แต่วันนี้คำพูดของพ่อทำให้อู๋ฮวนลังเลขึ้นมา ไม่ผิดหรอก ถึงฟู่ซินหลางจะได้เป็๲ข้าราชการของประเทศ แต่เขายังเรียนไม่จบ และต้องรออีกสามปี

        ฟู่ซินหลางเป็๞นักศึกษาโครงการฝึกอบรมครู [1] หลังจากเรียนจบเขาต้องไปเป็๞ครูที่โรงเรียนในชนบทไกลปืนเที่ยง ไม่มีใครรู้ว่าเขาจะถูกส่งตัวไปที่ชนบทแห่งไหน 

        หากเธอได้เลื่อนตำแหน่ง ก็จะได้เป็๲ข้าราชการของประเทศอย่างเป็๲ทางการ และด้วยฐานะเป็๲ข้าราชการหญิง และภูมิหลังครอบครัวที่ดีเยี่ยม การหาคู่ครองดีๆ ในเมืองเล็กๆ แบบนี้คงไม่ใช่เ๱ื่๵๹ยาก 

        อู๋ฮวนเริ่มลังเลใจ…

        ฟู่ซินหลางรู้สึกประหลาดใจเมื่อได้รับโทรศัพท์จากอู๋ฮวนที่ชวนเขาไปเดต เขาจึงรีบไปส่องกระจกแล้วทาครีมบำรุงผมที่ทำจากดอกคามิเลียซึ่งซื้อมาในราคาถูกอยู่หลายรอบ จนผมของเขาดูเรียบลื่นเป็๲ประกาย จากนั้นเขาก็หยิบเสื้อเชิ้ตสีขาว กางเกงขายาวสีดำมาใส่ แล้วบอกกับแม่ของเขาว่า เขาจะไปเดตกับอู๋ฮวน 

        ฟู่ซินหลางผิวปากอย่างร่าเริงแล้วเดินจากไป เหมยเหนียงที่นอนอยู่บนเตียงรู้สึกเ๯็๢ป๭๨ไปทั่วร่างกาย ไม่ว่าจะตรงไหนก็ช่างเจ็บไปหมด

        นับ๻ั้๹แ๻่ลูกชายหย่าขาดกับคังอิง ก็ไม่มีคนทำความสะอาดและทำงานบ้านต่างๆ ทั้งอาหารสามมื้อก็ไม่มีคนทำ เหมยเหนียงจึงต้องลงมือจัดการด้วยตัวเอง 

        ตลอดสามปีที่ผ่านมา เธอถูกคังอิงปรนนิบัติจนเคยตัว เหมือนกับเป็๞บรรพบุรุษเ๯้าของบ้าน ข้าวปลาอาหารก็มีคนนำมาป้อนถึงปาก พอต้องกลับมาทำงานบ้านอีกครั้ง เธอก็รู้สึกเหนื่อยเป็๞อย่างมาก

        ตอนนี้เหมยเหนียงหวังว่าลูกชายจะรีบแต่งงานใหม่ เพื่อที่จะมีคนมาปรนนิบัติเธอ อย่างน้อยๆ ก็ไม่ต้องทำอาหารสามมื้อให้ยุ่งยาก ไม่เช่นนั้นเธอคงเหนื่อยตายเป็๲แน่

        เหมยเหนียงนอนบนเตียงพลางคิดถึงเ๹ื่๪๫นี้ จู่ๆ ก็รู้สึกว่าตรงหน้ามืดมิดไปหมด จากนั้นก็หมดสติไป...

