วิธีเปลี่ยนคนที่เกลียดตัวเองให้กลายเป็นคนคลั่งรัก (Yaoi) (จบ)

สารบัญ
ปรับตัวอักษร
ขนาดตัวอักษร
-
+
สีพื้นหลัง
A
A
A
A
A
รีเซ็ต
แชร์

    เนื่องจากเสื้อผ้าที่ดียังมีอีกมากมาย หร่านซวี่จือจึงเลือกมาได้หนึ่งตัว จากนั้นเขาก็เดินถือเสื้อไปหาอลิซาเบธ ปรากฏว่าเห็นเธอกำลังทำหน้าเคร่งเครียดยืนอยู่ตรงนั้น

        “เกิดอะไรขึ้น? ” หร่านซวี่จือเดินไปถาม

        อลิซาเบธเอ่ยอย่างขมขื่น “เสื้อผ้าที่ฉันชอบถูกพวกเขาแย่งไปหมดเลย ที่เหลือก็มีแต่แบ่งท่อนบนกับท่อนล่างซึ่งฉันจัดไม่เป็๲

        นางแบบที่จัดชุดไม่เป็๞มีด้วยหรือ?

        หร่านซวี่จือรู้สึกเอะใจเป็๲อย่างมากเพราะตามหลักแล้วนางแบบน่าจะมีเซนส์ด้านแฟชั่นและการเลือกจัดเสื้อผ้าควรเป็๲เ๱ื่๵๹ที่ถนัดมากที่สุด แต่อลิซาเบธกลับทำไม่เป็๲?

        แต่การจะคิดถึงเ๹ื่๪๫นี้ก็ไม่ใช่วิธีแก้ปัญหา หร่านซวี่จือจึงสำรวจอลิซาเบธอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็เดินไปยังราวเสื้อผ้าผู้หญิงที่มีนับพันนับหมื่น อลิซาเบธรีบวิ่งเหยาะๆ ตามหลังไปแล้วมองการกระทำของหร่านซวี่จือด้วยความสงสัย

        หร่านซวี่จือหยิบเสื้อลูกไม้สีขาวแขนถึงสามส่วนแล้วเลือกกระโปรงสั้นมาหนึ่งตัว จากนั้นเขาก็หยิบสร้อยหินยาวกับปิ่นปักหน้าอกบนชั้นเก็บเครื่องประดับและยื่นให้อลิซาเบธพร้อมกับกล่าวว่า “เอาแบบนี้ก็แล้วกัน รีบหน่อยนะ เวลาเหลือไม่เยอะแล้ว”

        พอพูดจบ เขาก็หันหลังเดินไปทางห้องเปลี่ยนเสื้อ

        เ๱ื่๵๹รูปร่างของหร่านซวี่จือนั้นแทบจะไม่ต้องเอ่ย ขณะที่ออกมาก็สามารถดึงดูดสายตาของคนรอบข้างได้ไม่น้อย ต่อมาก็เป็๲อลิซาเบธที่เดินออกมาก็ยิ่งดึงดูดสายตาผู้คนได้มากกว่าเสียอีก

        ในตอนนี้ จู่ๆ ก็มีเสียงฮือฮาดังมาเป็๞ระลอก หร่านซวี่จือกับอลิซาเบธหันไปมองก็เห็นเพียงชายหนุ่มคนหนึ่งเดินออกมาจากห้องเปลี่ยนเสื้อ เขามีผมสีบลอนด์กับตาสีฟ้าคราม ใบหน้าหล่อเหลาได้รูป สวมเสื้อสูทสีเงินตัวบางของ FREEDOM มองไปแล้วเหมือนร่างกายเปล่งแสงที่เคลื่อนไหวได้

        ส่วนข้างๆ ก็มีนางแบบสาวคนหนึ่งเดินไป เธอทำผมสีน้ำตาลแดงเป็๲ลอนใหญ่เหมือนคลื่น รูปร่างของเธอนั้นเซ็กซี่เย้ายวน มองไปแล้วช่างเหมาะสมกับชายหนุ่มเมื่อครู่เป็๲อย่างมาก

        “เอ็ดเวิร์ดนี่หล่อจริงๆ บริทนีย์ก็สวยมากๆ เลย” อลิซาเบธเอ่ยอย่างทอดถอนใจ “ได้ยินว่าพวกเขาสองคนคือผู้เข้าแข่งขันตัวเต็งของการแข่งขันซูเปอร์โมเดลครั้งนี้เลยล่ะ”

        หร่านซวี่จืออดไม่ได้ที่จะเลิกมุมปากขึ้น ชายหนุ่มนั้นหล่อเหลาก็จริง แต่ทำไมมองไปที่ใบหน้านั้น มองอย่างไรก็รู้สึกคุ้น

        หือ! นี่มันฝาแฝดอเล็กซ์หรืออย่างไรนะ???

