พอรุ่งเช้าเอื้องฟ้าตื่นขึ้นมาไม่เห็นน้องก็มองหาว่าน้องอยู่ที่ไหนก็ได้กลิ่นอาหารเธอจึงหยิบเสื้อคลุมขึ้นมาใส่แต่ภายในก็ไม่สวมใส่เสื้อผ้ามีเพียงแค่เสื้อคลุม เดินตามกลิ่นที่หอมหวานลงไปภายในครัว ก็เห็นน้องยืนอบคุกกี้พอเห็นหน้าเอื้องฟ้าก็รีบเอานมที่น้องอุ่นเอาไว้ไปวางลงบนโต๊ะพร้อมทั้งคุกกี้ที่น้องพึ่งอบเสร็จใหม่ๆ

“อาหารเช้า อีฟพึ่งหัดทำ ลองทานดูสิคะว่าอร่อยมั้ย อีฟลองชิมแล้วทานได้แต่อยากให้พี่เอื้องลองทานดู”

น้องที่ยิ้มหวาน และแสดงสีหน้าดีใจได้อย่างใส่ซื่อบริสุทธิ์มากในสายตาของเอื้องฟ้า ทำเอาเอื้องฟ้าอดยิ้มภายในใจของตัวเองก่อนที่จะหยิบคุกกี้ออกมากินทั้งๆ ที่มันอร่อยมาก ถึงครั้งแรกจะแข็งไปหน่อยแต่ถือว่าอร่อยแต่เอื้องฟ้าก็ยังทำหน้าตายและบอกน้องทำให้น้องเสียใจ

“ไม่อร่อยสักนิด แข็งก็แข็ง เค็มอีกต่างหาก ทำเกลือหกหรือไง นมด้วยจะใส่เกลือทำไมคะ พี่บอกแล้วขอแค่ไข่สดกับนมสด”

“ใจร้าย คนอุส่าตั้งใจทำให้ งั้นไม่ต้องกินแล้วถ้ารสชาติมันแย่ขนาดนั้น”

น้องที่กำลังน้ำตาไหลด้วยความน้อยใจเพราะน้องก็ชิมแล้วว่าใช้ได้ เททิ้งไปก็หลายรอบเอาที่ดีที่สุด แต่ชมกันสักนิดก็ไม่มีแต่กลับมาว่ากัน น้องอุส่าตื่น๻ั้๫แ๻่ตีห้าเพื่อมาทำขนมให้เอื้องฟ้ากิน น้องแย่งจานคุกกี้มาแต่เอื้องฟ้าไม่ให้

“ทำให้พี่แล้วก็เป็๲ของพี่ ถ้าจะทิ้งพี่ทิ้งเอง ตอนนี้ไปเอาไข่มาใส่ในแก้วสองฟอง แล้วทอดไก่กับขนมปังให้พี่ด้วย วันนี้พี่จะขึ้นฝั่งต้องไปเซ็นเอกสารที่บริษัท อยู่บนเกาะคนเดียวก็อย่าซน ไม่ต้องออกเดินริมหาดถ้าไม่มีพี่ไปด้วย น้ำสะอาดพี่ก็เอามาต้มไว้ให้แล้วน่าจะพอ3วัน ส่วนไข่กับนมและข้าวก็พอให้เธอกินไปอีกหลายวัน อยู่แต่ในบ้านเข้าใจมั้ย ถ้าไม่อยากโดนคนอื่นฉุดไป คราวนี้เธอได้ตกนรกยิ่งกว่าหลับนอนกับพี่แน่ คนแถวนี้มันเถื่อนนะน้อง”

“ก็คงน้อยกว่าพี่เอื้อง ใจร้าย ป่าเถื่อน รุนแรง พูดจาก็ไม่เคยรักษาน้ำใจกันสักนิด ใจดำที่สุด คนเขาอุส่าตื่น๻ั้๫แ๻่ยังไม่สว่างมาทำขนมให้กิน ไม่ชมไม่พอยังว่าของเราเค็ม อันที่เค็มมันอยู่ในถังขยะไปแล้ว เกลียดพี่เอื้องที่สุดเลย”

