าของฉัน ทำไมป่ะป๊าต้องห้าม
"ทำไมล่ะคะป่ะป๊า ทำไมเฮียอาร์จะมานั่งทานข้าวกับเราไม่ได้!"ฉันโวยใส่ป่ะป๊าด้วยนำ้เสียงไม่พอใจ ทำไมป่ะป๊าต้องดูถูกคน
"เขาเป็ใคร แล้วเราเป็ใคร หนูขาลืมไปแล้วหรอคะลูก"ป่ะป๊าของฉันเอ่ยบอกฉันและป่ะป๊าก็หันไปมองหน้าเฮียอาร์
"หนูขาไม่เข้าใจเลยค่ะป่ะป๊า หนูขาไม่หิว หนูขาไปเรียนก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ!"ฉันยกมือไหว้ป่ะป๊าและลุกขึ้น
"หนูขา หนูอย่างี่เง่าสิลูก ทานข้าวกับป่ะป๊าก่อนนะ นะครับนะๆๆ"ป่ะป๊าจับข้อมือฉันไว้ได้ทันและป่ะป๊าก็เอ่ยขอร้องฉัน ฉันจึงหันกลับไปมองหน้าเฮียอาร์ เฮียอาร์ก็เงยหน้าขึ้นมามองฉัน แล้วเฮียก็ส่งยิ้มมาให้ฉันพร้อมๆกับพยักหน้าว่าเฮียแกโอเคร ฉันจึงต้องพยักหน้าให้เฮียอาร์ และยอมนั่งลงทานข้าวกับป่ะป๊า
"อ่ะนี่คะ ของชอบของหนูเลยน่ะ"ป่ะป๊าตักแตงกวาที่มีเนื้อหมูถูกยัดไว้มาใส่ในจานข้าวของฉัน ฉันจึงพยักหน้าขอบคุณป่ะป๊า
"อย่าทำหน้าแบบนั่นสิคะหนูขา เดี๋ยวพรุ่งนี้ป่ะป๊าก็จะต้องบินไปดูงานแล้วนะ"ป่ะป๊ายื่นมือมาบีบแก้มของฉันที่ตอนนี้ฉันกำลังทำน่าบูดบึ้งพร้อมๆกับเคี้ยวข้าว ฉันก็เงยหน้าขึ้นไปมองหน้าป่ะป๊า
"ไปกี่วันคะ?"ฉันเอ่ยถามป่ะป๊าไป ป่ะป๊าก็ส่งยิ้มแหยะๆมาให้ฉัน
"20วันคะลูก"ป่ะป๊ายื่นมือใหญ่ของเขามาลูบผมฉัน ฉันก็เบะปากพยักหน้าให้ป่ะป๊าและลงมือทานข้าวต่อ ป่ะป๊าก็ตักกับข้าวมาใส่จานฉันอยู่เรื่อยๆ
"อืม หนูขาค่ะ คืนนี้หนูไปงานเลี้ยงต้อนรับลูกชายของหุ้นส่วนบริษัทของป่ะป๊า กับป่ะป๊าหน่อยได้ไหมคะลูก?"ป่ะป๊าที่ทานข้าวเสร็จและเพิ่งดื่มนำ้ท่านก็หันมาบอกฉัน และเอ่ยถามฉัน ฉันก็เอียงคอมองหน้าป่ะป๊า เพราะฉันจะออกงานกับป่ะป๊าบ่อยมาก ป่ะป๊าจะเอาฉันไปด้วยทุกงาน
"ก็ได้ค่ะ กี่โมงหรอคะ?"ฉันเอ่ยถามป่ะป๊ากลับไปพลางยกแก้วนำ้ขึ้นมาดื่ม
"1ทุ่มครับ ลูกรัก หนูขาช่วยไปเล่นไวโอลินเป็ตัวแทนของป่ะป๊าได้ไหมคะลูก หุ้นส่วนคนนี้มีความสำคัญกับป่ะป๊ามากนะคะหนูขา"ป่ะป๊าบอกฉันเชิงขอร้อง ฉันก็พยักหน้าตกลงท่านไปว่าฉันจะเล่น เพราะงานวันเกิดที่เป็หุ้นส่วนของป่ะป๊าคนอื่นๆป่ะป๊าก็ขอให้ฉันไปเล่นไวโอลินเป็ประจำ
"ขอบคุณครับ หนูขา^_^"ป่ะป๊าเอ่ยขอบคุณฉันและท่านก็ส่งยิ้มมาให้ฉันฉันก็ส่งยิ้มน่ารักๆกลับไปให้ท่าน
