บทที่ 14 ฝีมือของผู้เฒ่าจันทรา
ผู้เฒ่าจันทรา้าเพิ่มเพื่อน!
นี่เป็ครอบครัวเซียนคนที่สองต่อจากาาวานรที่เป็ฝ่ายมาขอเพิ่มเพื่อนเย่จื่อเฉินก่อน
นึกถึงด้ายแดงในหีบสมบัติ ดูท่าว่านี่จะเป็ฝีมือของผู้เฒ่าจันทราสินะ
เพิ่มเพื่อน
'สหายเซียน!'
ทันทีที่เพิ่มเพื่อน ผู้เฒ่าจันทราก็ส่งข้อความมาหาเย่จื่อเฉินทันที
'ท่านผู้เฒ่าจันทราทักมาหาข้ามีเื่อะไรหรือ?'
เย่จื่อเฉินตอบกลับ
'ไม่ทราบว่าสหายเซียนได้รับด้ายแดงแล้วหรือยัง?'
เป็ฝีมือของผู้เฒ่าจันทราจริงๆ ด้วย
เย่จื่อเฉินตอบตัวเองในใจ แล้วชำเลืองมองระดับความสนิทที่ต่อท้ายประโยค
100
เหมือนยกูเาออกจากอก ในเมื่อระดับความสนิทของทั้งสองฝ่ายอยู่ที่เป็เพื่อนกันแล้ว ถ้าอย่างนั้นเย่จื่อเฉินก็ไม่กลัวว่าจะเกิดปัญหาอะไร
'ด้ายแดงของผู้เฒ่าจันทราข้าน้อยได้รับแล้ว ขอบคุณผู้เฒ่าจันทรามาก'
'เื่เล็กน้อย ข้าก็แค่ทำหน้าที่ในการเชื่อมสัมพันธ์และสร้างความรู้สึกดีให้กับสหายเซียน หลังจากนี้จะเป็ยังไงก็ต้องอาศัยความพยายามของตัวสหายเซียนเอง'
ผู้เฒ่าจันทราพูดจาแตกต่างจากาาวานรโดยสิ้นเชิง ถ้าเป็าาวานร...
หึหึ ต้องขอของตอบแทนแน่นอน
'เช่นนั้นก็ต้องขอบคุณท่านผู้เฒ่าจันทรามากที่จับคู่ให้'
มีคำกล่าวหนึ่งบอกไว้ว่า
ไม่มีสิ่งใดได้มาฟรีๆ ทุกคนทำดีล้วนหวังผล
ในทุกวันผู้เฒ่าจันทราต้องดึงเชือกตั้งมากมาย แต่กลับจงใจทักมาหาเย่จื่อเฉินเป็พิเศษ เห็นชัดว่ามีจุดประสงค์แอบแฝง
ไม่ผิดจากที่เย่จื่อเฉินคาดเอาไว้ เขาเพิ่งจะส่งข้อความไปได้ไม่นาน ผู้เฒ่าจันทราก็ตอบกลับมา
'ข้าเพิ่งกลับมาจากบ้านของซุนหงอคง...'
จะเอาอั่งเปาส่วนตัว!
ถึงแม้คำพูดของผู้เฒ่าจันทราจะสละสลวยกว่ามาก แต่เมื่อพูดถึงซุนหงอคงก็บ่งบอกชัดเจนว่าเขารู้เื่ที่เกี่ยวกับเย่จื่อเฉินมาจากซุนหงอคงบ้างแล้ว
ครุ่นคิดถึงสิ่งของที่มีในมือ บวกกับอายุของผู้เฒ่าจันทรา...
ทำการสแกนบุหรี่ในมือ แล้วส่งไปให้
ติ๊ง!
ผู้เฒ่าจันทราได้รับอั่งเปาของคุณแล้ว
'สหายเซียน ไม่ทราบว่าสิ่งนี้คือสิ่งใด'
'นี่คือสิ่งที่ข้า...'
แล้วเย่จื่อเฉินก็คุยกับผู้เฒ่าจันทราอยู่นาน และได้สแกนไฟแช็กส่งไปให้ด้วย
'ท่านผู้เฒ่าจันทรา ของสองสิ่งนี้เป็ของหายาก ให้เทพเซียนท่านอื่นรู้ไม่ได้เด็ดขาด ไม่อย่างนั้นข้าจะไม่มีตุนเอาไว้ให้เทพเซียนท่านอื่น'
'ได้เลย ได้เลย'
ติ๊ง!
ระดับความสนิทของคุณกับผู้เฒ่าจันทราเพิ่มขึ้น 150 ห่างจากระดับความไว้ใจอีก 50
บุหรี่กล่องเดียวเพิ่มระดับความสนิทได้ตั้ง 50 เยอะมากอยู่นะเนี่ย
'ส่งมาแล้วไม่ส่งกลับมันเสียมารยาท สหายให้ของล้ำค่าขนาดนี้กับข้า ข้าเองก็ไม่สามารถเพิกเฉยได้'
ติ๊ง!
อั่งเปาซองหนึ่งปรากฏขึ้นบนหน้าจอโทรศัพท์
ดูเอาไว้!