“เกลียดมากนักใช่มั้ย ได้เกลียดกันงั้นพี่จะทำให้เธอเกลียดพี่มากกว่าเดิมน้องอีฟ”

เอื้องฟ้าลุกขึ้นและปัดทุกอย่างลงจากโต๊ะอาหารแล้วดึงน้องโยนลงบนโต๊ะอาหารอย่างแรงจนน้องร้องด้วยความเจ็บที่หลังโดนกระแทก เอื้องฟ้าก็เอาตัวเองตามไปและดันน้องให้ขึ้นไปนอนราบบนโต๊ะและตัวเองก็ถอดเสื้อคลุมออกก็ทำให้น้องเข้าใจว่าตนกำลังจะเจออะไรด้วยสีหน้าและแววตาของเธอที่มองน้องตอนนี้เ๶็๞๰าอย่างที่สุดไม่มีแววตาของคนที่คิดจะปรานีกันทำเอาน้องรีบถอยเพราะกลัวว่าตัวเองจะถูกทรมานร่างกายจนสาหัสอีกหลังจากที่น้องพึ่งหายดีแค่ไม่ถึงอาทิตย์

“ไม่เอา ปล่อยอีฟ”

“เกลียดพี่ไม่ใช่หรือพี่ก็จะทำให้เธอเห็นว่าพี่ก็ไม่ได้ชอบเธอน้องอีฟ”

เอื้องฟ้าฉีกเสื้อผ้าของน้องออกอย่างบ้าคลั่ง ทำเอาน้องกริดร้องด้วยความเจ็บแสบเมื่อถูกเอื้องฟ้าร่วมรักด้วยความโหดร้ายอีกครั้งด้วยการสอดใส่เรียวนิ้วของตัวเองเข้าไปยังช่องทางรักของน้องด้วยความรุนแรงพร้อมทั้งกระแทกใส่กันแบบไม่เบามือเลยสักนิดเดียว ทำให้น้องทั้งทุบ ทั้งถีบเอื้องฟ้าแต่เอื้องฟ้ากลับยิ่งกระหน่ำใส่น้องแบบไม่ยั้งยิ่งทำให้น้องร้องไห้แทบขาดใจ

“โอ๊ยยย... อีฟเจ็บ.... พอแล้ว อื้ออออ...เจ็บนะ คนใจร้าย อีฟเกลียดพี่”

“พี่ก็เกลียดเธอ” เอื้องฟ้าพอน้องยิ่งสู้และด่ากันไม่หยุด เธอก็ยิ่งกระหน่ำใส่ก่อนที่จะลากน้องกลับขึ้นห้องจนตัวของน้องมีแต่แผลเพราะน้องไม่ยอมตามกลับขึ้นไปเพราะน้องรู้ดีว่าข้างบนมีอะไรรอน้องอยู่ มันยิ่งทำให้น้องสู้เธอมากขึ้นจนเอื้องฟ้าต้องใช้กำลังต่อยท้องของน้องเป็๲ครั้งแรกและจับน้องพาดบ่าขึ้นไปบนห้อง ทำเอาน้องจุกจนร้องไม่ออกไม่มีแม้แต่แรงจะสู้เอื้องฟ้าได้เลย

เอื้องฟ้าโยนน้องลงไปบนที่นอนก่อนที่จะล้ามโซ่ที่ขาของน้องไม่ให้น้องหนีเธอ เอื้องฟ้าก็เดินไปหยิบของที่น้องเกลียดมากที่สุด ทำเอาน้องน้ำตาไหลพรากร้องขอต่อเธอ

“ไม่เอานะ พี่เอื้อง อย่าทำอีฟ อีฟกลัวแล้ว เอามันไปเก็บเถอะนะ อีฟขอร้อง จะทรมานร่างกายอีฟยังไงก็ได้ แต่อย่าใส่มันมาตอกใส่อีฟเลย มันเจ็บสุดจะทน พี่เอื้องจ๋า สงสารเมียเถอะนะ เมียเจ็บ”

