ซูอี้หรานเห็นแขนซ้ายของิอวี่ขาดด้วยสองตาของตัวเอง
เืนั้นกระเซ็นออกมา ท่าทางของิอวี่ดูเ็ปและบิดเบี้ยว เิหยูเยียนที่อยู่ด้านหลังของิอวี่ก็ยังเกาะเขาเอาไว้แน่น วิหคัปีกมืดกำลังหมุนตัวเพื่อบินออกไปไกล
แต่ว่า คนของซูอี้หรานนั้นวางกำลังล้อมเอาไว้หมดแล้ว วินาทีที่วิหคปีกมืดบินไปด้านหลัง ศิษย์ชั้นยอดพวกนั้นก็จะลงมือโจมตีอย่างหนักหน่วง
ด้วยความจนใจ เ้าวิหคัปีกมืดก็เลยต้องบินย้อนกลับมา
ในเวลานี้เอง ซูอี้หรานก็ขี่เ้าเหยี่ยวทะเลทรายบุกโจมตีมาอีกครั้ง!
“นี่คือค่าตอบแทนที่เ้าล่วงเกินข้า!”
ซูอี้หรานแทงกระบี่ในมือออกไปพร้อมแสงสีขาวสว่างจ้า กระบี่พุ่งแทงไปที่หัวไหล่ขวาของทาสเพลิง เืจำนวนมากไหลออกมา เปื้อนไปบนตัวของซูอี้หราน มันทำให้เขาสะใจมากขึ้นจนหัวเราะออกมาเสียงดัง
เขาอยากจะถลกหนังเลาะกระดูกิอวี่มาก และในเวลานี้แค่ไม่กี่อึดใจเขาก็สามารถทำให้ิอวี่าเ็สาหัสได้ เป้าหมายของเขานั้นใกล้สำเร็จแล้ว เขากำลังจะฆ่าิอวี่ได้แล้ว!
“เ้าทะลวงระดับได้แล้วอย่างไรล่ะ? สุดท้ายก็ต้องแพ้อยู่ตรงนี้อยู่ดี!”
ซูอี้หรานชี้กระบี่เปื้อนเืไปที่ิอวี่ สีหน้าท่าทางของเขานั้นโเี้มาก เขาตะคอกไปว่า “ิอวี่ ครั้งที่แล้วเ้าขโมยของล้ำค่าของข้าไป ลงมือจนทำให้ข้าาเ็สาหัส เดิมเราเป็ศิษย์สำนักเดียวกัน ต่างคนต่างอยู่ ในเมื่อเ้าไม่มีคุณธรรมกับข้าก่อน ก็อย่าหาว่าข้าไม่ปรานี วันนี้ข้าจะเอาความอัปยศทั้งหมดที่เ้าให้มา คืนให้เ้าต่อหน้าศิษย์ชั้นยอดของสายจั่วเหยียนทั้งหมดตรงนี้!”
มันเป็เหตุผลที่สมบูรณ์แบบ ต่อให้ลงมือต่อหน้าคนมากมายก็มีสิทธิทำ!
ซูอี้หรานบอกว่าจะคืนความอัปยศทั้งหมดให้กับิอวี่ แต่ในความเป็จริง ต่อให้เขาฆ่าิอวี่ไปก็บอกได้ว่าทำพลาด แล้วยังมีอาจารย์คอยคุ้มกะลาหัวอีก เขาไม่มีทางมีเื่ได้
บทสรุปได้ถูกปูทางเอาไว้ทั้งหมดแล้ว ถ้าอย่างนั้น ิอวี่ ถึงเวลาตายของเ้าแล้ว!
“ลั่วอิง ควบคุมเขาเอาไว้นะ”
ซูอี้หรานตะคอก ลั่วอิงที่อยู่ไม่ไกลก็พยักหน้า นางควบคุมอสูรสัตว์ปีกของนางบินตามหลังเ้าวิหคัปีกมืด แล้วเล็งหาจังหวะฟาดแส้ออกไปรัดคอของิอวี่เอาไว้
“ว้าย!”
เิหยูเยียนส่งเสียงกรีดร้องขึ้นมา มือทั้งสองของนางยังกอดทาสเพลิงเอาไว้แน่น แทบไม่อยากแยกออก!
ส่วนิอวี่นั้นก็พยายามใช้มือขวาต่อต้านแส้ที่รัดคอของเขาและดีดดิ้นอย่างรุนแรง ถึงแม้ิอวี่จะแรงเยอะ แต่ในสายตาของลั่วอิงนั้นคือิอวี่ใกล้ตายแล้ว มันเป็การดิ้นรนครั้งสุดท้ายของเขาเท่านั้นเอง
“มานี่เดี๋ยวนี้”
ลั่วอิงออกแรงมากขึ้น และยกตัวของิอวี่ขึ้นลอยอยู่กลางอากาศจากหลังของเ้าวิหคปีกมืด!
