สนามแข่งรถ TK
23:45น.
แทนคุณ ธนาธิป...
“คุณแทนครับ”เสียงของลูกน้องคนสนิทของผมดังขึ้นทำให้ผมละสายตาจากผู้หญิงชุดเกาะอกสีแดงที่กำลังโยกย้ายส่ายสะโพกอยู่ตรงหน้าของผมหันไปมองไอเน่ลูกน้องคนสนิทของผมทันที
“มีอะไร?”ผมเอ่ยถามลูกน้องของผมไปพลางยกแก้วเหล้าขึ้นกระดก
“วันนี้คุณเ้าชายมาสนามเเข่งรถของเราครับ”ไอเน่เอ่ยขึ้นพร้อมกับโค้งหัวให้ผมอย่างนอบน้อมคำพูดของมันทำให้ผมยกยิ้มขึ้นอย่างสะใจ
“มันมากับใคร?”ผมเอ่ยถามไอเน่
“มากับเพื่อนผู้ชายในแก๊งของเขาครับ”
“แล้วผู้หญิงล่ะในกลุ่มมันมีผู้หญิงบ้างไหม?”ผมเอ่ยถามไอเน่ไป ถึงจุดประสงค์ที่ผมสนใจไม่ใช่ผู้หญิงของมันแต่เป็น้องสาวของมันมากกว่าที่ผมสนใจ เ้าหญิงที่ผมเพิ่งจะไปเจอตัวจริงมาวันนี้ ตัวจริงน่ารักกว่าในรูปอีก สวยเหมือนแม่ไม่มีผิดเพี้ยนเลย
“คุณแทนครับ คุณแทน!!”เสียงไอเน่เอ่ยเรียกชื่อผมดังลั่นทำให้ผมหันไปมองหน้ามันอย่างไวเพราะนึกไม่พอใจมัน
“ขอโทษครับแต่ผมเรียกคุณแทนนานแล้ว”ไอเน่เอ่ยขึ้นพลางโค้งตัวให้ผมอย่างเคารพ
“เอ่อๆไม่เป็ไร”ผมเอ่ยบอกมันไป สงสัยจะจริงของมัน
“คุณแทนจะให้ผมทำยังไงต่อครับ?”
“ไปบอกไอเ้าชายว่ามีคนท้าแข่งด้วย”ผมบอกไอเน่แต่สายตาของผมกลับจ้องมองหน้าอกอวบอิ่มที่คลอเคลียอยู่ตรงหน้าของผมกลิ่นหอมของนำ้หอมเกรดเอลอยคละคลุ้ง
“ได้ครับ แล้วของเดิมพัน?”ไอเน่เอ่ยถามผม ผมก็กระตุกยิ้ม
“Bugatti Chiron Super Sport 300+”ผมพูดบอกชื่อรถยนต์คันหรูที่มีเพียงแค่30คันนบโลกใบนี้ให้ไอเน่รู้ มันเบิกตาโตขึ้นด้วยความใ
“แต่คันนี้”
“แกคิดว่าเด็กอย่างมันจะชนะฉันเหรอ?”ผมตวัดสายตาหันไปมองไอเน่และเลิกคิ้วถามมัน เหอะสนามแข่งนี้เป็ของผม ทุกเส้นทางที่คดเคี้ยวและทารุณก็คือเส้นทางที่ผมเป็คนคิดค้นขึ้นมา มีอย่างเหรอที่ผมจะไม่ชำนาญเส้นทางนี้
“ครับ ผมก็ลืมคิดตรงนี้ไป ขอโทษครับคุณแทน”ไอเน่เอ่ยบอกผม
“ไปบอกมันว่าถ้าฉันชนะฉันจะเอารถมัน”
“ได้เลยครับ”
“ไปเตรียมรถให้ฉันด้วยคืนนี้ฉันจะเอาคันที่เป็เดิมพันลงแข่ง”ผมสั่งไอเน่ ไอเน่มันก็ก้มหัวรับคำสั่งของผมและก็รีบเดินออกไปเตรียมที่ผมสั่ง ผมก็หันมาหยิบแก้วเหล้าขึ้นกระดก
พรึบ
“คุณแทนขา”เสียงหวานเอ่ยขึ้นที่ข้างหูผมด้วยนำ้เสียงแหบพร่า ตอนนี้เธอกำลังนั่งคร่อมร่างของผมอยู่มือเล็กเริ่มซุกซน
“ตอนนี้ผมไม่ว่าง”ผมเอ่ยบอกเธอไป เธอก็ยื่นมือมาเกลี่ยโครงแก้มของผมอย่างยั่วยวน
“งั้นรอคุณแทนว่างก่อนก็ได้หนิคะ เราค่อยไปสนุกกัน”เธอเอ่ยบอกผมด้วยนำ้เสียงเชื้อเชิญริมฝีปากสีแดงสดจุมพิตลงมาที่ซอกคอของผมอย่างหนักหน่วง ผมก็หัวเราะในลำคอและลุกขึ้นยืนทำให้ร่างอวบอิ่มหล่นจากหน้าตักของผมล่วงลงสู่พื้นของสนามแข่งรถห้องพักส่วนตัวผม ห้องนี้ถูกตกแต่งเป็กระจกทั้งห้องเพราะผมจะเอาไว้ดูการแข่งรถและที่ตรงนี้มองเห็นได้ทั่วทุกเส้นทางของสนามแข่ง
พรึบ ตุ๊บ
“ว๊าย!”