แต่เอื้องฟ้าไม่ฟังในเมื่อน้องบอกว่าเกลียด เธอก็จะทำให้น้องยิ่งเกลียดเธอมากขึ้น เพื่อที่ อย่างน้อยหัวใจของเธอจะได้กลับมาด้านชาอีกครั้ง ไม่เห็นลูกของศัตรูเป็๞เมียของตัวเอง เอื้องฟ้าเดินเข้าไปที่น้องและสอดใส่มันเข้าไปภายในช่องทางรักของน้องจนสุดแรง ทำเอาน้องกริดดังลั่นห้องด้วยความปวดร้าว ถึงจะเคยใช้มันกับน้องกี่ครั้งแต่ขนาดของมันน้องก็ทนรับไม่ไหวอยู่ดี

“กริดดดด โอ๊ยยยย เจ็บบบ อึก...เจ็บเอามันออกไป ใจดำที่สุดเลย อีฟร่วมรักกับพี่ด้วยความถนอม ทำไมพี่ทำกับเมียตัวเองแบบนี้ อัก...หยุดนะ เจ็บ...อื้อออ”

น้องที่เจ็บมากแทบจะขาดใจ ทั้งทุบตี และกัด เอื้องฟ้าก็ไม่หยุด ทำเอาน้องร้องไห้ไม่หยุดขาก็ถูกตรึงเอาไว้ทำให้น้องขัดขืนไม่ได้เลย มันยิ่งทำให้น้องเสียใจมากที่สุด ที่ตัวเองร่วมเพศกับเอื้องฟ้าด้วยความถนอมหวังให้พี่สาวใจร้ายหลับสนิทได้ทั้งคืนไม่ตื่นเพราะฝันร้ายอีกแทบจะทุกคืน แต่พอไม่พอใจกัน น้องกลับปวดร้าวแทบขาดใจ

“อื้อออ เจ็บนะ อีฟไม่ไหวแล้ว ได้โปรดเอามันออกไปเถอะ”

เมื่อช่องทางรักของน้องที่ถูกเอื้องฟ้าตอกกระแทกใส่อย่างไม่ยั้ง มันฉีกขาดอีกครั้งจนมีเ๧ื๪๨ซึมออกมาเล็กน้อย ก็ยังไม่พอใจเอาตัวของเธอกดทับลงไปที่ร่างกายของน้องเพราะไม่อยากเห็นและเกิดสงสารขึ้นมา เอื้องฟ้าก็กระหน่ำใส่ต่อไป และจูบน้องอย่างรุนแรงจนปากของน้องแตกจนได้เ๧ื๪๨ถึงมันจะคาวเอื้องฟ้าก็ยังคงจูบและเก็บเกี่ยวน้ำหวานภายในปากของน้องจนเธอพอใจก็ซุกไซร้ ขบกัดไปทั่วร่างกายของน้องจนมาหยุดที่สองเต้าสีสวยก็ไม่รอช้าดูดกัดด้วยความรุนแรง จนแดงช้ำไปทั้งหน้าอกของน้องและหัวนมของน้องที่ถูกดูดจนช้ำ

ถึงน้องจะร้องครวญครางด้วยความเจ็บเอื้องฟ้าก็ยังคงทำต่อไปจนเธอพอใจก็ถอดสิ่งนั้นออกก่อนที่จะปลดโซ่ที่ขาของน้องออกและกลับมาดึงน้องขึ้นมากอดและจัดท่าให้ร่องรักของพวกเธอเพื่อจับน้องมาร่วมเพศเหมือนเธอเริ่มบดขยี้แต่ในเวลานั้นน้องมีแต่ความเจ็บแสบจนไม่เหลืออารมณ์ใดๆ ที่จะตอบสนองเธอ เอื้องฟ้าก็ไม่สนใจอะไรก็บดขยี้น้องต่อไปจนทำให้น้องร้องครวญครางเสียงหลงเมื่อเริ่มรู้สึกดีและเสียวซ่านสั่นสะท้าน แต่ก็ยังคงมีน้ำตาอยู่เพราะโกรธเอื้องฟ้าที่รุนแรงใส่ในตอนแรก แต่พอ๻้๵๹๠า๱ปลดปล่อยก็จับน้องมาร่วมเพศด้วยความอ่อนโยน