"หนูขาไปเรียนก่อนนะคะ^_^"ฉันลุกขึ้นและเอ่ยบอกป่ะป๊า ป่ะป๊าก็เงยหน้าจากหน้าจอโทรศัพท์ที่ท่านกำลังเช็กหุ้นอยู่
"ครับลูก^_^"ป่ะป๊าเอ่ยบอกฉัน
"สวัสดีค่ะป่ะป๊า^_^"ฉันยกมือไหว้ป่ะป๊ะ
"สวัสดีครับลูก^_^"ป่ะป๊าก็ยกมือรับไหว้ฉัน ฉันก็หยิบกระเป๋าเดินออกมาจากโต๊ะอาหารเดินตรงไปหาเฮียอาร์ที่ยืนก้มหน้ามองพื้นอย่างเรียบร้อย
"ดูแลลูกสาวของฉันดีๆล่ะ อย่าคิดอะไรไม่ดีกับลูกสาวของฉันเด็ดขาด เจียมตัวไว้สะบ้าง!!"ป่ะป๊ามองไปยังเฮียอาร์ที่ยืนอยู่ และท่านก็เอ่ยด้วยนำ้เสียงจริงจัง เฮียอาร์ไม่เงยหน้าขึ้นมามองหน้าฉันหรือป่ะป๊าเลย
"ครับ ผมรู้ตัวดีครับ ผมเป็แค่บอดี้การ์ด ผมไม่กล้าคิดอะไรกับคุณหนูหรอกครับ"เฮียอาร์พูดตอบป่ะป๊าไปอย่างเบาๆและก้มหัวให้ตำ่ลงไปอีก
"ป่ะป๊า!"ฉันหันไปโวยใส่ป่ะป๊า ป่ะป๊าไม่นั่ารักเลย ฉันงอนป่ะป๊าแล้ว
"คุณหนู!"เฮียอาร์ะโขึ้นอย่างใที่อยู่ดีๆฉันก็คว้าข้อมือเฮียอาร์แล้วออกแรงดึงให้เฮียอาร์เดินตามฉันออกมาจากป่ะป๊ามุ่งหน้าเดินออกไปจากบ้าน และเดินไปยังรถสปอร์ตสุดหรูสีแดงเพลิงของฉัน
"ขับสิค่ะ"ฉันปล่อยมือเฮียอาร์แล้วส่งกุญแจรถไปให้เฮียอาร์ เฮียอาร์ก็รับกุญแจรถไปจากฉัน แล้วเฮียอาร์ก็กดรีโมทปลดล็อครถ ฉันเดินอ้อมไปยังฝั่งคนนั่ง และเปิดประตูขึ้นไปนั่งที่ประจำคนนั้ง เฮียอาร์ก็เปิดประตูขึ้นมานั่งที่ประจำคนขับ
"หนูขาจะไปไหนหรอครับ ไปมหาลัยหรอ?"เฮียอาร์หันหน้าหล่อๆของเขามาถามฉัน ฉันก็เขยิบหน้าเข้าไปหาเฮียอาร์
"หนูขาขอโทษแทนป่ะป๊าของหนูขาด้วยนะคะเฮียอาร์ แต่หนูขาเชื่อว่า ถ้าหนูขารักใครป่ะป๊าของหนูขาก็ต้องรักด้วย^_^"ฉันบอกเฮียอาร์ไปพร้อมๆกับส่งยิ้มน่ารักๆไปให้เฮียอาร์ เฮียอาร์ก็อมยิ้มมองฉัน
"ฟอดด ฟอดด"ฉันยื่นหน้าเข้าไปหอมแก้มขาวๆของเฮียอาร์อย่างไว
"หนูขา หอมแก้มเฮียทำไม?!"เฮียอาร์เอามือไปจับแก้มทั้งของข้างของเขา แล้วเฮียอาร์ก็โวยใส่ฉัน ฉันก็ยื่นหน้าเข้าไปใกล้เฮียอาร์อีก และหันแก้มไปไว้ตรงหน้าเฮียอาร์
"เฮียอาร์ ก็หอมแก้มหนูขากลับบ้างสิค่ะ นะๆนะคะๆนะๆ"ฉันอ้อนให้เฮียอาร์หอมแก้มฉันกลับบ้าง ฉันขยับแก้มเข้าไปหาเฮียอาร์ เรื่อยๆลงตอนนี้แก้มของฉันัักับปลายจมูกโด่งๆของเฮียอาร์แล้ว ฉันก็เหลือบหางตาไปมองหน้าเฮียอาร์ที่ตอนนี้ เฮียอาร์ค่อยๆหลับตาลงแล้วเฮียอาร์ก็ค่อยๆขยับหน้าเขาเข้ามาหาแก้มฉันเรื่อยๆ ฉันก็หลับตาลงรอรับััจากเฮียอาร์