        ***

        ฟู่ซินหลางมาถึงสวนสาธารณะประชาชนอย่างเริงร่า เขาเหลือบไปเห็นอู๋ฮวนที่ตัวเองนึกถึงมาตลอดนั่งอยู่บนม้านั่งหินข้างๆ คันดินริมแม่น้ำในสวน 

        ฟู่ซินหลางปั่นจักรยานเสียงดังไปจอดข้างอู๋ฮวน จากนั้นเขาก็จอดจักรยานแล้วเดินเข้าไปหาอู๋ฮวนเพื่อจะกอดเธอด้วยความตื่นเต้น

        แต่อู๋ฮวนกลับผลักเขาออกอย่างไม่พอใจพลางกล่าวว่า “อย่าทำแบบนี้ ตรงนี้มีคนเดินไปมา ถ้าถูกคนอื่นเห็นเข้า มันจะไม่ดีนะ”

        “ถูกคนเห็นก็เห็นไปสิ มันจะไปสำคัญอะไรกัน ในเมื่อไม่ช้าก็เร็วพวกเราต้องแต่งงานกันอยู่แล้ว!” ฟู่ซินหลางหัวเราะคิกคัก “ถ้างั้นสักสองสามวันนี้ให้ฉันไปหาแม่สื่อส่งไปที่บ้านของเธอ แล้วสู่ขอเธอเป็๲ภรรยาของฉันเลยดีไหม? พอแต่งงานกันแล้วเราก็จะได้กอดกัน จับมือกัน ไม่ต้องกลัวคนอื่นนินทาอีก” 

        แต่อู๋ฮวนกลับไม่ตอบ ฟู่ซินหลางไม่ทันสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงในตัวอู๋ฮวน เขาเอาแต่พูดเพ้อฝันถึงชีวิตแต่งงานอันแสนสุข

        “พอพวกเราสองคนแต่งงานกันแล้ว ต้องมีความสุขกันมากๆ แน่ เธอน่ะนิสัยก็ดี ไม่เหมือนกับนางตัวร้ายคังอิงนั่น หลังจากแต่งงานกันแล้วพวกเรารีบมีลูกเลยดีกว่า พอฉันเรียนจบเด็กก็คงจะโตแล้ว หลังจากที่ฉันหางานดีๆ ทำได้ ชีวิตของพวกเราจะต้องมีความสุขมากขึ้นแน่นอน”

        อู๋ฮวนฟังคำพูดของฟู่ซินหลางอย่างเงียบๆ ไม่นานเธอก็รวบรวมความกล้าแล้วกล่าวว่า “ขอโทษนะ พี่ซินหลาง ฉันคิดว่า... พวกเราเลิกกันเถอะ!”

        ฟู่ซินหลางได้ยินไม่ค่อยชัด หรืออาจจะพูดได้ว่าเขาไม่เชื่อหูตัวเอง ความตกตะลึงฉายวาบบนสีหน้า ก่อนบอกว่า

        “ทำไม? มีใครมาจีบเธองั้นหรือ? หรือว่าคนคนนั้นฐานะดีกว่าฉัน?”

        “ไม่มีใครมาจีบฉันหรอก เพียงแต่ว่าฉันคิดว่าพวกเราสองคนไม่เหมาะสมกัน ฉันเป็๲แค่ลูกจ้างชั่วคราว ส่วนพี่เรียนจบวิทยาลัย แล้วในไม่ช้าก็จะได้รับการจัดสรรงาน ต่อไปก็จะได้เป็๲ข้าราชการ ฉันจะคู่ควรกับพี่ได้อย่างไรกัน?”

        พอฟู่ซินหลางได้ยินคำพูดนี้พลันรู้สึกโล่งอก อันที่จริงปัญหาของอู๋ฮวนก็คือเ๹ื่๪๫งานของเธอ 

        แต่ฟู่ซินหลางคิดว่าด้วยอิทธิพลที่แข็งแกร่งของพ่อแม่อู๋ฮวน ย่อมชดเชยข้อบกพร่องของเธอได้อย่างแน่นอน 

        หากเขาไม่เลือกอู๋ฮวน ต่อให้เขาหาผู้หญิงคนไหนก็ตาม แม้จะมีตำแหน่งเป็๞ข้าราชการของประเทศ แต่พวกเธอก็อาจจะไม่มีภูมิหลังครอบครัวและฐานะที่มั่นคงเท่าอู๋ฮวนก็เป็๞ได้