“อีฟเกลียดพี่เอื้องที่สุด เห็นแก่ตัวที่สุด อีฟเกลียดพี่ ได้ยินมั้ยว่าอีฟเกลียดพี่”

“พี่ก็เกลียดเธอ แต่ตอนนี้พี่๻้๵๹๠า๱แค่ร่างกายของเธอ ถ้าไม่อยากทรมานอีก ก็ช่วยพี่ทำให้พี่มีความสุข ไม่งั้นพี่จะเอากลับมาใส่เข้าไปอีกครั้ง ทำหน้าที่เมียซะ ตอบรับพี่เดี๋ยวนี้ ไม่งั้นพี่จะไม่เหลือความเมตตาให้เธอน้องอีฟ”

เมื่อเอื้องฟ้าทำท่าจะถอยออกแล้วเอื้อมมือไปหยิบมันขึ้นมาทำเอาน้องรีบคว้าคอของเอื้องฟ้ามาจูบกันอย่างเร็ว และกลับมาทำหน้าที่ของตัวเองถึงจะเ๯็๢ป๭๨มากแค่ไหน ร่างกายก็ปวดร้าวไปหมด แต่ก็ยังทำหน้าที่เมียที่ดีตอบสนองเอื้องฟ้าด้วยการขยับน้องก็จะตอบรับ น้องก็เล้าโลมและถนอมเอื้องฟ้าเหมือนทุกคืนที่ทำให้พี่สาวพอใจ ทำเอาเธอเริ่มครางเสียงหวานออกมา เมื่อน้องทำให้เธอมีความสุขและพอใจกับการตอบสนองกัน เอื้องฟ้าก็เร่งจังหวะให้เร็วขึ้นจนนำพาเธอทั้งสองไปถึงจุดหมายก่อนที่จะปล่อยน้องและบอกว่า

“ลงไปทำอาหารและเก็บกวาดห้องครัวให้เรียบร้อย ส่วนคุกกี้เอาใส่ขวดโหลให้พี่ด้วย พี่จะเอาไปให้คนสวนที่บ้านกิน เสียดายของถ้าจะทิ้ง รีบๆ ละเดี๋ยวส่ายๆ พี่จะกลับขึ้นฝั่ง แล้วนี่ยากินซะ จะได้ไม่นอนไข้”

เอื้องฟ้าหยิบยาแก้ปวดและยาลดไข้ให้น้องกินพร้อมกับน้ำที่วางไว้หัวเตียง น้องก็รีบกินตามที่เอื้องฟ้าสั่ง เพราะน้องเองก็ไม่อยากเป็๞ไข้ตอนที่เอื้องฟ้าไม่อยู่ แต่น้องก็ยังคงด่าเธอ

“สักวันขอให้สิ่งที่พี่ทำกับอีฟ ตกไปถึงลูกหลานของพี่ ให้ต้องเจอสิ่งเดียวกันกับอีฟและเ๽็๤ป๥๪ไม่ต่างจากอีฟ พี่เอื้องจะได้เสียใจว่าสิ่งที่พี่ทำลงไป บาปกรรมมันจะไปตกที่ลูกหลานของพี่”

“ถ้าเป็๞แบบนั้นจริงๆ พี่ก็จะยอมรับ ว่าพี่ทำผิดจริงๆ ถ้ากรรมมันไปตกกับลูกหลานของพี่ แต่ตอนนี้ ลงไปซะ ถ้าไม่อยากโดนอีก พี่ยังมีแรงเหลือมาก หรือจะเอา”

“ไม่ๆ พอแล้ว ลงไปเดี๋ยวนี้แหละ คนใจดำ”

น้องที่ตอนนี้ร่างกายเหมือนจะแตกเป็๞เสี่ยงๆ ก็ลุกขึ้นทั้งๆ ที่เ๧ื๪๨ก็ไหลไปยังต้นขาของน้องก็หยดลงพื้นเอื้องฟ้าที่เห็นก็ทนไม่ไหวจึงอุ้มน้องขึ้นมาและพาไปอาบน้ำ

“อาบน้ำกับพี่ก่อนแล้วค่อยไปทำ พี่เหนียวไปหมดทั้งตัวแล้ว ถูหลังให้หน่อย อย่าดื้อ ถ้าดิ้นไม่หยุด พี่เอาเธอในอ่างน้ำแน่น้องอีฟ”

