เปรี้ยง!!!
เสียงดั่งโลหะกระทบกันดังก้อง เสิ่นเสวียนนั่งอยู่ที่เดิมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทว่าร่างของเริ่นเสี้ยวเทียนกลับถอยหลังไปหลายก้าว สีหน้าเขาดูซีดไปเล็กน้อย
เหลยป้าเทียนถอยหลังไปสองก้าว ปรายตามองเริ่นเสี้ยวเทียนด้วยสีหน้าสงสัย
“โอ้ ที่แท้ตัวการหลักก็อยู่ที่นี่เอง! น่าสนใจดีนี่”
สามารถรับมือพลังโจมตีของเขาได้ แสดงว่าพลังยุทธ์ของคนผู้นี้อยู่ในขั้นราชันเป็อย่างต่ำ ทำให้เหลยป้าเทียนรู้สึกประหลาดใจอย่างอดไม่ได้
เริ่นเสี้ยวเทียนมีอายุยี่สิบปี อายุเท่านี้ฝึกตนถึงขั้นราชันได้แสดงว่าเื้ัของเขาต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน ในเมื่อเสียหน้าไปแล้ว เช่นนั้นเขาต้องทำให้อีกฝ่ายอยู่ที่นี่ไปตลอดกาลให้ได้ มิเช่นนั้นตระกูลเหลยอาจพินาศ
คนหนึ่งเป็นักสร้างศาสตราวุธที่สร้างศาสตราวิเศษขั้นปฐีขึ้นมาได้ อีกคนหนึ่งเป็ขั้นราชันอายุยี่สิบปี การรวมตัวกันเช่นนี้แม้แต่จักรพรรดิแคว้นชิงหยุนยังมิอาจก้าวล่วงได้เลย
“เหลยป้าเทียน เ้าบังอาจยิ่งนัก คิดหรือว่าจะยังมีใครรักษาเ้าได้ แล้วเ้ายังกล้าตอบแทนด้วยความชั่วเช่นนี้อีก!”
เริ่นเสี้ยวเทียนยืนอยู่ตรงนั้น กล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
ขั้นตอนการรักษาของเสิ่นเสวียนครั้งนี้เขาได้เห็นทุกอย่างแล้ว แต่เหลยป้าเทียนกลับตอบแทนด้วยความชั่ว คนกลับกลอก เชื่อถือไม่ได้!
“ตอบแทนด้วยความชั่วอย่างนั้นหรือ ลูกชายข้าโดนพวกเ้าทำร้ายจนกลายเป็แบบนั้น ตอนนี้ยังกล้ากล่าวเช่นนี้กับข้าอีก พวกเ้ามีสิทธิ์อะไร วันนี้ข้าไม่สนใจแล้วว่าเ้าจะเป็ใคร ในเมื่อเข้ามาถึงที่นี่แล้วก็ตายเสียให้หมด”
เหลยป้าเทียนเปิดเผยธาตุแท้ของตนเองออกมาแล้ว ใบหน้าของเขาฉายรอยยิ้มชั่วร้าย สำหรับเขาแล้วสิ่งที่เขาทำไม่ได้มีความผิดใดๆ ได้เจอของดีไม่ว่าใครก็ต้องใจเต้นเป็ธรรมดา เขาเองก็ไม่เว้น ยิ่งไปกว่านั้นความแค้นครั้งนี้ยังเกิดขึ้นแล้วด้วย
ถอนหญ้าต้องถอนให้ถึงรากถึงโคน นี่คือสิ่งที่เขาทำมาตลอด
“ระวังด้วย แม้เขาจะได้รับาเ็ แต่อย่างน้อยก็มีพลังขั้นราชันระดับกลาง”
เสิ่นเสวียนนั่งอยู่ที่เดิมกล่าวเตือนเริ่นเสี้ยวเทียน ตอนนี้ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากลุก แต่เขาลุกไม่ขึ้น แม้พิษของเหลยป้าเทียนจะถูกขับออกไปแล้ว แต่พิษไม่ได้ถูกถ่ายโอนไปยังร่างไร้ิญญาสองร่างนั้นอย่างสมบูรณ์ เขาเป็ตัวกลางในการถ่ายโอนพิษเข้าสู่ร่างไร้ิญญาสองร่างนั้นทีละน้อย
การถ่ายโอนพิษครั้งนี้ถูกเก็บไว้ในค่ายกลที่เขาติดตั้งไว้ภายในร่างไร้ิญญาทั้งสองร่างก่อนหน้านี้ มันเพียงพอที่จะกระตุ้นค่ายกลเพื่อให้ร่างทั้งสองกลายเป็หุ่นเชิดได้
“ได้ ข้าจัดการเอง เ้าหลีกไปก่อน”
เริ่นเสี้ยวเทียนที่ยืนอยู่ข้างๆ เสิ่นเสวียนกล่าว
“ตอนนี้ดูเหมือนข้าจะยังหลบไม่ได้...”