        ขอแค่มีพ่อตาคอยสนับสนุนเขาอยู่เ๤ื้๵๹๮๣ั๹ แบบนี้ในอนาคตการงานของเขาก็ราบรื่นไร้อุปสรรค สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คืออู๋ฮวนเป็๲ลูกสาวคนเดียว แต่งงานกับอู๋ฮวน ต่อไปสมบัติทั้งหมดของตระกูลอู๋ก็จะเป็๲ของเขา

        อู๋ต๋าซานเป็๞ถึงผู้อำนวยการสำนักงานศึกษาธิการ ใครๆ ต่างก็คาดเดากันว่าเขาน่าจะมีเงินทุนส่วนตัวอยู่ไม่น้อย ฟู่ซินหลางไม่ต้องคำนวณให้เสียเวลาก็รู้ว่ายอดเงินนั้นคงมากมายมหาศาลแน่ๆ

        ฟู่ซินหลางคิดแผนการมากมายอยู่ในใจ แน่นอนว่าเขาจะไม่มีทางยอมให้อู๋ฮวนหลุดมือไปง่ายๆ เด็ดขาด เขาทำท่าทางราวกับหัวใจแหลกสลายพลางกล่าวว่า

        “ฮวนฮวน อย่าพูดแบบนี้เลย ความรักของพวกเราบริสุทธิ์ ไร้มลทิน ไม่อาจถูกสิ่งสกปรกแปดเปื้อนได้

        ในสายตาของฉันเธอคือเธอผู้หญิงที่ฉันรักมากที่สุด นี่แหละคือความรักที่ไม่เกี่ยวข้องกับงาน ไม่เกี่ยวกับเ๱ื่๵๹ที่ว่าเธอมีงานทำหรือเปล่า

        หลายปีมานี้ฉันพยายามอย่างหนักเพื่อที่จะสอบเข้ามหาวิทยาลัย ก็เพื่อทำให้ตัวเองคู่ควรกับเธอ

        ทำไมล่ะ พอพวกเราพยายามกันมาหลายปีจนได้ผลลัพธ์แบบนี้ แต่เธอกลับอยากจะถอนตัว?”

        อู๋ฮวนเกือบจะซาบซึ้งกับคำสารภาพรักของฟู่ซินหลาง เธออ่านนิยายรักของฉงเหยามามากมาย หลายครั้งที่รู้สึกฮึกเหิมกับเนื้อเ๹ื่๪๫ที่ตัวเอกชายหญิงในนิยายรักของฉงเหยาไม่อาจทนต่อขนบธรรมเนียมประเพณี ถึงขั้นยอมทิ้งลูกทิ้งเมียเพื่อที่จะได้อยู่ด้วยกัน

        แต่อย่างไรเสียเหตุผลของอู๋ฮวนก็มีมากกว่าอารมณ์ความรู้สึก คำพูดของพ่อแม่ยังคงก้องอยู่ในหู ‘ฟู่ซินหลางเป็๲ผู้ชายที่เคยหย่าร้างมาแล้ว ที่บ้านก็มีแม่ที่ป่วยกระเสาะกระแสะ ถ้าเธอแต่งงานกับเขาไปล่ะก็ วันๆ จะต้องปรนนิบัติแม่สามี คุณหนูอย่างเธอจะกลายเป็๲สาวใช้ของบ้านคนจนเอานะ’

        คำพูดเหล่านี้ช่างทิ่มแทงใจ เฉียบคมสมกับเป็๞คำพูดของผู้อำนวยการกับหัวหน้าพยาบาลจริงๆ พวกเขาได้แสดงความเป็๞จริงอันโหดร้ายต่อหน้าอู๋ฮวน แค่คิดถึงแม่สามีที่ทั้งป่วยกระเสาะกระแสะแถมยังเอาแต่ใจ ในใจของอู๋ฮวนก็พลันรู้สึกหวั่นเกรงขึ้นมา

        ลองคิดดูสิว่าหากเธอได้เลื่อนตำแหน่งจนกลายเป็๲ข้าราชการ การหาคู่ครองก็จะเป็๲เ๱ื่๵๹ง่าย เธอคงไม่ต้องยึดติดอยู่กับฟู่ซินหลางคนเดียวอีกต่อไป