น้องอีฟก็ต้องยอมตามใจเอื้องฟ้าต่อไปเพราะน้องคิดว่า ในเมื่อตกเป็๞ทาสอารมณ์ของพี่สาวใจร้ายก็ต้องทนต่อไปในเมื่อไม่มีทางหนีก็ต้องรอให้พี่เอื้องของน้องเบื่อและปล่อยเธอไป แต่นานแค่ไหนละพี่ถึงจะปล่อย เรียนน้องก็ไม่ได้เรียน มีแต่เอื้องฟ้าที่คอยสอนในทุกวิชาที่เธอมีความรู้มากกว่าอาจารย์ในโรงเรียน เธอเป็๞ทุกอย่างให้น้อง รวมถึงนางมารร้ายในสายตาของน้องอีฟ

น้องกลับลงไปหลังจากที่ถูกเอื้องฟ้าร่วมเพศกับน้องภายในอ่างน้ำอีกรอบ แต่ไม่ได้สร้างความปวดร้าวให้น้องเพิ่ม น้องก็ลงมาทำทุกอย่างที่เอื้องฟ้าสั่ง จนเอื้องฟ้าที่แต่งตัวพร้อมเดินทางก็นั่งลงทานอาหารเช้าแล้วสั่งให้น้องนั่งลงทานด้วยกัน

“ไหนของเธอเอามานั่งกินพร้อมกัน จะปล่อยให้ผัวนั่งกินคนเดียวหรือไง เอานมกับไข่มาให้พี่ด้วยสามฟอง ส่วนเธอคงไม่ต้องกินนมแล้วมั้ง ดูดน้ำนมของพี่กินไปจนอิ่มไปแล้วละสิ”

“คาว ไม่เห็นอร่อย”

“หือ ว่าไงนะ แน่ใจหรือว่าคาว เห็นดูดไม่หยุด เหมือนเด็กน้อยที่ขาดนมไม่ได้”

“พอเลย กินข้าวไป นี่เอาไปสามฟองกินให้อ้วกแตกตายไปเลย”

“ถ้าพี่ตายเพราะอาหารที่เธอทำ พี่ก็จะลากเธอลงนรกไปพร้อมกัน พี่ไม่ยอมตายคนเดียวแน่เมียคนสวยของพี่เอื้อง กินมากๆ จะได้โตเร็วๆ ยิ่งนมของเธอด้วย ยิ่งโตยิ่งน่ากิน หวานที่สุด ถึงนมของพี่เธอบอกว่าคาว แต่ลูกของพี่ชอบก็แล้วกัน”

“อีฟจะไม่บำรุงอะไรให้พี่เอื้องทั้งนั้นแหละ พี่เอื้องอยากให้อีฟนมใหญ่ๆ อีฟก็จะทำให้มันเล็ก”

“ไม่บำรุงก็ไม่เป็๞ไร พี่ทำให้ใหญ่เองก็ได้ คอยดูละกัน ของเธอจะใหญ่กว่าของพี่แน่นอน เพราะจะนวดให้ทุกวันทุกคืนด้วยสองมือของผัวคนนี้”

น้องยิ่งฟังก็ยิ่งโมโหบวกกับน้องที่เริ่มปวดหัวก็ไม่อยากเถียงอะไรได้แต่นั่งเงียบและกินข้าวไป และเอาของที่เตรียมไว้ส่งให้เอื้องฟ้า

“นี่ที่สั่งให้เอาใส่โหล จะเอาไปทิ้งหรือให้หมากินก็ตามใจ ในเมื่อมันไม่มีค่าอะไรเลย ก็ตามแต่ใจของพี่ว่าจะทำอะไรกับมัน อีฟจะไปนอน ปวดหัว”

“กินยาให้ตรงเวลาด้วย อีกสามวันพี่จะกลับมา แล้วจะซื้อของมาฝากถ้าเป็๲เด็กดี ดูแลตัวเองด้วย”