“ขอโทษด้วยครับ ผมไม่ได้ตั้งใจ”ผมเอ่ยบอกเธอไปและก้าวขาข้ามร่างของเธอมา
“คุณแทน คุณจะทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะคะ!!”เสียงโวยวายของผู้หญิงคนนั้นดังสนั่นทั่วห้องของผมแต่ผมไม่ได้สนใจเดินเอามืออีกข้างล้วงกระเป๋ากางเกงอีกข้างถือแก้วเหล้าเดินผิวปากออกยังห้องเครื่องรถของผม
“เรียบร้อยครับคุณแทน”ไอเน่เดินมารายงานผม ผมก็พยักหน้ารับรู้และเดินเอามือไปลูบัักับผิวรถรุ่นที่แพงที่สุดและมีแค่30คันในโลกเท่านั้นBugatti Chiron Super Sport 300+สีดำแลบส้มผมซื้อมาในราคา120ล้านบาทไทยด้วยเงินสด

“ถ้าเกิดมึงแพ้มึงเสียคันนี้ที่มึงรักไปเลยนะเว้ยไอแทน”เสียงไอนอฟเอ่ยขึ้นจากข้างหลังผม ผมก็หันไปมองมัน
“ก็แลกกับเฟอรารี่คันละ15ล้านของมันไงขาดทุนแค่ร้อยกว่าล้านกูไม่แคร์อยู่แล้ว”ผมเอ่ยขึ้นพลางมองออกไปยังสนามแข่งที่ตอนนี้มีผู้คนกำลังพลุ่งพล่านเสียงกรี๊ดร้องของคนบนอัฒจันทร์ก็ส่งเสียงเชียร์กันสนั่นหวั่นไหว เสียงล้อบดขยี้กับพื้นปูนซีเมนต์เรียบอย่างดีก็ดังไม่แพ้กับเสียงคน
“เหอะๆๆมึงเอาอะไรคิด”ไอนอฟเอ่ยขึ้นพลางเดินเข้ามาหาผมอย่างไว
“น้องนักเรียนผู้หญิงที่น่าเหมือนตุ๊กตาวันนี้ที่โรงพยาบาลเป็ใครว่ะน่ารักสัสๆน่าเหมือนตุ๊กตาญี่ปุ่นเลยแม่ง!”ไอนอฟเอ่ยขึ้นแววตาที่เป็ประกายของมันแวววับทำให้ผมหันไปมองหน้ามันและแสยะยิ้มให้มัน
“เธอเป็ของของกูว่ะเดี๋ยวกูเบื่อเมื่อไหร่กูจะยกให้มึง”ผมพูดขึ้นและยื่นมือไปปัดไหล่อของไอนอฟมันก็ทำหน้าดีใจ เพราะเื่ผู้หญิงผมไม่เคยถืออยู่แล้ว คนไหนที่ไม่ถูกใจถูกสเปคของผมผมก็แค่โยนต่อไปให้ไอนอฟแค่นั้นเอง และผู้หญิงที่ไอนอฟพูดถึงก็คือน้องสาวของผู้ชายตัวสูงที่กำลังเดินมาหาผมอย่างไว
“มีอะไรครับ?”ไอเน่เอ่ยขึ้นและมันไปยืนขวางหน้าของเ้าชายทันที เ้าชายคือลูกชายคนโตของเ้าสัวกับหนูผิงและมันกำลังเรียนอยู่ที่คณะแพทยศาสตร์มหาลัยของพ่อมันและที่สำคัญมันชื่นชอบการแข่งรถเป็ชีวิตจิตใจเที่ยวตะเวนไปตามสนามแข่งรถชื่อดังในย่านเมืองกรุงนี้และดูเหมือนมันจะไม่เคยพ่ายแพ้
“ผมมาคุยกับคนที่กล้าท้าผมแข่ง!”เ้าชายพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงที่บ่งบอกว่าเขากำลังไม่พอใจ
“เห้ยไอชายคันนี้เลยนะเว้ยที่เป็ของเดิมพันของมึงในคำ่คืนนี้”เพื่อนของเ้าชายเอ่ยพูดขึ้นอีกทำให้ผมนกยิ้มที่มุมริมฝีปากและยืนมองเด็กสามสี่คนที่พากันไปลูบไล้ลูกชายตัวเก่งของผม
