ย่อมไม่ใช่เื่ดีอยู่แล้ว เพราะเซี่ยต้าจวินโง่ที่ปล่อยให้ตัวเองกลายเป็เครื่องมือของตู้เ้าฮุย
ถึงอย่างไรเซี่ยเสี่ยวหลานก็ไม่ค่อยสนใจแรงกดดันจากเสียงวิพากษ์วิจารณ์สักเท่าไร ดังนั้นไม่ว่าเซี่ยต้าจวินจะทำอะไร เธอก็ไม่สนใจ และเธอก็รู้สึกว่าตัวเองโชคดียิ่งนักที่เปิดอกคุยกับคนตระกูลโจวแล้วล่วงหน้า ไม่ได้ปิดบังเื่ในอดีต แม้กระทั่งเื่ที่ตนมีชื่อเสียงไม่ค่อยดีเท่าไรในบ้านเกิดก็ยังบอกไปให้ตระดูลโจวทราบ แล้วนับประสาอะไรกับเื่ความสัมพันธ์ที่เลวร้ายระหว่างเซี่ยต้าจวินมีอะไรที่ต้องปิดบังกัน
ความซื่อสัตย์คือคุณสมบัติที่ดี หากโกหกหนึ่งคำก็ต้องใช้คำโกหกอีกจำนวนนับไม่ถ้วนมาอุดช่องโหว่
ปัจจุบันเซี่ยเสี่ยวหลานไม่กังวลเื่นี้อีกแล้ว เธอไม่ต้องกลัวว่าภาพลักษณ์อันสมบูรณ์แบบจะพังทลายต่อหน้าโจวเฉิงหรือกวนฮุ่ยเอ๋อ เธอเป็คนแบบไหน ทั้งสองคนย่อมรู้ดี
“เขามาจริงค่ะ เอาเงินมาให้แล้วบอกว่าอยากรื้อฟื้นความสัมพันธ์พ่อลูก”
“ถุย!”
กวนฮุ่ยเอ๋ออดถ่มน้ำลายออกมาไม่ได้
ใช้เงินรื้อฟื้นความสัมพันธ์?
สันดานคนเรายากนักที่จะแก้ไข เซี่ยต้าจวินอายุอานามปาไปสี่สิบกว่าปีแล้ว นิสัยจะเปลี่ยนแปลงง่ายๆ ได้อย่างไร เมื่อก่อนทั้งโง่เง่าและลำเอียง ตอนนี้เื่อื่นยังดูไม่ออก แต่ที่แน่ๆ คือโง่เหมือนเดิม!
ถ้าเจตนาดีจริงคงไม่ขอให้เซี่ยเสี่ยวหลานยกโทษให้ต่อหน้าคนมากมายแบบนั้น เมื่ออยู่ท่ามกลางแรงกดดันเซี่ยเสี่ยวหลานจะสามารถทำอะไรได้?
กวนฮุ่ยเอ๋อรู้สึกคลื่นไส้กับเซี่ยต้าจวินเหลือเกิน หลังได้รับคำยืนยันจากปากเซี่ยเสี่ยวหลาน เธอก็เดินจากไปทันที เซี่ยเสี่ยวหลานอยากเดินตามกวนฮุ่ยเอ๋อไปแต่ถูกโจวเฉิงรั้งไว้ ใบหน้าเขาประดับไปด้วยรอยยิ้ม “เธอไม่รู้ตัวหรือว่าตอนนี้แม่ฉันเอ็นดูเธอมากแค่ไหน แม่อยากปกป้องเธอก็ปล่อยไปเถิด”
“สหายโจวเฉิง เธอยังไม่ทันแต่งงานก็ลืมแม่ตัวเองเสียแล้ว แบบนี้ไม่ค่อยดีกระมัง”
เซี่ยเสี่ยวหลานก็พอเดาได้ว่ากวนฮุ่ยเอ๋อคิดจะทำอะไร โจวเฉิงไม่ให้เธอไป เพราะคิดว่ากวนฮุ่ยเอ๋อคนเดียวสามารถจัดการเซี่ยต้าจวินได้อย่างนั้นหรือ?