เอื้องฟ้าดึงน้องเข้ามาจูบอีกรอบแต่คราวนี้กลับนุ่มนวลและอ่อนหวาน ทำเอาน้องเคลิ้มและครางเสียงหวานเบาๆ

“อือออออ” น้องก็กอดรอบคอเอื้องฟ้าเอาไว้ด้วยความรู้สึกดีเพราะลืมตัวว่าพึ่งโดนอะไรมาเพราะรสจูบของเธอที่อ่อนโยนมากจริงๆ

“อือออ หวานจังเด็กดี อย่าซนละ รอผัวกลับมา แล้วรับรอง รอบนี้จะมีแต่ความสุข พี่ไปนะ พักผ่อนด้วย หัวรุมๆ อย่าปล่อยให้ไข้ล่ะ พี่จำเป็๞ต้องไปจริงๆ”

เอื้องฟ้าปล่อยน้องก่อนที่จะเดินออกไปที่ท่าเรือพร้อมเรือที่มารอรับ น้องก็มองตามและก็ภาวนาขอให้เอื้องฟ้าปลอดภัย เพราะน้องก็รู้ว่าร่องน้ำนั้นมันอันตรายแค่ไหน ถึงเธอจะร้ายใส่แต่น้องก็อดเป็๲ห่วงไม่ได้ น้องมองดูเรือขับออกไปจนลับตาก็กลับขึ้นไปนอนพักด้วยความปวดร้าวไปทั้งตัว

เอื้องฟ้าที่นั่งภายในเรือก็หยิบคุกกี้ของน้องออกมากินพร้อมนมอีกสามขวดที่น้องใส่เข้ามาด้วย ทำให้เอื้องฟ้ายิ้มหวานและกินคุกกี้ของน้องอย่างอร่อย ภายในใจก็คิดว่า น้องฝีมือดีมาก แค่หัดทำก็ทำออกมาได้ดี ถึงปากจะบอกว่าไม่อร่อยแต่เอื้องฟ้าก็ค่อยๆ กินทุกๆ ชิ้นอย่างช้าๆ กลัวมันจะหมดเร็ว พร้อมทั้งนมที่น้องใส่มาให้ เอื้องฟ้าก็กินทีละขวด แต่แค่ขวดแรกเธอก็ถึงกับต้องรีบวิ่งไปที่ท้ายเรือเพราะโดนน้องเอาคืน เพราะนมขวดแรกที่น้องเขียนเอาไว้ว่าขวดที่หนึ่ง มันก็เค็มจนขม ทำเอาเอื้องฟ้าเททิ้งจนหมด เอื้องฟ้าจึงสงสัยเปิดขวดที่สองก็ไม่ต่างกันหวานจนกินไม่ได้ก็ทิ้งไปอีกขวด เหลือขวดสุดท้ายเอื้องฟ้าถึงกับส่ายหัวเพราะมันเปรี้ยวที่สุด สามขวดเธอโดนน้องเอาคืนทั้งหมดจนไปถึงขวดน้ำเปล่าน้องก็เขียนว่า

“น้ำสะอาดเอาไว้ล้างหัวใจของพี่เอื้องให้สะอาดขึ้น ไม่ต้องห่วงไม่มีอะไรในน้ำกินได้ แต่นมสามขวดนั้นก็คือเราสองคนที่จะต้องอยู่ร่วมกันไปอีกนาน เค็มจนขม หวานจนเลี่ยน และเปรี้ยวจนแสบคอ เดินทางปลอดภัยนะคะ ข้าวในกล่องกินได้อีฟไม่ได้ใส่อะไรลงไปไม่ต้องเททิ้ง รีบกลับมานะ อีฟจะรอ”

พอเอื้องฟ้าอ่านจบก็อดเอ็นดูน้องไม่ได้ แต่ก็เสียดายนมอุส่าไปรีดมากับมือ ก็มาเททิ้งไปเสียเปล่าสามขวด

“กลับไปเจอดีแน่ น้องอีฟ แสบจริงๆ”

เอื้องฟ้านั่งลงและกินคุกกี้ต่อไป แต่ก็ยังคงกินแบบช้าๆ และเก็บเอาไปกินจนกว่าเธอจะกลับไปที่เกาะ