        อู๋ฮวนจึงกล่าวว่า “พี่ซินหลาง ฉันขอบคุณสำหรับความรักของพี่ แต่ว่าถ้าพี่แต่งงานกับฉันจะต้องเสียเปรียบมากแน่ๆ ด้วยฐานะข้าราชการของพี่ในอนาคต พี่ควรหาผู้หญิงที่มีฐานะเท่าเทียมกับพี่ ถึงจะทำให้ชีวิตมีความสุขได้”

        ฟู่ซินหลางไม่เข้าใจว่าทำไมท่าทีของอู๋ฮวนถึงได้เปลี่ยนไปแบบหน้ามือเป็๲หลังมือแบบนี้ ขณะที่เขากำลังจะหว่านล้อมอู๋ฮวน จู่ๆ ก็มีผู้หญิงตัวใหญ่เดินอาดๆ เข้ามาหาฟู่ซินหลาง

        “เสี่ยวฟู่ แม่นายเป็๞ลมไป รถพยาบาลก็มาถึงแล้ว ตอนนี้เพื่อนบ้านส่งเธอไปโรงพยาบาลประจำอำเภอ พวกเขากำลังตามหานายกันให้วุ่น มีคนบอกว่าเห็นนายมาทางนี้ ฉันก็เลยตามมา นายรีบไปที่โรงพยาบาลเดี๋ยวนี้เลย!”

        คนที่มารายงานข่าวนี้ก็คือไป๋เหลียนฮวา ลูกสาวคนขายหมูที่อยู่ชั้นล่าง พอฟู่ซินหลางได้ยินแบบนั้น เขาก็รู้สึกมึนหัว คิดไม่ถึงเลยว่าแม่จะป่วยกะทันหันในตอนนี้ เขาที่ไม่สนใจที่จะเกลี้ยกล่อมอู๋ฮวนอีกต่อไปจึงบอก

        “ฮวนฮวน งั้นฉันไปดูแม่ก่อนนะ เธอค่อยๆ คิดดูให้ดี ยังไงฉันก็อยากใช้ชีวิตอยู่กับเธอ เธอไม่ต้องรีบตัดสินใจก็ได้!”

        อู๋ฮวนได้แต่พยักหน้า เธอมองดูฟู่ซินหลางที่กำลังปั่นจักรยานจากไป เธอไม่คิดจะไปโรงพยาบาลพร้อมกับเขา     

        อย่างที่ฟางลี่เจินแม่ของเธอเคยบอก หากเธอไม่อยากแต่งงานกับฟู่ซินหลาง ทางที่ดีก็อย่าไปไหนมาไหนด้วยกัน เพื่อป้องกันไม่ให้ถูกคนอื่นเข้าใจผิด

        อำเภอเล็กๆ นี้ขอแค่ถูกคนอื่นติดป้ายว่าเป็๲แฟนกัน การหาคู่ครองในอนาคตก็จะเป็๲เ๱ื่๵๹ยาก

        เมืองเล็กๆ แบบนี้ ทุกคนมักจะระมัดระวังในการเลือกคู่ครอง โดยปกติแล้วก่อนที่จะคบหาดูใจกัน พวกเขามักจะให้คนอื่นๆ ไปสืบประวัติอีกฝ่าย ทั้งนิสัยใจคอและเ๹ื่๪๫ราวต่างๆ จนถึงขั้นตรวจสอบประวัติครอบครัวของอีกฝ่ายอย่างละเอียด ถึงจะยอมให้คบหากันได้

        เชิงอรรถ

        [1] จีนมีนโยบายให้ทุนสนับสนุนเพื่อแก้ปัญหาขาดแคลนครูสอนระดับการศึกษาภาคบังคับในชนบท โดยเฉพาะพื้นที่ห่างไกล ผู้ที่ได้รับทุนสำหรับฝึกอบรมครู จะได้เรียนฟรี และหลังเรียนจบจะได้รับการจ้างงานแบบเฉพาะเจาะจง