—-------------------------------------------------
กวนฮุ่ยเอ๋อจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย
ตอนเจอกับเซี่ยต้าจวิน เธอกลับมาเป็คุณนายโจวผู้สง่างามอีกครั้ง
เซี่ยต้าจวินไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนี้คือใคร ดังนั้นกวนฮุ่ยเอ๋อจึงเป็ฝ่ายแนะนำตัวก่อน
“เสี่ยวหลานกำลังคบหากับลูกชายของฉัน”
เซี่ยต้าจวินนิ่งอึ้ง
กวนฮุ่ยเอ๋อดูไม่เหมือนคนทั่วไปแม้แต่น้อย ลูกชายของเธอคือเด็กหนุ่มที่อยู่กับเซี่ยเสี่ยวหลานคนนั้นน่ะหรือ ช่างไม่มีมารยาทเอาเสียเลย เซี่ยต้าจวินไม่ค่อยถูกชะตากับโจวเฉิงเท่าไรนัก เกิดเป็ผู้ชายไม่จำเป็ต้องหล่อเหลาขนาดนั้น
กวนฮุ่ยเอ๋อมีออร่าที่น่าเกรงขาม ทว่าเซี่ยต้าจวินไม่ใช่คนพูดเก่ง อีกทั้งในพจนานุกรมของเขาไม่มีคำว่า ‘ความฉลาดทางอารมณ์’ แม้แต่น้อย
เขาบอกความไม่ชอบใจที่มีต่อโจวเฉิงไปตามตรง “ผมไม่เห็นด้วย!”
กวนฮุ่ยเอ๋อฟังแล้วอยากหัวเราะยิ่งนัก “ขอโทษที คุณอาจจะเข้าใจผิด ฉันมาเจอคุณไม่ใช่เพราะอยากได้ยินคำว่าอนุญาต คุณมีสิทธิอะไรมายุ่งเื่ของเสี่ยวหลานอย่างนั้นหรือ อีกทั้งตอนนี้เสี่ยวหลานก็บรรลุนิติภาวะแล้ว อยากคบหากับใครก็เป็อิสระของเธอ”
ใบหน้าสีแทนของเซี่ยต้าจวินแดงก่ำขึ้นมาภายในชั่วพริบตา
“ถ้าเธอไม่เชื่อฟังผมก็เท่ากับว่าเธออกตัญญู!”
“นี่สินะความคิดที่แท้จริงของคุณ ด้วยระดับการศึกษาของคุณอาจจะไม่เข้าใจคำว่า ‘พ่อแม่ต้องรักลูก ลูกถึงจะกตัญญู’ สินะ ไม่เป็ไร ฉันจะช่วยอธิบายให้คุณฟังเอง สิ่งที่คุณเคยทำไว้ในอดีต ฉันรู้ทุกเื่ ดังนั้นฉันสนับสนุนให้เสี่ยวหลานอกตัญญู... กตัญญูต่อคุณไปก็ไม่มีความหมาย ฉันเคยเจอหลานสาวของคุณที่ชื่อเซี่ยจื่ออวี้แล้ว นิสัยเหมือนกับคุณไม่มีผิด ผิดกับเสี่ยวหลาน เพราะเธอคือเพชรในกองกรวด เธอไม่เหมือนกับพวกคุณ”
กวนฮุ่ยเอ๋อไม่รอให้เซี่ยต้าจวินเถียงกลับ เธอวางมาดดูแคลนเขาต่อ “ถ้าเสี่ยวหลานสอบไม่ติดหัวชิง คุณจะอยากรื้อฟื้นความสัมพันธ์กับเธอหรือเปล่า อย่ามาตลกหน่อยเลย คนอย่างคุณคิดอะไรอยู่ แค่มองฉันก็รู้แล้ว”
คนจนไม่ได้ใสซื่อทุกคน
ความจนคือบ่อกำเนิดของความเ้าเล่ห์ ในขณะที่ความรวยทำให้จิตใจของคนงดงามขึ้นได้ แม้จะมีชนชั้นแรงงานที่ซื่อตรงและจิตใจดี แต่ก็มีชนชั้นแรงงานที่วันๆ คิดแต่แผนการชั่วร้ายอยู่เช่นกัน ถ้าเซี่ยต้าจวินอยากคืนดีกับลูกสาว ก็คงมีสาเหตุมากจากชีวิตตอนนี้ของเซี่ยเสี่ยวหลานกำลังไปได้สวย สามารถทำให้เซี่ยต้าจวินเชิดหน้าชูตาได้!