"ฟอดดดดดดดดด"เฮียอาร์กดปลายจมูกลงมาบนแก้มอมชมพูของฉันพร้อมกับสูดดมกลิ่นแก้มของฉันอย่างเนิ่นนาน
"หนูขา"เฮียอาร์ขยับหน้าของเขาออกไปจากแก้มของฉันแล้ว ฉันก็ลืมตาขึ้นหันกลับไปมองหน้าเฮียอาร์ที่ตอนนี้แก้มและใบหูของเฮียอาร์เริ่มแดงระเรื่อขึ้นเรื่อยๆ เฮียอาร์เอ่ยเรียกชื่อฉันอย่างเเผ่วเบา
"เฮียอาร์ชอบหนูขาไหมคะ?"ฉันเอ่ยถามเฮียอาร์ไป เฮียอาร์ก็มองหน้าฉันไม่กระพริบตาเลย
"ชอบไหมคะ"ฉันขยับหน้าเข้าไปถามเฮียอาร์อีกจนตอนนี้ปลายจมูกของเราชนกัน ฉันได้กลิ่นลมหายใจหอมๆของเฮียอาร์และได้กลิ่นตัวหอมๆที่ไร้กลิ่นนำ้หอมแต่งเติม กลิ่นตัวเฮียอาร์หอมมาก แก้มเฮียอาร์ก็หอมใจฉันเต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง
"ชอบ เอ๊ย ไม่ได้ๆๆชอบไม่ได้ครับ"เฮียอาร์รีบส่ายหัวไปมา
"ทำไมจะชอบไม่ได้ล่ะคะ?"ฉันเอ่ยถามเฮียอาร์ไปพร้อมๆกับยื่นมือขึ้นมาปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาตัวจิ๋วของฉันออกทีละเม็ดๆเฮียอาร์ก็เรื่อยสายตามองมายัง หน้าอกที่โผล่พ้นเสื้อนักศึกษาออกมา
"หะหนูขา ถอดเสื้อทำไม?"เฮียอาร์ถามฉันด้วยนำ้เสียงสงสัยและใ
พรึบ
"หนูขาจะปล้ำเฮียอาร์ยังไงล่ะคะ"ฉันโยนเสื้อนักศึกษาของฉันไปยังข้างหลัง และฉันก็เอ่ยบอกเฮียอาร์ไปด้วยนำ้เสียงกระเส่า เฮียอาร์เบิกโตกว้างขึ้นอย่างใ ฉันก็รีบูดซิปกระโปรงทรงเอตัวสั้นออกไปโยนไว้ข้างหลังรถของฉัน
"หะหนูขา!"เฮียอาร์เรียกฉันอย่างเสียงดังด้วยความใที่ตอนนี้ฉันยกขาขึ้นมาบนเบาะนั่งและอ้าขาออกอย่างกว้างๆ
"เฮียอาร์ขา อ๊ะ อื้อ เสียวจัง"ฉันหลับตาพริ้มครางชื่อเฮียอาร์ออกมา เมื่อฉันเอามือไปแหวกแพนตี้ลูกไม้สีขาวของฉันออกและเอาปลายนำ้ลูบไล้ไปตามเนินกลีบกุหลาบของฉัน
"หนูขาทำอะไรน่ะ!"เฮียอาร์ะโถามฉันเสียงดัง
"เฮียอาร์ลองเอามือมาจับจิมิของหนูขาสิคะ นะๆๆ"ฉันหันไปทำตาหวานใส่เฮียอาร์พร้อมกับกัดปากล่างอย่างเย้ายวน ฉันยื่นมือไปจับมือเฮียอาร์มา แต่เฮียอาร์ก็ดึงแขนเขาไว้เพื่อ เราดึงกันไปกันมา
"ถ้าเฮียอาร์ไม่ยอมเอามือของเฮียอาร์มา หนูขาจะลงไปจากรถในสภาพแบบนี้!"ฉันหันไปโวยใส่เฮียอาร์ทันที เฮียอาร์ก็มีสีหน้าใ และเฮียอาร์ก็มองไปตามร่างกายของฉันที่ตอนนี้ร่างกายของฉันมีเพียงแพนตี้ลายลูกไม้ตัวจิ๋ว และบราปีกนกสีขาวแค่นั้นเอง