“ฮ่าแอ้มอย่าจับครับ ห้ามจับ!”เสียงไอนอฟเอ่ยขึ้นทำให้เด็กๆพวกนั้นพากันถอยห่างออกไปจากรถของผมเพราะคนของผมได้เดินมาแนบขนาบข้างรถของผมและรีบเอาผ้ามาเช็ดรถผมทันที
“พวกคุณคิดยังไงเอารถคันนี้มาเดิมพันกับผมในคืนนี้!”เ้าชายเอ่ยขึ้นด้วยความไม่เข้าใจ เขาคงคิดว่าเขาจะชนะผมได้แน่ๆอย่างงั้นเหรอ เหอะเด็กน้อย!
“รถของคุณก็ไม่ได้แย่อะไร”ผมพูดขึ้นทำให้ทุกสายตาพากันจับจ้องมาที่ผมเป็ตาเดียว
“คุณเป็คนท้าผมเหรอ?”เ้าชายเอ่ยขึ้นด้วยนำ้เสียงแปลกใจ ผมจึงเดินเอามือล้วงกระเป๋าเข้าไปยืนประจันหน้ากับเขา
“ใช่ครับ ผมแทนยินดีที่ได้รู้จัก^_^”ผมพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงเป็มิตรและยื่นมือไปข้างหน้าของเ้าชาย
“ผมเ้าชาย ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ”เ้าชายเอ่ยขึ้น พร้อมกับยื่นมือมาจับมือกับผม
“คุณคงจะไม่รังเกียจที่จะแข่งรถกับผม?”ผมเอ่ยขึ้นในขณะที่เราสองคนปล่อยมือกันแล้ว ลูกของหนูผิงทั้งสองคนไม่ถือตัวทั้งสองคนเลยเหมือนแม่จริงๆ
“ที่ผมมาหาคุณไม่ใช่ว่าผมรังเกียจคุณแต่รถของคุณมันเเพงเกินไปที่จะมาเป็ของเดิมพันของผม ผมชื่นชอบการแข่งรถแต่ผมไม่อยากได้ของของใคร”เ้าชายเอ่ยขึ้นแววตาของเขาและนำ้เสียงของเขามันสื่อว่าเขาพูดจริง ผมก็พยักหน้าเข้าใจ
“งั้นเราไม่ต้องวางเดิมพันก็ได้เรามาแข่งกันดูเฉยๆแบบนี้คุณโอเคไหมครับ?”ผมเอ่ยขึ้นด้วยนำ้เสียงแ่เบาและดูจริงใจ คำพูดของผมทำให้เ้าชายยิ้มให้ผม ผมก็ยิ้มตอบให้เขา
“โอเคครับตามนี้เลย”เ้าชายรีบตบปากรับคำผม ผมก็ยิ้มให้เขาและพยักหน้าเข้าใจ
“งั้นผมไปขอตัวเตรียมตัวก่อนนะครับ”
“ได้ครับไม่มีปัญหา^_^”ผมตอบเขาไป เขาก็รีบโค้งตัวให้ผมผมก็โค้งตัวให้เขา เขาก็รีบวิ่งไปยังรถเฟอรารี่สีแดงสดเปิดประทุนที่เครื่องยนต์ถูกดัดแปลงมาอย่างดี และความเร็วของรถคันนี้ก็น่าจะสูสีกับรถของผม
“มึงแน่ใจแล้วเหรอวะ?”ไอนอฟเอ่ยขึ้นถามผมด้วยนำ้เสียงเป็ห่วง
“ทำไมว่ะหลอกให้ไก่ตายใจและก็เชือดมันอย่างเืเย็น^-^”ผมพูดขึ้นและสายตาของผมยังคงจับจ้องไปยังเด็กผู้ชายอายุ20ปีที่กำลังเช็คเครื่องยนต์ของตัวเองอยู่ ที่จริงพวกเขาไม่ได้เกี่ยวอะไรกับความแค้นนี้เลย แต่พวกเขาแค่ผิดที่เกิดมาเป็ลูกของคนที่ฆ่าพ่อแม่และครอบครัวของผม ผมจะทำให้พวกมันรู้ว่าการสูญเสียมันเป็ยังไง แต่ผมจะไม่ฆ่าใครหรอกนะครับ แต่ผมจะใช้วิธีของผมเอง