“ข้าเอง”
ซูอี้หรานดวงตาแดง หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง เขาสั่งให้เหยี่ยวทะเลทรายบินสูงไปหาิอวี่ และเดินลมปราณไปที่กระบี่ที่อยู่ด้านขวา กระบี่เริ่มสั่นอย่างต่อเนื่องและสงบลงในที่สุด แต่พลังงานมันยังแฝงอยู่ในตัวกระบี่
“กระบี่ทะยานฟ้า!”
ซูอี้หรานะโลอยตัวขึ้นจากหลังเหยี่ยวทะเลทรายแล้วแทงกระบี่ไปที่หน้าอกของิอวี่ ถึงแม้เขาจะไม่ใช้ทักษะการต่อสู้เสวียนระดับต้นอย่างกระบี่ทะยานฟ้าเพื่อสังหาริอวี่ แต่การใช้กระบวนท่าที่แข็งแกร่งที่สุดในการสังหารมันสะใจและตื่นเต้นมาก!
เพียงพริบตาเดียว กระบี่ของซูอี้หรานก็พุ่งแทงไปที่หน้าอกของิอวี่ ลมปราณในกระบี่ทำให้ร่างกายของิอวี่ฉีกขาดจนร่างะเิกลายเป็ควันสีเืฟุ้งคลุมซูอี้หรานไปทั้งตัว
เมื่อััถึงเืที่กำลังฟุ้งกระจาย ซูอี้หรานก็รู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก แต่เขาเหมือนรู้สึกว่ามันขาดอะไรบางอย่างไป ...
ทำไมเืพวกนี้ ถึงไม่มีกลิ่นคาวเลยล่ะ?
เดี๋ยวนะ ...
ซูอี้หรานเหมือนจะเห็นว่า ควันเืที่อยู่รอบตัวเขาเริ่มมีเปลวไฟเล็กๆ ลุกขึ้นมา มันเผาผลาญสถานที่ต่างๆ มากขึ้น เืทั้งหมดกลายเป็เปลวไฟที่ลุกโชน!
นั่นมันไม่ใช่ิอวี่ แต่เป็ ... ทาสเพลิง!
มันเป็เวทลวงตาของเิหยูเยียน ตอนที่ทาสเพลิงถูกซูอี้หรานตัดแขนไป แขนที่ขาดก็กลายเป็เปลวไฟทั้งหมด เพียงแต่เมื่ออยู่ภายใต้มนต์สะกด ซูอี้หรานถึงได้มองว่ามันเป็เื
ดังนั้น เมื่อซูอี้หรานใช้กระบี่ทะยานฟ้าแทงไปที่ทาสเพลิง เขาไม่ได้ถูกควันเืปกคลุม แต่เป็เปลวไฟที่ปกคลุมอยู่รอบตัวเขา!
“เป็ไปได้อย่างไร ... ”
สีหน้าของซูอี้หรานนั้นตะลึงไป
หลังจากนั้น เปลวเพลิงทั้งหมดรอบตัวเขาก็โหมกระหน่ำราวกับพายุ พลังงานทั้งหมดที่ซ่อนอยู่ก็ะเิออกมา และกลบซูอี้หรานเอาไว้ในนั้น
ทุกคนตะลึงมาก ใครจะคิดว่าชายหนุ่มคนนั้นจะกลายเป็เปลวไฟได้ การโจมตีของซูอี้หรานไม่เพียงไม่สำเร็จ เปลวไฟนั่นยังทำให้เขาเวียนหัวอีกด้วย
เมื่อเปลวไฟสลายไป ร่างกายของซูอี้หรานก็ตกลงมาจากกลางอากาศแต่ได้เหยี่ยวทะเลทรายรับเอาไว้ได้ มีลมเย็นๆ พัดวูบมา ซูอี้หรานรู้สึกเจ็บไปทั้งตัว เมื่อมองย้อนกลับมาที่ตัวเอง ก็เห็นว่ามีจุดดำๆ อยู่หลายจุด เสื้อผ้าของเขาถูกเผาจนไม่เหลือ
ซึ่งแน่นอนว่า เราจะไม่พูดถึงเื่ผมไม่ได้ ผมเส้นเล็กๆ ที่เพิ่งขึ้นมาใหม่ถูกเผาจนเกรียมอีกครั้ง แม้แต่คิ้วที่งอกขึ้นมาใหม่ก็ถูกไฟเผาไปหมด
ตอนนี้ไม่มีใครสามารถมองเห็นได้ว่าคิ้วของซูอี้หรานนั้นถูกเผาไปหมดหรือเปล่า เพราะหัวล้านๆ ของเขามันดำเป็ตอตะโกแล้ว ดวงตาของเขาดูจะเต็มไปด้วยภาพของหัวที่กลายเป็สีดำเหมือนถ่าน ...