แต่เซี่ยเสี่ยวหลานประสบความสำเร็จแล้วมันเกี่ยวอะไรกับเซี่ยต้าจวินกัน?
เซี่ยต้าจวินไม่เคยส่งเสียให้เธอเรียน ไม่เคยให้ความรัก แต่ยังจะมีหน้ามาบอกว่าเซี่ยเสี่ยวหลานโตมาได้เพราะมีตระกูลเซี่ยคอยเลี้ยงดูอยู่อีกอย่างนั้นหรือ สู้บอกว่าแม่ของเซี่ยเสี่ยวหลานทำงานตรากตรำเพื่อแลกอาหารมาเลี้ยงปากท้องของตนกับลูกคงจะถูกต้องกว่า
ไม่รดน้ำ ไม่ใส่ปุ๋ย ไม่ถางหญ้า รอจนต้นไม้ผลิดอกออกผลแล้วค่อยมาเก็บผลที่สุกงอมไปอย่างสบายใจ กวนฮุ่ยเอ๋อรู้สึกว่าเซี่ยต้าจวินช่างหน้าด้านเหลือเกิน! ความสัมพันธ์ทางสายเืคือที่ยึดเหนี่ยวจิตใจของเซี่ยต้าจวินสินะ?
รวมถึง ‘หลักความกตัญญู’ ตามขนบธรรมเนียมโบราณ เซี่ยต้าจวินคง้าใช้สิ่งเหล่านี้มากำราบเสี่ยวหลานให้ยอมแพ้
พอเห็นเซี่ยต้าจวินเถียงไม่ออก กวนฮุ่ยเอ๋อค่อยอารมณ์ดีขึ้นมาหน่อย
“เสี่ยวหลานไม่้าเงินของคุณหรอก สิ่งที่คุณให้เธอได้ ครอบครัวของพวกเราก็สามารถให้ได้ สิ่งที่คุณให้ไม่ได้ พวกเราเองก็ไม่ขาดแคลนแต่อย่างใด ตอนนี้คุณกับคนแซ่ตู้ลงเรือลำเดียวกันแล้ว ทั้งยังร่วมใจกันสร้างความลำบากให้เสี่ยวหลาน ไม่รู้ว่ามีความละอายใจบ้างหรือเปล่า ต้องให้เธอไปตีกลองร้องทุกข์หรือประกาศลงหน้าหนังสือพิมพ์เพื่อบอกว่าตัดขาดความเป็พ่อลูกกับคุณแล้ว คุณถึงจะไม่โผล่มาให้เธอรู้สึกสะอิดสะเอียนใช่ไหม?”
“ผม...”
“ผมอะไรของคุณ! ตอบฉันมา ฉันพูดถูกใช่หรือไม่ คนแซ่เซี่ยอย่างพวกคุณถ้าไม่บีบคั้นเธอคงไม่ยอมรามือสินะ เซี่ยต้าจวิน คุณไม่สมควรเป็พ่อของใคร และคุณไม่ใช่คนซื่อสัตย์ คุณอาศัยเปลือกนอกที่ดูซื่อตรงตบตาหลอกคนอื่นเท่านั้น คุณไม่เคยรู้เลยว่าสิ่งที่เคยทำไว้ในอดีตมันส่งผลกระทบต่อเสี่ยวหลานมากเท่าไร และสิ่งที่คุณกำลังทำในตอนนี้มันน่ารังเกียจมากแค่ไหน”
เซี่ยต้าจวินพูดไม่ออก
เมื่อก่อนเขาไม่ค่อยใส่ใจเสี่ยวหลานมากมายนัก
แถมยังรังเกียจที่หลิวเฟินคลอดลูกสาวออกมา ทำให้เขาไม่มีทายาทสืบสกุล และขายขี้หน้าคนทั้งหมู่บ้าน
เขารู้ว่าเซี่ยเสี่ยวหลานกับหลิวเฟินถูกคนที่บ้านรังแก แต่เขาก็รู้สถานะของตัวเองภายในบ้านเซี่ยดี เขารู้ว่าความจริงแล้วแม่เฒ่าเซี่ยไม่ได้ให้ความสำคัญกับเขาแม้แต่น้อย พี่น้องเองก็ไม่เคารพเขา แม้แต่สภาพชีวิตของตัวเอง เขายังไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ แล้วจะมีปัญญาไปเปลี่ยนแปลงชีวิตความเป็อยู่ของเซี่ยเสี่ยวหลานกับหลิวเฟินได้อย่างไร!
