เจียงเฉิงเยว่กำหมัดแน่นด้วยความโกรธเคือง ยิ้มด้วยความเศร้าโศก รอยยิ้มนั้นดูบิดเบี้ยวเป็นอย่างยิ่ง “เป็นเพราะข้ากระมัง เจ้าจึงกลายเป็นเช่นนี้...เพราะข้ามักติดกับของคนอื่นอย่างง่ายดาย กลายเป็นหมากให้ใช้ประโยชน์ ไม่สิ กลายเป็นกริชอาบยาพิษที่ถูกใครบ...