เสิ่นเสวียนกล่าวด้วยสีหน้าเจื่อนๆ ก่อนหน้านี้หากไม่ใช่เริ่นเสี้ยวเทียนช่วยต้านทานพลังโจมตีไว้ เขาคงเข้าไปซ่อนตัวในมิติแล้ว
“ข้าจัดการเอง”
เริ่นเสี้ยวเทียนเหลือบตามองเสิ่นเสวียน กล่าวเสียงขรึม
เขารู้ถึงพลังของเหลยป้าเทียน และรู้ด้วยว่าหากตนเองไม่แสดงไม้ตายออกไป เขาไม่มีทางเอาชนะอีกฝ่ายได้เลย หากถึงขั้นนั้นจริงๆ เขาคงได้แต่ต้องเปิดเผยไม้ตายของตนเอง สิ่งที่เสิ่นเสวียนทำที่ผ่านมาทำให้เริ่นเสี้ยวเทียนเชื่อมั่นในตัวเสิ่นเสวียนอย่างยิ่ง เห็นเสิ่นเสวียนเป็เหมือนสหายคนหนึ่ง
เสิ่นเสวียนพยักหน้า จากนั้นเขาจึงหลับตาลงแล้วถ่ายโอนพิษต่อไป
เหลยป้าเทียนสังเกตทุกอย่างอยู่ตลอด ก่อนหน้านี้เขายังหวาดกลัวเสิ่นเสวียนอยู่บ้าง ตอนนี้เห็นเสิ่นเสวียนโดนพิษยิ่งทำให้เขาหมดสิ้นความกลัว
“ข้าไม่อยากรังแกพวกเ้าหรอก มาพร้อมกันเลย ข้าอยากเห็นว่าเ้าจะทนได้มากแค่ไหน”
เหลยป้าเทียนยิ้มมุมปากอย่างโเี้ ร่างของเขาเคลื่อนไปตรงหน้าเริ่นเสี้ยวเทียนในพริบตา พร้อมซัดพลังฝ่ามือโจมตีในฉับพลัน
เริ่นเสี้ยวเทียนเตรียมพร้อมอยู่แล้ว เขาเคลื่อนตัวหลบหลีก ในขณะเดียวกันก็ฟาดขาเตะใส่เหลยป้าเทียน
ทั้งสองคนต่อสู้กันไปมาอยู่อย่างนั้น เริ่นเสี้ยวเทียนป้องกันไม่ให้เสิ่นเสวียนโดนลูกหลง จึงค่อยๆ นำให้เหลยป้าเทียนเคลื่อนที่ตามเขาไป ออกห่างจากเสิ่นเสวียนเรื่อยๆ เหาะสูงขึ้นไปบนูเาหินเฮยเย่า
พลังต่อสู้ที่ปะทุออกไปทุกทิศทางกระแทกเข้าใสู่เาหินเฮยเย่าจนเกิดประกายไฟกระเด็นออกมา ทว่าแม้พลังจะแข็งแกร่ง แต่หินเฮยเย่าแข็งแกร่งยิ่งกว่า มีเพียงประกายไฟที่กระเด็นออกมาเท่านั้น ไม่ได้ทำให้มันแตกแยกออกจากกัน
เสิ่นเสวียนถ่ายโอนพิษไปพลางััถึงการต่อสู้ไปพลาง แล้วเขาจึงค่อยๆ ยิ้มมุมปากขึ้น
เขารู้อยู่แล้วว่าเริ่นเสี้ยวเทียนมีบางอย่างแปลกๆ เพียงแต่คิดไม่ถึงว่าพลังของอีกฝ่ายจะถึงขั้นราชันแล้วและแข็งแกร่งถึงเพียงนี้ อีกฝ่ายเผชิญหน้ากับเหลยป้าเทียนแล้วยังยืนหยัดได้นานขนาดนี้ แม้จะเป็ฝ่ายเสียเปรียบแต่ก็ไม่ได้พ่ายแพ้
