บทที่ 42 หัวหน้าคุมงานเหมืองเสียงร้องตะโกน “เหมืองถล่ม!” “น้ำทะลัก!” “มีคนเจ็บ!” มันแพร่กระจายไปทั่วคอมมูนชิงซาน เร็วยิ่งกว่าไฟลามทุ่งณ บ้านหัวหน้าหลี่หลี่เจี้ยนกั๋วกำลังนั่งจิบชาอย่างสบายอารมณ์ ควันยาสูบราคาถูกลอยคลุ้ง บดบังรอยยิ้มเหี้ยมเกรียมของเขา...