อะไรคือสิ่งที่เรียกว่าความเป็คน คุณดูผู้เฒ่าจันทราไว้
แถมยังบอกว่าส่งมาแล้วไม่ส่งกลับมันเสียมารยาทอีกต่างหาก...
กับซุนหงอคงนั้นแต่ไหนแต่ไรมาก็ต้องแลกของกัน ส่วนผู้เฒ่าจันทราผู้นี้รู้จักส่งอั่งเปากลับมาด้วย
กดเปิดอั่งเปา
กดรับอั่งเปาของผู้เฒ่าจันทรา จี้หยกซานชิงศักดิ์สิทธิ์หนึ่งอัน
'นี่เป็จี้หยกที่ข้าให้องค์เง็กเซียนซานชิงปลุกเสกให้เมื่อไม่นานมานี้ สามารถคุ้มครองให้สหายปลอดภัย'
'ขอบคุณมากท่านผู้เฒ่าจันทรา'
แทบรอไม่ไหวที่จะหยิบจี้หยกออกมาสวมคอ ไอเย็นสบายแผ่กระจายไปทั่วทั้งตัว เย็นสบายจนทำให้รูขุมขนทั่วร่างกายเปิดขึ้นโดยอัตโนมัติ
ของชั้นดีเลย
เมื่อมองดูผู้เฒ่าจันทรากับาาวานรในรายชื่อผู้ติดต่อ เย่จื่อเฉินก็อดยิ้มไม่ได้
นี่มันเพิ่งจะเริ่มต้น ถ้าหลังจากนี้มีคนมาขอเพิ่มเพื่อนกับเขามากขึ้นแล้วละก็...
เมื่อนั้น์คงจะ...
ดื่มน้ำอัดลม สูบบุหรี่ แล้วก็เล่นไพ่นกกระจอกกันเต็มไปหมด
แค่คิดก็สนุกแล้ว
เมื่อกลับมาถึงหอ รูมเมทก็กำลังเริ่มเล่นเกมMOBAกันอยู่พอดี หลังจากที่บอกปัดคำชวนของรูมเมท เย่จื่อเฉินก็อาบน้ำแค่พอเป็พิธีแล้วล้มตัวลงนอน
หนึ่งคืนที่ไร้ซึ่งคำพูด
"ลุกกันให้หมดเลย!"
เสียงคำรามลั่นดังขึ้นกลางห้อง รูมเมทพากันลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยอาการสะลึมสะลือ แล้วก็เห็นจางรุ่ยที่อยู่เตียงชั้นบนกำลังถือโทรศัพท์ส่งเสียงโหวกเหวกอยู่
"เสียงดังอะไรเนี่ย คนจะหลับจะนอน"
"นอนอะไรกันเล่า เทพธิดานอกใจแล้ว"
"อะไรนะ?"
กลุ่มรูมเมทไม่มีกะจิตกะใจจะนอนขึ้นมาในทันที
เทพธิดาที่จางรุ่ยพูดถึงคือซูเหยียน ส่วนความหมายของคำว่านอกใจก็หมายถึงเทพธิดานั้นไม่อยู่ในสถานะโสด สำหรับพวกเขามันก็คือการนอกใจไปมีคนอื่น
"แม่เ้า ฉันอยากเห็นจริงๆ ว่าใครที่กล้ามาจีบเทพธิดา"
เย่จื่อเฉินหัวใจเต้นขึ้นมาโดยอัตโนมัติ คนที่ว่าคงจะไม่ใช่เขาหรอกนะ
แอบชำเลืองตามองดูเล็กน้อย บรรยากาศอันคุ้ยเคยทำให้เขาขนหัวลุก จากนั้นจึงพูดอะไรนิดหน่อยกับรูมเมทแล้วก็รีบวิ่งออกจากห้องไปเลย
"เดี๋ยวนะ คนในรูปนี้..."
"เ้าห้า!"
"ตามไป!"
ไม่รู้ว่าใครที่ะโขึ้นมา คนในห้องทั้งหมดจึงได้รีบสวมกางเกงวอร์มแล้ววิ่งตามออกไป
"ซูซู บนเว็บไซต์มหาลัยมีข่าวลือเกี่ยวกับเธอด้วย"
ในระหว่างทางที่กำลังไปโรงอาหาร ในดวงตาของเขอเข่อลุกโชนไปด้วยไฟแห่งการซุบซิบนินทา มองซูเหยียนที่อยู่ข้างๆแล้วพูด
"ผู้ชายในรูปคือคนที่ได้ขึ้นกระทู้ผู้ทรงอิทธิพลคนนั้นด้วยนะ"
"ข่าวลือทั้งนั้น"
ซูเหยียนหน้าแดงขึ้นมาเสียดื้อๆ เขอเข่อยิ้มกรุ้มกริ่ม แต่ทันใดนั้น ดวงตาของเธอก็เปล่งประกายขึ้นมาทันที แล้วจึงโบกมือไปฝั่งตรงข้าม
"เฮ้ อาเสี่ย"
เย่จื่อเฉินกำลังโดนรูมเมทหิ้วปีกไปโรงอาหาร เขารู้ว่าต้องเกิดเื่ ถึงได้รีบหนีไปก่อน
แต่ก็ช่วยไม่ได้ที่คังเผิงเป็นักกีฬา ถ้า้าไล่จับเขามันก็ง่ายนิดเดียว
เมื่อมันทำอะไรไม่ได้ เขาจำต้องโดนเหล่ารูมเมทขู่ให้เลี้ยงข้าวเช้า
"เย่จื่อ ดูเหมือนจะเรียกนายนะ"
คังเผิงกระทุ้งศอกใส่เย่จื่อเฉินทันที แล้วคนที่อยู่รอบๆ ก็หันไปตามเสียง
"ดาวมหาลัยเซี่ยเขอเข่อ แล้วนั่นคนข้างๆ เธอก็...เทพธิดา!"