ตัวตนของคนผู้นี้เป็ใครกันแน่ ทำไมถึงรู้สึกคุ้นเคยได้ถึงขนาดนี้ ความสงสัยต่างๆ ทำให้เสิ่นเสวียนเข้าใจได้ทันทีว่าอีกฝ่ายไม่มีทางเปิดเผยไม้ตายทั้งหมดออกมา
คนผู้นี้ยังคงซ่อนตัวตนไว้จนถึงตอนนี้
ทว่าเป็แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน อีกฝ่ายเองก็ไม่เคยถามถึงเบื้องลึกเื้ัของเขา ระแวดระวังกันไว้ก็ดี ตราบใดที่ไม่เป็ผลร้ายต่อตนเอง เขาไม่สนใจเลยว่าอีกฝ่ายจะเป็ใครมาจากไหน
พิษที่สะสมอยู่ภายในร่างกายของเหลยป้าเทียนแข็งแกร่งมากจริงๆ ในขณะที่ถ่ายโอนออกไปจากร่าง เหมือนกับได้ชำระล้างร่างกายไปด้วย ทำให้พลังยุทธ์ของเสิ่นเสวียนสูงขึ้น เขาทะลวงเลื่อนถึงขั้นแก่นทองคำระดับกลางได้ั้แ่ที่เมืองอวี่ฮว่า ครั้งนี้ร่างของเขาเป็ตัวกรองสารพิษ ทำให้พลังยุทธ์ของเขาอยู่ในจุดสูงสุดของขั้นแก่นทองคำระดับกลาง เกือบทะลวงไปถึงขั้นแก่นทองคำระดับปลายได้แล้ว
“หืม?”
ในขณะที่เสิ่นเสวียนกำลังดีใจ ผังเมืองซานเหอที่ลอยอยู่ในส่วนลึกของทะเลจิตสำนึกพลันมีแสงสว่างออกมาสองสาย ตามมาด้วยไอพลังที่คุ้นเคย
เมื่อเห็นดังนั้น สีหน้าของเสิ่นเสวียนแย่ลงเล็กน้อย
“เป็อย่างที่คิดไว้ ตามมาแล้วอย่างนั้นหรือ”
ไอพลังเหล่านี้เขาคุ้นเคยเป็อย่างดี หากไม่ใช่เพราะไอพลังเหล่านี้ เขาคงไม่ต้องทะลวงข้ามผ่านมิติมายังโลกใหม่แห่งนี้
ตัวการหลักที่เหลืออยู่ของการต่อสู้ครั้งใหญ่ที่คุนหลุนตะวันตกในชาติก่อนกำลังจะตามมาแล้ว
การต่อสู้ระหว่างจักรพรรดิเซียนสามคนและเสิ่นเสวียน ในตอนท้ายเสิ่นเสวียนะเิร่างตนเองทำให้จักรพรรดิเซียนคนหนึ่งโดนลูกหลงตายไป ซึ่งยังเหลืออยู่อีกสองคน และไอพลังสองสายที่เห็นก็คือจักรพรรดิเซียนสองคนนั้น
ผังเมืองซานเหอสามารถััถึงไอพลังของอีกฝ่ายได้ แสดงว่าไอพลังของอีกฝ่ายอยู่ใกล้มากแล้ว เกรงว่าอีกไม่นานคงตามมาถึงโลกนี้ได้อย่างแน่นอน
สำหรับเขาแล้ว มันคือความท้าทายที่ยิ่งใหญ่!
