บทที่ 107 ..ครั้งแล้วครั้งเล่า... nc..น้อยแสงจันทร์นวลลอดผ่านช่องประตูที่พังยับเยินเข้ามาในห้อง สาดส่องให้เห็นภาพความโกลาหลที่เกิดขึ้นเมื่อหลายชั่วยามก่อน...เศษเสื้อผ้าที่ขาดวิ่นกองอยู่บนพื้น...โต๊ะเก้าอี้ล้มระเนระนาด...และบนเตียงนอนที่ยับย่น...คือร่...