“มึงอย่าบอกนะว่าน้องผู้หญิงคนเมื่อเย็นคือลูกสาวของหนูผิงอ่ะ”ไอนอฟเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงใ ผมจึงค่อยๆหันไปมองหน้ามันและแสยะยิ้มอย่างเืเย็นให้มัน
“มึงยิ้มแบบนี้แสดงว่าใช่”ไอนอฟเอ่ยขึ้นอีก ผมก็หัวเราะในลำคอกับท่าทางของมัน
“ใช่แล้วจะทำไมว่ะ เธอก็แค่ผู้หญิงที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่อะไรเลย”
“เอ่อนั่นสิเธอไม่รู้เื่อะไรเลย แล้วมึงจะเอาความแค้นของมึงไปลงที่เด็กผู้หญิงน่ารักๆแบบนั้นได้ลงคอเหรอว่ะ?”
“ใช่และมึงก็เลิกห้ามกู เพราะกูไม่ล้มเลิกความตั้งใจของกูแน่นอน”ผมพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงและเเววตาที่จริงจังทำให้ไอนอฟหยุดพูดลงไปทันที
ติ๊ดดดดด
เสียงโทรศัพท์ของผมดังขึ้นทำให้ผมรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาดูและก็ต้องเลิกคิ้วอย่างสงสัยว่าเบอร์ใคร เพราะไม่ขึ้นชื่อ
“ฮัลโหลครับ ผมหมอแทนพูดสายครับ”ผมกรอกเสียงหวานลงใส่ปลายสายไปเมื่อหลังจากกดรับสาย
(สวัสดีค่ะ คุณหมอแทน น้องหญิงเองนะคะ)เสียงหวานไพเราะดังมาจากปลายสายเสียงของเธอทำให้ผมเผลอยิ้มขึ้นมา ติดกลับง่ายจังเลยนะครับเด็กน้อย
“ครับ ไม่ทราบว่าน้องหญิงมีปัญหาอะไรจะคุยกับผมเหรอครับ?”ผมแกล้งถามเธอไป
(อ๋อพอดีว่าน้องหญิงจะโทรมาขอบคุณคุณหมอแทนนะคะ)
“อ๋อเร่ื่องนั้นไม่เป็ไรครับ ว่าแต่นี้ก็ดึกแล้วทำไมน้องหญิงยังไม่นอนอีกครับ?”ผมเอ่ยถามเธอไปพลาวยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดูเวลาที่ตอนนี้ก็ล่วงเลยมาเกือบจะเที่ยงคืนแล้ว
(น้องหญิงนอนไม่หลับนะคะถ้ายังไม่ได้พูดขอบคุณคุณหมอ)เสียงหวานของเธอพูดขึ้นมา
“อ๋อครับ เื่เล็กน้อยเพราะดูก็รู้ว่าพี่ชายของน้องหญิงค่อนข้างจะหวงน้องหญิง”
(ค่ะ พี่ชายไม่ชอบให้หญิงไปคุยกับผู้ชายนะคะ)
“อ๋อครับ งั้นแค่นี้ก่อนนะครับพอดีวันนี้ผมอยู่เวร”ผมแกล้งโกหกเธอไปเพราะใกล้จะได้เวลาแข่งของผมกับพี่ชายของเธอแล้ว
(อ๋อค่ะ น้องหญิงขอโทษนะคะที่รบกวนเวลาของคุณหมอแทนงั้นแค่นี้นะคะสวัสดีค่ะ ติ๊ด)น้องหญิงพูดรัวเร็วและตัดสายผมทิ้งไปอย่างไว ท่าทางที่ไม่ทันคนของเธอทำให้ผมนึกขำ
“ยิ้มอะไรว่ะ มึงบ้าป่ะเนี่ย!!”ไอนอฟโวยขึ้น ผมก็ยะกไหล่ให้มันและเก็บโทรศัพท์เครื่องหรูของผมลงไปให้เสื้อสูทสีดำของผมและเดินไปยังรถของผมทันที