เขาตายแล้วจึงข้ามมิติมา ทว่าสองคนนั้นกลับไม่ได้เป็อย่างนั้น พวกเขามีพลังขั้นจักรพรรดิเซียน หากมายังโลกใบนี้ไม่รู้เลยว่าจะก่อให้เกิดการนองเือย่างไรขึ้นบ้าง
“ท่านพี่ เป็อะไรไปหรือ”
เสิ่นเสี่ยวเม่ยที่อยู่ภายในมิติััได้ว่าเสิ่นเสวียนสมาธิไม่นิ่ง จึงถามออกไปทันที
คำของเสิ่นเสี่ยวเม่ยทำให้เสิ่นเสวียนดึงสติกลับมาได้
“เฮ้อ! ขอบใจเ้ามากเสี่ยวเม่ย”
เสิ่นเสวียนรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมา ขั้นตอนการสร้างหุ่นเชิดยังดำเนินอยู่ หากเสียสมาธิเพียงเล็กน้อยอาจทำให้สูญเสียการควบคุมพิษจนกระจายไปทั่วทั้งร่างได้ ตอนนี้พิษถูกกรองด้วยร่างของเสิ่นเสวียนไปหลายครั้ง ทำให้พิษแข็งแกร่งยิ่งกว่าตอนอยู่ในร่างของเหลยป้าเทียนเสียอีก หากมันกระจายไปทั่วร่างจริงๆ ร่างกายที่กว่าจะได้มาร่างนี้คงถูกทำลายไปจนสิ้น
“ไม่เป็ไร ท่านพี่อยากให้ข้าช่วยไหม”
เสิ่นเสี่ยวเม่ยเห็นว่าเสิ่นเสวียนไม่เป็อะไรแล้วจึงวางใจ
“ไม่เป็ไรหรอก พวกเ้าพยายามหลอมรวมพลังที่เพิ่งดูดซับเข้าไปเมื่อครู่ให้ได้โดยเร็วที่สุด คนผู้นี้จัดการได้ยาก”
“อืม พวกข้าจะพยายาม”
เสิ่นเสี่ยวเม่ยกล่าวทันที เสิ่นเลี่ยนก็พยักหน้าเช่นกัน เชื่อฟังคำของเสิ่นเสวียนอย่างไม่ลังเล
ตอนนี้พิษถูกถ่ายโอนไปแล้วครึ่งหนึ่ง เก็บซ่อนอยู่ในร่างไร้ิญญาสองร่างภายในมิติของหินเฮยเย่า ค่ายกลภายในร่างกายเริ่มตื่นตัวขึ้นมาแล้ว แต่ถ้า้าให้มันกลายเป็หุ่นเชิดอย่างสมบูรณ์ยังจำเป็ต้องใช้พลังของพิษต่อจากนี้
ตึง!!!
เสียงดังก้องลงมาจากูเาหินเฮยเย่า ร่างของเริ่นเสี้ยวเทียนโดนพลังโจมตีอย่างรุนแรงจนฝังลงไปในหินเฮยเย่า
“พลังของเ้าไม่เลวเลยทีเดียว น่าเสียดายที่เ้าเดินผิดทาง”
เหลยป้าเทียนหน้าแดงก่ำยืนอยู่กลางอากาศเบื้องหน้าเริ่นเสี้ยวเทียนพลางกล่าวเสียงเรียบ การต่อสู้นี้ทำให้เขาควบคุมพลังของตนเองได้ดียิ่งขึ้น เมื่อไม่มีพิษมารบกวนแล้ว เขาสามารถแสดงพลังออกมาได้อย่างสมบูรณ์และมั่นใจกว่าแต่ก่อนมาก
“อย่างนั้นหรือ”
เริ่นเสี้ยวเทียนถูกฝังอยู่ในหิน ทว่าเขากลับกล่าวเสียงเย็นะเื พร้อมกับไอพลังบนร่างที่เริ่มเปลี่ยนไป