"หนูขา หนูขาจะเอาเฮียให้ได้เลยใช่ป่ะ เราทั้งคู่ต่างกันมากน่ะ เราไม่สามารถรักกันได้หรอก!"เฮียอาร์ะโเสียงดังใส่ฉัน แต่ฉันไม่สนใจ ออกแรงจับมือเฮียอาร์มาจับจิมิฉันจนได้สำเร็จ
"หะหนูขา"เฮียอาร์จะชักมือออกไปจากจิมิของฉัน แต่ฉันออกแรงดึงไว้ก่อน เฮียอาร์เอ่ยเรียกฉันพร้อมๆกับใบหน้าที่แดงกำ่ยิ่งกว่าเดิม อะไรของเฮียทำยังกับไม่เคยจับของผู้หญิง
"ลองจับดูสิคะ นะๆเฮียอาร์นะ"ฉันทำหน้าอ้อนใส่เฮียอาร์เขาก็ไม่ได้จะชักมือเขาออกไปจากจิมิของฉัน ฉันจับมือเฮียอาร์ให้ลูบไปบนเนินสามเหลี่ยมผ่านแพนตี้ตัวจิ๋วของฉัน แล้วฉันก็จับนิ้วของเฮียอาร์ ให้แหวกแพนตี้ของฉันให้เข้าไปัักับร่องเสียวของฉันที่ตอนนี้เริ่มมีนำ้หวานชุ่มแฉะแล้ว เพราะนิ้วมือของเฮียอาร์อุ่นและใหญ่แถมนุ่มมากอีก ฟินมากหนูขาขอบอก
"อื้ออ เฮียอาร์ขาาาหนูขาเสียว"ฉันเเอ่นความเป็สาวของฉันขึ้นไปหานิ้วมือเฮียอาร์ ตอนนี้ฉันแค่วางมือไปบนมือขาวๆของเฮียอาร์แค่นั้น เพราะตอนนี้เฮียอาร์เริ่มขยับนิ้วเขาเองแล้ว
"อืม หนูขา ทำไมนำ้ชุ่มแฉะแบบนี้ล่ะครับ?"เฮียอาร์ปาดนิ้วขึ้นลงไปตามร่องเสียวของฉัน ฉันก็แอ่นจิมิขึ้นลงอย่างเสียวซ่าน
"อ๊ะๆๆ เฮียอาร์ขา"ฉันหลับตาครางชื่อเฮียอาร์
"หืม เรียกเฮียทำไมหรอ"เฮียอาร์หันหน้าหล่อๆของเขากลับมามองฉัน เขากำลังมองจิมิของฉันอยู่
แจ๊ะๆๆ แจ๊ะๆๆ
"อื้ออ หนูขาเสียวค่ะเฮีย"เฮียอาร์กดนิ้วขยี้ติ่งเสียวของฉัน และเฮียอาร์ก็รูดนิ้วขึ้นลงไปกับร่องเสียวของฉัน จนตอนนี้นำ้หวานของฉันชุ่มแฉะไปหมด
"เฮียว่าพอเถอะหนูขา เราทำแบบนี้ไม่ได้"เฮียอาร์บอกฉันและเฮียก็หยุดการกระทำของเขา
"นำ้นี้กินได้ป่ะ ไม่รู้จะเช็ดกับอะไรอ่ะ"เฮียอาร์เอ่ยถามฉันพร้อมๆกับชูนิ้วชี้ของเขาที่มันมีนำ้ใสๆเยิ้มเต็มนิ้วเรียวยาวของเฮียอาร์ ฉันก็พยักหน้าเป็เชิงว่านำ้นั้นกินได้ เพราะมันเป็นำ้หวานของฉันเอง เฮียอาร์ก็ยื่นหน้าลงมาหานิ้วชี้ของเขาพลางยื่นจมูกมาสูดดมกลิ่นนำ้ใสๆของฉันที่ติดนิ้วเฮียอยู่
"ฟืดด หอมอ่ะ นำ้ของหนูขาหอมจังเลย จ๊วฟฟ ซู๊ดด"เฮียอาร์เอ่ยบอกฉันและเฮียก็ดูดนิ้วชิมนำ้ของฉันที่เลอะนิ้วเฮียอยู่
"หวาน หอม อร่อยอ่ะ เฮียอยากกินอีกอ่ะหนูขา"เฮียอาร์บอกฉัน
ด้วยนำ้เสียงแจ่มใสพร้อมๆกับแววตาที่เป็ประกายของเฮียอาร์ โอ้ยหนูขาจะบ้าตาย เฮียหนอเฮีย มันไม่ใช่นำ้หวานนะคะ