จางรุ่ยดันกรอบแว่นที่ไม่มีเลนส์แว่น เย่จื่อเฉินจึงเงยหน้าขึ้น ซึ่งบังเอิญกับที่ซูเหยียนก็มองมาทางเขาพอดี
ฉ่า
หน้าของทั้งคู่แดงขึ้นมาเสียอย่างนั้น
"อาเสี่ย บังเอิญจังเลย"
เซี่ยเขอเข่อลากซูเหยียนเดินเข้าไป เย่จื่อเฉินแอบชำเลืองตามองซูเหยียนแวบหนึ่ง ก่อนจะมึนงงหลังจากได้ยินคำเรียกของเซี่ยเขอเข่อ
อาเสี่ยบ้าบออะไร
"อาเสี่ยเป็ชื่อเรียกของนายบนเว็บไซต์มหาลัย กลุ่มแฟนคลับของนายเป็คนตั้งให้..." คังเผิงกระซิบบอกอยู่ข้างๆ
กลุ่มแฟนคลับ!
เย่จื่อเฉินพลันทำหน้าเหนื่อยใจ ในเวลาเดียวกันก็เงยหน้าขึ้นยิ้มให้เซี่ยเขอเข่อ
"สวัสดี เย่จื่อเฉิน"
"คิกคิก ฉันชื่อเซี่ยเขอเข่อ เป็เพื่อนสนิทของซูเหยียน"
เซี่ยเขอเข่อยื่นมือเล็กขาวผ่องออกมา เย่จื่อเฉินจับมือเบาๆ แล้วคลายออกทันทีท่ามกลางสายตาอิจฉาริษยาของรูมเมทที่อยู่รอบๆ จากนั้นก็หันไปทักทายซูเหยียน
"หวัดดี"
"หวัดดี"
ซูเหยียนหัวเราะเบาๆ แต่บนใบหน้ากลับมีความเขินอายแฝงอยู่จางๆ
สีหน้าของซูเหยียนอยู่ในสายตาของเซี่ยเขอเข่อทั้งหมด เมื่อมองไปทางเย่จื่อเฉิน ความอยากรู้ในดวงตาก็ลุกโชนขึ้น
แรงปะทุที่ลุกโชนนั้นราวกับจะแผดเผาเย่จื่อเฉินให้มอดไหม้
"อาเสี่ย พวกนายก็กำลังจะไปโรงอาหารเหมือนกันสินะ พอดีเลย ฉันกับซูซูก็จะไปเหมือนกัน ถ้าอย่างนั้น ไปด้วยกันเลยไหม?"
ในดวงตาของเซี่ยเขอเข่อเต็มไปด้วยรอยยิ้มเ้าเล่ห์ เย่จื่อเฉินไม่อยากตอบตกลงเลยด้วยซ้ำ
ข่าวอื้อฉาวของเขากับซูเหยียนแพร่กระจายไปบนเว็บไซต์ของมหาลัย ถ้าไม่ร่วมโต๊ะกินข้าวเช้าด้วยกันก็ไม่รู้ว่าจะมีลูกไม้อะไรอีก
แต่กลุ่มหมาป่าที่อยู่ข้างกายกลับไม่เห็นด้วยเนี่ยสิ!
ดาวมหาลัยเซี่ยเขอเข่อกับดาวมหาลัยซูเหยียนเลยนะ!
การที่ได้ร่วมกินข้าวกับเทพธิดาทั้งสองคน มันเป็เกียรติอย่างหาที่สุดไม่ได้เชียวนะ
"เ้าห้า ตอบตกลงเธอไป!"
"เย่จื่อ ถ้านายไม่ตอบตกลงเธอ ความเป็เพื่อนกันมานานหลายปีของเราก็สิ้นสุดกันแค่นี้"
"เ้าห้า ฉันจะไม่ขู่นายหรอกนะ แต่ถ้านายไม่ตอบตกลง เกิดอันดับในเกมของนายหล่นลงมาอยู่ที่ระดับซิลเวอร์ นายก็อย่ามาโทษฉันก็แล้วกัน"
ให้ตายเถอะ นี่คือไม่ขู่ใช่ไหม!
"โอเค งั้นก็ไปด้วยกัน"