ซูอี้หรานอึ้งไป
ลั่วอิงเองก็อึ้งไปเหมือนกัน ศิษย์ชั้นยอดของสายหรงเหยียนและสายจั่วเหยียนทั้งหมดก็อึ้งไปเหมือนกัน
ซูอี้หรานอยู่ในสภาพนี้ท่ามกลางสายตาของทุกคน มันทำให้เขารู้สึกขายหน้าอย่างมาก!
ซูอี้หรานกัดฟันแน่น เขาเกลียด เขาเกลียดิอวี่ที่แม้แต่ตอนใกล้ตายยังใช้กระบวนท่าะเิที่แปลกประหลาด ทำให้เขามีสภาพอนาถแบบนี้อีก!
ต่อให้ิอวี่ตาย ก็ยังไม่ยอมให้เขาได้เจิดจรัส!
พอคิดแบบนี้ ซูอี้หรานจะอารมณ์ดีได้อย่างไรกัน
ในเวลานี้เอง ชายหนุ่มคนหนึ่งก็พุ่งตัวออกมาจากในทะเลทรายดูด เขาลอยขึ้นไปกลางอากาศและพลิกตัวไปนั่งอยู่ด้านหลังของเ้าวิหคัปีกมืด เิหยูเยียนที่ทำอะไรไม่ถูกอยู่บนวิหคัปีกมืดก็กอดชายหนุ่มคนนั้นด้วยความดีใจ เมื่อครู่นางกลัวมาก เจอผู้กล้าจำนวนมากนางก็เหมือนไร้หนทาง
แต่วินาทีที่ชายหนุ่มคนนี้ปรากฏตัว ความกลัวในใจของนางก็สลายหายไปหมด เหลือแค่ความรู้สึกสบายใจ
“ใคร?”
ซูอี้หรานเอียงหน้าเหลือบไปมองทางวิหคัปีกมืด ตอนที่เงาที่คุ้นเคยนั่นหันหน้ากลับมา ซูอี้หรานถึงได้เห็นหน้าของชายหนุ่มคนนั้นชัดเจน
“ ... อ่า?”
คนที่อยู่ด้านหลังของเ้าวิหคัปีกมืดไม่ใช่ิอวี่แล้วจะเป็ใครได้อีก!
ิอวี่มองไปที่ซูอี้หรานที่ตอนนี้ดำเป็ถ่าน แล้วก็ยิ้มขึ้นมามุมปาก “สะใจไหม?”
คำที่เรียบง่ายไม่กี่คำ มันกลับเหมือนฟ้าที่ผ่าลงมา ทำให้เขาแข็งเป็หินเมื่ออยู่บนหลังเหยี่ยว
ตอนนี้เขาถึงได้เข้าใจ ที่แท้เมื่อครู่เขาไม่ได้สู้กับิอวี่ แต่เป็หุ่นที่ิอวี่ควบคุมอยู่!
มิน่าล่ะ ิอวี่เมื่อครู่ถึงได้มีความสามารถขอบเขตอมฤตขั้นที่สองระดับสูงสุด มันไม่ใช่พลังฝีมือของิอวี่เลย ส่วนลมปราณที่เ้าหุ่นปล่อยออกมานั้น เมื่อครู่ทุกคนเข้าใจว่าคือิอวี่ คิดไม่ถึงเลยว่ามันจะเป็แค่หุ่นเชิดของเขา การกระทำของมันอยู่ในการควบคุมของิอวี่ทั้งหมด
เมื่อครู่ที่วิหคัปีกมืดมุดลงทะเลทรายดูดไป ิอวี่จะต้องสลับตัวตบตาทุกคนในเวลานั้นแน่นอน!
ซูอี้หรานคิดว่าตนเองสามารถเล่นงานิอวี่ได้แล้ว คิดไม่ถึงเลยว่า สุดท้ายแล้วคนที่ถูกเล่นงานมันจะเป็เขาเอง!
สีหน้าของลั่วอิงเองก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันเท่าไร เดิมทีนางคิดว่าสามารถแก้แค้นให้ซูอี้หรานได้แล้ว และสามารถระบายความโกรธของตัวเองได้ คิดไม่ถึงเลยว่าคนที่าเ็จะกลายเป็ซูอี้หรานแทน ...
หากสายตาฆ่าคนได้ ที่ซูอี้หรานจ้องมาที่ิอวี่คงฆ่าไปได้กว่าพันกว่าหมื่นครั้งแล้ว!