ทว่าตอนนี้เขาหาเงินได้แล้ว เมื่อมีเงินย่อมจัดการปัญหาทุกอย่างได้ เสี่ยวหลานเองก็พยายามมากเหมือนกันไม่ใช่หรือ ถึงกับสอบติดมหาวิทยาลัยที่ดีกว่าจื่ออวี้ได้แบบนั้น
หากเป็เช่นนี้คงไม่มีใครกล้าบอกว่าเขาไร้ทายาทสืบสกุลอีกต่อไป ในเมื่อเขาสามารถเชิดหน้าชูตาได้ แล้วทำไมครอบครัวจะอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขไม่ได้?
ความคิดของเซี่ยต้าจวินนั้นเป็เส้นตรง แต่กวนฮุ่ยเอ๋อไม่ยอมปล่อยให้เขาหลอกตัวเองต่อไป จึงพูดทำลายความคิดเพ้อฝันของเขาจนแตกสลาย
การที่เซี่ยเสี่ยวหลานไม่้าเขา เกลียดชังเขา ไม่ใช่สิ่งที่เงินทองจะสามารถชดเชยได้
เซี่ยต้าจวินทำหน้างง เขาไม่เข้าใจว่าตนทำผิดตรงไหน
นี่คือความแตกต่างของทัศนคติและวิสัยทัศน์ ความโลกแคบของเซี่ยต้าจวินจำกัดทัศนคติและวิสัยทัศน์ของเขา อีกทั้งความคิดบางอย่างยังฝังรากลึกลงไปจนไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้ในระยะเวลาอันสั้น
กวนฮุ่ยเอ๋อไม่ได้มาเพื่อสอนเซี่ยต้าจวินว่าควรเป็พ่อแบบไหน แต่เธอมาเพื่อสอนเซี่ยต้าจวินให้รู้จัก ‘ความเป็มนุษย์’
หากพูดกันดีๆ คำพูดพวกนี้ก็คงไม่เข้าหูเซี่ยต้าจวิน เช่นนั้นคงต้องใช้วิธีการที่แพร่หลาย!
“ฉันไม่ชอบข่มขู่ใคร และก่อนหน้านี้ก็ไม่เคยขู่ใครมาก่อน ฉันเคารพชนชั้นแรงงานทุกคน แต่ตอนนี้ฉันคงต้องขอขู่คุณว่า... ถ้ามาก่อกวนเสี่ยวหลานอีก ฉันจะทำให้คุณเข้าใจว่าการมีอำนาจอยู่ในมือสามารถทำอะไรก็ได้บ้าง เซี่ยต้าจวิน คุณแอบลักลอบข้ามแดนไปฮ่องกงสินะ ตระกูลเซี่ยทุกคนยังอยู่ที่บ้านเกิดใช่หรือไม่ ก่อนคิดจะทำอะไรควรคิดและพิจารณาให้ดี ว่าคุณสามารถรับมือกับผลลัพธ์ที่จะตามมาได้หรือเปล่า อย่าคิดถึงแต่ความสุขของตัวเอง!”
กวนฮุ่ยเอ๋อเห็นเซี่ยต้าจวินกำหมัดแน่นแต่ไม่กล้าะเิอารมณ์ใส่แล้วจิตใจของเธอช่างเบิกบานเหลือเกิน
ให้ข่มขู่คนดี เธอก็คงทำใจลำบาก
แต่การข่มขู่คนที่เป็ภัยต่อสังคมอย่างเซี่ยต้าจวิน ช่างสะใจกวนฮุ่ยเอ๋อยิ่งนัก!