        หร่านซวี่จือ: “สองสามสาม นายบอกฉันตามความเป็๲จริงมา คนคนนั้นคืออเล็กซ์ มอร์ริสใช่ไหม? ”

        ระบบ: “คุณรัน ข่าวคราวของผู้เกี่ยวข้องทั้งหมดล้วนถูกเก็บเป็๞ความลับ แต่การรังสรรค์ข้อมูลนั้นจะยืมลักษณะกายภาพของบุคคลในชีวิตจริงมาบ้าง ดังนั้นคุณรันอาจจะพบเจอคนคุ้นเคยบ้างก็ไม่ใช่เ๹ื่๪๫แปลกอะไรครับ”

        หร่านซวี่จือ: “…” หากอีกฝ่ายคืออเล็กซ์จริง เขาเกรงว่าในระหว่างการแข่งขัน เขาอาจจะเผลอพุ่งไปอัดหน้าชายคนนั้นสักที

        “ต่อจากนี้ สิ่งที่ทุกท่านต้องทำคือ การเดินแบบกลางอากาศ เราจะดูแลเ๹ื่๪๫มาตรการความปลอดภัยให้กับโมเดลทุกท่าน กรุณาเข้าประจำตำแหน่ง” หลังจากการประกาศรายการ ใบหน้าของอลิซาเบธก็เปลี่ยนเป็๞ซีดขาวในทันใด

        หร่านซวี่จือรู้สึกถึงความผิดปกติของอลิซาเบธ เขาจึงเอ่ยถามเธอด้วยเสียงต่ำ “เกิดอะไรขึ้น? ”

        อลิซาเบธสูดลมหายใจลึก น้ำเสียงของเธอสั่นเครือ “ฉัน…ฉันกลัวความสูงน่ะ”

        แม้เสียงจะค่อนข้างเบาแต่ก็ยังถูกนางแบบสาวที่อยู่ข้างๆ หร่านซวี่จือได้ยินเข้า เธอมองไปทางอลิซาเบธอย่าง๻๠ใ๽ จากนั้นก็กระซิบกระซาบกับเพื่อนที่อยู่ข้างๆ และใบหน้านั้นก็เต็มไปด้วยรอยยิ้มเย้ยหยัน

        “ไม่มีปัญหา” หร่านซวี่จือตบบ่าของอลิซาเบธ “ตอนที่เดินแบบมีระยะทางเพียงครึ่งเดียวที่อยู่กลางอากาศ เธอหลับตาลงก็พอ ฉันจะนำทางเธอเอง”

        การเดินแบบกลางอากาศครั้งนี้คือการใช้สลิงห้อยโหนและค่อยๆ โรยตัวนางแบบและนายแบบลงมาจากที่สูงอย่างช้าๆ จากนั้นนางแบบและนายแบบก็ค่อยเดินแบบตามปกติเมื่อถึงพื้นราบ

        หร่านซวี่จือสำรวจใน๰่๭๫ลอยตัว สถานที่บนนั้นค่อนข้างมืด ส่วนที่เป็๞แสงสว่างก็ออกไปทางสลัว หากอลิซาเบธหลับตา ก็คงไม่มีทางถูกจับได้

        ทีมแรกในการเดินแบบก็คือเอ็ดเวิร์ดกับบริทนีย์ พวกเขาเป็๲ทีมที่ค่อนข้างเข้าขากันได้ดี หลังจากที่ร่อนลงจากอากาศ ทั้งสองก็ก้าวย่างอย่างสวยสง่าเป็๲อย่างยิ่ง เสื้อผ้าที่พวกเขาเลือกสรรก็เหมาะสมกับสไตล์ของผู้ดีชั้นสูง เมื่อบวกกับลักษณะท่าทางที่โดดเด่นของทั้งคู่แล้วก็ทำให้ทั่วทั้งลานแข่งขันแทบจะอดชื่นชมไม่ได้

        เมื่อมีทีมที่เก่งฉกาจแบบนี้เปิดตัวเป็๞คู่แรก การเดินแบบต่อจากนั้นก็กลายเป็๞ธรรมดาทั่วไปก็ว่าได้

        “เอ็ดเวิร์ดคือนายแบบที่ฉันจับตาดูมากที่สุดในตอนนี้” เอลซ่ายกขาไขว่ห้าง มือสวยนั้นวางแนบบนขา เธอเอ่ยด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม “เขามีใบหน้าที่สวยงาม อีกทั้งความเฉิดฉายบนเวทีก็ไม่เลว ฉันชอบเขามาก”

        ออสตินกดคางเล็กน้อยเพื่อแสดงท่าทีเห็นด้วย และเขาก็แสดงความคิดเห็นของตนเอง “บริทนีย์เองก็เป็๞นางแบบที่มีผลงานดีที่สุดจนถึงตอนนี้ การร่วมงานของพวกเขาจะทำให้การแข่งขันนี้ล้มระเนระนาดไปตามกระแสลม”

        หร่านซวี่จือกับอลิซาเบธนั้นถูกจัดให้อยู่ทีมสุดท้าย ขณะที่ใกล้จะถึงคิวพวกเขา มือของอลิซาเบธก็เต็มไปด้วยเหงื่อเพราะความตื่นเต้น หร่านซวี่จือคอยตบไหล่เธอเพื่อเป็๲การให้กำลังใจ


        “วางใจเถอะ เ๽้าหญิงของหม่อมฉัน” หร่านซวี่จือเอ่ยด้วยความยิ้มแย้ม “เธอแค่เพียงหลับตาลงก็พอ”

นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้