“ ... ”
ิอวี่ไม่ได้อยากจะมองสภาพอนาถของซูอี้หราน เขานิ่งลง เพราะตอนที่กลับมานั่งอยู่บนวิหคัปีกมืด ปลายทางของทะเลทรายดูดมันมีคลื่นที่กำลังเคลื่อนที่มาทางนี้อย่างบ้าคลั่ง
มันมีความรวดเร็วมาก
ทุกคนหันไปจับตาดูความเคลื่อนไหวในทะเลทรายดูด ัทะเลทรายตรวจพบความผิดปกติก็เลยรีบมุ่งหน้ากลับมา
ในเวลานี้ ลมปราณของโอวหยางเต้าอวี่พลุ่งพล่านทั่วตัว หลังจากตามัทะเลทรายมาติดๆ เขาก็ซัดหมัดออกมาอย่างต่อเนื่อง เพื่อถ่วงเวลาไม่ให้ัทะเลทรายมาถึงที่นี่ได้เร็ว
แต่ัทะเลทรายกลับไม่ได้สนใจการโจมตีของโอวหยางเต้าอวี่เลย มันยังคงมุ่งหน้าเคลื่อนที่ไปอย่างรวดเร็ว
ิอวี่ััได้เลยว่า วินาทีที่ัทะเลทรายปรากฏตัวให้เห็น มันก็ได้พุ่งเป้ามาที่เขาด้วยความโกรธ!
มันััได้ว่าิอวี่ขโมยเอาไข่ัไปแล้ว!
“ไป”
ิอวี่ไม่พูดพร่ำทำเพลง เขาสะบัดข้อมือแล้วเอาหยกสีขาวออกมาถือไว้ก่อนจะหักมันจนแตก แสงสีขาวสว่างจ้าขึ้นมาแล้วพุ่งมาหาิอวี่ เิหยูเยียน และเ้าวิหคัปีกมืด
หลังจากนั้น ิอวี่ก็บังคับวิหคัปีกมืดให้บินออกไป เพื่อเว้นระยะห่างจากัทะเลทรายให้ไกลมากขึ้น!
นับเวลาถอยหลังสิบวินาที เริ่ม!
“โฮก! ... ”
ัทะเลทรายส่งเสียงคำรามออกมา มันโกรธจนเกล็ดบนตัวสั่นไปหมด เืัในตัวของมันเดือดพล่าน
ัทะเลทรายรักและหวงแหนไข่ัของมันมาก พอเห็นิอวี่ออกห่างไปไกล มันก็ร้อนใจ หากไข่ัหายไปจะต้องมีเืออกจากหัวใจของมันแน่นอน!
เพราะความหวงแหนจนร้อนรน ัทะเลทรายคลั่งแล้ว เขาคู่สีเงินของมันเปล่งแสงออกมา ทะเลทรายดูดที่มีส่วนประกอบของดินเหมือนว่าจะถูกมันควบคุมเอาไว้ มันเริ่มเคลื่อนตัวไปด้านหน้าอย่างรุนแรง ก่อตัวเป็กระแสน้ำที่ไหลเชี่ยวเพื่อเร่งความเร็วให้กับตัวมัน!
ความสามารถและพร์ของัทะเลทราย งานศพทะเลทราย!
เมื่อเปิดความสามารถแบบนี้ขึ้นมา มันจะทำให้ัทะเลทรายสามารถควบคุมพลังงานธาตุดินทั้งหมดได้ชั่วคราว สามารถปล่อยพลังอานุภาพธาตุดินได้เพิ่มขึ้นจากร้อยเป็ร้อยห้าสิบ
แต่ค่าตอบแทนนั้นก็คือ หลังจากที่มันใช้กระบวนท่านี้แล้ว เืลมของมันจะเสียหายมาก พลังจิตจะล่องลอย ต้องใช้เวลาฟื้นฟูประมาณหนึ่งเดือน
ไม่แน่ว่าัทะเลทรายอาจจะอ่อนแอและไม่มีพลังแล้ว แต่เมื่อเปิดงานศพทะเลทรายขึ้นมา มันจะเหมือนเป็เทพผู้ปกครองของทะเลทรายดูดแห่งนี้เลยก็ว่าได้!
มันเหมือนกับคลื่นั์ ทะเลทรายดูดพุ่งไปด้านหน้าอย่างบ้าคลั่ง ความเร็วของัทะเลทรายนั้นเร็วขึ้นถึงเกือบสามเท่า และระยะห่างระหว่างมันกับิอวี่นั้นก็สั้นลงเรื่อยๆ !
ศิษย์ชั้นยอดที่อยู่ใกล้ๆ ใจนฉี่จะราด แต่ัทะเลทรายกลับไม่ได้เห็นเขาเป็เป้าหมาย มันลากเอาร่างัขนาดใหญ่ของมันพุ่งเข้าชนวิหคัปีกมืด
ในขณะเดียวกัน มันก็ควบคุมทรายให้ซัดเข้าใส่ิอวี่ด้วยความโกรธ!
“โฮก!!!”
